ชื่อเรื่อง | ลึกสุดใจ เจ้าอู๊ดชิตตะกะ ทำเป็นรู้ |
เรื่อง และ ภาพ | โยชิฮิโระ โคอิซุมิ |
แปล | วาสนา ปานนวม |
จำนวนหน้า | 178 |
สำนักพิมพ์ | ไดฟุกุ |
บันทึก…คนอ่าน
เล่มนี้เป็นการ์ตูนสั้น ๆ ที่หยิบยกเอาเรื่องรอบตัวมาตั้งคำถามผ่านตัวละครที่ชื่อว่า ชิตตะกะ โดยมีบุตตะที่แต่งตัวคล้าย ๆ นักบวชมาช่วยคลี่คลายปัญหา ภายใต้ธีมที่ว่า “พอมุมมองต่อสิ่งต่าง ๆ และความเคยชินของจิตใจ ไม่คิดว่าเรื่องธรรมดาของชีวิตเป็นเรื่องธรรมดา” ก็เลยโดนเส้นด้ายแห่งความทุกข์ใจพันจนอึดอัด คำชี้แนะของบุตตะนั้นเหมือนจะก้ำกึ่งระหว่างพุทธกับเซน หรืออาจจะเป็นแนวพุทธมหายาน(อันนี้ไม่เซียนขอไม่ฟันธง) อ่านแล้วคิดตามก็ได้ความคิดอะไรดี ๆ มาเยอะ อันที่ชอบก็อย่างเช่น
- แม้ไม่ได้นั่งสมาธิ แต่ถ้ามองเห็นความสุขที่แท้จริงได้ ความอยากเกินจำเป็นก็จะค่อย ๆ ลดลงไปเอง
- การพึ่งพาไม่ใช่เรื่องเลวร้าย ปัญหาคือถ้าพึ่งพามากเกินไปอาจได้พบกับความเจ็บปวด
- ปัญหาคือการตระหนักรู้ถึงพลังแบบต่าง ๆ การให้พลังกับหมูที่ไม่รู้จักวิธีการใช้พลังนั้นอันตราย (ข้อนี้นึกถึงสไปเดอร์แมนเลย พลังอันยิ่งใหญ่มาพร้อมความรับผิดชอบอันใหญ่ยิ่ง)
- คิดจะปกป้องเพียงสิ่งที่ใช้ปกป้องตัวเอง เธอกำลังไม่ใส่ใจตัวเองอยู่นะ
- ถ้าไม่ประเมินประสบการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวเองว่าขาวหรือดำ ดีหรือร้าย เพียงแค่มองดูนิ่ง ๆ อาจปิ๊งอะไรบางอย่างในชีวิตขึ้นมาก็ได้
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น