| เขียน | ประภัสสร เสวิกุล |
| สำนักพิมพ์ | Nanmeebooks |
| จำนวนหน้า | 312 |
เด็กชาย 5 คนลูกหลานของคนงานสวนยางบนแผ่นดินมาเลเซียสาบานเป็นพี่น้องกันก่อนที่ โกสุ่น พี่ใหญ่ จะย้ายตามพ่อแม่ไปแสวงโชคที่สิงคโปร์ ซิว ซึ่งถูกยกให้เป็นพี่รองคอบดูแล หยง หวังอี้ ลิบ จนวันที่ทหารญี่ปุ่นยกพลขึ้นฝั่งที่มาเลเซีย ญี่ปุ่นตั้งโรงเรียนบนเกาะเนื่องจากอยากให้เด็กๆ ในมลายารู้ภาษาญี่ปุ่น เด็กๆ ในสวนยางก็ไปเรียนด้วย แต่แล้วเมื่อพ่อแม่ของซิวถูกทหารญี่ปุ่นฆ่าโทษฐานส่งเงินไปสนับสนุนพรรคก๊กมินตั๋ง ซิวได้รับความเมตตาจากโยชิครูที่โรงเรียนให้อาศัยอยู่ในค่าย แต่เมื่อเขาถูกยิงเสียชีวิตในป่า ซิวจึงตัดสินใจเดินทางไปสิงคโปร์ ซิวที่ซักเซพเนจรไม่แตกต่างจากคนจรจัดได้พบกับโกสุ่นโดยบังเอิญ ตอนนี้โกสุ่นเป็นพี่ใหญ่ที่คอยดูแลและเรียกเก็บค่าคุ้มครองจากร้านค้าของชาวจีน โกสุ่นแนะนำให้ซิวได้รู้จักกับโรสหญิงสาวที่เขาหมายปอง ซิวไปขอเรียนบัญชีพร้อมกับเธอ รวมถึงภาษาจีนโดยรับจ้างล้างจานในไนต์คลับที่โรสร้องเพลงเพื่อหาค่าเล่าเรียน ความใกล้ชิดทำให้ทั้งสองมีใจให้กัน แต่เพราะโกสุ่นคอยให้ความช่วยเหลือโรสตอนที่แม่ของเธอป่วยทำให้โรสตัดสินใจแต่งงานกับเขาตามความเห็นชอบของแม่ แต่โกสุ่นถูกยิงเสียชีวิตในขบวนขันหมากด้วยฝีมือของ ลิบ หนึ่งในพี่น้องร่วมสาบาน ซิวที่วิ่งตามไปตัดสินใจปล่อยให้คนร้ายหนีไป ซิวให้เกียรติโรสในฐานะพี่สะใภ้ และย้ายออกมาจากบ้าน
ซิวได้เจอกับหวังอี้หนึ่งในน้องร่วมสาบานที่มาทำงานรับจ้างในสิงคโปร์ เริ่มธุรกิจนำเข้าสินค้าจากญี่ปุ่น ทุกปีซิวจะกลับไปไหว้พี่ใหญ่พร้อมนำกำไรจากผลประกอบการไปให้โรส หลังจากนั้นพวกเขาก็ได้พบกับหยงที่ถูกทหารญี่ปุ่นฟันแขนขาดไปข้างมาช่วยงาน แต่หวังอี้กับหยงไม่ค่อยลงรอยกันจนเป็นเหตุให้หวังอี้แยกตัวออกไป แถมยังทำการค้าแข่งกับพวกเขา แถมยังร่วมมือกับลิบทำร้ายหยงจนได้รับความกระทบกระเทือนทางสมอง ซิวโกรธมากจึงไปพบและห้ามปรามพร้อมบอกความจริงเรื่องที่ลิบเป็นคนฆ่าพี่ใหญ่ และเขาไม่ต้องการให้พี่น้องฆ่ากันเอง หวังอี้ไม่ได้เห็นด้วยกับซิวแถมยังเอาความลับไปบอกกับโรสจนเธอและยื่นขอแม้อาสากำจัดมือสังหารโดยแลกกับการแต่งงานกับเธอ ซิวตามไปช่วยลิบและยื่นคำขาดให้ออกจากสิงคโปร์ โรสตัดสินใจแต่งงานกับนักธุรกิจคาสิโนที่ฮ่องกง ก่อนจากกันโรสขอสัญญาจากซิวว่าจะไม่ติดตามเธอ แม้ไม่ได้พบกันอีกซิวเองไม่เคยลืมความรักที่ไม่อาจครองคู่ครั้งนี้ตลอดชีวิต
ลิบกลับมาแก้แค้นหวังอี้ แต่ซิวขอให้เห็นแก่ความเป็นพี่น้อง และให้ลิบมาอยู่ด้วยกัน หวังอี้ไม่เลิกร้างจ้างคนมาดักซุ่มยิง หยงที่ถูกยิงจนเสียชีวิต หลังจากนั้นลิบก็หายตัวไป ก่อนที่ข่าวหวังอี้โดดตึกฆ่าตัวตายเพื่อล้างหนี้ไม่กี่วัน
charecter
| ซิว หวู่: นักธุรกิจแนวหน้าของสิงคโปร์ พ่อกับแม่ของเขาเป็นคนเชื้อสายจีนที่ทำงานสวนยางในมาเลเซีย หลังจากมาอาศัยกับพี่ชายที่สิงคโปร์ก็ขวนขวายเรียนบัญชีและภาษาจีน หลังจากผิดหวังในความรัก ซิวก็จากมาเริ่มธุรกิจนำเข้าสินค้าญี่ปุ่น |
| โรส : นักร้องในบาร์ ที่ผู้ชายทั้งสิงคโปร์ให้ความสนใจ ก่อนหน้านี้เธอเคยเรียนบัญชี แม่ของเธอถูกจับไปเป็น ผู้หญิงปลอบใจของทหารญี่ปุ่นจนติดโรค หญิงสาวต้องคอยดูแลแม่โดยรับความช่วยเหลือทางการเงินจากโกสุ่นลูกพี่ของซิว หญิงสาวจึงตัดสินใจแต่งงานกับเขาตามความเห็นชอบของแม่ หลังจากโกสุ่นตายซิวก็ยกเธอเป็นพี่สะใภ้ใหญ่ |
| ดาเนียล : นักวิจัยในสถาบันที่มีชื่อเสียง เมื่อหลายปีก่อนเข้าเคยเดินทางสะพานเป้ท่องเที่ยว และเจอกับชาร์ดอนที่สิงคโปร์ เขารักอิสระแต่สุดท้ายก็ต้องกลับเข้าไปอยู่ในกรอบ มาขอสัมภาษณ์ประธานหวู่เพื่อนำไปประกอบการทำวิจัยประวัติของท่านในส่วนที่เกี่ยวข้องกับสงครามโลกครั้งที่ 2 |
| ชาร์ดอน : ทำงานที่บริษัทปรึกษาทางธุรกิจของสิงคโปร์ ตอนที่เรียนปี 3 ในมหาวิทยาลัยก็ได้พบกับดาเนียล |
เล่มนี้เป็นหนึ่งในชุด วรรณกรรมเพื่ออาเซียน เพื่อให้คนไทยรู้จักประเทศเพื่อนบ้านมากขึ้น ก่อนที่จะเข้าสู่ AEC ซึ่ง ในความเห็นของเราหลังจากอ่านนิยายจบ ถือว่าบรรลุวัตถุประสงค์ เพราะสายตาที่เราเคยมองสิงคโปร์เปลี่ยนแปลงไป เบื้องหลังประเทศที่ถือได้ว่าเป็นประเทศพัฒนาแล้วหนึ่งเดียวของอาเซียน หนทางที่พวกเขาเดินไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ จะว่าไปก็คงคล้ายๆกับญี่ปุ่น ที่ความยากลำบากหลังเป็นผู้แพ้สงครามบีบให้ต้องพัฒนาตัวเอง
เรื่องนี้จะดำเนินเรื่องคู่ขนานกัน 2 ยุคค่ะ
- นำเสนอประเด็นความแตกต่างทางด้านทรรศนคติ ซึ่งสื่อผ่านดาเนียล คนไทยที่รักความเป็นอิสระเสรี แต่สุดท้ายชีวิตของคนเราก็ต้องอยู่ในกรอบเพื่อปากท้อง กับชาร์ดอน หญิงสาวชายสิงคโปร์ที่คุ้นเคยกับกรอบ ความรับผิดชอบที่หล่อหลอมคนสิงคโปร์ให้เป็นทรัพยากรที่ดีที่สุด
- ซิว นักธุรกิจชั้นแนวหน้าของสิงคโปร์ เป็นตัวแทนของอดีต ยุคสร้างชาติของสิงคโปร์ เขาได้เห็นความเปลี่ยนแปลงของสิงคโปร์ตั้งแต่หลังสงครามสู่ความเจริญรุ่งเรืองในปัจจุบันด้วยสายตาของตัวเอง
ซึ่งระหว่างดำเนินเรื่องผ่านแต่ละยุคก็จะสอดแทรกประวัติศาสตร์ของสิงคโปร์ รวมถึงสภาพบ้านเมือง วัฒธธรรมต่างๆให้เราได้อ่านกันด้วย โดยเฉพาะเรื่องกิน ไปสิงคโปร์ต้องไปกิน บักกุ๊ดเต๋
เรื่องนี้ดราม่าเยอะเหมือนกัน ซึ่งท่านประธาน ซิว รับไปเต็มๆ เนื่องจากแกเป็นคนดีมาก เหมือนที่พี่น้องตั้งฉายาให้แกว่า พระถังซัมจั๋ง พี่แกเลยรับไปเต็มๆ ซึ่งส่วนใหญ่ก็เป็นเรื่องที่พี่น้องร่วมสาบานพามาให้เดือดร้อน ขนาดทำกับแกซ้ำแล้วซำเล่ายังให้อภัย ยิ่งเรื่องหัวใจนี่ไปกันใหญ่ อ่านจบแล้วแอบมีคำถามเบาๆ ว่าเป็นคนไม่แคร์ขี้ปากชาวบ้าน ชีวิตแกจะมีความสุขกว่านี้ไหมนะ
quote
ทุกชาติมีทั้งคนดี และคนไม่ดี และทุกคนต่างก็มีเหตุผลของตัวเอง ในการกระทำบางสิ่งบางอย่าง สงครามจบไปแล้ว บาดแผลจากสงครามทั้งร่างกายและจิตใจก็ค่อยๆ ลบเลือนไปตามกาลเวลา ความเคียดแค้นชิงชังไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้น นอกจากทำร้ายตัวของตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ซิว ตอนที่ 23 |
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น