ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก

เมนูกรุ่น อุ่นไอรัก

เมนูกรุ่น อุ่นไอรัก 1

ชื่อภาษาไทย เมนูกรุ่น อุ่นไอรัก
ชื่อภาษาญี่ปุ่น Amaama&Inazuka
เรื่อง และ ภาพ Gido  Amagakure
จำนวนเล่ม 12
สำนักพิมพ์ Siam Inter Comics
version Meb Ebook
อ่านเมื่อ 26 มิถุนายน 2562

เรื่องย่อ

     ภรรยาของโคเฮเพิ่งเสียไปครึ่งปี แถมตัวเองยังเป็นคนทานน้อยมาแต่ไหนแต่ไร ทำให้ละเลยเรื่องอาหารการกินไปบ้าง จนได้ไปชมดอกไม้และพบกับหญิงสาวที่กินข้าวกล่องไปร้องไห้ไป สึมุกิลูกสาวสนใจ โคโทริจึงให้นามบัตรร้านของแม่ไว้

    สึมุกิมีอาการเหมือนชีวิตขาดความสุขในการกิน อินุสึกะจึงพาไปที่ร้านตามนามบัตรที่ให้ไว้ โคโทริพยายามทำอาหารให้ทานทั้งที่ดูก็รู้ว่าเธอทำกับข้าวไม่เก่ง ท่าทางเอร็ดอร่อยของสึมุกิ และคำขอร้องว่ามาทำกับข้าวแล้วทานด้วยกัน ตอนแรกอินุสึกะตั้งใจจะปฏิเสธ แต่เพื่อสึมุกิจึงตัดสินใจขออนุญาตคุณแม่ของโคโทริ และรับปากเพื่อเรียนวิชามาทำอาหารให้สึมุกิไปในตัว

     สึมุกิขึ้น ป.1 โคโทริเองก็ใกล้จะจบมัธยมปลาย เพราะได้ทำก๊วนทานข้าวกับสองพ่อลูกทำให้โคโทริตัดสินใจสืบทอดร้านต่อจากแม่ จึงตัดสินใจสอบเข้าโรงเรียนสอนประกอบอาหาร และพยายามจนผ่านการรับตรง ทำให้มีเวลาจัดก๊วนทานข้าวมากขึ้นจนกว่าจะจบการศึกษาในฤดูใบไม้ผลิ โคโทริค่อย ๆ รู้ตัวว่าความสุขเวลาที่ได้อยู่กับพ่อลูกอินุสึกะคืออะไร และตัดสินใจบอกความรู้สึกกับโคเฮ แม้โคเฮรับรู้ความรู้สึกของโคโทริแม้จะไม่สามารถตอบรับได้ พวกโคโทริจบการศึกษาระดับมัธยมปลาย พอดีกับร้านของโคโทริกำลังจะปิดปรับปรุง จึงจัดงานเลี้ยงฉลอง โคโทริกับสึมุกิสัญญากันพอทำร้านใหม่เสร็จแล้วจะมาทำอาหารด้วยกันอีก

ตัวละครสำคัญ


อินุสึกะ อินุสึกะ โคเฮ :
    พ่อเลี้ยงเดี่ยว ภรรยาเพิ่งเสียไปได้ครึ่งปี เป็นคนทานน้อยมาแต่ไหนแต่ไร เป็นอาจารย์วิชาคณิตศาสตร์
สึมุกิ อินุสึกะ สึมุกิ :
   ลูกสาวแสนน่ารักของอินุสึกะ
โคโทริ อีดะ โคโทริ :
   ลูกสาวร้านอาหารเมงุมิ แม่ของเธอเป็นนักโภชนาการที่เปิดร้านเป็นของตัวเองแต่ก็ติดงานอื่นจนต้องปิดร้านบ่อย ๆ เธอเป็นกังวลว่าร้านจะหายไป จึงขอให้พ่อลูกอินุสึกะมากินข้าวด้วย ส่วนคุณพ่อที่เลิกรากับแม่ก็ยังแวะเวียนไปมาหาสู่กันบ้าง
    นักเรียนปี 1 ห้อง A ที่อินุสึกะเป็นรองอาจารย์ประจำชั้น และสอนเลข เป็นคนที่ทานเก่งมาก

บันทึก…คนอ่าน

      การ์ตูนทำอาหาร พล็อตหลัก ๆ ประมาณลูกศิษย์สาวรู้สึกดี ๆ กับอาจารย์ซึ่งเป็นคุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว เลยชวนมาทำอาหารกินกัน ซึ่งเหมือนไม่มีอะไร แต่เวลาอ่านแล้วรู้สึกว่ามันน่ารักจัง แถมแอบลุ้นความรู้สึกของโคโทริที่ค่อย ๆ พัฒนา เพราะเห็นได้ชัดว่าอินุสึกะสุดแสนจะไม่คิดอะไรกับลูกศิษย์หรือไม่ก็ความรู้สึกช้ามาก ส่วนเมนูที่ทำในเรื่องนอกจากจะบอกวิธีทำในเรื่องแล้ว ยังมีสูตรแถมมาให้ตรงหน้าคั่น แอบน่าลองทำอยู่หลายเมนู อย่างขนมปังตุ๋นที่เครื่องปรุงไม่ได้ญี่ปุ่นจ๋า จนหายาก แถมไม่เคยเห็นเลย ส่วนอันที่เครื่องเยอะ ๆ ต้องรอวันหยุดยาวค่อยคุ้มกับที่ลงทุนซื้อัตถุดิบ

     ช่วงหลัง ๆ นอกจากจะได้วิธีการทำอาหารแล้ว เรื่องนี้ยังสื่อเรื่องการสอนลูกสอนหลานได้อย่างน่าประทับใจ เมื่อคนเป็นพ่อเป็นแม่ต้องรับมือกับความสงสัยของเด็กตัวน้อย ๆ ที่ชักจะ advance ขึ้นทุกที โดยเฉพาะคำถามที่พ่อแม่แทยคุณคู่น่าจะเคยเจออย่างหนูเกิดมาได้ยังไง ชอบวิธีการเลี้ยงเด็กของคนญี่ปุ่นที่ส่งเสริมให้เด็ก ๆ ช่วยเหลือตัวเองได้ อย่างไปซื้อของคนเดียว หรือให้ไปโรงเรียนเองตั้งแต่ ป.1 แอบเอ็นดูจินตนาการของคุณพ่อเลี้ยงเดี่ยวที่ขนาดลูกสาวอยู่อนุบาลก็ยังหวง สึมุกิก็แมนเหลือเกินลูกประกาศชัดเจนว่าชอบคนแบบคุณพ่อไม่เหมือนหมดสิทธิ์ อาจารย์อินุสึกะก็ช่างเป็นพ่อศรีเรือนนอกจากทำกับข้าวได้แล้ว ยังเก่งตัดเสื้อให้ลูกได้อีก น่าตีหัวเก็บไว้จริง ๆ โคโทริ รีบรู้ตัวเร็ว ๆ นะลูก ไม่งั้นโดนแย่งแน่ ส่วนสึมุกิไม่น่ามีปัญหา เพราะสนิทขนาดเป็นคนที่เอาเรื่องที่ไม่กล้าบอกพ่อมาปรึกษา แถมพี่สาวของอาจารย์ก็ยังฝากให้สนิทกับน้องชายให้มาก ๆ

    ในที่สุดอินุสึกะก็รู้ถึงความรู้สึกของโคโทริโดยบังเอิญ ในขณะเดียวกันโคโทริก็ใช้โอกาสมอบขอบตอบแทนในวันไวท์เดย์กับคำสารภาพว่า "ถึงหนูไม่ใช่นักเรียนแล้ว ก็ขอให้จดจำตลอดไปว่ามีคนที่ชอบทั้งสองคนมาก" ส่วนคำตอบของอินุสึกะที่ย้ำถึงความสัมพันธ์ครูกับลูกศิษย์ แถมยังย้ำว่า เขานับถือโคโทริมาตลอด และขอให้เป็นเพื่อนกับสึมุกิตลอดไป" สรุปต่างฝ่ายต่างก็รู้สึกตัวเสียทีว่าความรู้สึกที่มีให้กันมันซับซ้อนยิ่งกว่าความรู้สึกที่เรียกว่ารักเสียอีก ลุ้นไปอีกค่ะว่าเล่ม 12 จะจบยังไง

    เล่ม 12 เนื้อเรื่องหลักจบลงตรงที่สึมุกิเติบโตอย่างสดใส โคโทริก็กลับจากฝึกงานที่ร้านในคานาซาวะเป็นเวลา 3 ปี  ส่วนในภาคพิเศษเหมือนสึมุกิจะรู้ดีเรื่องความรู้สึกของโคโทริ สถานะของโคโทริกลายเป็นพี่สาวที่เหมือนเป็นหนึ่งในสมาชิกครอบครัว พอไปเรียนที่ฮอกไกโด ไม่อยากให้พ่อเหงา เลยแอบมีลูกชงให้พ่อกับโคโทริที่ดูมีใจแต่ไม่ค่อยมีความก้าวหน้า ดูท่าหากจะได้ลงเอยกันจริง ๆ คงต้องจับมานั่งโต๊ะกลม โดยให้สึมุกิสั่งว่า สองคนนี้คบกันได้แล้ว ซะละม้าง

    สรุปจบแบบไม่ฟันธง แต่ก็ให้ความหวังว่าเป็นไปได้แน่ ไม่รู้เมื่อไหร่เท่านั้นเอง

ฉากประทับใจ


IMG_1640 ตอนที่ 30 กลับมาแล้วนะกับไก่ต้มครีม

     สึมุกิต้องไปอยู่ที่บ้านคุณปู่คุณย่าชั่วคราวระหว่างที่อาจารย์อินุสึกะต้องไปคุมเด็ก ๆ ทัศนศึกษานอกสถานที่ ย่าทวดจ๋าที่มักจะนั่งอาบแดดอยู่เสมอ คำพูดที่พูดกับสึมุกิที่คิดถึงแม่อบอุ่นหัวใจดีจริง ๆ
   “ย่าทวดน่ะนะ ตอนที่ปู่ทวดตายจากไปก่อนย่าทวดเสียใจทุกวันเลยล่ะ แล้วหลังจากนั้นสึมุกิจังก็เกิดมา แล้วก็มาคุยกับย่าทวดแบบนี้ใช่ไหมล่ะ ย่าทวดดีใจมากเลยนะ แล้วก็เก็บสิ่งเหล่านี้ให้มากที่สุด พอคิดว่าจะได้เจอปู่ทวดที่ฝั่งนั้น ก็คิดว่าอายุยืนก็ดีนะ ค่อย ๆ โตนะ สึมุกิจัง”

วาร์ปสำหรับสายเปย์



เล่ม 1 / เล่ม 2 / เล่ม 3 / เล่ม 4 / เล่ม 5

เล่ม 6 / เล่ม 7 / เล่ม 8 / เล่ม 9 / เล่ม 10

เล่ม 11/ เล่ม 12 (จบ)





ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ชมรมรัก คลับมหาสนุก

ชื่อเรื่องภาษาไทย ชื่อเรื่องภาษาญี่ปุ่น ชมรมรัก คลับมหาสนุก ouran koukou host club เรื่อง และ ภาพ Bisco  hatori จำนวนเล่มทั้งหมด 18 สำนักพิมพ์ อ่านจบเมื่อ บงกชคอมมิคส์ 30 กรกฎาคม 2557 เรื่องย่อ            ฮารุฮิ เข้าเรียนในโรงเรียนโอรัง ที่แสนจะไฮโซด้วยทุนเรียนดี เธอใช้ชีวิตนักเรียนมัธยมปลายด้วยการแต่งตัวเป็นนักเรียนชาย     วันหนึ่งระหว่างหามุมสงบ ฮารุฮิเดินหลงเข้าไปในห้องดนตรี 3 ซึ่งเป็นที่ตั้งของ host club ชมรมสุดเว่อร์ของโรงเรียน แถมยังซุ่มซ่ามไปทำแจกันราคา 8 ล้านเยนแตก รุ่นพี่ที่ชมรมจึงบังคับให้ฮารุฮิทำงานชดใช้  ฮารุฮิถูกจับแปลงโฉมเป็นหนุ่มน้อยหน้าสวยกลายเป็นหนึ่งใน Host ของชมรมที่รวบรวมสุดยอดหนุ่มเจ้าเสน่ห์ของโรงเรียน       ฮารุฮิรู้ตัวว่าชอบทามากิ แต่ความสัมพันธ์ไม่คืบหน้าเพราะทามากิมีปมในจิตใจเรื่องครอบครัว สิ่งใดก็ตามที่อาจทำลายครอบครัวที่เขาสร้างขึ้น เจ้าตัวจะปฏิเสธโดยอัตโนมัติ ครอบครัวของทามากิหมายรวมสมาชิกชมรมโฮสท์คลับด้วย ฮิคารุจึงตัดสินใจบอกรักฮารุฮิ ซึ่งเป็นการทำตามความรู้สึกของตัวเองแต่ก็อยากช่วยกระตุ้นให้ทามากิทำความเข้าใจความรู้สึกของตัว

ปฐพีไร้พ่าย

    ชื่อเรื่อง ปฐพีไร้พ่าย เขียน Jiulufeixiang แปล Hongsamut จำนวนหน้า 865 สำนักพิมพ์ Hongsamut version Meb E book อ่านจบ 19 มีนาคม 2561 เรื่องย่อ      สิงอวิ๋นซื้อไก่ที่โดนถอนขนจนเหี้ยนผอมแห้งแรงน้อยมาจากตลาด ไก่ตัวนั้นคือ เสิ่นหลี อ๋องปี้ชางแห่งแดนอสูร นางหนีการแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์และพลาดท่าถูกกองทัพที่มาเชิญนางกลับแดนอสูรตามบัญชาของจอมอสูรทำร้ายจนบาดเจ็บ สิงอวิ๋นให้นางกินหมั่นโถวเป็นอาหาร จับเจ้าไก่ไร้ขนอาบน้ำ แถมยังใช้ให้เฝ้าบ้านเหมือนแกล้งกัน เพราะเขารู้ว่าไก่ตัวนี้ไม่ใช้ไก่ธรรมดา เสิ่นหลีจึงพยายามหนีจากเขาทันทีที่ร่างกายแข็งแรงพอแต่ไม่ว่าจะไปที่ไหนก็มักจะโดนจับลงหม้อเป็นไก่ตุ๋น สุดท้ายก็ต้องกลับมาตายรัง และเพราะสิ่งอวิ๋นอยากจะซื้อเนื้อให้เจ้าไก่โง่ของเขากิน ถึงได้เผยความสามารถที่ปกปิดมาตลอดจนผู้อื่นเข้าใจว่าเขาเป็นเทพพยากรณ์จนเรื่องราวเลยเถิดกลายเป็นความขัดแย้งกับองค์รัชทายาท เสิ่นหลีปกป้องชายหนุ่มไว้ได้ก็จริง แต่เมื่อบ้านที่สงบสุขถูกเผาจนวอด แค้นนี้ต้องชำระ สิงอวิ๋นจึงเสนอความช่วยเหลืออ๋องยุ๋ย โอรสที่เกิดจากพระสนมให้ชิงตำแหน่งรัชทายาท เสิ่นหลีใจจริงไม

ยามเมื่อลมพัดหวน

  ชื่อเรื่อง ยามเมื่อลมพัดหวน เขียน วาณิช จรุงกิจอนันต์ จำนวนหน้า 188 สำนักพิมพ์ บูรพาสาส์น (ฉบับพิมพ์ครั้งที่ 2 กันยายน 2536)     เรื่องย่อ      การบูรเหมือนนกในกรงทองของพ่อกับแม่ ผิดกับน้องชายที่ได้ไปเรียนถึงประเทศอังกฤษ แต่ละวันการบูรต้องปวดหัวกับการรับมือผู้ชายที่เข้ามาติดพัน ซึ่งแต่ละคนต่างมีพ่อกับแม่ของเธอคอยถือหางทำให้การบูรไม่สามารถตัดรอนได้ เมื่อความเครียดสะสมมากเข้าหญิงสาวจึงขออนุญาตพ่อและแม่ไปหาน้องชายที่อังกฤษ วันที่การบูรไปถึงพาทีประสบอุบัติเหตุรถชนจนขาหัก ชงจึงอาสาไปรับการบูรให้ แต่พาทีเห็นชงเป็นคนเนื้อหอม เลยโกหกว่าการบูรแต่งงานแล้ว มีลูกสาว 1 คน และเขียนจดหมายฝากชงไปเตี้ยมกับการบูร โดนใส่ไฟว่าชงเป็นเสือผู้หญิง ให้การบูรระวังตัว ชงพาการบูรมาพักที่บ้านพี่อ้วน พี่แสด รุ่นพี่ที่ปารีสซึ่งคุ้นเคยกัน ชงพาการบูรเที่ยวปารีส ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน การบูรเห็นว่าชงออกจะสุภาพไม่เหมือนกับที่น้องชายบอกมาในจดหมาย ยิ่งเขาเจ็บตัวเพราะช่วยตามโจรวิ่งราวการบูรจึงหายกลัวชายหนุ่ม ชงเองก็เริ่มหวั่นไหวกับการบูรแบบที่ไม่เคยเกิดกับผู้หญิงคนไหน จนเล่าเรื่องรักครั้งแรกที่ทำให้เ