ตับอ่อนเธอนั้น ขอฉันเถอะนะ

เรื่องย่อ

     มีมติให้ทุบอาคารห้องสมุดโรงเรียน โดยให้ย้ายหนังสือมาเก็บไว้ที่ห้องสมุดชั่วคราว ครูฮารุกิ จึงได้รับมอบหมายให้ดูแลงานนี้ เพราะเขาเรียนจบบรรณารักษ์ แถมเคยเป็นกรรมการห้องสมุดสมัยเรียนที่นี่เมื่อ 12 ปีก่อน แต่การต้องทำงานนี้ทำให้ฮารุกิ หวนกลับไปคิดถึง ยามะโยชิ  ซากุระ คนที่เคยพูดว่าอยากกินตับก่อนของเขา

     คนสมัยก่อนเวลาเป็นโรคอะไรจะกินส่วนนั้นของสัตว์อื่น ซากุระเป็นโรคที่เกี่ยวกับตับอ่อนและกำลังจะตาย ฮารุกิเป็นเคนเดียวที่รู้เพราะเขาเก็บ Diary อยู่กับโรคของเธอได้ และเป็นคนที่ซากุระเลือกที่จะใช้เวลาด้วยเพราะเธออยากใช้ชีวิตได้อย่างปกติในช่วงเวลาสุดท้าย เธอก้าวเข้ามาในพื้นที่ส่วนตัวของคนที่ไม่มีเพื่อนอย่างฮารุกิและลากไปทำภารกิจก่อนตายด้วยกัน จนกลายเป็นข่าว ทำให้เคียวโกะเพื่อนสนิทของซากุระไม่พอใจ แถมภารกิจก่อนตายแจ่ละอย่างของซากุระก็เขย่าหัวใจของฮารุกิมากขึ้นเรื่อย ๆ จนฮารุกิต้องถามตัวเองว่าเขาสมควรที่จะมายืนอยู่ตรงหนี้หรือไม่

    ซากุระเข้าโรงพยาบาล ฮารุกิแวะเวียนไปเยี่ยมและสอนบทเรียนให้ จนซากุระแนะนำให้เขาเลือกเป็นครู ระหว่างนั้นก็พยายามบิ้วให้ฮารุกิเป็นเพื่อนกับเคียวโกะ ฮารุกิอยากให้ซากุระมีชีวิตอยู่ต่อไป เขาให้สัญญากับเธอว่าออกจากโรงพยาบาลเมื่อไหร่ จะพาไปดูซากุระ แม้ว่าจะไม่อยู่ในฤดูก็ตาม แต่ซากุระเสียชีวิตเพราะถูกแทงเสียชีวิตในวันเดียวกันนั้นเอง ฮารุกิต้องใช้เวลาถึง 1 เดือนจึงจะทำใจไปร่ำลาซากุระ และขออ่าน Diary อยู่กับโรคของซากุระ

    ในที่สุดฮารุกิก็พบจดหมายของซากุระที่เธอซ่อนไว้ในห้องสมุดตั้งแต่เมื่อ 12 ปีก่อน ฉบับหนึ่งเป็นของเคียวโกะ ซึ่งฮารุกิรีบวิ่งเอามาส่งให้ก่อนเริ่มพิธีแต่งงาน ส่งผ่านความจริง ความรัก ความปรารถนาดี และคำขอเป็นเพื่อนอย่างเป็นทางการมายังเจ้าสาว ส่วนจดหมายของฮารุกิ ซากุระชื่นชมความเข้มแข็งที่สามารถอยู่คนเดียวได้ของฮารุกิ และขอให้เขาออกไปใช้ชีวิต แบ่งความกล้าหาญนั้นให้คนอื่นบ้าง เธออยากมีชีวิตอยู่ข้างในตัวเขาตลอดไป

 

บันทึก…คนดู

    เลือกดูเรื่องนี้เพราะความแปลกของชื่อเรื่อง และความคิดถึงน้องเคโกะ ตั้งแต่ drama addict ล่มสลายไป ก็ไม่ค่อยได้ตามซีรีย์ญี่ปุ่นสักเท่าไหร่

   เรื่องนี้จะเป็นการเล่าถึงความทรงจำฝังใจถึงผู้ที่จากไปแล้วของฮารุกิ เพราะเอกของเรื่อง ที่มาเป็นอาจารย์สอนอยู่ในโรงเรียนที่เคยเรียนสมัยมัธยมปลาย แถมยังต้องมารับผิดชอบการย้ายห้องสมุดเพราะตัวเองเคยเป็นกรรมการห้องสมุด เลยมีโอกาสได้เล่าอดีตฝังใจให้ลูกศิษย์ฟังระหว่างมือทำงาน ในส่วนความหลังอันเป็น Love story หลักของเรื่อง เราดูเพลิน ๆ ไม่ได้อินอะไรมาก ที่ลุ้นจริงเป็นพาร์ทปัจจุบันมากกว่า ตอนแรกจิ้นให้ฮารุกิกับเคียวโกะรักกันด้วยซ้ำ แต่พอการ์ดแต่งงานออกมาช่วงกลางเรื่องก็เป็นอันล่ม เสียดาย 

    ดูทั้งเรื่อง ชอบฉากที่ฮารุกิ วิ่งเอาจดหมายที่ค้นเจอในห้องสมุด วิ่งกระหืดกระหอบเอามาส่งให้เจ้าสาวก่อนเริ่มพิธี น่าตกใจที่เจ้าบ่าวก็เป็นนายหมากฝรั่งที่ฮารุกิเคยคุยด้วยบ่อย ๆ ตอนมัธยมปลาย อ่านจดหมายจบก็ปิดท้ายด้วยคำขอเป็นเพื่อน ที่ฮาสุดคือคำว่าบ้าแบบยิ้ม ๆ ของเจ้าสาวที่ร้องไห้จนหน้าเละไปแล้ว

    ส่วนประโยคกิมมิคของเรื่อง ใช้ความแปลกเรียกคนได้ แต่ฟังแล้วไม่ซึ่งอ่ะ โดยพูดใส่แล้วนึกถึงฆาตกรโรคจิต กินเนื้อคนไปซะงั้น