ตื่นเช้ามาด้วยอารมณ์อยากปิดจ๊อบกับจุดตั้งแคมป์เต็มที่ หนีไปสนามแข่งดีกว่า ถึงแม้จุดกางเต้นท์นี่มันจะอิหยังวะ แต่บรรยารถที่จอดอยู่แถวนั้นราคาไม่ถูก โดยเฉพาะบิ๊กไบด์ ที่นอนในยามงาน MotoGP ช่วงมีค่าอะไรอย่างนี้ วันนี้ต้องทนใส่กางเกงตัวเก่า และเสื้อยืดโครงการก้าวที่น่าจะเหม็นอับเพราะยังไม่แห้งสนิท แต่วันนี้หารถไปสนามแข่งยากกว่าเมื่อวาน และที่แย่กว่าคือวันนี้สัมภาระเต็มมือ ดีที่ได้น้องรถหกล้อที่น่าจะอยู่ระหว่างเดินทางไปสนามแข่งเก็บขึ้นรถไปด้วย ต้องขอบคุณมา ณ ที่นี้ วันนี้เป็นวันแข่งจริง ผู้คนหนาตาตั้งแต่เช้าต่อรถอีแต๋นเข้าไปถึง Grand Stand สายกว่าทุกวัน กว่าจะแพคข้าวปลาอาหารขึ้นไป ที่ติดริมรั้วก็มีคนจับจองแล้ว แต่วันนี้กะจะเปลี่ยนบรรยากาศ ส่องหมวกกันน๊อคนักแข่งมาสองวันละ นั่งถัดขึ้นมาอีกนิด แต่มองเห็นสนามอีกฝั่งได้ชัดขึ้น เลือกที่นั่งตรงกับจุดปล่อยตัวของ Rossi พอดี
หลังจากช่วงซ้อมในตอนเช้า ก่อนแข่งจริง มีโชว์ของนักแข่ง และเปิดให้มีการทดลองนั่งซ้อนนักแข่งไปสัมผัสบรรยากาศความเร็วเวลามอร์เตอร์ไซด์วิ่งในสนามแข่งจริง ใช้ชุดป้องกันและวิชาลิงเกาะให้แน่น ๆ เท่านั้น เพราะตอนจบจะมีการเบรคแบบล้อหลังยกแถมให้ด้วย
เปิดสนามด้วยการชิงแชมป์รุ่น Moto3 สิ่งที่น่าตีมากคือวันนี้ Rossi ออกมายืนดูลูกศิษย์ลงแข่งตรงริมรั้วอยู่นานพักหนึ่ง ซึ่งคนลงแข่งก็ทำผลงานออกมาได้ดี ก่อนที่ช่วงแข่ง Moto2 จะหายเข้าไปใส่ชุดเตรียมแข่ง ชริ เราเกาะรั้วอยู่สองวันไม่ยักโผล่
ช่วงบ่ายโมงครึ่ง MotoGP รุ่นใหญ่สุดเตรียมตัวลงสนาม วันนี้รักกล้อง compact กำลังขยายสูงของตัวเองมาก มันช่างเหมาะกับการติ่งเสียนี่กระไร นั่งห่างแต่ก็ยังจับภาพได้ และต้องขอบคุณน้อง RaceQueen ที่บอกให้ Rossi โบกมือทักแฟน ๆ เลยได้โมเม้นดี ๆ วันนี้อีกรอบ
การแข่งขันเริ่มขึ้น ฟาบิโอ กวาตาราโร เจ้าของจุดสตาร์ทที่ 1 นำตั้งแต่ต้นแต่ไม่ตลอดเพราะโดนมาเกซที่ค่อย ๆ ไล่กวดเก็บระยะมาทุกรอบแซงในโค้งสุดท้ายคว้าแชมป์ในสนามนี้ และเป็นการฉลองแชมป์lสมัยที่ 8 ด้วย ส่วน Rossi มีแซงขึ้นอันดับ 5 ให้กรี๊ดในช่วงรอบแรก ๆ แต่สุดท้ายปิดที่อันดับ 7 ถือว่าเป็นการดูรถแข่งครั้งแรกที่คุ้มมาก เก็บโมเม้นเท่าที่บัตร Grandstand จะเอื้ออำนวยได้ครบเลย
อยู่ฉลองแชมป์จนจบแต่เพิ่งบ่ายแก่ ๆ ระหว่างรอเวลากลับก็ฆ่าเวลาด้วยการเดินไปถ่ายรูป Yamaha R3 รุ่นเดียวกับที่อี้ป๋อใช้ลงแข่ง ของจริงมันเท่มาก ไม่แปลกใจที่อี้ป๋อจะถูกใจ เปย์เสื้อทีม Yamaha เพื่อประกาศตัวเป็นทีมเชียร์อย่างเป็นทางการ ปิดท้ายด้วยการกิน กิน กิน จนพระอาทิตย์ตกดินถึงได้เริ่มเดินไปหารถออกจากสนาม
เนื่องจากคนส่วนใหญ่ออกจากสนามไปแล้ว บรรดาอาสาสมัครก็เริ่มลดจำนวนลง กว่าจะหาจุดรถรับส่งไปสถานีรถไฟเจอก็ได้นั่งรถอีแต๋นกลับไปกลับมา พร้อมเดินอีกไกลพอดู ถึงจุดจอดรถตู้ที่ไปส่งให้ถึงที่แบบเสียค่าบริการอีกแล้ว ระหว่างรอเวลารถไฟถือโอกาสอาบน้ำแล้วนั่งดู DayDayUp ไปพลาง ๆ ยังไม่ได้เห็นอี้ป๋อตัวเป็น ๆ ขอติ่งผ่านหน้าจอไปก่อน วันนี้ได้ขึ้นรถไฟตู้นอนเป็นครั้งแรก แถมยังเป็นขบวนรถไฟสีแดงใหม่ล่าสุดของการรถไฟ อีสานวัฒนา ทุกอย่างสะดวกสบายมาก ๆ เสียดายที่เดินทางกลางคืนเลยไม่ได้ดูวิวสวย ๆ เสียอย่างเดียวนอนไม่ค่อยหลับ รู้สึกไม่ชินกับเสียงเครื่องยนต์ยังไงไม่รู้
สุดท้ายนี้ ขอชื่นชมทีมจัดงาน และชาวบุรีรัมย์ งานคราวนี้จัดได้ดีงามจริง ๆ
ค่ากินกับค่าเดินทาง 3 วัน ไม่ถึงพัน
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น