เรื่องย่อ
ยอนวูเข้าไปร่วมงานฉลองบัณฑิตของพี่ชายในวังหลวง ระหว่างพิธีผีเสื้อตัวหนึ่งดึงความสนใจของเด็กสาว ยอนวูเดินตามมันมาเห็นเด็กหนุ่มคนหนึ่งพยายามจะปีนออกไปนอกวัง เธอเข้าใจว่าอีกฝ่ายเป็นขโมยแต่เด็กหนุ่มแก้ตัวว่าเป็นขันทีอยากอสมัครคัดเลือกพระชายา แต่มาสืบรู้ภายหลังว่ามีการวางตัวไว้แล้ว จึงกระตุ้นให้บัณฑิตในวิทยาลัยเคลื่อนไหวเพื่อให้การคัดเลือกเป็นไปอย่างยุติธรรม ซึ่งทำให้ยอนวูได้รับเลือก พระพันปีสั่งให้เจ้าสำนักไสยเวทย์ใช้มนต์ดำเพื่อกำจัดคู่อภิเษก ยอนวูถูกทำคุณไสยจนมีอาการป่วย และถูกบังคับให้ออกจากวัง นางสิ้นใจในอ้อมกอดบิดา
ยอนวูยังไม่ตาย เจ้าสำนักซองซูชองใช้เล่ห์กลเพื่อปกป้องนางตามที่เคยให้สัญญาวัยกับเพื่อนที่เคยได้รับการช่วยเหลือจากมารดาของยอนวู แต่ความตกใจที่ฟื้นขึ้นมาในโลงศพทำให้ความทรงจำของเด็กสาวหายไป ยอนวูถูกพาตัวไปยังชนบทห่างไกล และเติบโตในฐานะร่างทรงไร้นาม 8 ปีผ่านไป องค์รัชทายาทขึ้นครองราชย์ ครั้นมีโอกาสเสด็จแปรพระราชฐาน ณ ชนบท ทรงแอบออกมาดูผู้คน ในเวลากลางคืนกลางป่าโปร่ง อี ฮวอนได้พบกับหญิงสาวที่มีรูปร่างหน้าตาเหมือนยอนวู เธอเอื้อเฟื้อให้พักเหนื่อย ก่อนจากกันทรงเรียกนางว่าวอล
วอลรู้ตัวว่าทำให้ฝ่าบาทรู้สึกสับสนระหว่างเธอกับอดีตพระชายายอนวูจึงคิดจะจากไป แต่ฝ่าบาทรั้งนางไว้ พระมหสีดูออกว่าฝ่าบาทมีใจให้วอลจึงใช้ชีวิตของนางบีบให้ฝ่าบาทยอมร่วมพิธีเข้าหอ พิธีล้มเหลวเพราะอาการป่วยกะทันหันของฝ่าบาท ทุกฝ่ายโยนความผิดให้วอล นางโดนป้ายสีว่าทำคุณไสยใส่ฝ่าบาท วอลจึงถูกจับไปทรมาน ฝ่าบาทจำต้องไปขอร้องพระพันปีวอลจึงพ้นโทษตายมาได้ แต่ก็ถูกส่งไปใช้แรงงานที่โรงทาน แต่ก่อนไปนางถูกนำตัวไปปลอบขวัญวิญญาณของอดีตพระชายาที่ตำหนักเร้นจันทร์ ระหว่างพิธีสุริยคราส เหมือนเป็นลิขิตฟ้าที่ทำให้ยอนวูได้ความทรงจำที่หายไปกลับคืนมา หญิงสาวไม่ได้ทูลความจริงให้ฝ่าบาททราบเพราะไม่อยากให้ทรงเจ็บปวด แต่ก็ทรงทราบจากการปะติดปะต่อเรื่องราวจากสายสืบจนได้ว่า วอล คือ ยอนวู ฝ่าบาทพายอนวูมาซ่อนในห้องลับที่ตำหนัก เพราะในขณะเดียวกันพระพันนปีที่เริ่มระเคะระคายเรื่องวอลก็พยายามตามตัวนางเช่นกัน
ฝ่าบาทไล่เอาผิดทุกคนที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์เมื่อ 8 ปีก่อน มหาเสนาบดีจึงคิดก่อการกบฏ โดยคิดจะยกองค์ชายยางเมียงขึ้นเป็นกษัตริย์ แต่องค์ชายยางเมียงแสร้งทำเป็นร่วมมือด้วยเพื่อรวบรวมหลักฐาน และยอมสละชีวิตตัวเองเพื่อไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีก เมื่อเรื่องราวสงบลง ยอนวูคืนสู่ตำแหน่งเดิม เข้าพิธีอภิเเษกขึ้นเป็นพระมเหสี
ตัวละครหลัก
 |  โฮยอนวู/วอล :บุตรสาวของปราชญ์ออกแห่งสำนักเลขาธิการชั้นสูง น้องสาวของโฮยอน บัณฑิตฝ่ายบู๊อันดับ 1 นางมีชะตาราชินีแต่ไม่ได้ครองตำหนัก |
 |  อี ฮวอน :เจ้าชายรัชทายาท |
 | องค์ชายยางเมียง : พี่ชายขององค์รัชทายาทซึ่งเกิดจากพระชายา เป็นศิษย์ของปราชญ์เอกจึงเป็นเพื่อนสนิทกับโฮยอม เก่งรอบด้านได้มักได้รับการปฏิบัติอย่างเย็นชาจากพระบิดา หลงรักยอนวู |
บันทึก…คนดู
เรื่องนี้โรแมนมาก พระเอกเป็นองค์รัชทายาทที่เก่งพอตัว ส่วนนางเอกเป็นน้องสาวบัณฑิตที่สอบได้ที่ 1 มีความเฉลียวฉลาดเกินอายุเพราะชอบอ่านหนังสือ ได้เจอกันตั้งแต่เด็ก เป็นถึงพระชายาแต่ต้องพลัดพรากจากกันไป ตอนแรกยอนวูไม่รู้ฐานะของพระเอกเลยปีนเกลียวกล่าวหามาเป็นขโมยแต่พอรู้จากการไขปริศนาว่าอีกฝ่ายเป็นใคร ก็มีฉากมโนถึงอีกฝ่าย แหมมันน่ารักจัง
นอกจากความโรแมนติกแล้ว เรื่องนี้ตัวละครเก่งมาก ไม่ว่าจนเป็นยอนวูที่อ่านหนังสือมาก พระราชา กับ รัชทายาทก็เก่งเรื่องการเมือง มีข้อคิดโน่นนี่สอดแทรกอยู่ในเรื่องตลอด
คุยเรื่องนักแสดง นอกมีปัญหาชีวิตกับการจำหน้าตาราเกาหลีมาก คือหนังย้อนยุค ผู้ชายไว้ผมคล้ายกันมาก แยกยาก องค์ชายยางเมียง โฮยอน แจอุน มีพระเอกนี้แหละหน้าตาแหวกมานิด ๆ คือไม่ค่อนไปทางสวยเนียนใส แต่มีเสน่ห์เบียดคนอื่น โดยเฉพาะตอนยิ้มน้อย ๆ ไปหาดูในอินเตอร์เน็ต น้องเค้าก็ดังพอตัว เป็นดาราเด็กเข้าวงการมาหลายปี จะพูดว่าโตในกองถ่ายก็ได้ แต่ที่กรี๊ดเบา ๆ คือ โตคู่มากับน้องนางเอกน่าใสเลย เหมือนจะมีคนจิ้นคู่นี้ด้วย แต่ก็ยอมรับนะสองคนนี้เข้าคู่กันแล้วน่ารักจริง ๆ เล่นคู่กันเต็ม ๆ สักเรื่องก็ดี สองคนนี้เล่นละครดีมาก ฉากที่ยอนวูถูกพาตัวออกจากวัง แล้วองครักษ์กั้นองค์รัชทายาทไว้ไม่ให้เข้าไปหา พระเอกร้องไห้ได้น่าสงสารมาก
เข้าตอนที่ 7 เป็นรุ่นโตแบบเต็ม ๆ 8 ปีผ่านไป องค์รัชทายาทโตขึ้นมาเป็นพระราชาที่มีอาการกวนชาวบ้านแทรกอยู่ในความเอาการเอางาน อย่างตอนที 7 ฉากอาบน้ำ ด้วยความอยากออกไปสำรวจชีวิตชาวบ้าน เลยกวย โอ๊ย เรียก อุน มาแช่น้ำด้วย เปิดประเด็นชายนิยมชายซะอย่างนั้น เวลาอยากออกจากวังแต่ละที ช่างสรรหาวิธีการฮา ๆ มาหลอกมหาดเล็กคู่ทุกข์คู่ยากตลอด
กับฝ่ายตรงข้ามนี่ปากจัดมาก เหน็บพระมเหสีที่มาพูดเรื่องสนมเพราะหวังอย่างอื่นซะหน้าม้าน เป็นพระราชาที่มีสีสันดี ยิ่งตอน 9 ฉากในท้องพระโรงที่ไล่บี้พวกอำมาตย์ยิ่งกวน เป็นพระราชาที่ดีแต่ลูกน้องหมั่นไส้ทั่วหน้า แต่ในขณะเดียวกันก็มีช่วงที่น่าสงสารอย่างตอนที่ 13 ที่นางเอกโดนเอาตัวไปทรมาน แล้วเขายื่นมือเข้าช่วยไม่ได้เพราะตำแหน่งค้ำคอ องค์ชายยางเมียงคุณพี่ชายก็ขยันมาตอกย้ำกันเสียจริง ตอนหลัง ๆ นี่ต้องร้องไห้รัว ๆ เทียบกันแล้วร้องเก่งกว่านางเอกอีก สะอึกสะอื้นกันแทบทุกตอน อีกอย่างที่ขาดไม่ได้นึกชมผู้กำกับกับนักแสดงทั้งรุ่นเด็ก รุ่นโตของเรื่องนี้ เล่นเนียนมาก วิธีการแสดงออก ท่าทางจะมีความคล้ายกัน แบบเชื่อได้ว่าคน ๆ นี้โตมาเป็นแบบนี้จริง ๆ
สำหรับภาคตอนโต ถูกใจ อุน เป็นพิเศษ พี่ชายคนนี้เท่จัง อยู่กับอี ฮวอน แล้วเหมือนไฟกับน้ำแข็ง ด้วยความที่อยู่ด้วยกันตลอด แถมอี ฮวอน ยังหมางเมินพระมเหสี ไม่ยอมเข้าหอ สาว ๆ ในวังเลยจิ้นกันสนุกสนาน
ดูจบไต่ตรองดูแล้ว สรุปได้ว่า ฉันชอบเรื่องนี้เพราะรุ่นเด็กอ่ะ รุ่นโตก็หวานอยู่แต่เคมีสู้ไม่ได้
ฉากที่ชอบ
 | ตอนที่ 1 ตอนที่องค์รัชทายาท อี ฮวอน เจอกับยอนวูครั้งแรก แต่องค์รัชทายาทที่กำลังปีนกำแพงหนีออกนอกวังโดนเข้าใจผิดว่าเป็นขโมย โกหกก็โดนสาวน้อยแสนฉลาดจับได้หมด จะบอกความจริงก็ไม่ได้เลยต้องไหลไปว่าเป็นขันที คุยกันอยู่นานสองนาน ยอนวูเผยพูดเยอะไป ก่อนจากกันองค์รัชทายาทส่งปริศนาเฉลยฐานะที่แท้จริงให้สาวน้อยเอาเก็บไปคิดเป็นการบ้าน พร้อมทิ้งท้ายว่า “ต่อไปนี้ระวังตัวให้ดี” |
 | ตอนที่ 2 พระเอกฝากขนมมาให้อาจารย์ตัวจริง ยอนวูเลยมโนถามว่า องค์รัชทายาทยกโทษให้เธอที่ล่วงเกินแล้วหรือยัง |
 | ตอนที่ 3 ฉากมโนหลังจากเห็นความเท่ขององค์รัชทายาทตอนเล่นลูกหนัง เพราะเธออยากถามว่าอีกฝ่ายต้องการขู่ให้กลัวหรืออย่างไร |
 | ตอนที่ 3 - 4 เพราะพลาดไม่ได้พบกัน องค์รัชทายาทเลยต้องปลอมตัวใส่หน้ากากมาลากไปคุยแบบตัวต่อตัวระหว่างพิธีฉลองปีใหม่ “อยากให้ข้าลืมเจ้าเหรอ เสียใจด้วยนะ ข้าพยายามแล้ว” หลังสาวคุยดีด้วย มีตู่เป็นว่าที่พระชายาเลยจ้า น่าร๊าก |
 | ตอนที่ 4 องค์รัชทายาทไปขอเสด็จพ่อ เอาละครหุ่นมาปลอบใจสาวน้อยที่กำลังคิดถึงบ้าน |
 | ตอนที่ 5 ยอนวูไม่สบายมากจนต้องออกจากวัง องค์รัชทายาทเลยปลอมตัวออกมาหา มอบปิ่นจันทราโอบอาทิตย์ให้ “ชายาตัวจริงในใจข้า มีแต่เจ้าเท่านั้น เจ้าต้องรีบหายเร็ว ๆ แล้วกลับไปอยู่กับข้า” |
Quote
 | “หม่อมฉันจะไม่ปกครองแผ่นดินแบบนั้น สิ่งใดถูกต่อให้ต้องเสียทุกอย่าง หม่อมฉันก็จะปกป้อง สิ่งใดผิด ต่อให้ได้ทุกสิ่งหม่อมฉันก็จะทิ้ง โชซอนของหม่อมฉัน….จะต้องเป็นแบบนั้น” |
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น