forest of fireflies

          ก่อนเข้าที่พัมาแวะตลาดตุนเสบียงเล็กน้อย ก่อนที่น้องคนขับรถจะมาส่งเราถึง ที่พักสำหรับการเดินทางคราวนี้ " BRIC BOX HOTEL" โรงแรมขนาดเล็กซึ่ง ตั้งอยู่บริเวณโค้ง 8 และโค้ง 9 ของสนามแข่ง   เดินทางมาถึงก็ติดค่ำนิดหน่อย  ถือว่านอนติดสนามแข่งอย่างแท้ทรู เดินทางมาถึงติดค่ำ หลังจากเช็คอินก็หิ้วกระเป๋าขึ้นไปดูห้องพักกัน รูปด้านล่างนำมาจาก Facebook https://web.facebook.com/bricbox/ ตอนไปดันไม่ได้ถ่ายรูป     ในห้องประกอบด้วยที่นอนแบบนอนคนเดียว ตู้ลอยข้างเตียง ตู้เก็บของแบบติดผนัง TV มีกาต้มน้ำให้ และห้องน้ำในตัวแบบมีเครื่องทำน้ำอุ่น และกระจกบ้านเลื่อน ติดที่นอนจะเป็นหน้าต่างแบบมีมู่ลี่ตึงขึ้นดึงลงมองออกไปเป็นสนามแข่งเลยฮับ ตอนเราไปวางเตียงไม่ได้วางแบบนี้ แต่วางขนานไปกับหน้าต่างเลยจ้า เวลาดูก็นอนบนเตียงได้ ถ้าจะดูให้ชัดและชิลกว่านั้นหน้าห้องมีโต๊ะพับ และเก้าอี้สตู เราจองตรงกับวันแข่ง ARRC สนนราคาประมาณคืนละ 1,400 บาท จ้า           วันรุ่งขึ้นหลังจากกินมือเช้าที่อาคารส่วนกลาง วันนี้ตั้งใจว่าจะนอนดูการแข่งขันจากโรงแรมให้คุ้มกับที่นอนติดสนามแข่ง ตั้งในว่าจะออกไปนั่งดูตรงระเบียงที่เข

      หลังจากปวารณาตัวเป็นแม่อี้ป๋อ และอยากเจอน้องมาก ๆ อยากเห็นน้องในมุมต่าง ๆ รวมถึงตอนแข่งรถ แต่ยังประสบการณ์ยังไม่แก่กล้าพอที่จะไปดูถึงสนามจู่ไห่ เราก็เริ่มจากรายการเดียวกันแต่เป็นสนามที่จัดในประเทศไทยก่อน และนี่ถือเป็นการซื้อตั๋วเพื่อไปดูการแข่งรถจริงจังเป็นรายการแรกในชีวิต แถมยังรีบไปจองตั๋วตั้งแต่วันแรกที่เปิดขาย      เนื่องจากมีประสบการณ์กับบุรีรัมย์มาแล้วครั้งนึงตอนไปดูแข่ง MotoGP แต่คราวนั้นอยู่แต่สนามแข่ง คราวนี้เลยจัด 1 วันเต็ม ๆ สำหรับการท่องเที่ยวปีนปราสาทกินพนมรุ้ง รวมถึงปราสาทหินอื่น ๆ ซึ่งเป็นของดีประจำจังหวัดบุรีรัมย์ สำหรับการเดินทางคราวนี้ขอแบบสบายหน่อยด้วยการเช่ารถพร้อมคนขับ เพราะอย่างที่รู้กันดีกับการไปเที่ยวต่างจังหวัดว่าการจนส่งสาธารณะไม่หลากหลายเหมือนในเมือง การเดินทางจากจุดหนึ่งไปยังอีดจุดหนึ่งด้วยรถสาธารณะอาจจะต้องแลกมาด้วยเวลาอันมีค่า และแรงกายที่เราควรเอาไปใช้เที่ยวมากกว่า      เราออกเดินทางด้วยรถทัวร์นครชัยแอร์เที่ยวเที่ยงคืนวันพฤหัสบดี เพื่อที่จะได้ไปเช้าที่บุรีรัมย์พอดี โดยคราสนี้เปลี่ยนจุดลงเป็นหน้าโรงพยายาบาลบุรีรัมภ์ เนื่องจากประเมินว่าน่าจะเป็นบริเวณ

  ชื่อภาษาไทย: กระบี่เทพสังหาร ชื่อภาษาอังกฤษ: Jade Dynasty platform: โรงภาพยนตร์ ดูครั้งแรก: 16 พฤศจิกายน 2562 เรื่องย่อ      เสี่ยวฝาน และ น้องชาย รอดตายจากโศกนาฏกรรมฆ่าล้างหมู่บ้าน สำนักชิงหยุนช่วยสองพี่น้อง และรับเป็นศิษย์คนที่เจ็ดน้องเล็กของเขาต้าจู แต่เสี่ยวฝานไม่ค่อยมีพรสวรรค์ด้านกังฟูจึงเหมาหน้าที่ทำอาหาร สิบปีแล้วก็ยีงไม่ก้าวหน้า เขาหลงรักศิษย์พี่หญิงที่เป็นลูกสาวของอาจารย์ที่คอยดูแลเขามาตลอด      อัญมณีเลือดที่ได้รับจากยอดฝีมือที่ช่วยชีวิตเขาไว้ในวันเดียวกับที่เกิดเหตุฆ่าล้างหมู่บ้าน และโขกหัวนับถือเป็นอาจารย์ถ่ายทอดลมปราณให้ และไม้เท้าล่าวิญญาณหลอมรวมกันเพราะได้รับเลือดของเสี่ยวฝานและถือเขาเป็นนาย ทำให้เสี่ยวฝานผ่านการประลองจนถึงรอบชิงชนะเลิศการประลองระหว่างเขาทั้ง 7 ของสำนักชิงหยุนที่จัดขึ้นทุก 60 ปี เป็นที่อัศจรรย์ใจของคนรอบข้าง และในการประลองรอบชิงชนะเลิศนี่เองที่ไม้เท้าล่าวิญญาณแผลงฤทธิ์ต่อหน้าปรมาจารย์ทั้ง 7 ของชิงหยุน เสี่ยวฝานถูกตราหน้าว่าเป็นศิษย์ทรยศที่เกี่ยวข้องกับลัทธิปิศาจ ปี้เหยาลูกสาวของเจ้าปิศาจช่วยเขาจากที่จองจำพาไปพบกับพ่อ จึงเกิดการปะทะกันระหว่างศิษย์ชิงหยุ

     รุ่งเช้าของการเดินทางวันสุดท้าย หลังจากคอนเสิร์ตทั้ง 2 วันเสร็นสิ้นเรียบร้อย เช้านี้ของที่ระลึกชิ้นสำคัญก็เดินทางมาถึง ซึ่งก็คืออัลบั้มเพลงประกอบซีรีย์ พอเปิดมาแล้วกรี๊ดคือได้ลายเซ็นมาด้วยจ้า ส่วนใหญ่จะเป็นของนักร้อง และที่สำคัญคือ ลายเซ็น YB ของอี้ป๋อ และที่กรี๊ด 2 ต่อ คือ การ์ดที่สอดมาในเล่มก็เป็นรูปหานกวงจิน อี้ป๋อนายก็รักฉันเหมือนกันนะเนี่ย ว่าแล้วก็ห่อใส่กระเป๋าเป้อย่างดี ไม่กล้าทิ้งไว้ในกระเป๋าลาก เพื่อที่จะออกเดินทางต่ออีกสักนิด พี่สาว 2 คน ที่เพิ่งรู้จักกันทริปนี้           2 วันนี้เราเดินทางด้วยรถบัสไปสถานที่จัดคอนเสิร์ต สถานที่แรกสำหรับ 1dayTrip วันนี้คือการไปดูป้าย support ของแฟนคลับที่สถานีรถไฟฟ้าใต้ดินจ้า สำหรับที่แรกคือสถานี Linjiang เลยมีโอกาสได้นั่งรถไฟฟ้าของจีนเป็นครั้งแรกด้วย สำหรับตำแหน่งป้ายอันนี้ กินพื้นที่ 1 ชานชาลา มีทั้งของทั้งป้ายโฆษณาและกระจกกั้นตัวรถ เลยต้องใช้วิธีถ่ายวิดีโอเอา ส่วนภาพนิ่งก็เฉพาะรูปที่ชอบซึ่งส่วนใหญ่รูปที่เอามาทำจะเป็นรูปตอนมางานไทย อีกด้านก็เป็นฝั่งของเซียวจ้าน สรุปง่าย ๆ ก็เหมากันคนละชานชาลานั่นแหละ นอกจากนั้นก็มีป้ายที่ด้านนอกด้วย ซึ่

       ตื่นเช้ามาแบบสุดชื่นมาก ๆ ตอนแรกวันนี้วางแผนว่าจะไปเที่ยวพิพิธภัณฑ์ วัดโน่นนี่นั่นตามที่ไปหาข้อมูลมา แต่สุดท้ายก็พับไปหมดค่ะ ประเด็นคือกลัวหลงทางแล้วกลับมาไม่ทันขึ้นรถ เราเหมือนจะใช้ความกล้าหมดไปตั้งแต่ตอนที่ขึ้นเครื่องบินมาซะแล้ว เลยตัดสินใจว่าไหน ๆ ได้ใช้ตังค์ตังเองเป็นค่าโรงแรม 5 ดาว ครั้งแรก ใช้เวลากับมันให้คุ้มค่าดีกว่า อันดับแรกไปกินอาหารเช้ากันก่อน ให้เรียงลำดับอาหารโรงแรมในประเทศที่เคยไปก็ยังคงเป็น 1.ไทย 2.เยอรมัน 3.จีน พี่ไทยเราชนะทั้งเรื่องความหลากหลายและความอร่อยค่ะ            กลับขึ้นมาขอเปิดหน้าต่างดูทิวทัศน์สักหน่อย วิวจากชั้น 8 ไม่สูงไม่ต่ำจนเกินไป เราพักห้อง 0807 อย่างที่บอกไปแล้วถ้าได้พักห้อง 0805 จะฟินขนาดไหน วิวจากหน้าต่างของเราเป็นชิงช้าสวรรค์ กับบึงน้ำขนาดใหญ่          ส่วนภารกิจต่อไปที่แอบหนักใจพอดูตอนที่เปิดเข้ามาในห้องคร้้งแรก คือการพยายามยักของพรีเมี่ยมบรรดามีลงกระเป๋าเดินทางขนาด 18 นิ้ว เพราะนอกจากของตัวเองที่ต้องพยายามรื้อ packaging ที่ไม่จำเป็นออกเพื่อลดพื้นที่แล้ว ยังจะมีของฝากซื้อที่จะต้องลงไปส่งออเดอร์ตอน 10 โมงอีกจ้า เนื่องจากของในลิสต์ที่ซื้อได้ค