| ชื่อเรื่อง | ร้านหนังสือที่มีแต่นิยายรัก |
| เขียน | ประชาคม ลุนาชัย |
| จำนวนหน้า | 218 |
| สำนักพิมพ์ | คมตะวัน |
| Version | meb e book |
เรื่องย่อ
นลิดา หาซื้อนิยายเกาหลีที่คุ้นเคยเพื่อนำมาอ่านแก้เหงา แต่อำเภอเล็ก ๆ อย่างนี้ไม่มีร้านหนังสือเป็นกิจจะลักษณะ แต่คนในตลาดแนะนำร้านหนังสือเก่าที่ชื่อว่า “ร้านหนังสือแบ่งปันกันอ่าน” แต่ร้านนี้ไม่มีนิยายสมัยใหม่อย่างที่นลิดาต้องการ เจ้าของร้านจึงพูดถึงนิยายเล่มหนึ่งที่น่าจะใกล้เคียงกับสิ่งที่เธอต้องการ แต่มันชำรุด เขาจะพิมพ์ขึ้นใหม่ให้เธออาทิตย์ละตอนในราคาตอนละสองบาท
ภาพประกอบฝีมือเจ้าของร้านดึงดูดความสนใจของนลิดามากกว่าเนื้อเรื่องที่ออกจะน้ำเน่าในสายตาเธอ หลังจากนั้นนลิดายังไปรับนิยายอาทิตย์ละตอนแต่ก็เริ่มหยิบหนังสือในร้านติดมือกลับมาอ่านด้วย ยิ่งอ่านก็ยิ่งรู้สึกห่างไกลกับนิยายรักแบบที่เธอเคยชื่นชอบ อานิสงค์จากหนังสือที่ได้อ่าน ทำให้นลิดาพัฒนาพลังในตนเอง และทำให้หญิงสาวใคร่ครวญถึงการงานที่จะทำต่อไปข้างหน้าอย่างจริงจัง และเริ่มปลูกฝังนิสัยรักการอ่านให้กับลูกศิษย์ซึ่งค่อย ๆ ขยายวงกว้างโดยมี ”ร้านหนังสือแบ่งปันกันอ่าน” เป็นศูนย์กลาง แถมยังพาเด็ก ๆ มาฝากเรียนวาดรูปกับเจ้าของร้าน ซึ่งช่วยเติมความสดใสให้โลกของภูดินไปด้วย จนเปลี่ยนชื่อร้านหนังสือเป็น “ร้านหนังสือที่มีแต่นิยายรัก”
ภูดินป่วย นลิดากับเด็ก ๆ มาช่วยกันดูแลจนอาการดีขึ้น แต่กลับมาเสียชีวิตอย่างกะทันหันแต่ร้านหนังสือของเขายังคงอยู่ด้วยการดูแลของเด็ก ๆ และชาวบ้านที่อยู่ใกล้เคียง นลิดากลับไปเรียนปริญญาโทจนจบ ของขวัญจากภูดินที่เธอได้รับในวันจบการศึกษาทำให้หญิงสาวตั้งใจจะเป็นครูที่ดี เพื่อให้ชีวิตของทุกคนกลายเป็นนิยายรักที่งดงามที่สุด
ตัวละครสำคัญ
| นลิดา /แก้ม : นิสิตปริญญาโทศิลปะศาสตร์ที่ยังไม่รู้อนาคตว่าจะกลับไปเรียนต่อหรือปล่อยทิ้งไป จึงต้องมาทำงานเป็นครูอัตราจ้างในโรงเรียนสวนพร้าวพี่ชายของเธอเป็นครูใหญ่เพราะถูกพ่อเนรเทศ |
| ภูดิน : เจ้าของร้านหนังสือ ปันกันอ่าน อยากเป็นคนเขียนรูปจึงเคยวาดรูปประกอบและทำหน้าปกหนังสือมาตั้งแต่เรียนจบใหม่ ๆ |
| ตวงดาว : เป็นบรรณาธิการสำนักพิมพ์เล็ก ๆ ตอนที่สอนหนังสืออยู่ในมหาวิทยาลัย ภูดินเคยเป็นลูกศิษย์ของเธอ หลังจากจบออกมาก็ได้มีโอกาสร่วมงานกัน ผูกพันกันยิ่งกว่าญาติ |
บันทึก…คนอ่าน
เล่มนี้เป็นนิยายเกี่ยวกับหนังสือ ที่ทำให้เราอยากตามไปอ่านหนังสือที่กล่าวถึงในเล่ม หนังสือที่มอบให้ด้วยความปรารถนาดีและทำให้คนอีกคนเติบโตทางความคิด ชอบการเปิดนิยามของนิยายรักแบบของภูดิน นิยายที่ก่อให้เกิดการแบ่งปัน การให้ความรัก หรือรังสรรค์ด้วยความรัก แม้จะป็นเรื่องราวของสงคราม มันก็ยังเป็นนิยายรัก เราเองก็เคยเจอหนังสือที่เมื่ออ่านจบแล้ว สามารถมองโลกใบนี้สวยงามขึ้นเหมือนกันค่ะ
นอกจากความรักแล้วนิยายเรื่องนี้ยังมีสาระมากมายสอดแทรกให้คนอ่านได้ค้นหาและคิดตาม เช่น เรื่องการทำงาน ซึ่งเกี่ยวโยงกับความสุข ภาระหน้าที่ และการเติมเต็มความเป็นคน แต่ก็อย่างที่คนเขียนได้สื่อผ่านความคิดของนลินดาเมื่อถามความคิดของเด็ก ๆ ต่อหนังสือที่เธอให้ไปอ่าน “หนังสือเป็นของคนอ่าน มันต้องเป็นอย่างที่คนอ่านมองเห็น”
version นี้มีหลุดพิมพ์คำซ้ำ เว้นวรรคโน่น นี่ นั่น เบา ๆ
Quote
การให้โอกาสคนอื่นก็เท่ากับให้โอกาสตัวเอง เมื่อเรียกร้องโลกกว้างจากคนอื่น ใจของเธอต้องกว้างกว่าโลกทั้งหมด
นลิดา บทที่ 2 หญิงสาวผู้ตามหานิยายรัก
หนังสือที่ดีที่สุดก็คือเล่มที่เธอเลือกเอง เลือกสิ เล่มที่อยู่ในมือเธอนั่นแหละดีที่สุด
ภูดิน บทที่ 14 นิยายรักที่ดีที่สุด
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น