ชื่อเรื่อง | กุหลาบในมือมาร |
เขียน | มณีส่องแสง |
จำนวนหน้า | 407 |
สำนักพิมพ์ | ทำมือแจกฟรีใน meb |
version | Meb E book |
plot
เมธาวีหวังใช้รจเรศเข้าไปหว่านเสน่ห์ใส่วรานนท์ ลูกชายตัวจริงของพี่เลี้ยงที่กำลังจะกลับมาจากต่างประเทศ แต่พอได้พบตัวจริงเมธาวีก็เปลี่ยนใจ วรานนท์รู้แผนการของเมธาวี เขาเลือกระบายอารมณ์ใคร่ใส่รจเรศน้องสาว และวางแผนให้ทั้งสองคนทะเลาะกันเอง วรานนท์ตามตอแยรจเรศโดยใช้พี่สาวของเธอเป็นข้ออ้าง
ธราพงศ์หมั้นหมายเมธาวีให้กับวรานนท์ แต่วรานนท์ที่เริ่มรู้สึกผิดอยากรับผิดชอบรจเรศ ทว่าหญิงสาวกลับยิ่งถอยห่างเมื่อได้เห็นตำตาว่าวรานนท์มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเมธาวี และขอร้องให้เขารับผิดชอบพี่สาวของเธอ แต่ก็ยังไม่สำเร็จ ยิ่งรจเรศประกาศว่าเป็นแฟนกับแฟนเก่าขแงเมธาวีถึงขั้้นจะแต่งงานกัน ยิ่งเร่งให้วรานนท์ตอบโต้ด้วยความจริงที่ว่าหญิงสาวเป็นของเขาแล้ว
เมธาวีร่วมมือกับพงศ์ศธรหาทางทำร้ายรจเรศ แต่วรานนท์ไปช่วยไว้ได้ทัน กลายเป็นเปิดโอกาสให้ทั้งสองคนได้ใกล้ชิดและปรับความเข้าใจกัน เมธาวีจึงต้องเดินแผนต่อไปด้วยการทำให้วรานนท์เข้าใจว่าหญิงสาวกำลังจะมีลูกให้เขา รจเรศรู้ตัวว่าท้องลูกของวรานนท์ตัดสินใจออกจากบ้าน วรานนท์ตามไปง้อและปรับความเข้าใจกับรจเรศ เมธาวีตามไปราวีจนวรานนท์ถูกยิงเพราะปกป้องรจเรศ ความจริงเปิดเผยเมธาวีและคนที่คิดชั่วได้รับผลตอบแทนอย่างสาสม วรานนท์สำนึกว่าไม่ควรจองเวร แต่รจเรศยังไม่ยอมตกลงแต่งงาน หญิงสาวออกจากบ้านและได้พบพ่อที่หายสาปสูญไปโดยบังเอิญ วรานนท์ตามไปง้อสำเร็จจนต้องลงทุนจัดฉากกว่าจะได้แต่งงาน
charecter
วรานนท์ พันธ์วรเวช : ลูกชายของธราพงศ์กับภรอำไพ แค้นครอบครัวของธงรบที่เคยทำร้ายแม่ของเขาต่อหน้าต่อตาและเลยเถิดจนถึงขั้นฆ่าตัวตาย |
รจเรศ พันธ์วรเวช : ลูกของวินัยคนสนิมของธงรลกับแล่นแก้วหญิงชาวเหนือกำพร้า หลังจากแม่เสียและพ่อหายตัวไปรจเรศถูกเลี้ยงดูเหมือนเป็นคนรับใช้ซึ่งมีหน้าที่ดูแลเมธาวีลูกสาวของธงรบ |
log
เล่มนี้แจกให้ download ฟรีใน meb ค่ะ เห็นว่าตอนเอาลง web ยอดวิวใช้ได้ เลยลองดู พออ่านแล้ว ปรากฎว่า...(อันนี้ความเห็นส่วนตัวนะคะ นักอ่านท่านอื่นอาจไม่เห็นเหมือนเรา) เราอ่านไป ก็เพลียใจมากค่ะ สารภาพเลยว่า กัดฟันอ่านจนจบ จะได้รีวิว และลบทิ้ง ออกตัวก่อนว่าเราไม่ค่อยได้อ่านนิยายโรมานต์หนักๆ เท่าไหร่ ภูมิต้านทานอาจจะน้อย มาอ่านเรื่องนี้เลยค่อนข้างเพลียกับการบรรยายเหตุการณ์ที่เอากามารมณ์เป็นที่ตั้ง
โครงเรื่องใหญ่ ๆ คล้ายจำเลยรักแต่มันไม่ฟิน เพราะเหตุการณ์ในเรื่อง กับตรรกะของตัวละครมันเปะปะไปหมด ยกตัวอย่างพระเอกที่น่าจะเป็นพวกแค้นฝังลึก แม่โดนข่มขืนต่อหน้าต้องเก็บกดความแค้นมาเป็น 10 ปี ดันหายแค้นเอาแต่อยากจะรับผิดชอบนางเอกตั้งกะ 100 หน้าแรก เหมือนไอ้ความแค้นที่ปูเรื่องมาเสียหนักหนาแต่ต้นมันเป็นข้ออ้างให้พระเอกมีสิทธิ์ระบายอารมณ์หื่น และจบได้อย่างหวานแหวว สักกลางเรื่องมีลากเอามือที่สี่เข้าบ้านมาอีก หนีกันไปง้อกันมาจนคนอ่านเดาได้
และอีกอย่างที่เพลียคือ พระเอกสุดแสนจะมักง่ายมันน่ารักตรงไหน ไม่เข้าใจนางเอกว่ารักลงไปได้ไง เข็นเล่มนี้จบ ละเหี่ยใจ รีบหันไปหาแนวพุทธรัว ๆ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น