สุริยวรรมัน

เขียน	ทมยันตี
จำนวนหน้า	683 หน้า
สำนักพิมพ์	ณ บ้านวรรณกรรม

plot

     เมื่อสิ้นกรุงพนมที่ชอบธรรม ทิวากรบัณฑิต โอทแห่งพระศิวาหลีกเร้นจากเมืองพระนครหลังจากต้องสวมมงกุฎถวายหรรษวรรมันที่  3 โดยไม่เต็มใน สู่ มหิธรปุระฐานที่มั่นแห่งเชื้อสายสุริยวรรมัน แต่งตั้ง ชัยวรรมันที่หกเป็นกรุงพนม

     สิบแปดปีผันผ่าน อณูแห่งพระวิษณุ พิษณุหริเกศวร ตระเตรียมหนทางกลับสู่เมืองพระนคร ไม่เพียงแต่ต้องใช้กำลังทางทหาร กลศึกที่แยบยลก็สำคัญยิ่ง ชัยยะ ที่ได้มา ชลันธรี นางที่จะมาเป็น กัมพูชาลักษมี มีส่วนสำคัญยิ่ง พิษณุหรินำนางกลับไปเยือนบ้านเกิด ระหว่างทางแวะบำบวง ณ วันรุง สถานที่บำบวงแห่งมหาเทพอันสูงสุดของเผ่าวีรวรรมัน พิษณุหริขึ้นบำบวงพร้อมกับกฤตวรรมัน บุตรชายใหญ่แห่งเชษฐบุรุษวีรวรรมัน เป็นการแสดงให้ฝ่ายศาสนจักรภายนอกประจักษ์ว่าวงศ์มหิธรปุระคือเชื้อสายเทวะอันบริสุทธิ์ และเพื่อผูกมิตรกับเผ่าวีรวรรมันเพื่อเปิดเส้นทางส่วนหนึ่งสู่เมืองพระนคร แต่ทางเดินทัพที่แท้จริงอยู่ที่ภวาลัย ซึ่งพิษณุหริกับชลันธรีลอบสำรวจเส้นทางอย่างลับๆ

    กฤตวรรมันพึงใจในตัวปาวิตา คนสนิทของชลันธรี เดินทางตามมาถึงภวาลัย โดยหารู้ไม่ว่านี่คือหนึ่งในกลศึกของชลันธรี ปาวิตราแต่งงานไปยังเผ่าวีรวรรมัน พิษณุหริกับชลันธรีเมื่อกลับมาถึงมหินธรปุระ ชลันธรีก็เร่งเตรียมสิ่งที่จำเป็นต่อการศึกไม่ว่าจะเป็นเสบียง ธนูเพลิง โล่ทันทำด้วยหวาย โดยใช้เล่ห์อำพรางเพื่อไม่ให้ฝ่ายอื่นๆ รู้ตัว เมื่อเวลาให้การศึกมาถึง ชลันธรีคืนสู่ภวาลัยเพื่อระเตรียมการ พิษณุหริรับอาสาเป็นกองหน้า พราหมณาจารย์ควบคุมทัพหลวงร่วมกับทัพจากวีรวรรมัน พิษณุหริลอบย้อนขึ้นไปทางภวาลัยนำทหารม้าไปตามเส้นทางที่ชลันธรีตระเตรียมไว้ ระหว่างที่พราหมณาจารย์ดึงความสนใจของอีกฝ่ายไว้ที่ทัพหลวง ณ คุรุเกษตร ชลันธรีรับหน้าที่ยิงธนูเพลิงเพื่อก่อให้เกิดความวุานวายเพื่อเปิดโอกาสให้พิษณุหริเข้าโจมตีเมืองพระนครก่อนผู้ใด

     การบูรณะเมืองพระนครที่เสียหายจากสงครามใกล้ลุล่วง พิษณุหริจึงเริ่มตระเตรียมแผนเพื่อเข้าตีจาม โดยอำพรางว่าต้องการหินจำนวนมากจากพนมกุเลน กฤตวรรมันอาสาช่วยการนี้และโน้มน้าวให้ปาวิตราวางอุบายลวงชลันธรีไปปลิดชีวิต ในขณะที่กฤตวรรมันจะสังหารพิษณะหริระหว่างทางกลับพระนคร พิษณุหริทราบความจากหัวศึกจึงสามารถรับมือได้แต่ชลันธรีนั้นกลับกัน พิธีราชาภิเษกถูกจัดขึ้นใน 3 วัน ชลันธรได้รับการสถาปนาเป็นกัมพูชาลักษมีเพียงหนึ่งเดียวตลอดประชนม์ชีพของพิษณุหริตามสัญญา การสูญเสียที่ยิ่งใหญ่ครั้งนี้ทำให้พิษณุหริหมกมุ่นกับการศึก และสร้างนครวัตเพื่อนาง
     หาก...กาลเวลาเป็นผู้สร้างแลผู้ทำลาย...ภายภาคหน้าจักมีผู้แจ้งฤาไม่ว่า นครวัตวิจิตรควทรรศนาอุบัติขึ้นมาด้วยเหตุดังไร

charecter

พิษณุหริเกศวร :      โอรสแห่งธรณินทรวรรมันที่หนึ่งแห่งมหินธรปุระ กษัตริย์ผู้ที่ได้สมัญญา นักบวชบนบัลลังก์กษัตริย์ ทรงศักดิ์อณูแห่งมหาวิษณุเทพ เชี่ยวชาญเรื่องอาวุธโดยเฉพาะธนู

ชลันธรี :      หญิงสาวจากตระกูล ภวาลัย ผู้ครองแดนศักดิ์สิทธิ์แถบพนมพระวิหาร ซึ่งฝ่ายสตรีได้ครองตำแหน่ง กัมพูชาลักษมี ทุกคน ตระกูลของนางมีความสามารถในการบังคับช้างป่า โพนช้าง และวังช้าง ทรงศักดิ์อณูแห่งมหาลักษมิ

ทิวากร สทาศวะ พราหมณาจารย์ :      ท่านอาจารย์ของพิษณุหริเกศวรและชลันธรี ผู้เคยดำรงตำแหน่ง โอษฐ์แห่งมหาเทวะ เป็นหนึ่งในสายพระวงศ์เพราะ เจ้าหญิงอินทลักษมีแห่งวงศ์สุริยวรรมันเป็นภรรยาของท่าน

log

      เรื่องนี้หวานน้อย แต่เราอินมากๆ  โดยส่วนตัวชอบนิยายอิงประวัติศาสตร์ของคุณทมยันตี การเดินเรื่องอาจไม่ตรงกับบันทึกประวัติศาสตร์ 100% เพราะใช้ข้อมูลจากหลายแหล่ง แต่เรารู้สึกได้เสมอว่า นิยายของท่านทำให้ตำนานมีชีวิตจับต้องได้ ผ่านฉากต่างๆ จนบ้างครั้งอยากให้ประวัติศาสตร์เป็นแบบในนิยาย(ซะงั้น)

      เราอ่านเรื่องนี้ครั้งแรกตอนเรียนมหาวิทยาลัย เล่มนี้อ่านยากหน่อย เพราะมีภาษาสันสกฤตแทรกอยู่เป็นระยะๆ ด้วยความที่ห่างตำรามานาน ชื่อพระเอกเรายังไม่แน่ใจว่าอ่านถูก 100% เลยค่ะ บวกกับภาษาโบราณที่จะโผล่มาเรื่อย แต่ด้วยความที่มาพร้อมคำแปล อ่านไปสักพักก็ชิน แล้วก็จะสนุกกับเรื่องราวของสายสัมพันธ์ระหว่างพิษณุหริ ที่ถูกหล่อหลอมให้เป็น อณูแห่งพระนารายณ์ พร้อมสู่เส้นทางแห่งกรุงพนม กับ ชลันธรี แห่งภวาลัย ว่าที่กัมพูชาลักษมิ ขุมกำลังที่สำคัญเพราะกองทัพช้างที่เกรียงไกร ทั้งสองถูกเลี้ยงดูมาด้วยกัน ชลันธลียอมให้บางตามศักดิ์ แต่ในเรื่องความปฏิภาณไหวพริบนั้นไม่มียอมกัน และส่วนใหญ่ที่ไม่ว่าเจอกันครั้งใดต้องมีฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดพื้นเสีย เมื่อต้องทำสงคราม นางเป็นมันสมองที่สำคัญ ขนาดพระเอกบ่นว่า ถ้าเกิดเป็นผู้ชายจะให้เป็นแม่ทัพ

     คนอ่านจะเริ่มรู้สึกถึงสายสัมพันธ์ของพิษณุหริกับชลันธรีชัดๆ ก็ตอนที่เริ่มแอบสำรวจเส้นทางลับๆ ด้วยกัน ชลันธรีเจ็บเท้าเพราะโดนหินบาดตอนระบายอารมณ์โมโหหลังจากโดนพิษณุหริยั่ว เนื่องจากทางที่ต้องไปเป็นผาชัน ต้องตอกทอยลง บาดแผลที่เท้าอาจเป็นอุปสรรค อีกทั้งตามศักดิ์ชลันธรีต้องคอยดูแล รวมถึงเป็นผู้พิทักษ์ ซึ่งพิษณุหริก็น่ารักพอที่จะยื่นมือเข้าช่วย ภาษาสมัยนี้ก็คงจะประมาณว่าแสดงความเป็นสุภาพบุรุษ

    ท้ายเล่ม 1 หลังจากที่ปาวิตราที่หลงรักพิษณุหริแต่งงานออกไป บรรยากาศระหว่างชลันธรีกับพิษณุหริมุ้งมิ้งขึ้นมาทันตา เวลาที่พิษณุหริเตร่มาดูการเตรียมศึก็มันจะแวะว่าเย้าแหย่ชลันธรี เลยมีฉากน่ารักมาให้อมยิ้มเรื่อยๆ อย่างใช้ปลายนิ้วเช็ดน้ำตาให้

    เล่ม  2 นี่เน้นเรื่องการศึก ระหว่างรบก็จะสอดแทรกตำราพิชัยสงคราม รวมถึงคำสอนจากพระเวทให้ปลงอยู่เรื่อยๆ แต่ถึงอย่างนั้นเมื่อความสูญเสียเกิดขึ้นเราก็ยังเศร้าอยู่ดี คู่กัดอย่างพิษณุหริเมื่อสูญเสียชลันธรีเข้าจริงๆ ก็แสดงความเศร้าโศกอย่างที่คนอ่านยังนึกสงสาร อย่างตอนที่บรรยายว่าเก็บดอกบัวไปวางไว้ให้บนอก นอกจากการแก้แค้นตัวการอย่างสาสมแล้ว ยังไล่ทำสงครามกับคนที่อยู่เบื้องหลังจนราบคาบ ในขณะเดียวกันสิ่งใดที่ได้พบเห็นก็จะนำมาสลักเสลาที่นครวัตเพื่อให้นางอันเป็นที่รักได้เห็น

      อ่านเล่มนี้แล้วอยากไปเห็นนครวัตด้วยตาตัวเองสักครัง เรื่องราวทำให้การท่องเที่ยวสนุกขึ้นจริงๆค่ะ ตอนเราไปนครวัตแอบมองหา ชลันธรีเหมือนกัน แต่หาไม่เจออ่ะ อัปสรา เยอะจนมึน ทึ่งกับสิ่งก่อสร้างขนาดใหญ่ ที่หินทุกก้อนที่นำมาสรรสร้างล้วนสลักเสลาเต็มไปด้วยรายละเอียด อัดแน่นด้วยความรักและศรัทธาจริงๆ

Favorite scenes

ตอนที่ 9      ชลันธรีไปตามพิษณุหริ แล้วพบว่ากำลังอยู่ในวงล้อมของหมูป่า เนื่องจากช่วยหนึ่งในผู้ติดตาม พอหมดเรื่องพิษณุหริมีดำหริจะให้สลักเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไว้บนหินผา พูดกันดีๆ ได้เดี๋ยวเดียวก็ต้องมีการยั่วโมโหกันตามระเบียบ ตอนนี้ตอนเดียวสอนเรื่องการปกครองคน การทำหน้าที่ซึ่งบางครั้งก็ต้องฝืนใจทำในสิ่งที่ไม่ต้องการ ก่อนที่สุดท้ายทุกสิ่งทุกอย่างย่อมถูกทำลายด้วยกาลเวลา ที่ชอบที่สุดคงเป็นตอนที่ ชลันธรี เรียงใบไม้ดอกไม้ที่พิษณุหริตอนแรกมองผ่านยังออกโอษฐ์ว่าจะนำไปเป็นแบบลายจำลักในการสร้างปราสาท

ตอนที่ 20      ฝนตกทำให้ชลันธรีกังวลว่าจะมีผลต่อเสบียงกรังที่ตระเตรียมไว้ พิษณุหริเลยแวะมาเยี่ยม มาบรรเลงดนตรีแปลกใหม่ให้ฟัง โดยให้นางลองร่ายรำ ความงดงามที่ได้เห็น ทำให้พิษณุหริออกโอษฐ์ว่าเมื่อสร้างเทวาลัยจะนำไปสลักไว้เป็นนาฏยแห่งอัปสร พอดีถึงเวลาอาหาร พิษณุหริชวนให้ทานอาหารด้วยกัน ยั่วกันไปยั่วกันมาชลันธรีเลยคิดจะแก้เผ็ดด้วยการยัดเยียดของหวานที่พิษณุหริไม่ชอบเป็นการแก้เผ็ด

ตอนที่ 22      ชันธรีถามว่าหากนางต้องจากไปก่อน พิษณุหริจะทำเช่นไร “พิษณุหริให้คำมั่นว่า จะนำซากของนางมาอภิเษกเป็นกัมพูชาลักษมี เป็นผู้เดียวที่ได้ธรงศิกตินี้ แต่ในขณะเดียวกันชลันธรีก็ห่วงความสุขของอีกฝ่ายเป็นเวลาแห่งสันติสุขที่หาได้ยาก