ฯพณฯแห่งกาลเวลา

เขียน	ลวิตร์
ภาพประกอบ	Ciel
จำนวนหน้า	176
สำนักพิมพ์	Enter books

plot

      หลังจบมหาสงคราม มนุษย์ที่หลบอยู่ใต้ผืนทรายเมื่อยามนิวเคลียร์ปกคลุมโลกสร้างเมืองกลางทะเเลทรายขึ้นมาใหม่ เมืองที่ปกครองด้วยเวลาเพื่อให้ทุกคนทำหน้าที่ทำหน้าที่ตามที่ได้รับมอบหมาย ซึ่งมี ฯพณฯ แห่งกาลเวลาเป็นผู้กดปุ่มควบคุมชีวิตตัดฟิวส์ให้คนที่บกพร่องต้องตาย

      เจอรัลด์ประสบอุบัติเหตุขาหักทั้ง 2 ข้าง อาการของเขาไม่สามารถหายได้ทันเวลาที่กำหนดไว้ จึงตัดสินใจรับข้อเสนอของคนคนหนึ่งหนีออกไปอาศัยในเมืองนอกด่าน ซึ่งเป็นเมืองของฝ่ายกบฏเพื่อรักษาชีวิต ณ เมืองกบฏ เจอรัลด์ได้พบกับหัวหน้าที่แนะนำตนเองว่าเป็นผู้สร้างเขาขึ้นมา และเล่าแผนการที่จะกำจัด ฯพณฯท่านแห่งกาลเวลา รวมถึงลุคที่เป็นเหมือนน้องชายของเขา ศูนย์กลางของแผนการในฐานะ ผู้ปลดแอก

     หัวหน้ากบฏแอบขึ้นไปบนยานควบคุมเวลาของ ฯพณฯ ท่านแห่งกาลเวลาและถูกจับได้ ระหว่างการสืบหาผ่านทางเครือข่าย ฯพณฯท่านแห่งกาลเวลาใช้พลังจิตผ่านทางสาย เกิดสนใจในตัวพ่าห์จึงยื่นข้อเสนอแลกตัวประกัน หัวหน้ากลับมาในสภาพที่จิตถูกทำลายคำพูดเรื่อยเปื่อยของเขาทำให้ฝ่ายกบฏรู้ว่าพ่อของพ่าห์คือ ฯพณฯแห่งกาลเวลา พ่าห์แอบหลบหนีออกมาได้และนัดให้เจอรัลด์แอบไปเจอกันในเมืองหลังกำแพง ในสถานที่หลบซ่อน พ่าห์พูดถึงความเชื่อเรื่องฟิวส์ เจอรัลด์รีบนำเรื่องนี้ไปบอกลุค แต่เมื่ออีกฝ่ายเอาแต่ปฏิเสธ เจอรัลด์จึงลงมือตัดฟิวส์ของเขาด้วยมือตัวเอง หลังจากหมดสติไปสามวันเจอรัลด์ก็กลายเป็นสัญลักษณ์ของอิสระภาพที่เขย่าฐานอำนาจของ ฯพณฯท่านแห่งกาลเวลา

      วันโจมตีมาถึง ลุค กับ เจอรัลด์แยกกันเป็นสองสายเพื่อแยกความสนใจของฝ่ายตรงข้าม ผู้ที่เหลือรอดจะต้องไปให้ถึงตัวของ ฯพณฯท่านแห่งกาลเวลา แต่เมื่อต้องต่อสู้กัยซึ่งหน้าจริงๆ พวกเขาย่อมไม่ทีทางเอาชนะคนที่มีพลังจิตกล้าแข็ง ผู้ปกครองคนเดียวตลอด 300 กว่าปีได้ หน้าที่นี้ พ่าห์ ต้องเป็นคนลงมือ

charecter

เจอรัลด์ จอยส์ :       มนุษย์สังเคราะห์ ชนชั้นกลางที่ทำหน้าที่ศึกษาประวัติศาสตร์ ซึ่งมีฟิวส์ที่มีขวาบิดเบี้ยวซึ่งทำให้เขาไม่ตายจากการตัดเวลา มีพลังจิตสร้างไฟ

ลุค  คีรา :       อายุ 18 ปี มนุษย์สังเคราะห์ที่หัวหน้ากบฏสร้างขึ้นเป็นรุ่นที่ 2 ต่อจากเจอรัลด์ มีพลังจิตแบบเทเลพาธี เป็น ผู้ปลดแอก อาวุณที่คาดว่าจะใช้ต่อกรกับ ฯพณฯ แห่งกาลเวลา

พ่าห์ ภัทรกาล :      คนผิวเหลืองซึ่งเป็นเชื้อชาติเดียวกับ ฯพณฯ ท่านแห่งกาลเวลา หัวหน้ากบฏเก็บเขาได้ในทะเลทรายตั้งแต่ยังเป็นทารก เป็นอัจฉริยะที่สามารถสร้างเครื่องมือชั้นเยี่ยมและระบบคอมพิวเตอร์ได้ด้วยตัวเอง เป็นคนเพียงคนเดียวที่ไม่มีฟิวส์ ซึ่งแสดงว่าเขาเกิดมาตามธรรมชาติ

log

     ความแค้นจากการสูญเสียพ่อทำให้เด็กชายคนหนึ่งเกลียดชังคนทั้งโลกถึงขนาดคิดแย่งชิงทุกสิ่งทุกอย่างด้วยการบ่อนทำลายมนุษย์ ก่อนที่จะสร้างขึ้นมาใหม่ด้วยระบบพันธุวิศวกรรมภายใต้ความคำลวงที่สวยหรู ถึงอนาคตที่ปราศจากความขัดแย้ง ให้ลูกหลานได้อยู่อย่างปลอดภัย มุกคลาสสิกที่ผลออกมาเหลวตลอด เพราะผลที่ได้คือการจำกัดอิสระทางความคิด โดนกดไปนานๆย่อมต้องมีการกบฏเป็นธรรมดา

    อ่านไปแอบเหนื่อย กับไฟแค้นของ ฯพณฯ แห่งกาลเวลาที่ลุกโชนนานหลายร้อยปี (มันนานน่าดูเลยนะเนี่ย) ซึ่งทฤษฎีความรักเปลี่ยนความแค้นใช้กับหมอนี่ไม่ได้ค่ะ แถมหมอนี่ยังไร้เทียมทาน ฆ่ายากจัง...

      เรื่องนี้เป็นผลงานเรื่อยแรกๆ ของนักเขียนคนโปรด ซึ่งเริ่มเห็นเค้าลางของระบบความคิดที่เราอ่านทีไรก็ประทับใจ และโดน(อาจเป็นเพราะรู้สึกลึกๆ ได้ว่าเรามีความคิดคล้ายกัน) แต่ในเรื่องของความลึกของตัวละครเรื่องนี้้เราว่ามันยังไม่สัมผัสหัวใจคนอ่านเท่าไหร่ ซึ่งก็พัฒนาได้โดนมาในเล่มหลังๆ ที่ไม่ว่าจะหยิบเล่มไหนก็ต้องมีเสียน้ำตาไปเสียทุกที…

     โดยส่วนตัว ไม่รังเกียจการเปลี่ยนแปลง แต่อย่างน้อยถ้าผลที่ออกมาไม่ได้ดังหวัง ขอแค่อย่าทอดทิ้ง หนีหาย มาช่วยกันทำให้มันดีขึ้นเท่าที่เป็นไปได้ก็พอ (คนแบบนี้มีวี่แววว่าจะต้องเหนื่อยไปจนวันตายนะเนี่ย)

Quote

     ตั้งแต่มนุษย์เริ่มมีอายรธรรม เราก็มีระบบมาเป็นสิบๆ ระบบ มีวิธีคิดมาเป็นร้อยๆ วิธีแล้ว มนุษย์แต่ละยุคเคยคิดว่าระบบในสมัยของเขาไม่มีทางเปลี่ยนแปลงได้ แต่ถึงอย่างนั้นในที่สุดมันก็เปลี่ยน…มันมีทางเปลี่ยนของมันจนได้ ไม่มีใครรู้ว่าการเปลี่ยนจะเป็นอันตรายหรือไม่อย่างไร แต่พวกเขาหวังว่ามันจะทำให้ชีวิตดีขึ้นถึงได้พยายามเปลี่ยน ทุกคนพยายามเพราะอยากให้ทุกอย่างถูกต้อง นายไม่มีสิทธิ์มาดูถูกใครก่อนที่เขาจะได้พยายาม

เจอรัลด์ จอยส์ บทที่ 12 พูดถึงมนุษย์