| เรื่อง | พ่ายเสน่ห์นางซิน |
| เขียน | มนพัทธ์ |
| จำนวนหน้า | 336 |
| สำนักพิมพ์ | Kiss |
| Version | Meb – Ebook |
| อ่านจบ | 29 สิงหาคม 2558 |
ภาพปกจาก : Mebmarket
plot
รัฐวีร์ ปิดเรื่องกลับมาเมืองไทยเพราะไม่อยากโดนจับแต่งงาน โดยให้เพื่อนสนิทช่วยซื้อบ้านริมน้ำแถวนนทบุรีไว้ให้เป็นที่สิงสถิตย์เพื่อหลบบุพการี ระหว่างออกไปวิ่งออกกำลังกานตอนเช้าก็พอดีได้ไปช่วย ปัญณดา จากการกลั่นแกล้งของพี่สาวต่างมารดา ชายหนุ่มรู้สึกอยากปกป้องหญิงสาวตั้งแต่แรกพบ ด้วยเหตุการณ์บังเอิญติดๆ กัน ไม่ว่าจะเป็นการไปเจอรัฐวีร์ที่ต้องมาทำหน้าที่เป็นบริกร และคนขับรถเพราะแพ้พนันเพื่อน ทำให้ ณดา เข้าใจว่ารัฐวีย์เป็นคนขับรถ แถมยังได้ชายหนุ่มช่วยเหลือเมื่อคราวตกที่นั่งลำบากตลอด จนเกิดความรู้สึกพิเศษ
ตระกูลโชติกาญจนามีหนี้สินจำนวนมหาศาลกับชาญวรกุล เจ้าหนี้ยื่นข้อเสนอในการเกี่ยวดองเพื่อล้างหนี้โดยให้เวลาประมุขของโชติกาญจนาตัดสินใจ 3 เดือน ระหว่างนั้นรัฐวีร์เข้าใกล้ปัญณดาในคราบของ นายรัฐ คนขับรถของรัฐวีร์ จนความสัมพันธ์คืบหน้า และได้ขยับฐานะเป็นคนรัก
พ่อของรัฐวีร์ป่วยกะทันหัน ด้วยความต้องการที่อยากจะไถ่โทษที่ทำตัวเหลวไหล รัฐวีร์จึงตกปากรับคำที่จะแต่งงานกับคนที่ท่านเลือกให้ รวมถึงเข้ามาช่วยดูแลบริษัท เมื่อโชติกาญจนาตกลงเรื่องแต่งงานโดยให้ ปัญณดาตกลงเป็นเจ้าสาวเพื่อทดแทนบุญคุณ รัฐวีร์รู้อยู่แล้วว่าปัญณดาเป็นหญิงสาวที่คุณแม่หมายตาไว้ให้เขา แต่ก็ยังไม่วายดำเนินแผนพิสูจน์รักแท้ต่อไป โดยให้สิงหรัตน์เพื่อนรักรับบทเป็นตนเองชั่วคราวเพื่อตบตาเพื่อแสดงตัวเป็นว่าที่เจ้าบ่าว ในขณะที่ตัวเองปลอมเป็นคนขับรถต่อไปเพื่อสร้างสถานการณ์กดดันให้ปัญณดาต้องเลือก ปัญณดายังยืนยันที่จะเลือกตอบแทนบุญคุณมากกว่าความรักของตัวเองด้วยการบอกรักและบอกลา
สิงหรัตน์ในคราบของรัฐวีร์ถามความรู้สึกของปัญณดาอย่างตรงไปตรงมา และเปิดทางให้เธอทำตามหัวใจตัวเอง ณดาปรับความเข้าใจกับรัฐวีร์ แต่ชายหนุ่มยังคงไม่เปิดเผยฐานะของตัวเอง และหลอกให้เธอจดทะเบียนสมรสด้วย โดยตั้งใจว่าจะบอกความจริงกับภรรยาในวันครบรอบ 45 ปี ของชาญวรกุลกรุ๊ป
เมื่อปัญณดารู้ความจริงเมื่อประธานกรรมการคนใหม่ถูกเชิญขึ้นไปแนะนำตัวบนเวที หญิงสาวโกรธจนไม่อยากจะฟังคำแก้ตัวของคนรักแม้แต่คำเดียว เธอหนีออกไปจนถูกรถชน เมื่อฟื้นขึ้นปัญณดาจึงเริ่มแผนการสั่งสอนด้วยการแกล้งความจำเสื่อม จนต้องไปอาศัยผู้ใหญ่ให้ช่วยไกล่เกลี่ยให้สติ เรื่องราวจึงจบลงด้วยดี
charecter
| รัฐวีร์ ชาญวรกุล : ทายาทกลุ่มชาญวรกุลกรุ๊ป บุตรชายของคุณทรงพล กับคุณหญิงกรองกานต์ มีพี่สาว 1 คนชื่อรุ่งญดา |
| ปัญณดา โชติกาญจนา : หลานสาวคนเล็กของคุณหญิงรุจา เป็นบุตรสาวของคุณอรรพณพกับภรรยารอง บิดากับมารดาของเธอเสียชีวิตไปพร้อมๆ กันด้วยอุบัติเหตุ มักจะถูก สุภาณีแม่ใหญ่ภรรยาหลวงของพ่อ พราวฟ้า พี่สาวต่างมารดากลั่นแกล้ง |
| สิงหรัตน์ : เพื่อนสนิทของรัฐวีร์ นายหัวที่กำลังบุกเบิกทำธุรกิจรังนกอยู่บนเกาะแถบทะเลทางใต้จนเพื่อนตั้งฉายาว่าสิงห์จำศีล เป็นพี่ชายของเพื่อนร่วมรุ่นสมัยเรียนมหาวิทยาลัยของปัญณดาด้วย |
| ฐิติ บูรณสมภพ/ติ๊ดตี่ : เพื่อนสนิทของปัญณดา อาศัยอยู่รั้วบ้านติดกัน เป็นดีไซเนอร์คนเก่งของวงการแฟชั่น |
log
ไม่รู้เป็นไงจินตนาการหน้าพระเอกเป็น ดีเจ พุฒ ตลอดสงสัยเพราะชื่อคล้ายกับ รัฐรวี บทพระเอกที่น้องเล่นในเรื่อง เล่ห์นางฟ้า เนื้อเรื่องก็ประมาณเรื่องซินเดอเรลล่า อ่านได้เพลินๆ อุปสรรคภายนอกเหมือนจะมี ก็กลับลำกลายเป็นไม่มี เหลือแต่เรื่องความรู้สึกของพระนาง ช่วงท้ายมีขัดใจตรรกะความคิดของตัวละคร ที่ทำเรื่องง่ายให้เป็นเรื่องยากกันเก่งจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นรัฐวีร์ที่กดดันคนรักเพราะแค่อยากได้ยินคำว่ารัก และการดึงดัดที่จะไม่พูดความจริงจนถึงขนาดหลอกให้จดทะเบียนสมรสด้วย ฝั่งนางเอกก็แก้เผ็ดจนจบเรื่องกันเองไม่ได้ ต้องให้ผู้ใหญ่ช่วยไกล่เกลี่ย
_____________________________________________________________________________________________
| เรื่อง | หอคอยแห่งมนตรา |
| เขียน | สัตตบุษย์ |
| จำนวนหน้า | 341 |
| สำนักพิมพ์ | Kiss |
| Version | Meb – Ebook |
| อ่านจบ | 4 กันยายน 2558 |
plot
เจ้าหญิงปดิวรัดา ทรงประทับอยู่ใน มัตราลัยหอคอยที่แสนงดงาม เจ้าหญิงทรงรักเจ้าพี่ชคัตบดีของเธอมาก แต่เพราะทุกการกระทำต้องอยู่ในสายพระเนตรไปเสียหมด จนในบางครั้งจึงทรงอยากขัดขืนบ้าง โดยการแอบออกไปทอดพระเนตรละครสัตว์ แต่ระหว่างทางเกิดพลัดหลงกับนางกำนัลเพระเรื่องวุ่นวายในตลาด ศรรพรีชายหนุ่มแปลกหน้าชาวกุสุมวนาช่วยปดิวรัดาหลบออกมา และอาสาไปดูละครสัตว์ด้วย
เจ้าชายที่ 3 และเจ้าหญิงที่ 4 แห่งกุสุมวนาเสด็จมาดูงานที่เทวารัณย์ เจ้าปดิวรัดาต้องออกมาช่วยรับแขกเมือง เจ้าชายที่ 3 คือ ศรรพรีคนที่เคยให้ความช่วยเหลือ ปดิวรัดาไม่อยากให้เจ้าพี่ของเธอทราบจนเป็นเหตุให้เจ้าชายใช้ความลับเล็กๆ ที่มีร่วมกันมากลั่นแกล้งเจ้าหญิง และแสดงออกถึงความพึงพระทัย ซึ่งเจ้าชายชคัตบดีก็มักจะกันท่าเท่าที่มารยามของการรับแขกจะอำนวย เจ้าชายศรรพรีพยายามชี้ให้เห็นว่า หญิงสาวปล่อยให้พี่ชายบงการชีวิตมากเกินไป และพร้อมที่จะทำตัวเป็นกุญแจไขกรงทองพานกน้อยแสนสวยออกมา จึงเจ้าหญิงจะหวั่นไหวแต่ก็ดูเหมือนจะไม่ได้ผลสักเท่าไหร่
อาคันคุกะจากกุสุมวนาพยายามให้เจ้าหญิงปดิวรัดาทราบความจริงว่าแท้จริงแล้วจนเองเป็นพระราชธิดาในเจ้าหลวงพระองค์ก่อนแห่งปุลินท์ธร ซึ่งถูกพ่อมดแห่งเทวารัณย์พาตัวออกมาหลังจากเกิดได้เพียงชั่วโมงเดียว ความจริงที่ทำให้เจ้าหญิงปดิวรัดาสับสนเพราะสิ่งที่เป็นอยู่อาจจะเปลี่ยนไป รวมถึงความสงสัยในเหตุการณ์แต่หนหลัง แต่เพราะรับสั่งของเจ้าพ่อ และความจริงใจจากเจ้าพี่ทำให้ปดิวรัดาแน่ใจความรู้สึกตัวเอง ว่าเธอรักเจ้าพี่ พร้อมที่จะแต่งงาน รวมถึงฝ่าฟันสุปสรรคไปด้วยกัน
charecter
| เจ้าหญิงปดิวรัดา : เจ้าหญิงแห่งเทวารัณย์ คู่หมั้นของเจ้าชายชคัตบดี แต่ชาติกไเนิดที่แท้จริงของเธอคือเจ้าหญิงแห่งปุลินท์ธร |
| เจ้าชายชคัตบดี : องค์รัชทายาทแห่งเทวารัณย์ เจ้าของสมัญญานาม พ่อมดแห่งเทวารัณย์ |
log
อันดับแรก ขอยกป้ายไฟ เป็นแฟนคลับเจ้าชายชคัตบดีสุดตัวเลยค่ะ บุคลิกแบบเผด็จการนิดๆ มีหลักการที่แสดงความเป็นตัวของตัวเอง ที่อ่านแล้วหลง ตบท้ายคำบรรยายรูปร่างหน้าตายิ่งอยากสิงนางเอก (แบบว่าแพ้ทางผู้ชายใส่แว่นเป็นทุนเดิม) มานินทาเจ้าชายชคัตบดีกันสักเล็กน้อย เจ้าพี่ตามใจและหยอดน้องสาวตลอดๆ จนคนอ่านเขินแทนเจ้าตัว ให้นั่งตักบ้างละ แถมเวลาแสดงอาการของคนขี้หวงก็น่ารัก ตอนที่โดนเจ้าขายธิติธรเอ่ยแซวเปิดโปงความคิดนี่พาให้คนอ่านเขินได้ตลอด
เรื่องนี้หวานแบบกลมกล่อมค่ะ เอ หรือจะหวานมากดี เพราะวรดามักจนนัวเนียทดสอบความอดทนของเจ้าพี่อยู่ตลอดๆ ตามประสาซื่อที่อีกฝ่ายคิดไปไกลกว่านั้นโข เจ้าพี่ก็สุดแสนดี (ผู้ชายอย่างนี้อยู่แถวไหนบ้าง เค้าอยากได้) อุปสรรคใหญ่โตไม่ค่อยมี เน้นที่การหาทางออกจากเขาวงกตในหัวใจของนางเอกมากกว่า เจ้าชายศรรพรีที่มาชอบไม่ค่อยมีความหมายกับจิตใจนางเท่าไหร่ นอกจากมายั่วให้เจ้าพี่หึง กับทำให้นางเอกเข้าใจตัวเองว่าคนที่เคยคิดว่ารักแบบพี่ชายมาตลอด จริงๆแล้วรักแบบคนรัก แต่ระหว่างกระบวนการคนอ่านก็แอบสงสารพระเอกเป็นพักๆ กับความอดทนขึ้นสูงที่จะไม่จับน้องสาวกด ไหนจะโดนพระรองเกรียนใส่(ซึ่งก็มีเอาคืนแบบทันควัน จนคนรอบข้างอึ้งในความเกรียนของคนมาดนิ่ง) ไหนจะโดนนางเอกเผลอพูดจากทิ่มแทงเวลานางพยายามอารยะขัดขืน(หรือเปล่า)
สำนวนคนเขียน OK มาก บรรยายซะคนอ่านใจอ่อนยวบโอนเอนไปทางพระเอกสุดๆ โดยเฉพาะเวลาที่พ่อมดแอบทำเรื่องพิเศษๆ ให้เจ้าหญิง แล้วโดนทำร้ายจิตใจทางอ้อม แอบมีหมั่นไส้นางเอกเหมือนกันค่ะ โดยเฉพาะเวลาที่นางคิดว่าจะไม่โดนโทษหนักเพราะเจ้าพี่รัก จนเจ้าชายแก้เผ็ดด้วยการลงโทษคนที่เกี่ยวข้องจนนางรู้สึกผิดคนอ่านแอบสะใจเล็กๆ ค่ะ จะว่าไปเรื่องนี้เรากลับชอบตอนพระเอกงอนให้นางเอกตามไปง้อนะ งอนเยอะๆ ง้อยากๆ ยิ่งสะใจคนอ่าน (ซาดิสต์กับนางเอกเป็นพิเศษ โทษฐานทำร้ายจิตใจเจ้าพี่ ชริ) ด้วยความเห็นใจเจ้าพี่ที่รักแต่ยังบอกไม่ได้เป็นพิเศษ
ช่วงหลังๆ มีปมขัดแย้งเล็กๆ เพื่อให้หญิงน้องรู้ใจตัวเองเสียที ถึงตรงนี้เจ้าพ่อที่แสนจะน่ารักเพิ่งได้บท ออกมาไม่มากแต่ก็ทำให้คนอ่านรักได้จริงๆ หลังจากเป็นให้ชายพี่ปกป้องมาตลอด เมื่อรู้ความต้องการที่แท้จริงของตัวเอง หญิงน้องก็แน่วแน่พอที่จะฝ่าฟันให้สามารถยืนข้างชายพี่ได้(อันที่จริงคณะเสนาบดีดูจะยอมนางง่ายไปหน่อย อาจมีความดื้อของชายพี่เป็นเหตุผลมาเสริม) ฉากจบบนยอดมันตราลัยเล่นเราคนอ่านซึ้งกับความรักของพ่อมด ถัาได้ขนาดนี้เจ้าชายก็เจ้าชายเถอะจะสะบัดบ๊อบใส่ให้ดู
นานๆ จะได้อ่านงานที่หวานละมุนละไมอย่างนี้สักที เรื่องนี้ถูกใจมากเลยค่ะ และคาดว่าผลงานเล่มอื่นๆ ของสัตตบุษย์จะตามมาเข้ากองดองในไม่ช้า…
Quote
| “ คำว่า คนกันเอง ไม่ได้มีไว้ให้ใช้ประโยชน์ในทางมิชอบ” |
_____________________________________________________________________________________________________
| เรื่อง | ยอดรักอสูรร้าย |
| เขียน | จรรยารีย์ |
| จำนวนหน้า | 316 |
| สำนักพิมพ์ | Kiss |
| Version | Meb – Ebook |
| อ่านจบ | 12 กันยายน 2558 |
plot
หม่อมหลวงรพีภัทร ทายาทลำดับที่ 2 ของเทพาธิบดี ตระกูลเก่าแก่ที่ร่ำรวยมหาศาล ประสบอุบัติเหตุตอนขับรถกลับจากบ้านคู่ขา บาดแผลที่ได้รับทั้งบนร่างกายและใบหน้ายังไม่ร้ายแรงเท่าสภาพจิตใจจากคนที่เคยอารมณ์ร้ายอยู่แล้วยิ่งหนักข้อขึ้น ชายหนุ่มจึงหลบไปพักรักษาแผลใจและแผลกายที่บ้านพักตากอากาศที่กระบี่
กัปตันเรือส่งสินค้าที่ล่มเพราะพายุลอยคอยมาติดที่ชายหาดบ้านพักตากอากาศ รพีภัทรสั่งให้จับขังโทษฐานบุกรุก บุษบาต้องยอมมาเป็นเชลยแทนพ่อ รีภัทรสั่งให้หญิงสาวช่วงทำงาน แถมพ่วงตำแหน่งพยาบาลประจำตัว ถึงบุษยาจะยอมทำตามแต่หญิงสาวก็พยายามต่อปากต่อคำเพื่อแสดงให้เห็นวว่าเธอไม่ยินยอม แต่ก็มีเหตุให้ฝ่ายตรงข้ามเข้าถึงเนื้อถึงตัว สร้างความหวั่นไหวในใจของหญิงสาว จนคิดว่าความรู้สึกที่เกิดขึ้นคือความรัก
พ่อของบุษบาไปขอความเมตาจากบิดา มารดาของ มล.รพีภัทร ให้ช่วยบุตรสาวคนรอง ทำให้ทั้งสองแยกห่างจากกัน จนกระทั่ง มล.รพีภัทรถูกลอบยิงหญิงสาวจึงขอร้องจนบิดาใจอ่อน ยอมให้มาดูแลชายหนุ่ม เปิดโอกาสรพีภัทรสารภาพความรู้สึกับหญิงสาวเจ้าของตำแหน่งสะใภ้รองของเทพาธิบดี
charecter
| มล. รพีภัทร เทพาธิบดี : บุตรชายของ มรว.รพีนาถ และคุณเยาวเรศ ทายาทอันดับที่ 2 ของเทพาธิบดี ตระกูลเก่าแก่ที่สืบเชื้อสายมาจากราชวงส์ในอดีต ประกอบธุรกิจหลายชนิด มีทรัพย์สินนับพันล้านบาท รั้งตำแหน่งรองประธานลำดับ 2 เคยเกือบตายเพราะอุบัติเหตุตอนยังเด็ก เลยถูกเลี้ยงแบบไข่ในหินจนกลายเป็นคนเอาแต่ใจ |
| บุษบา เอกอักษรากร/ดอกรัก : ลูกสาวคนรองของนายเจิดศักดิ์กัปตันเรือสินค้าแถบอันดามัน กับนางกลิ่นแก้ว แม่ของเธอเสียชีวิตตั้งแต่ตอนคลอด |
log
ออกตัวก่อนนะคะว่าไม่ได้จบด้านภาษาแต่กับเล่มนี้อ่านแล้วหงุดหงิดในอารมณ์ คือมีการใช้คำขยายผิดความหมายเยอะ และบ่อยมาก เช่นคำว่า ร้องถาม(ผ่านโทรศัพท์) ร้อนฉ่ำ(เย็นกับร้อนเอาไงแน่) บ่อเงินบ่อทองล้มระเนระนาด(บ่อมันอยู่กับดินมันล้มไม่ได้นะหนูจ๋า) พอเจอแบบนี้สายตาจับผิดเลยยิ่งทำงาน อ่านไปอ่านมาเจอเหตุการณ์ไม่สอดคล้องอีกเนืองๆ
โดยส่วนตัวเราว่าพระเอกไม่เข้าขั้นอสูรร้ายค่ะ แค่เด็กหื่นที่เอาแต่ใจมากกว่า เรื่องนี้มีเหตุการณ์ประหลาด ที่ดูไม่ค่อยสมเหตุสมผลตามความคิดเราเยอะไปหมด ที่อ่านแล้วขัดใจก็มี
- เหตุผลที่พระเอกมีพฤติกรรมทางอารมณ์แย่ลงมันอ่อนไป แผลเป็นทางยาวเดี๋ยวนี้ศัลกรรมรักษาได้สบายมาก ไม่ใช่ปัญหาใหญ่เหมือนเมื่อหลายสิบปีก่อน แต่ตอนหลังกล่าวถึงว่าใช้เวลาอาทิตย์เดียวสนการรักษา แถมตอนนอนโรงพยาบาลยังอุตส่าห์ติดแผลปลอมตลอด
- การเพ้อเรียกหาคู่ขาที่ไปด้วยกันในคืนนั้น ให้มาเห็นสภาพตอนย่ำแย่ ไม่น่าใช่ลักษณะความสัมพันธ์แบบ one night stand ที่พระเอกตั้งใจไว้ ความจริงเขาน่าจะเกลียดจนไม่อยากเห็นหน้าเสียมากกว่า โทษฐานเป็นส่วนหนึ่งของความทรงจำที่เลวร้าย
- ความพยายามช่วยเหลือของคนที่บริษัทในการนำตัวพ่อของนางเอกออกมาล้มเหลงไม่เป็นท่า แต่ทำไมคุณอาของนางเอกถึงคิดว่านางเอกซึ่งเป็นผู้หญิงธรรมดาจะช่วยได้ อันที่จริงน่าจะไปหาพ่อกัยแม่พระเอกยังจะเข้าใจเหตุผลมากกว่า ดูอย่างตอนท้ายเรื่อง เรื่องมันจบง่ายมากกกกเลย
- การสร้างสถานการณ์ให้พระเอกนางเอกใกล้ชิดกันด้วยการเป็นพยาบาลจำเป็นเยอะไปหน่อย อย่างนางเอกเนี่ยแค่นอนตกแปลถึงกับสลบเลยทีเดียว
ทั้งหมดทั้งมวลที่กล่าวไปแล้ว ความสนุกที่ควรได้รับมันเลยหดหาย ยังดีที่ตอนนางเอกโดนกักตัวไว้บนเกาะพอมีฉากหวานให้อ่านพอเพลินๆ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น