ลำนำหิมวันต์

เรื่อง	วรรณศุกร์
จำนวนหน้า	258
สำนักพิมพ์	1168

plot

     จินตามาศกินรีชวนพวกพ้องลงไปยังสระอโนดาตในคืนจันทร์เพ็ญ เสียงหยอกล้อตอนลงเล่นน้ำของพวกนางไปรบกวนโสตประสาทของอัครา เจ้าแห่งถ้ำสุรกานต์ จนอารมณ์เสียออกมาไล่ ปาวิตรา น้องคนสุดท้องออกไปเล่นน้ำไกลจากพวกพี่ๆจึงไม่ได้ยินเสียงพี่ๆ อัคราสูรเห็นนางเข้าก็พึงใจหยอกล้อนางจนตกใจกลัวพลัดตกจากโขดหินหมดสติ อัคราสูรจึงพานางขึ้นไปยังถ้ำสูรกานต์หมายจะเก็บนางไว้เป็นสมบัติของตน

    อัคราสูรพยายามทำดีกับ ปาวิตรา เพื่อเอาชนะใจนาง ทั้งแสดงให้เห็นความจริงใจของตนเมื่อใช้ร่างกายปกป้องนางกินรีจากอันตรายจนได้รับบาดเจ็บ รวมถึงพานางกลับมาที่สระอโนดาตเพื่อคืนปีกและหางให้กับนาง จนปาวิตราใจอ่อนยอมเป็นชายาของอัคราสูรด้วยความเต็มใจ จินตามาสกินรีรวมรวมเผ่าพันธุ์เหินฟ้าซึ่่งเป็นพันธมิตรกันวางแผนล่อเสือออกจาากถ้ำจนพาปาวิตรากลับเขาไกรลาสได้สำเร็จโดยไม่ยอมเชื่อคำบอกเล่าของน้องสาว ปาวิตราถูกยึดปีกและหางไว้ นำตัวไปกักขัง ณ หอจามีกร เป็นเวลาเจ็ดปี เจ็ดเดือน เจ็ดวัน อัคราสูรเมื่อกลับมาไม่เห็นปาวิตราตัดสินใจออกตามไปยังเขาไกรลาส ต่อสู้กับเผ่าพันธุ์ที่เข้ามาขัดขวางจนสิ้น

      พวกกินรีอัญเชิญท้าวกุเวรลงมา แต่ไม่ว่าจะใช้วิธีใดก็ยังไม่สามารถเปลี่ยนใจอัคราสูรได้ เช่นเดียวกับปาวิตรา ท้าวกุเวรจึงทรงออกอุบายพิสูจน์หัวใจของอัตราสูรโดยจำแจงร่างของ ปาวิตราให้กลายเป็นหญิงชรา หากผ่านการทดสอบทรงสัญญาว่าจะไม่มีผู้ใดมาขัดขวางทั้งสองคนอีก เมื่อได้พบหน้าถึงแม้อัคราสูรจะไม่ยอมเชื่อว่าหญิงชราตรงหน้าคือปาวิตราของเขา แต่กินรีน้อยก็ยังยืนยันที่จะรักอัคราสูรต่อไป และร้องขอเพียงธำมรงค์ที่เคยประทานให้มาเป็นของดูต่างๆหน้า อัครสูรที่ตอนนี้รู้แน่แก่ใจว่าหญิงชราตรงหน้าคือปาวิตราจริงๆ กระโดดลงแม่น้ำพิษที่ท้าวกุเวรเนรมิตขึ้นเพื่อไปหาชายา เช่นเดียวกัยปาวิตรา

     อัคราสูรถูกพิษร้ายแรงจากแม่น้ำพิษมีสภาพเหมือนตายทั้งเป็น แต่ปาวิตราก็ยังยืนยันที่จะกลับไปอยู่เคียงข้างสามีของนาง ท้าวกุเวรทรงรู้สึกผิดกับผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นจึงทรงบอกใบ้วิธีแก้พิษแก่ปาวิตรา ซึ่งก็คือ จุมพิตกินรี โอสถวิเศษแห่งหิมพานต์ ซึ่งสามารถถอนพิษร้ายได้ทุกชนิด

charecter

ปาวิตรา :      กินรี นางกินรี น้องคนสุดท้องของจิตตามาสกินรี ผู้มีความงามเป็นเลิศในชั้นฟ้า ปีกและหางของนางเป็นสีเงิน

อัคราสูร      เจ้าแห่งอสุรายักษาผู้มีดวงเนตรสีแดงเพลิง และคมเขี้ยวผลึกเพชรที่สามารถกัดทุกสิ่งให้ขาดสะบั้น รัชทายาทแห่งหิรัญไศลา โอรสองค์เดียวในราชันไวศยาสูร ได้รับพรคุ้มครองอันสูงสุดจากพระพรหม มารดาคือ วรังคีเทวี นางอัปสรแห่งสวรรค์ชั้นไตรตรึงษา ปกครองบริวารอสุรายักษาซึ่งเป็นเผ่าพันธุ์ซึ่งได้ชื่อว่าโหดร้ายที่สุด ลงมาอาศัยอยู่ที่ถ้ำสุรกานต์ จิตใจหยาบกระด้าง ตัดสินทุกเรื่องด้วยอคติ และหลงใหลแต่เพียงความงามที่มองเห็นเท่านั้น

log

      ช่วงแรกน่ารักกุ๊กกิ๊กดีค่ะ เริ่มขากช่วงแรกที่ฝ่ายหญิงไม่เต็มใจ แต่สุดท้ายก็แพ้ลูกตื้อของชายหนุ่มที่ตกหลุมรักนางตั้งแต่แรกเห็นในที่สุด แต่โดยส่วนตัวแล้วคิดว่าปาวิตาใจอ่อนง่ายไปหน่อย ตามบุคลิกแบบกุลสตรีไทยไม่มีการพะบู๊กันแบบเรื่องราวที่วางโครงเรื่องโดยใช้ฉากในสมัยปัจจุบัน ซึ่งช่วงแรกการพยศของนางเอกจะไม่ค่อยได้ผล แถมโดนพระเอกเอาคืนแบบต้องมานั่งเจ็บใจตัวเองไปเสียทุกที แต่สุดท้ายพอแต่งงานกันไปแม่บ้านก็ใหญ่อยู่วันยังค่ำ

     ครึ่งหลังว่าด้วยบทดรามาเมื่อท้าวกุเวร ออกมาขัดขวางความรักของคนทั้งสองทุกวิถีทาง ถึงแม้ตอนสุดท้ายเรื่องจะจบลงด้วยดี แต่ตอนอ่านก็ไม่วายคิดว่า ท่านทำเกินไป เหมือนกัน