ชุด สืบเสน่หา

 

ชื่อหนังสือ	พิษร้อนลวงรัก
เขียน	พราวพิรุณ
จำนวนหน้า	236
สำนักพิมพ์	แจ่มใส

เรื่องย่อ

     เตชินทร์ได้พบกับหญิงสาวที่ทำให้หัวใจของเขารู้สึกสงบเป็นครั้งแรกในรอบสิบปีทั้งที่อยู่ในงาน Full moon party ค้าท้าให้เขาจับเธอให้ได้แลกกับสิ่งที่ต้องการ แต่เมื่อเตชินทร์จับเธอได้พร้อมมัดจำด้วยจูบกลับได้ฝ่ามือเป็นของตอบแทน แถมเธอยังมากับผู้ชายอีกคนเรื่องคงจบแค่นั้นถ้าผู้ชายคนนั้นไม่ถูกพบเป็นศพในสภาพสยดสยองทั้งที่เวลายังผ่านไปไม่ทันข้ามคืน แถมเขายังรับงานมาเป็นบอดี้การ์ดของหญิงสาวคนนั้น อรัญวดี เพื่อปกป้องเธอจากผู้มีอิทธิพลทางภาคใต้จนกว่าจะไกล่เกลี่ยข้อขัดแย้งได้สำเร็จ อรัญวดีอยากหนีออกจากบ้านที่เหมือนคุกสำหรับเธอ และวิธีที่เธอเลือกใช้คือการล่อลวงเตชินทร์คนที่น่าจะกล้างัดข้อกับแม่ผู้ทรงอิทธิพล และที่สำคัญเขายังน่ากินอีกด้วย

     เตชินทร์สังเกตเห็นความผิดปรกติในบ้านหลายอย่าง ตั้งแต่พฤติกรรมของขนิษฐาผู้เป็นแม่ ปฏิกริยาของไม้คนเก่าคนแก่ของบ้านที่มีต่อชื่องามพิศ แถมยังต้องตั้งสติเพื่อไม่ให้คล้อยตามการยั่วเย้าของหญิงสาว แต่เมื่อเขาได้เห็นว่าขนิษฐาทำร้ายร่างกาอรัญวดี แถมด้วยความจริงว่าเธอคือ เอื้อย น้องสาวที่เป็นลูกของงามพิศ ภรรยาน้อย และที่ความลับยังไม่ถูกเปิดเผยเพราะลูกสาวสองคนหน้าเหมือนกันราวฝาแฝด แต่คนร้ายที่ชักใยอยู่เบื้องหลังตัวจริงไม่ใช่ขนิษฐา เตชินทร์ปกป้องหญิงสาวจากคนโลภ และตกลงใจที่จะพาหญิงสาวไปด้วยแต่เธอปฏิเสธ อรัญวดีเลือกที่จะอยู่ปกป้องบ้านธารทรงธรรม และเตชินทร์ก็เลือกที่จะกลับมาอยู่ข้างเธอ

ตัวละครสำคัญ

เตชินทร์ มีมาก :      บอดี้การ์ดสาวนตัวฝีมือดี เขาใช้ชื่อปลอมทำงานเพื่อให้ทำงานที่อาจเป็นอันตรายต่อวงศาคณาญาติและผิดกฎหมายได้

อรัญวดี ธารทรงธรรม/อ้าย :    ลูกสาวของภัสดากับขนิษฐาภรรยาตามกฎหมาย เจ้าของศูนย์การค้าขนาดใหญ่และสถานบันเทิงยามราตรี เธอแอบทำงานเป็นนักเขียนของสำนักพิมพ์ซีทรู ในชื่อ Let me think

บันทึก…คนอ่าน

    เราพอรู้จักนิยายชุดนี้อยู่บ้างจากรีวิวในห้อง “ภารกิตพิชิตกองดอง” ซึ่งส่วนใหญ่จะบอกว่านิยายชุดนี้แซ่บมาก แต่สำหรับเล่มนี้เราว่ามันไม่ได้ร้อนแรงขนาดนั้น อาจเป็นเพราะจุดดึงดูดในเล่มนี้คือปริศนาของครอบครัวธารทรงธรรม โดยเฉพาะความโหดร้ายที่ อรัญวดี ต้องรับมือมาเป็นเวลานานก่อนทีอิศวินอย่างเตชินทร์จะโผล่มาช่วย

    ลองวิเคราะห์ว่าทำไมถึงไม่ค่อยรู้สึกร้อนตามชื่อนิยาย คงเป็นเพราะหลังจากเจอกันครั้งแรกในงานฟูลมูนปาร์ตี้จนได้มาพบกันอีกครั้งในฐานะบอดี้การ์ด เตชินทร์ตั้งกฎกับตัวเองไว้ว่าจะไม่เล่นระหว่างทำงาน เขาต้องเหนี่ยวรั้งตัวเองตอนที่ อรัญวดี พยายามยั่ว ฝ่ายอรัญวดีเองก็ไม่ใช่สาวช่ำชอง (นกน้อยในกรงทองซะขนาดนั้น) แถมยังมีเรื่องคอขาดบาดตายมาวนเวียน มันเลยกลายเป็นโรแมนติกแบบรักจริงหวังแต่งมากกว่าความเซ็กซี่ที่มีแรงปรารถนาเป็นตัวขับดัน แต่อย่างน้อยปริศนาหญิงสาวที่คอยโผล่ออกมาอยู่เรื่อย ๆ กับผ้าพันคอดอกชบาก็ช่วยให้เรื่องเร้าใจขึ้นนิดหน่อย เพราะต่างคนต่างไม่แน่ใจว่า เธอจะใช่อ้ายตัวจริงที่ตายไปหรือเปล่า

      สรุป ถ้าไม่คาดหวังเรื่องความร้อนแรงตามชื่อนิยาย เราว่าเรื่องนี้เป็นนิยายที่อ่านสนุกเลยค่ะ