Daemon Bakery

ชื่อหนังสือ	Daemon Bakery
เขียน	ลวิตร์
ความยาว	5 เล่ม
สำนักพิมพ์	Enter books
อ่านจบ	10 พฤศจิกายน 2558

 

เรื่องย่อ

     มอร์เทมเจ้าชานรัชทายาทแห่งไปศาจราชอาณาจักร หนีข้ามแดนมายังแดนกลางเพื่อเปิดร้านขนม เพราะปิศาจไม่เข้าใจรถหวาน แต่ด้วยความที่เป็นปิศาจตระเตรียมจะเปิดร้านได้ไม่เท่าไหร่ก็ถูกปาชามินา ว่าที่ผู้กล้าตามรังควานแต่ก็มีอันต้องแพ้พ่ายความอร่อยของขนมที่มอร์เทมทำ หลังจากนั้นก็แวะมาเฝ้าข้างเตาของมอร์ทุกวัน ปากจะอ้างว่ามาคอยระวังไม่ให้มอร์เทมสร้างความเดือดร้อน ขนมของมอร์เทมขายไม่ค่อยได้ปาชามินาหวังดีอัญเชิญภูติแห่แผ่นดินมาช่วยสร้างป้ายโฆษณาให้แต่กลับกลายเป็นไประเบิดร้านของมอร์เทม มอร์เทมจึงตัดสินใจมาทำงานที่ร้านเนยพระจันทร์ซึ่งมีพ่อครัวใหญ่ชื่อว่า ท่านแผลเป็นพันสาย เพื่อเรียนรู้การเป็นพ่อครัวขนมหวาน

     ที่เมืองข้างๆ จัดงานเทศกาลมีการประกวดขนม องค์อารัชรู้ว่า มอร์เทม หลานชายมาแดนกลางกำลังทำงานอยู่ในร้านขนมก็เลยแวะมาตัดสินการประกวดขนม แต่เกิดสิ้นสติซึ่งเมื่อสืบดูก็เป็นพระว่าตาประทับซึ่งครึ่งหนึ่งที่ทรงรับไว้เพื่อกักพลังของ อดีตพระจักรพรรดิแดนไปศาจตาของมอร์เทมถูกถอนออกไปด้วยมนต์ในขนมที่อยู่ในกล่องจากร้านเนยพระจันทร์ รีกัลลูกพี่ลูกน้องของมอร์เทม เจ้าชายรัชทายาทจึงมาอยู่ด้วยเพื่อสืบหาความจริง เมื่ออิซาลพ่อของมอร์เทมรู้เรื่องก็ข้ามมาแดนกลางเพื่อช่วยสืบและมาก่อกวนมอร์ แต่กลับถูกถอนตราอีกคน มอร์จึงต้องรีบกลับบ้านเพื่อรับตำแหน่งจักรพรรดิค้ำแผ่นดินแทนพ่อ

      ปาชามินาตามมอร์เทมมาที่แดนปิศาจ ทำให้มอร์เทมโล่งใจว่าเด็กสาวยังคงเป็นเพื่อนกับเขา เช่นเดียวกับอารัชและรีกัลที่มาช่วยสะสางเรื่องยุ่งๆ ให้เข้าที่เข้าทาง ในขณะเดียวกันก็มาเฝ้าระวังราชาแห่งแผ่นดิน ท่านตาของมอร์เทมไม่ให้ออกมาอาละวาดเหมือนเมื่อครั้งสงครามใหญ่ ส่วนคนร้ายที่ถอนตราออกน่าจะมาจากครอบครัวฮาลามาสที่สาปสูญ อารัชนำรูปหญิงสาวคนหนึ่งมาให้มอร์เทมชึ่งเจ้าตัวตั้งใจจะนำมาถามท่านตา แต่เมื่อราชาแห่งแผ่นดินเห็นรูปก็เกิดคลุ้มคลั่งจนทำให้มอร์เทมบาดเจ็บ อารัชจึงจะลงผนึกเพิ่ม แต่มอร์เทมไม่ยอมจึงไปขอร้องให้ท่านเล่าเรื่องต่างๆ ที่เป็นสาเหตุของเหตุการณ์ทั้งหลายให้ฟังเพื่อหาทางช่วยก่อนที่จะถูกผนึก

    ท่านแผลเป็นตามมาที่แดนปิศาจเช่นกัน แท้จริงแล้วเขาคือ มาลิค น้องชายของท่านยายคนที่สาปท่านตา เขาบังคับให้มอร์เทมเรียนวิชาฮาลามาสจากเขา รวมถึงเล่าสาเหตุที่ถอนตราออกไปเพราะต้องการปลุกราชาแห่งแผ่นดินมาสู้กับมารุไพรา คนซึ่งน่าจะตายไปเมื่อ 18 ปีที่แล้วกำลังจะกลับมาและพยายามจะครอบงำเขาเพื่อกลับมาสร้างเรื่องเลวร้าย

      มารุสไพราปลอมรูปกายให้เหมือนกับท่านตาไปหลอกล่อท่านยายว่าเป็นคนรักที่ถูกหลงลืม พอดีกับที่มาลิคใช้ภูติของมอร์เทมติดต่อไปหาพี่สาว มารร้ายจึงเปลี่ยนแผนทรมานท่านนานด้วยความทรงจำที่เลวร้ายนับครั้งไม่ถ้วน และยึดภูติของมอร์เทมไว้เพื่อดูดพลัง พวกมอร์เทมตามไปช่วยพาตัวท่านยายมาที่แดนปิศาจ มารุสไพราที่หนีจากการตามล่ามาได้ เปลี่ยนเป้าหมายมาที่องค์อารัชสูบพลังชีวิตของลูกชายจนแก่ชราและสวมรอยปลอมตัวเข้าแทนที่ รีกัลส่งองค์อารัชมาอยู่กับมอร์เทมเพื่อหาทางแก้ไข ส่วนเขาจะอยู่โยงเพื่อคอยรับมือ

    มารุสไพราควบคุมท่านแผลเป็นผ่านทางกลไกบางอย่างจนต้องสะกดให้อยู่นิ่ง ท่านยายที่ฟื้นขึ้นมาร่วมมือกับมอร์เทมส่งท่านย่าใหญ่ซึ่งมีความสำคัญกับหัวใจของท่านแผลเป็นเข้าไปในโลกแห่งจิตใจเพื่อช่วยปลดพันธนาการด้วยการเปลี่ยนร่างของเขาให้เป็นกึ่งปิศาจ ในขณะเดียวกันมอร์เทมก็ใช้โอกาสที่ทวนสายพลังไปถึงตัวมารุสไพรา ยืมพลังจากท่านย่าใหญ่สะกดไว้อย่างแน่นหนา การใช้พลังในฐานะราชาทำใหมอร์เทมสูญเสียการลิ้มรสหวานแบบมนุษย์

     มอร์เทมพาท่านยายกับท่านแผบเป็นกลับมาที่แดนกลาง เช่นเดียวกับองค์อารัชที่กลับวังหลวง ส่วนปาชามินาเองก็สอบเป็นทหารอย่างที่ตั้งใจไว้ในคราแรก ทั้งที่สอบเข้าได้ความความสามารถของตยเอง แต่ในโรงเรียนฝึกทหารปาชากลับถูกตั้งแง่ แถมการที่รู้จักกับคนในแดนปิศาจยิ่งทำให้โดนกลั่นแกล้ง มอร์เทมที่แวะไปเยี่ยมปาชามินาเห็นสภาพของคนรักก็เอาเรื่อง

   มารุสไพราปลุกปั่นคนอารามากันที่เคยอยู่หมู่บ้านเดียวกับท่านยายและท่านแผลเป็นในอดีตให้จับตัวเขามาเพื่อสำเร็จโทษ แต่มีคนบางส่วนที่เห็นความตั้งใจไถ่โทษและทำความดีเสมอมาของมาลิคทนเห็นเขาถูกทำร้ายไม่ได้ช่วยเขาเอาไว้ เหตุการที่เกิดขึ้นทำให้มาลิคเข้าใจ และสามารถให้อภัยทั้งคนอื่นและตนเองได้จริงๆ

    มอร์เทมเข้าพิธีย้ายสายสัมพันธ์ ไปเผชิญหน้ากับท่านตาเพื่อเป็นวิญญาณของแผ่นดินแทน เพื่อที่จะสามารถปลดผนึกของราขาแห่งแผ่นดินได้ แต่เมื่อท่านตาลืมตาตื่นขึ้นมาจริงๆ กลับเหมือนมีบางอย่าแปลกไป

      มารุสไพราแฝงอยู่ในร่างของท่านตา เข้าโจมดีมอร์เทมตอนที่คืนเวลาให้อารัช จนชิงเอาพลังของมอร์เทมไปได้ แผนการเช็คบิลครอบครัวของลูกชายอย่างเจ็บแสบก็เริ่มขึ้น มารุสไพราบังคับให้มอร์เทมแทงปาชามินา ยัดเยียดพันธนาการในการค้ำแดนคืนให้พ่อกับแม่ของมอร์เทม ฯลฯ ก่อนที่จะทิ้งกลับไปที่แดนกลาง บีบบังคับให้รีกัลยอมศิโรราบ

     เมื่อมอร์เทมฟื้นขึ้นมาและสงบใจลงได้จากการโดนลากเข้าครัวก็เริ่มสำรวจความเสียหาย สิ่งแรกที่เขาต้องทำคือการลงไปที่แก่นพลังเพื่อชำระความแปดเปื้อนที่เกิดจากคำสาปของท่านตา และสร้างรูปลักษณ์ใหม่ให้กับแก่นพลังมิฉะนั้นดินแดนจะล่มสลาย ระหว่างนั้นก็เชื่อมพลังกับปาชามินารักษาให้เธอฟื้นคืนสติกลับมา ปาชาข้ามไปช่วยท่านยาย ทำให้ท่านยายได้มีโอกาสขอโทษและปลดปล่อยท่านตา และเพื่อตัดวงจรในการคืนชีพให้กับมารุสไพรา ท่านยายจึงตัดสินใจทิ้งร่าง

     วาลาเทอีแม่มดจากเมืองซีเลย์มาทำรายงานจบวิทยาลัยที่แดนกลาง เมื่อเกิดเหตุผิดปกติเธอจึงลอบบุกเข้าไปพบรีกัล และให้ความช่วยเหลือเมื่อรีกัลถูกกระตุ้นให้รับพลังอย่างรุนแรงเพื่อใช้เป็นร่างสำรอง วาลช่วยส่งร่างของท่านตากลับไป ก่อนที่ร่างจะถูกยึดครอง มอร์ต้องสู้กับมารุสไพราในร่างของรีกัล มอร์เทมกับรีกัลแอบวางแผนไว้ก่อนแล้ว มอร์เทมใช้โอกาสที่รีกัลล่อให้มารุสไพราถูกขังอยู่ในร่างรีกัลดึงเอาพลังคืนมา ส่วนมารุสไพราหนีไปได้ องค์อารัชกับปาชามินารออยู่ มารุสไพราทำร้ายปาชามินาเพื่อบีบให้มอร์เทมที่ตามมาช่วยต้องตึงวิญญาณของเด็กสาวไว้เหมือนที่ท่านตาเคยทำ มอร์ใช้พลังหยุดเวลาและฉีกกระชากมิติต่างๆ โดยไม่รู้ตัว ไมราอาสาไปช่วยหลานชายพร้อมทั้งทำลายและปลดปล่อยฝ่ายตรงข้าม

      รีกัลเสนอให้ปลูกต้นไม้โลกเพื่อกระจายพลังแทยคนวงส์ราชสีร์เพื่อไม่ให้เกิดเหตุการณ์แบบที่มารุสไพราเคยทำอีก ท่านตาและท่านยายกลายเป็นผู้พิทักษ์ป่า มอร์เทมเปิดร้านขนมใต้ต้นไม้โลกอย่างที่ฝัน  โดยมีปาชาที่เปเรียนชมเป็นนักเจรจาไกล่เกลี่ยอยู่เคียงข้างเพื่อเชื่อมดินแดนทั้งสองเอาไว้

 

ตัวละคร…สำคัญ

ฟิเดลิส แอด มอร์เทม :       เจ้าชายรัชทายาทแห่งไปศาจราชอาณาจักร ในพระจักรพรรดิอิซาลเอเร และพระจักรพรรดินีฟาริล ภูติประจำตัวมีชื่อว่านัยน์ตาราตรี เป็นนายแห่งมิติและกาลเวลา สามารถข้ามไปที่ต่างๆ และผ่านไปสู่ประตูทั้งหลาย รักการทำขนมมาก มีความฝันอยากเปิดร้านขนม

ปาชามินา อัล เอลา :      เป็นลูกสาวของข้าราชการธรรมดาส่วนแม่เสียชีวิตไปนานแล้ว มีความฝันอยากจะเป็นผู้กล้า อาวุธประจำตัวของเธอคือ ขวานยักษ์ มีพรสวรรค์ด้านพลังกายและพลังธาตุ หลานสาวของบราวามาคี อัล เอลานักรบพิทักษ์ของแดนกลาง

รีกาลีส อารามาเอล :     เจ้าชายรัชทายาทแห่งแดนกลาง ในพระราชาธิบดีอารัชอิลูมินา กับรอคซาน อัล มิสรา บุตรสาวอัครเสนาบดี เมื่อต้องทนเห็นพ่อทำงานหนักในฐานะมหาราชทุกวัน รีกัลจึงตัดสินใจเป็นก่อกบฏเพื่อล้มราชบัลลังก์ พ่อจะได้สบายขึ้น และยังเป็นเจ้าพ่อแห่งกระบวนการค้าของเถื่อน(ปลอม)ด้วย

วาลาเทอี นัตเซ เฮเบล :      ลูกสาวของเทย์กับวิดามอรีจากเรื่องDragon delivery มาทำรายงานจบวิทยาลัยเวทมนต์ที่แดนกลาง

 

บันทึก…คนอ่าน

    ได้อ่านเรื่องนี้ครั้งแรกใน facebook ของคุณลวิตร์ เห็นว่ามีแรงบันดาลใจมาจากขนม เหมือนเป็นเรื่องเขียนเล่นๆ แต่ที่ไหนได้กลายเป็นมหากาพย์แสนสนุกไปซะแล้ว เรื่องนี้ยกความดีความชอบให้ท่านอิซาลเอเร ที่ทรงพระเกรียนได้น่าถีบและน่าเอ็นดูในเวลาเดียวกัน เป็นเหมือนเด็กนิสัยเสียที่ทำให้ผู้หญิงอยากจับมาดัดนิสัยกระมัง

    แต่ตัวละครโปรดของเรายกตำแหน่งให้พี่รีกัลค่ะ(เรียกตามอร์) ความคิดที่อยากก่อกบฏล้มราชบัลลังก์ของพ่อเพื่อให้พ่อได้ทำเรื่องที่อยากทำนี่น่ารักมาก แต่ความสามารถที่เตะตาจริงๆคงเป็น ความบ้าเอกสารซึ่งสามารถเขียนแผนโครงการยาว 200 หน้าได้ตั้งแต่อายุ 9 ขวบ เวลาเขียนจดหมายจะมีศัพท์คำว่าดังแนบ คือแบบมันใช่อ่ะ เวลาเขียนแผนเขียนยุทธศาสตร์ตอนทำงานอยากได้องค์พี่รีกัลมาประทับจริงๆ

   ขนมที่ปรากฏในเรื่องน่ากินมากๆเลยค่ะ ขนาดคนที่ไม่ค่อยชอบกินครีม กับของที่หวานมากๆยังแอบอยากกินเป็นระยะๆ นี่ถ้าเป็นคนชอบของหวานล่ะแย่แน่      

    เล่ม 1ยังฟรุ้งฟริ้งกระดิ่งมอร์ แล้วไหงเล่ม 2 เข้าดราม่าอย่างรวดเร็วซะงั้น ฮือ อ่านไปอยากโดดมุดหนังสือเข้าไปกอดปลอบ ท่านตา อย่างยิ่ง คำสาปที่ท่านโดนสำหรับเรามันโครตทำร้ายจิตใจอ่า (กอด กอด กอด) ถึงแม้ฝ่ายกระทำจะมีเรื่องราวน่าสงสาร แต่ในนาทีนี้เข้าข้างท่านตาที่สุด บอกเลย (เขี่ยมอร์จากตำแหน่งพระเอก ยกไปใส่พานให้ท่านอย่างด่วน)

     สำหรับการเปิดตัววีรกรรมของตัวร้ายลำดับต้นๆ ในจักรวาลของคุณลวิตร์ได้น่าเหยียบดีจริงๆค่ะ สำหรับ มารุสไพรา เล่มนี้อ่านไปก็แอบน้ำตาซึม สงสารไปหมด ยังดีที่พอครึ่งเล่มหลังความอึดอัดก็ค่อยคลี่คลาย ก่อนที่จะปิดเล่มได้เริ่ดกับปริศนาใหม่ที่คนอ่านใจหายใจคว่ำ อยากอุ้มท่านยายไปซ่อนสุดขอบฟ้าเสียโดยไว ดีนะที่เพิ่งอ่าน เลยไม่ต้องทุรนทุรายกับการรอคอยมากมาย
     เล่ม 3 บรรยากาศผ่อนคลายกว่าเล่ม 2 เริ่มจากแผนของตัวร้ายที่ไม่สำเร็จ เพราะท่านยายของเราฉลาด โฮะ โฮะ โฮะ ตัวร้ายเขียวอึ์เลยแบนเป้าหมายมาที่ ท่านแผลเป็น แต่ฝั่งเราแก้ไขได้ไม่ยากแถมเป็นบ่อเกิดบรรยากาศโรแมนติกบางๆ ระหว่างท่านย่าใหญ่ของมอร์ กับท่านแผลเป็น ก็ฟินหนุ่มซึนกับสาวซึนกันไป ส่วนคู่พระนางยังเด็ก เลยยังไม่รู้ตัวเต็มที่(มั้ง) เล่มนี้ท่านตาไม่โผล่ พี่รีกัล(ที่เล่มที่แล้วโดดกอดท่านตาจนลืม) ไม่ค่อยมีบท คิดถึงจัง ว่าแล้วโดดกอดท่านยายแทน

     เล่ม 4 ว่าด้วยเรื่องของทางเดินของทั้งมอร์เทมที่ในที่สุดก็พบทางเดินในการทำขนมต่อไป และปาชาที่ไปเข้าโรงเรียนทหาร เมื่อลองชั่งน้ำหนักดูแล้ว ของปาชาเหมือนจะหนักกว่ากับการโดนรังแกสารพัดถึงขนาดทำให้คนที่ไม่คิดอะไรมากอย่างปาชาเครียดในการตัดสินใจของตัวเอง จนได้นิยามของผู้กล้าตามสไตล์องค์อารัชเป็นคำตอบ พี่รีกัลตอนพิจารณาคดีโหดดีอ่ะ ตอกหน้าจำเลยหัวแข็งหงายเงิบเป็นแถบๆ รวมถึงตอนพิเศษที่กล่าวถึง ท่านแม่ของพี่รีกัลด้วย ผู้เอกหญิงในเรื่องนี้เป็นวีรสตรีในแบบของตัวเองกันทั้งนั้น แล้วเราก็หลงรักเธออย่างง่ายดาย

     เล่ม 5 เล่มสุดท้ายในชุดแล้วจ้า อ่านไปน้ำตาไหลไปตั้งกะต้นเล่มจนจบ (เว้นช่วงเจ้าชายในหอคอยนิดหน่อย) ด้วยอารมณ์สลับไปสลับมาระหว่าง
- แมลงสาบโรคจิตมาก คิดวิธีชั่วร้ายทรมานคนอื่นอย่างนี้ได้ไง ต้องจัดการอุปสรรคที่แมลงสาบก่อไว้ให้ได้นะ ถ้าไม่มีความสุขเค้าไม่ยอมจริงๆ ด้วย
- หนทางแห่งการแก้ปมปัญหาที่จิตใจเป็นเรื่องสำคัญ ตื้นตันกับสายสัมพันธ์ที่ตัวละครมอบให้กัน รวมถึงการให้ค่ากับสิ่งสำคัญในชีวิต ความสุขของพวกเขาไม่ได้ต้องการอะไรมากมาย แต่กว่าจะได้ก็เจ็บมาเยอะ ยิ่งเราเอ็นดูตัวละครทุกตัวเท่าไหร่ ก็อยากให้ทุกคนมีความสุขมากๆๆ ซึ่งก็จบได้ประทับใจคนอ่าน
- โดดกอดท่านตากับท่านยายคนละที(สองคนนี้รักเป็นพิเศษ)
- อยากไปเที่ยวร้านขนมใต้ต้นไม้จังเลย

      นอกจากนั้นก็มีแขกรับเชิญจากเรื่อง Dragon delivery มาช่วยให้เรื่องลุล่วง ซึ่งก็คือ วาลาเทอี นัตเซ เฮเบล ลูกสาวของจอมมารกับแม่มดดำที่มาทำรานงานที่แดนกลาง โดยวาลมีบทคู่กับพี่รีกัล ทำให้คนคงแก่เรียนมีมุมหวานๆ ให้คนอ่านอมยิ้ม และอยากตบเกรียนตอนที่ทำให้วาลเสียใจ แต่ถึงยังไงคู่นี้ก็น่ารักอยู่ดี แม่มดปีนขึ้นไปช่วยเจ้าชายบนหอคอย เทียบกันแล้วชอบคู่นี้มากกว่าคู่ของมอร์เทม คือมันมีหลากอารมณ์ดี เริ่มด้วยฟรุ้งฟริ้ง สลับกับอารมณ์อึนๆ ต่อด้วยความเป็นห่วงสุดใจที่รีกัลตกอยู่ในอันตราย

      อ่านเรื่องนี้จบ ความรู้สึกแระที่ติดอยู่คือ อยากใช้ชีวิตที่มี “ความสงบใจ” เหมือนที่ท่านตาอวยพร

Favorite Scenes

เล่ม 4 ตอนที่ 6 - 7        มาลิคที่หมดสติไปเพราะเสียเลือดมา ได้พบกับท่านตาในฝัน ภาพที่ท่านตาฉายให้มาลิคดูแสดงให้เห็นว่าชาวอารามากันที่เขาพยายามช่วยถอนคำสาป และดูแลอย่างดีเท่าที่จะทำได้ช่วยเหลือเขาตอบแทน บรรยากาศของการให้อภัยซึ่งกันและกันตื้นตันมากๆ ”ผู้ใดช่วยคนอื่นไว้ ตนย่อมได้รับความช่วยเหลือเช่นกัน”

เล่ม 5 ตอนที่ 6      ในที่สุดท่านตากับท่านยายตัวจริงก็ได้พบกันอีกครั้ง หลังจากต้องจากกันอย่างเจ็บปวดตอนที่บรรยายว่าท่านตาคิดถึงท่านยายเพียงไร อารมณ์ความรู้สึกที่ทั้งรัก ทั้งสงสัยในความรู้สึกของอีกฝ่ายบีบหัวใจให้สงสารทั้งสองคนมาก เมื่อต่างเข้าใจความรู้สึกของกันและกัน และให้อภัยกันนี่ซึ้งมาก แถมพอท่านตาตบมุกด้วยการแหย่ปาชา เล่นเอาหลงรัก ท่านตานี่แหละไร้เทียมทานที่สุดแล้ว

เล่ม 5 ตอนที่ 7      มอร์เทมพาท่านตากลับมาได้ในที่สุด ตอนที่ท่านตาได้มองหน้าท่านแม่ลูกสาวของตัวเองอีกครั้ง ต่างคนก็ต่างเกร่งจนมอร์ต้องพูดความรู้สึกของทั้งสองฝ่ายออกมา ตอนที่ท่านแม่ได้กอดท่านตาอีกครั้ง เขื่อนน้ำตาแตกทันที

เล่ม 5 ตอนที่ 9      ท่านตาเรียกท่านแผลเป็นไปคุยด้วย เพราะรู้ว่าอีกฝ่ายกลัวแทนมอร์เทมที่กำลังจะออกไปสู้กับมารุสไพรา ตอนที่ทั้งสองได้ขอโทษและให้อภัยกัน ทุบตุ่มน้ำตาข้าน้อยอีกแล้ว โดยเฉพาะประโยคของท่านตาที่ว่า “เจ้าจะไม่เป็นไร แต่นี้ขอให้มีความสุขเถอะนะ ขอให้มีความสงบใจ”

เล่ม 5 บทสุดท้าย Many Proposals      ช่วงที่รีกัลป่วย คนอื่นๆเลยกดดันไม่ให้เขาทำงาน ตอนเปลี่ยนหัวใจ จนถึงตอนที่ในวังกลายเป็น สงครามรายงานสามหมื่นเจ็ดพันแผ่น เพื่อบีบให้รีกัลเป็นพระราชา เป็นอะไรที่่ป่วงมาก และก็น่ารักมาเช่นเดียวกัน กว่าจะจบลงด้วยการใช้ระบบผู้กล้าที่คนทั้งเมืองใครๆก็ต้องมีความรู้เพื่อให้สามารถคิดเองได้

เล่ม 5 บทสุดท้าย A tree between Worlds       ท่านตาร้องขอร่างกายให้ท่านยาย โดยมีมาลิคมาช่วย คำขอร้องที่เรียบง่าย ตอนที่ท่านยายกลับมาอยู่ในอ้อมกอดท่านตา น้ำตาไหลด้วยความปลื้ม ในที่สุดท่านตาจะมีความสุขสักที ความสุขที่เรียบง่ายนี่แหละมีพลังเหนือสิ่งอื่นใด

 

Quote

“โลกจะแตกหรือใครจะยึดครองโลก คนเราไม่ต้องกินหรือไง และคนเราควรจะทนทุกข์กินแต่ของไม่อร่อยไปจนกว่าโลกจะแตก หรือจนกว่าอะไรจะดีขึ้นมาได้เพื่ออะไรไม่ทราบ”                                                                                                                           ท่านแผลเป็น  เล่ม 5 ตอนที่  2

“ถึงจะเจออะไร คนเราก็ต้องรับผิดชอบชะตากรรมของตัวเอง ถ้าคิดว่าตัวเองโชคร้าย แล้วเลยกลายเป็นคนชั่วร้าย สุดท้ายก็จะเป็นแค่คนอ่อนแอ”                                                                                                                           รีกัล  เล่ม 5  ตอนที่ 8

ชื่อหนังสือ	Daemon Bakery Silver Dollar & Cake Crumbs
เขียน	พัณณิดา ภูมิวัฒน์
จำนวนหน้า	263
สำนักพิมพ์	ทำมือ
version	Meb E Book
อ่านจบเมื่อ	8 มิถุนายน 2561

โปรยปกหลัง

รวมตอนพิเศษ 9 ตอน กับมุกเล็กๆ 14 มุก
จากเรื่องชุด Daemon Bakery ที่ไม่อยู่ในเล่มหลัก
เมื่อมอร์เทมเกิดทำขนมไม่ได้
ประวัติครอบครัวของปาชา
พี่น้องอารัชกับอิตซาลเมื่อยังเด็ก
เรื่องจากมุมมองของหทัยเวลา ภูตของท่านแม่
หนึ่งวันที่ท่านตาอยู่ในร้านขนมแค่สองคนกับท่านยาย
ฯลฯ
สูดกลิ่นหอมของวานิลลาจากฝัก
เพิ่มความสดใสด้วยผลไม้หวานฉ่ำตามฤดูกาล
เชิญชิมเรื่องราวอันแสนมีชีวิตชีวาจากข้างเตาอบร้อนๆ พร้อมเสิร์ฟกันในเล่มนี้

 

บันทึก….คนอ่าน

      เล่มพิเศษของเรื่อง Daemon Bakery ที่รวมเล่มมาจากเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยที่ลงใน Fanpage ถึงจะไปเกาะติดอ่านมาหมดแล้ว แต่ไหนเลยจะฟินเท่าตอนอ่านเป็นเล่ม ในบรรดาตอนพิเศษทั้งหมดชอบเรื่องของอาตูริน ราชเลขาของทั้งพระราชาอารัช กับเจ้าชายรีกัล ที่แม้จะผ่านแว่บไปแว่บ แต่เรื่องในมุมมองของเขาเองก็ซึ้งจริงจังราชเลขาที่แม้ไม่ได้ไปต่อสู้ปราบจอมมาร ก็มีเรื่องราวของตัวเอง ที่อ่านแล้วซึ้งมาก