ราชินีพันหนึ่งราตรี

 

เขียน	จุฑารัตน์
อ่านถึง	1
สำนักพิมพ์	พิมพ์คำ

plot

     พระเจ้าชาห์เรียร์ทรงคิดถึงพระอนุชาชาห์ซามานที่จากไปครอบเมืองชายแดนนานถึง 20 ปี จึงทรงส่งพระราชสาห์นถึงพระอนุชาให้เสด็จมาเยี่ยมเยือน พระอนุชาเดินทางออกจากเมืองแต่พระองค์ทรงลืมของขวัญที่ตั้งพระทัยว่านำมาถวายพระเชษฐาจึงทรงย้อนกลับไปยังพระราชวังและทรงพบว่าชายาของพระองค์คบชู้กับทาสผิวดำ

     เมื่อพบพระพักตร์พระอนุชา พระเจ้าชาห์เรียร์ก็ทรงสังเกตเห็นว่าพระอนุชาของพระองค์ไม่ร่าเริงเท่าที่ควร และไม่ยอมออกไปล่าสัตว์ตามคำชวน แต่ก็ทรงยอมตามใจน้อง ซึ่งทำให้พระอนุชาชาห์ซามานทรงพบว่าพระชายาของพระเชษฐาก็คบชู้สู่ชายไม่ต่างจากพระชายาของพระองค์เช่นกันทำให้ทรงกลับมาร่าเริงอีกครั้งจนพระเชษฐาแปลกพระทัย เมื่อทรงถามสาเหตุพระอนุชาก็ทูลตามตรง พระเชษฐาจึงตัดสินใจพิสูจน์ความจริง ซึ่งก็พบว่าเป็นความจริงทุกประการทำให้พระราชาทรงเสียพระทัยมาก พระราชา 2 พี่น้องออกจากวังก็พบว่าแม้แต่ผู้หญิงของยักษ์ที่มีอำนาจมากก็ยังเล่นชู้กับผู้ชายถึงห้าร้อยกว่าคน ทำให้พระเจ้าชาห์เรียร์ทรงทำพระทัยได้ ทรงสั่งประหารพระชายาและชายชู้ และให้มหาอำมาตย์คัดเลือกหญิงสาวพรหมจารีมาถวายคืนละ 1 คน โดยนางเหล่านั้นจะถูกประหารในวันรุ่งขึ้น

   เวลาล่วงเลยไป 3 ปี มหาอำมาตย์หาหญิงสาวไปถวายไม่ได้ ชาห์ราซาด ธิดาคนโตจึงขอให้นำเธอไปถวายในคืนนี้ และออกอุบายให้น้องสาวของนางมาเคาะประตูห้องบรรทมเพื่อวิงวอนขอฟังนิทาน ซึ่งพระราชาก็จะทรงได้ฟังด้วย

charecter

โอรสองค์โตของพระเจ้าบานูซาซาน  มีพระอนุชาคือ ชาร์ซามาน ครอบราชย์สืบต่อจากพระบิดาเมื่อชันษา 15 ปี ทรงเป็นนักขี่ม้าที่ชำนาญ เป็นนักรบที่แข็งแกร่ง ทรงปกครองบ้านเมืองด้วยทศพิธราชธรรม

ชาห์เรียร์ :     โอรสองค์โตของพระเจ้าบานูซาซาน  มีพระอนุชาคือ ชาร์ซามาน ครอบราชย์สืบต่อจากพระบิดาเมื่อชันษา 15 ปี ทรงเป็นนักขี่ม้าที่ชำนาญ เป็นนักรบที่แข็งแกร่ง ทรงปกครองบ้านเมืองด้วยทศพิธราชธรรม

ชาห์ซามาน :      โอรสองค์รองของพระเจ้าบานูซาซาน  ปกครองเมืองชามาร์แคนซึ่งเป็นเมืองชายแดนของอาณาจักร

ชาห์ราซาด :      บุตรีคนโตของมหาอำมาตย์ เป็นหญิงสาวที่มีรูปโฉมงดงาม สติปัญญาเฉียบแหลม อีกทั้งยังมีความรอบรู้ เพราะนางอ่านประวัติศาสตร์ ตำนาน และปรัชญามากมาย รวมถึงนิทานต่างๆ กริยามารยาทอ่อนช้อย และมีความกล้าหาญ

log

     เคยรู้เรื่องราวคร่าวๆ ของอาหรับราตรีแต่ไม่เคยลองอ่านแบบจริงๆ จังๆ เลยหยิบเล่มนี่มาอ่านเพราะเคยอ่านผ่านๆ ตอนที่ลงในนิตยสารกุลสตรี

     แฟนตาซีของเมืองทะเลทรายสนุกดี อ่านเพลินเลย เรื่องราวเป็นแบบนิทานซ้อนนิทาน คือ ตัวละครในเรื่องที่ชาร์ราซาตเล่า ก็มีเรื่องเล่าที่เล่าให้ตัวละครอื่นฟัง อ่านไปก็แอบมีข้อสังเกตขำๆ เหมือนกัน เช่น
     - เวลาเมียของตัวละครในเรื่องมีชู้ฝ่ายตรงข้ามมักจะเป็นทาสผิวดำอยู่เรื่อย แต่ละคนระดับพระชายา เมียพ่อค้า อันนี้คือไหนๆ จะมีชู้แล้วก็เปลี่ยนรสชาติ ให้มันสุดขั้วไปเลยสินะ
     - คนที่มีความสามารถในการใช้เวทย์มนต์มักจะเป็นผู้หญิง อีกทั้งยังมีค่อนข้างดาษดื่น เวลาสาปกันก็ง่ายมากเหมือนเป็นเรื่องปกติในชีวิตประจำวัน คนอื่นที่ดูออกมาพบก็ท่องคาถางึมงำถอนคำสาปได้ละ และก็จะได้แต่งงานกับคนที่โดนสาปซึ่งมักจะเป็นพ่อค้า เจ้าชาย พระราชา (ไปเรียนมั่งดีกว่าวุ้ย)

ข้อคิดที่แทรกอยู่ในเรื่องก็มีไม่น้อย ยกตัวอย่างเช่น
     - เรื่องความซื่อสัตย์ (ไม่งั้นโดนสาป)
     - อย่าได้อยากรู้อยากเห็นเรื่องของคนอื่น(มิฉะนั้นท่านจิเดือดร้อนมาก ถึงมากที่สุด)

อ่านแล้วนึกอยากจะต่อยอดไปอ่านฉบับของเสฐียรโกเศศ นาคประทีป เห็นสถาพรมีพันหนึ่งทิวาด้วย