| เขียน | พัณณิดา ภูมิวัฒน์ |
| จำนวนหน้า | 694 |
| สำนักพิมพ์ | สถาพรบุ๊คส์ |
plot
คำทำนายเก่าแก่แห่งบริเทน กษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่ที่ได้เห็นจอกศักดิ์สิทธิ์กำลังมา ยุคสมัยของปิศาจกำลังจะสิ้นสุดลง เหล่าปิศาจจึงวางอผนเพื่อสร้างผู้มีอำนาจฝ่ายมืดซึ่งมีเลือดของมนุษย์และปิศาจ ภูติร่างดำตนหนึ่งรับอาสาไปล่อลวงเจ้าหญิงแห่งบริเทน แต่ปิศาจตนนั้นหลงรักเจ้าหญิง เมื่อเจ้าหญิงคลอดบุตรปิศาจบอกให้นางสวดมนต์เพื่อให้เทวดาองค์ขาวมาพิทักษ์บุตร เผยตัวตนที่แท้จริงให้นางเห็นแม้ต้องจากกันตลอกกาล เบลส นักบวชคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นเขาให้ศีลจุ่มกับทารกนั้น ธาตุมืดจึงแยกออกจากธาตุสว่างกลายเป็น 2 เมอร์ลินแห่งคาเมล็อต และไมรอน ไมรอนเป็นของภูติร่างดำซึ่งบิดาของเขาเลือกที่จะซ่อนเขาไว้ในโลกมนุษย์ ไม่มอบเด็กน้อยให้กับราชา
พ่อเขาไมรอนฝากเขาไว้ที่โบสถ์เก่าแก่แห่งหนึ่งในทาราแห่งไอนน์ จนเมื่ออายุได้ 9 ปี ผนึกที่พ่อของเขาลงไว้เสื่อมลง ความสามารถในการมองเห็นสิ่งที่ไม่มีใครเห็นกลับคืนมาสู่ไมรอน ดึงดูดให้สิ่งชั่วร้ายเขามาหา ไมรอนเพียงต้องการช่วยท่านบาทหลวงอธิการที่เขารักตามคำยุยงของภูติ โดยไม่รู้ว่ามันหมายถึงการทำลายชีวิตคน ปฏิกริยาของท่านบาทหลวงที่จะเอาชีวิตไมรอนปลุกสัญชาตญาณการเอาชีวิตรอดขึ้นมา เขาเผาวัดและท่านบาทหลวงจนสิ้น ต้องหลบหนีเข้าไปในป่า ถูกภูติผีปิศาจล่อลวงจนกลายเป็นผู้ทำลายชีวิตคนมากมาย จนภูติร่างดำพ่อของเขาตามมาทัน เขาผนึกความทรงจำทีผ่านมาของลูกชายแลพพาเดินทางหลบหนีไปด้วยกัน จนไมรอนอายุได้ 12 ปี พ่อของไมรอนเริ่มรับมือกับผู้ที่มาจากความมืดที่ตามล่าพวกเขาไม่ไหว เบลสปรากฏตัวขึ้นแจ้งข่าวการเสียชีวิตของเจ้าหญิงแห่งบริเทนแก่ภูติร่างดำ และพาไมรอนไปอยู่กับเมอร์ลิน
เมื่อแรกเมอร์ลินย่อมไม่ต้อนรับไมรอนจนเด็กชายคิดที่จะกลับไอนน์ แต่เมื่อย่างเท้าออกนอกอาณาเขตของเมอร์ลินไมรอนก็ถูกปิศาจไล่ตาม เขาหนีไปพบกับหลุ่มศพของเจ้าหญิงแห่งบริเทนโดยไม่รู้ตัว ถึงเมอร์ลินโกรธที่น้องชายพาปิศาจมายังที่ของแม่แต่หลังจากนั้นเขาก็ยอมเปิดประตูบ้านให้ไมรอนเข้าไปเป็นครั้งแรก ถึงเมอร์ลินจะยอมรับตัวตนของไมรอนมากขึ้นแต่ก็ไม่สนิทใจเหมือนกับพี่น้องทั่วไปจนกระทั่งเมอร์ลินยอมให้ทหารของวอร์ติเกิร์นที่ตามหาเด็กที่มีบิดาเป็นปิศาจพาตัวไป ไมรอนที่ตามพี่ชายไปถึงในคุก และผลักดดันให้เเมอร์ลินลุกขึ้นมาได้ใหม่หลังจากที่เขาสิ้นหวังเมื่อเห็นนิมิตว่าบริเทนแผ่นดินของแม่ที่เขารักที่สุดจะต้องถูกทำลาย
ไมรอนกระตือรือร้นที่จะช่วยงานของเมอร์ลิน เขาไปหาท่านหญิงแห่งทะเลสาบเพื่อเตรียมดาบไว้สำหรับกษัตริย์แห่งแสง ท่านหญิงมีข้อแลกเปลี่ยนว่าไมรอนจะต้องนำหญิงที่มีนามแห่งทะเลมาหานาง มอร์แกน ลา เฟย์ เด็กหญิงที่ไมรอนจะรักและสัญญาว่าจะปกป้องตลอดไป แต่เมอร์ลินพี่ชายของเขากลับเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ไมรอนต้องผิดสัญญาเมื่อกษัตริย์แห่งแสงที่เขารอคอยเพื่อให้มาพิทักษ์บริเทนต้องเป็นลูกที่เกิดจากท่านหญิงอิเกรนแม่ของมอร์แกนกับอูเทอร์กษัตริย์องค์ปัจจุบันที่หลงรักนางตั้งแต่แรกเห็นโดยไม่สนใจว่านางเป็นหญิงสาวที่มีสามีแล้ว ไมรอนพยายามขัดขวางอย่างสุดความสามารถแต่ก็ไม่สำเร็จ สิ่งเดียวที่เขาทำได้คือพามอร์แกนหนีออกมา ยิ่งเดินทางด้วยกันมอร์แกนยิ่งเห็นว่าไมรอนไม่มีทางที่จะเป็นศัตรูกับเมอร์ลิน เด็กหญิงจึงสูบพลังมืดครึ่งหนึ่งมาจากตัวเขาแล้วหนีไป หลังจากนั้นไมรอนก็แยกจากเมอร์ลิน
หลังจากที่เฝ้าโทษตัวเอง และพยายามที่จะติดต่อมอร์แกนอยู่หลายปี ไมรอนก็ตัดสินใจกลับไปที่ไอนน์ ไปพบบิดาที่ตอนนี้อาศัยอยู่ที่เกลนดาลอค ไมรอนผูกวิญญาณซินด์หญิงเสียสติที่ตามหาสามีเพราะไม่อยากให้เธอตาย หลังจากนั้นทั้งคู่ออกเดินทางในฐานะนักแสดงเร่ร่อนซินด์ก็เป็นคู่ทุกข์คู่ยากที่คอยอยู่เคียงข้างไมรอน เป็นแรงบันดาลใจให้ไมรอนช่วยเหลือคนอื่นเพื่อบรรเทาความรู้สึกผิดบาป จนได้มีโอกาสช่วยเหลือทริสแทรมแห่งลีอองเนสซึ่งชักนำให้ไมรอนกลับมาเกี่ยวข้องกับเมอร์ลินอีกครั้ง เมื่อเมอร์ลินได้ข่าวว่าไมรอนจะถูกจับเผาทั้งเป็นโดยที่เจ้าตัวไม่คิดหนีจนอดรนทนไม่ได้ต้องมาช่วย เยื่อใยที่เมอร์ลินแสดงให้เห็นทำให้กำแพงที่ไมรอนคิดอยู่เสมอหายไป
เมอร์ลินถูกขังอยู่ในต้นโอ๊ค เขาขอร้องให้ไมรอนปลอมตัวเป็นเขาเข้าไปในราชสำนักเพื่อเป็นขวัญกำลังใจให้ราชสำนัก พร้อมทั้งออกตามหาจอกศักดิ์สิทธิ์เพื่อประกันความรุ่งเรืองของบริเทน แต่เมื่อมันทำร้ายไมรอนซินด์ก็ทนไม่ไหว นางไปต่อว่าเมอร์ลินหน้าต้นโอ๊คและขอให้ไมรอนเลิกเป็นเมอร์ลิน เหตุการณ์นี้ทำให้สองพี่น้องต่างได้คิด เมอร์ลินเลือกที่จะปล่อยให้ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นไปอย่างที่มันควรจะเป็น ไมรอนก็เลือกที่จะวิ่งไล่ตามมอร์แกนกลับไปตั้งรกรากที่ไอนน์ จนกระทั่งวันสิ้นหวังเวียนมาบรรจบ มอร์แกนต้องการสร้างราชาแห่งความมืดขึ้นมา สิ่งเดียวที่เหนี่ยวรั้งเธอไว้คือความรู้สึกที่มีต่อไมรอน มอร์แกนตัดสินใจสังหารไมรอน แต่ชายหนุ่มไม่อยากเลือกชะตากรรมที่ต่างฝ่ายต่างเอกชีวิตกันเพียงเท่านั้น ไมรอนใช้พลังเปลี่ยนให้มอร์แกนกลับไปเป็นเด็กทารก และรับเอาไปดูแลจนกว่าจะถึงวันที่เธอต้องเลือกอีกครั้ง
charecter
| ไมรอน : บุตรของภูติร่างดำและเจ้าหญิงแห่งบริเทน น้องชายของเมอร์ลินแห่งคาเมล็อต เดิมมีร่างกายเดียวกันแต่แยกออกเป็นสองหลังจากรับศีลจุ่ม ไมรอนมีธาตุมืดมากมายในตัว ภูติร่างดำผู้เป็นบิดาเลือกที่จะหลบซ่อน และเลี้ยงเขาในโลกมนุษย์แทนที่จะนำตัวไปมอบให้กับโลกแห่งความมืดตามความตั้งใจแรก บนหน้าผากของเขามีเครื่องหมายสีดำประทับอยู่ ตาของดขาไม่สะท้อนแววราวคนตาบอด และเมื่อมองลึกลงไปจะเห็นว่ามีเปลวสีน้ำเงินเข้มอยู่ภายในซึ่งเป็นสัญลักษญ์ในฐานะผู้ประกอบความมืดที่ลบเลือนไม่ได้ เขาต้องร่ายมนต์เพื่อซ่อนดวงตาและเครื่องหมาย เขามีอำนาจในการทำให้ทุกสรรพสิ่งดับสูญ |
| เมอร์ลินแห่งคาเมล็อต : บุตรของภูมิร่างดำและเจ้าหญิงแห่งบริเทน เติบโตภายใต้ความดูแลของเจ้าหญิงแห่งบริเทน เมอร์ลินมีธาตุสว่าง มีพลังหยั่งรู้และรู้เรื่องพลังของตัวเองมาตั้งแต่เกิด เป็นพ่อมดที่มีพลังแกร่งกล้าและยิ่งใหญ่ที่สุด |
| มอร์แกน ลา เฟย์: ลูกสาวคนเดียวของดยุคกอร์โลอีส และท่านหญิงอิเกรนแห่งคอร์นวอล มีพลังของนางไม้ซึ่งสืบทอดมาทางแม่ ดัชเชสที่จะสืบทอดคอร์นวอลต่อจากบิดา มีความแค้นอย่างใหญ่หลวงกับเมอร์ลินที่ทำลายครอบครัวของเธอ จึงสูบพลังครึ่งหนึ่งมาจากไมรอนและหนีไปอยู่ที่เกาะซิลลี |
| ซินด์เธีย : นางเคยเป็นหญิงบ้าแห่งเกลนดาลอคที่เฝ้าตามหาสามี เพราะสามีของเธอต้องถูกเอาตัวไปเป็นทหาร ส่วนบุตรชายทั้ง 2 ก็ถูกคนเหนือฆ่าตาย นางเสียสติไประหว่างออกตามหาสามี ไมรอนผูกวิญญาณกับเธอเพราะไม่อยากให้เธอตาย หลังจากนั้นซินด์ก็เป็นภรรยาของไมรอน มีชีวิตเดียวกัน |
log
รู้จักเรื่องนี้มานานแล้วว่าเป็นอีกหนึ่งผลงานที่มีผู้ชื่นชอบของคนอ่าน จำได้ลางๆว่าเคยเช่ามาวางไว้แต่ก็เอาไปคืนซะก่อนที่จะได้ลงมืออ่าน จนมาเจอใน web Se-ed ว่าเล่มนี้ลดราคา 50 % พอดีกับที่จะสั่งซื้อเรื่อง เพลงร่ายอสูรเลยสั่งมาพร้อมกัน นี่เป็นนิยายที่กล่าวถึงเมอร์ลินเรื่องแรกที่ได้อ่านถึงแม้ว่าจะเคยได้ยินชื่อมาก่อนมากมาย เพราะเป็นรากฐานของวรรณกรรมแฟนตาซีมากมาย
ตัวละครโปรดอันดับ 1 ของเราในเรื่องนี้ยกตำแหน่งใน เมอร์ลิน เพราะเรารู้สึกถึงมิติของจิตใจความเป็นมนุษย์ในตัวของเขาผ่านทางไมรอน โดยครั้งแรกที่เมอร์ลินที่ปรากฎตัวในเรื่อง คือตอนที่เขามีอายุ 12 ปี ในขณะที่เพิ่งสูญเสียแม่ไป เด็กชายแห่งแสงที่ยอมแบ่งปันเรื่องราวของแม่ให้น้องชายธาตุมืดได้รับรู้ ยิ่งหลังจากที่เขาดีขึ้นจากการเห็นนิมิตรและเริ่มทำดีกับน้องชายภายใต้ท่าทีกวนๆ บทที่ 3 บ้านสามสิบประตูที่เล่าถึงเวลาที่สองพี่น้องใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน ก่อนที่โศกนาฏกรรมของ 2 พี่น้องยังไม่เกิดขึ้นเป็นตอนโปรดที่เราอยากยืดให้ยาวๆ จริง ๆ เพราะหลังจากนั้นเมอร์ลินจะต้องทำเรื่องที่ผิดในสายของของไมรอน(และเราด้วย) เพื่อให้บริเทนของเขามั่นคง จะว่าเป็นเมอร์ลินออกแนว dark hero ที่ยอมทำชั่วเพื่อสิ่งที่ตนมุ่งหวังโดยเฉพาะตอนที่ล่อลวงท่านหญิงอิเกรน ตอนนั้นแทบอยากจะฆ่าพ่อเจ้าพระคุณจริงๆ
แต่คนที่มีแข็งแกร่งที่สุดในเรื่องยกให้ซินด์เธียภรรยาของไมรอน หญิงสาวที่ไม่ได้แบกรับสิ่งที่ยิ่งใหญ่ เมื่อได้รับโอกาสอีกครั้งนางเลือกที่จะยอมรับอดีตอันเจ็บปวดเพื่อให้สามารถตอบแทนความปรารถนาดีของไมรอนได้ และได้ส่งต่อดวงไฟที่ได้รับมาคืนให้กับเขาด้วยการกระตุ้นให้คอยช่วยเหลือผู้อื่น คอยอยู่เคียงข้างสามี และเป็นคนเดียวที่ทำให้สองพี่น้องตาสว่างอย่างแท้จริง
ตัวละครที่โลดเล่นอยู่ในเรื่องนี้ล้วนมีชีวิตบัดซบคนละอย่างสองอย่าง หนักบ้างเบาบ้าง โดยเฉพาะไมรอนที่ถึงมีธาตุมืดในตัว แต่เขาก็ตั้งใจเป็นคนดี ถึงแม้ว่าหลายครั้งความตั้งใจนั้นจะนำมาซึ่งผลลัพธ์อันแล้วร้าย ตัวอย่างที่ชัดเจนที่สุดคือ เหตุการณ์ที่ปราสาททินตาเจล หากทุกอย่างลุล่วงตามแผนการณ์เดิมของเมอร์ลินจะสามารถเปลี่ยนแปลงโศกนาฏกรรมทั้งหลายได้จริงหรือ แต่ถึงอย่างไรไมรอนก็มีคุณค่าในตนเอง เป็นแสงไฟอีกทั้งยังสามารถส่งคุณค่าต่อให้คนอื่นได้ด้วย ประทับในแนวคิดตะเกียงของเรื่องนี้มาก เรียกได้ว่าแทบจะหัดท่องกลอนเพลงชวาลาที่ปรากฏในเรื่องที่กล่าวถึง ตะเกียงที่ตัวเรือนบิดเบี้ยว น้ำมันแห้ง ไส้ตะเกียงก็สั้น แต่ยังจุดติดให้แสงไฟที่งดงาม
อ่านเรื่องนี้จบแล้ว ไม่ว่าความหมายของชวาลาในความหมายของคุณจะเป็นอย่างไร คงต่างถามตัวเองว่า ชวาลาในมือของคุณถูกตามไฟหรือยัง สำหรับชวาลาในของเราตอนนี้แสงไฟงดงามแสงถูกจุดขึ้นแล้ว
favorite scene
| 9 หวนคืน ตอนที่ 4 ส่องแสงแทนจันทร์ หลังจากที่เมอร์ลินบุกไปช่วยไมรอนกลางลานประหาร ถึงจะขัดแย้งกัน แต่เยื่อใยที่เมอร์ลินมีให้น้องชายคนเดียวเสมอน่ารักจริงๆ “เจ้าคนขี้ขลาด ออกไปได้ไม่กี่สิบปีก็คิดตาย ถ้าอยู่ข้างนอกนั่นไม่ไหว ทำไมไม่กลับมา บ้านก็ยังอยู่ที่เดิม ทำไมไม่กลับมา” “มันเป็นคนดี…ไอ้เด็กคนนั้น ข้าไม่ได้ตั้งใจจะทำให้มันเสียใจ…ข้าไม่ได้ตั้งใจ มันอยากจะทำอะไรก็ทำไปเถอะ อยากอยู่อย่างไรก็เรื่องของมัน ข้าไม่ได้ตั้งใจ ตลอดมาเพียงอยากเห็นมันมีความสุข…ถึงอย่างไรก่อนนี้ ตอนอยู่ในท้องแม่ ก็เป็นคนคนเดียวกัน…” |
quote
| 10 พันธนาการ |
| 12 ในราตรี ตอนที่ 1 คำพ่อ พ่อไม่ได้ห้ามให้เจ้าช่วยเขา แต่ใจของเจ้ามันคิดแทนเขา มันไม่ยอมปล่อยเขาไป ใจเจ้าเห็นเขาเป็นคนตาบอด จะลากจูงไปให้ได้ทุกก้าว เจ้าหวังจะให้เขาเดินอย่างที่เจ้าคิด พอเขาไม่ไปตามทางนั้น เจ้าก็เจ็บปวด… มันเรื่องอะไรกัน ใครๆในโลกนี้ก็มีทางของตัวเองทั้งนั้น เจ้าจะให้เขาเดินอย่างใจเจ้า มันต่างอะไรกับเมอร์ลินพยายามควบคุมบริเทนจนยอมเสียทุกอย่าง ถ้าทางนั้นมันลงเหว เจ้าก็มีอำนาจแค่บอกเขาเท่านั้นว่าทางข้าวหน้าเป็นเหว เจ้าไม่มีหน้าที่ต้องลงไปตายก้นเหวเพื่อพิสูจน์ว่าเจ้าเป็นห่วงเขาจริงด้วย ข้างหลังเจ้ายังมีคนอีกตั้งมากมาย ในอนาคตเจ้าเองก็อาจจะช่วยใครอีกได้มากมาย ทิ้งคนพวกนั้นไปคิดว่าดีแล้วหรือ ภูติร่างดำ |
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น