| ชื่อภาษาไทย | บทเพลงร่ายอสูร |
| ชื่อภาษาญี่ปุ่น | Oni no kaze uta |
| เรื่อง | Hayashi Kasara |
| จำนวนเล่มทั้งหมด | 3 |
| สำนักพิมพ์ | Siam inter book |
เรื่องย่อ
เรือนใหญ่ทางตะวันออกของเมืองหลวงเป็นที่พำนักขององเมียวจิมากฝีมือแห่งวังหลวง ทาเดอาคิ และอาคิมาสะ พวกเขาทำหน้าที่คอยแก้ปัญหาเกี่ยวกับอสูรวิญญาณที่เกิดขึ้นอยู่เสมอ
คายูระฮิเมะ บุตรสาวของไดนะกงเดินทางไปสะเดาะเคราะห์ที่ซากาโน่ ในคืนเดือนเพ็ญที่ว่ากันว่าเป็นวันที่อสูรอ่อนแอที่สุด นางบังเกิดความอยากรู้อยากเห็นจึงลอบออกไปแอบดูการล่าอสูร นางได้พบกับ เทงปูไค อสูรลม ซึ่งเมื่อแรกพบมีท่าทีคุกคามยิ่งนัก แต่เมื่อนางสังเกตเห็นว่าเขาบาดเจ็บและทำแผลให้ก็มีผลให้ท่าทีของเขาอ่อนลง และให้สัญญาว่าจะนำผ้าพันแผลไปคืนให้ที่มิยาโกะ แต่เมื่อได้พานพบกันอีกครั้ง คายูระกับได้แผลสาหัสซึ่งต้องใช้ยาขององเมียวจิซึ่งอาคิมาสะเป็นคนปรุง กับเลือดเทงปูไคเยียวยานานถึงครึ่งปี ชะตาของคนทั้ง 3 จึงเกี่ยวพันกันนับแต่นั้นเป็นต้นมา
การแก่งแย่งตำแหน่งสำคัญในวังหลัง ชักนำองเมียงจิชั่วร้ายเข้ามาในมิยาโกะ อาคิมาสะต้องตามแก้ปัญหาจนเสร็จสิ้น แนะนำให้ท่านหญิงซึ่งแม้เป็นนายเหนือก็พลอยอาจโดนหางเลขจากอาคมขับไล่องเมียวชั่วร้ายออกจากเมือง ความแค้นต่ออาคอมาสะจุดประกายให้องเมียงจิชั่วร้ายเชิญอสูร ซึ่งแต่เดิมคือ วิญญาณสุกาวาระ มิจิซาเนะ ซึ่งมีความแค้นใหญ่หลวงกับตระกูลเทนโน่ และตระกูลฟูจิวาระ เข้าโจมตีเฮอันเคียวเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจขององเมียวเรียว ในขณะเดียวกันก็ลักพาตัว ท่านหญิงคายูระ ซึ่งในกายใรเลือดของอสูร และศาสตร์องเมียวที่เข้มแข็งไหลเวียนอยู่ เพื่อนำไปเป็นวัตถุดิบในการเพาะอสูรที่ร้ายกาจ อาคิมาสะที่อ่อนกำลังในการป้องกันเมืองตามไปเอาร่างของคายูระกลับมาได้ แต่ต้องแลกด้วยลมหายใจของตนเอง
เพื่อไม่ให้การคุกคามครั้งนี้ลุกลามกลายเป็นภัยพิบัติ นางเงือกที่อาคิมาสะเคยให้ความช่วยเหลือช่วยนำร่างของอาคิมาสะกลับมา และป้อนเนื้อเงือกให้เพื่อเรียกอาคิมาสะกลับมาจากดินแดนแห่งความตาย อาคิมาสะปกป้องมิยาโกะไว้ได้ แต่ร่างกายซึ่งเปลี่ยนไปแล้วตลอดกาลทำให้เขาตัดสินใจออกเดินทางไปยังสถานที่ต่างๆกับเทงปูไคที่สูญเสียคายูระ โดยที่ไม่ทราบว่า คายูระฟื้นคืนชีพเพราะเนื้อเงือกส่วนที่เหลือซึ่งพี่ชายแอบป้อนให้เธอ ก่อนที่จะเส้นทางทั้งสองสายจะได้กลับมาพบกันอีกครั้งในอีกหลายร้อยปีถัดมา
| ชื่อภาษาไทย | ประตูอสูรรุ่งรัตติกาล |
| ขื่อภาษาญี่ปุ่น | Akatsuki no Kimon |
| เรื่อง | Hayashi Kisara |
| ภาพประกอบ | Zaphylla |
| ความยาว | 7 |
| สำนักพิมพ์ | ทำมือ |
| รูปแบบ | Meb E book |
| อ่านจบ | 27 ธันวาคม 2560 |
เรื่องย่อ
เวลาผ่านมาถึงพันปี อาคิมาสะก็ยังคงช่วยเหลือวิญญาณ แถมยังขยายความช่วยเหลือโดยให้ความร่วมมือกับตำรวจในการไขคดีผ่านทางซาคาโมโตะ ซึ่งอาคิมาสะเคยช่วยเหลือให้รอดพ้นจากการถูกวิญญาณร้ายครอบงำจากการสืบคดีฆาตกรรมยกครัวรายหนึ่ง รวมถึง อุระโนะไค องค์กรที่จัดตั้งขึ้นเพื่อคนที่พบเจอกับความสูญเสียอันเนื่องมาจากอสูรและวิญญาณซึ่ง อาคิมาสะเคยให้ความช่วยเหลือผู้ก่อตั้งและประธานขององค์กรนี้
ชิองบุตรสาวของเอ็นมะไดโอที่เพิ่งจะอายุครบ 16 ปีมาช่วยงานบิดาช่วงปิดเทอม งานแรกที่ได้รับมอบหมายคือการติดตามวิญญาณที่ยังไม่กลับมาตั้งแต่ช่วงที่ปล่อยให้กลับไปเยี่ยมญาติในโลกมนุษย์ เกิดมาจะเอ๋กับอาคิมาสะที่ช่วยเหลือผู้ร้องเรื่องวิญญาณซึ่งเป็นลูกหลานของวิญญาณตนนั้นเข้า หลังจากมีโอกาสได้ปะทะคารมและสั่งสอนมุมมองใหม่ๆ ต่อวิญญาณให้กังชิอง หลังจากนั้นหญิงสาวก็มักจะแวะเวียนมาที่เรือนตะวันออกอยู่บ่อยครั้งเวลา
ที่ต้องการศึกษาเรื่องของดินแดนมนุษย์
อุระโนะไคเปิดประตูอสูรอย่างลับๆ เพื่อนำอสูรออกมาใช้ในการวิจัย ทั้งใช้ดาบที่สามารถตัดแบ่งเทพแบ่งเทพไทโชกุน ใช้กับดักล่อให้ชิองเข้ามาติดกับเพื่อใช้เป็นตัวประกันเพื่อบีบบังคับให้อาคิมาสะยอมตนเป็นทาส พันธนาการด้วยวงแหวนพันธะ ตั้งตนเป็นอุระโนะคามิแห่งอุระโนะไคคอยโปรดผู้คนเพื่อสั่งสมบารมี และให้อาคิมาสะเข้ามาทำงานในหน่วยฟอร์ซ ดำเนินการตามแผนไปได้สักพัก คันนาบิ หน่วยงานที่คอยดูแลความสงบเรียบร้อยของโลกทั้ง 3 ดินแดนสังเกตุเห็นความผิดปกติจึงเข้ามาตรวจสอบ อุราโนะคามิบัญชาให้อาคิมาสะไล่พวกเขาออกไป ขณะที่กำลังประมือเอาเถิดเจ้าล่อกันอยู่ เกกไกของอุระโนะคามิเสื่อม เพราะความเป็นเทพของอุระโนะคามิหมดลงด้วยพลังงานด้านลบของผู้มาเคารพบูชาที่สั่งสม อาคิมาสะหลุดจากวงแหวนพันธะเดิม แต่มิคิโอะ สมาชิกอุระโนะไคคนหนึ่งหนีไปได้และจ้องจะล้างแค้นอาคิมาสะ
คายุระฮิเมะถูกล่อลวงให้กินเนื้ออสูรจนเกิดการเติบโต บวกกับจาคิที่สะสมอยู่เป็นเวลานานทำให้นางกลายเป็นอสูรที่มีพลัง พร้อมจะเป็นเครื่องมือสังหารคนที่เคยกินเนื้อเงือกจนเป็นอมตะ อาคิมาสะถูกหลอกมาที่เรือนของคายุระฮิเมะ และถูกทำร้ายจนถึงแก่ชีวิต แต่วงแหวนพันธะของชิองช่วยรักษาร่างของเขาไว้ ชิองและคนอื่น ๆ ที่รู้สึกถึงความผิดปรกติตามไปชิงร่างของอาคิมาสะไปซ่อนอย่างทุลักทุเลเพราะอสูรที่อาคิมาสะเคยผนึกไว้หลุดออกมา ชิองแยกกลับไปดินแดนโยมิเพื่อพาวิญญาณของอาคิมาสะ ส่วนจิ้งจอกอสูร และเทงปูไครวมถึงคนอื่น ๆ ต้องคอบรับมือพวกอสูร รวมถึงคายูระฮิเมะที่ติดใจในรสชาติของหมอผีเรือนตะวันออก
ตัวละครสำคัญ
| อาคิมาสะ : องเมียวจิ เจ้าของเกกไกที่สมบูรณ์ที่สุดในมิยาโกะ ศิษย์ผู้น้องของทาเดอากิ องเมียโอกามิ ไม่มีใครแม้แต่ทาเดอากิรู้ที่มาที่ไปของเขา การได้กินเนื้อเงือกทำให้เขากลับจากโลกแห่งความตาย มีชีวิตเป็นอมตะ และมีพลังเพิ่มมากขึ้น |
| เทงปูไค : อสูรลม เป็นอสูรที่เกิดจากอสูรกับเทพ เป็นคนรักของคายูระฮิเมะ |
| คายูระฮิเมะ : บุตรสาวของไดนะกง อาซามิเนะพี่ชายของเธอเป็นเพื่อนสนิทกับทาเดอากิ เข้าไปทำงานในวังหลังในตำแหน่ง ไนฉิโนะคามิ เป็นคนรักของเทงปูไค หลังจากเสียชีวิตในเหตุลักพาตัว ก็ฟื้นคืนชีพอีกครั้งในฐานะอสูรเพราะเนื้อเงือก |
| ซากาโมโตะ เรียวอิจิ : เจ้าหน้าที่หน่วยสืบสวนสอบสวน อัจฉริยะในด้านการทำโพรไฟลิ่งอาชญากรที่มีผลงานเด่นในโครงการร่วมระหว่างญี่ปุ่นและอเมริกา ซึ่งจะเป็นกำลังสำคัญในองค์กรตำรวจต่อไป |
| โทคิฮิโกะ : คุโรโกะเป็นร่างแปลงของกลุ่มดาวเหนือทั้ง 7 มีฐานะเป็นเทพอสูรเช่นเดียวกับเทงปูไค จิ้งจอกดำเป็นสัญลักษณ์ของความร่วมเย็นเป็นสุขของแผ่นดิน เมื่อมาจุติในครรภ์ของมนุษย์ อาคิมาสะตั้งชื่อให้ตั้งแต่ยังไม่ลืมตาดูโลก หลังจากประสบเคราะห์กรรมก็รอคอยให้อาคิมาสะมารับอยู่ที่ศาลเจ้าฮิจิเค็นใกล้หมู่บ้านมิยามะมาตลอด เมื่อมาอยู่ที่เรือนตะวันออกก็ทำหน้าที่เหมือนเป็นพ่อบ้านของอาคิมาสะ ไฮเทคโนโลยีกว่าเทงปูไคเยอะ แถมยังขับรถเป็นด้วย เลยควบหน้าที่สารถีให้อาคิมาสะด้วย เป็นคู่กัดกับเทงปูไค |
| ชิอง : บุตรสาวคนเดียวของเอ็นมะไดโอ มี ทซึคุโมะ แมงมุมรอบรู้เป็นเพื่อนและผู้ติดตามใกล้ชิด เพิ่งเริ่มเรียนรู้เรื่องราวของโลกมนุษย์เลยแวะเวียนมาหาอาคิมาสะบ่อยๆ จนมีข่าวลือว่าแอบหลงรักหมอผีแห่งเรือนตะวันออก นางไปมาหาสู่เป็นเพื่อนคุยกับคายูระฮิเมะภรรยาของเทงปูไคด้วย |
บันทึก…คนอ่าน
เนื่องจากเรื่องนี้เล่าเรื่องจากปัจจุบันย้อนกลับไปหาอดีต + อ่านภาค 2 ที่ online อยู่บน website dek-d ไปบ้างแล้ว ค่อยได้ 3 เล่มนี้มาครอบครองจาก web se-ed เลยรู้เรื่องส่วนใหญ่แล้ว แต่ถึงอย่างนั้นการดำเนินเรื่องในทุกๆตอนก็ยังทำให้เราเพลิดเพลิน มีลุ้นเอาใจช่วยบ้าง แต่ก็มั่นใจว่าอาคิมาสะเก่งอยู่แล้ว ภาคนี้อาคิมาสะยังไม่มีนางเอกของตัวเอง แต่ก็ไม่แห้งแล้งเพราะมีคู่รักอ้ำอึ้ง(ในตอนแรก) ระหว่างคายูระ กับเทงปูไค กับคู่ของโอคามิ กับ โคซากุระ ที่น่าเอ็นดู บนลุ้นเหมือนกัน
เนื้อเรื่องดำเนินในยุคเฮอัน คนเขียนอยากให้สมจริงจึงใช้ทับศัพท์ภาษาญี่ปุ่นเป็นส่วนใหญ่ โดยส่วนตัวแล้วชอบมากๆ แต่คนที่ไม่ค่อยได้อ่านแนวนี้อาจมีเวียนหัวบ้าง สรุปว่าแล้วเป็นเรื่องที่อ่านเพลินมาก
ภาคประตูอสูรรุ่งรัตติกาล คราวนี้อาคิมาสะกลับมาอีกครั้งกับการเป็นตัวช่วยของตำรวจในการสืบคดีลี้ลับต่างๆ คราวนี้มีตัวละครใหม่มาสร้างสีสัน ไม่ว่าจะเป็นโทคิฮิโกะ จิ้งจอกอสูรที่เทิดทูนอาคิมาสะมากจนเทงปูไคหมั่นไส้ เลยได้ลับฝีปากกันตลอดแต่พอรู้ว่าในโทคิฮิโกะในวัยเด็กที่เกิดจากครรภ์มนุษย์ต้องผ่านเรื่องเลวร้ายมาก็แอบเป็นห่วงอยู่ลึกๆ ชอบอ่านเวลาสองคนนี้อยู่ด้วยกัน น่าเอ็นดูดี นี่ถ้าเทงปูไคไม่มีใครละจิ้นกันฟินแน่ ๆ อีกคนก็ชิองซามะ ลูกสาวของเอ็นมะไดโอที่น่าจะเหมาะสมที่สุดที่จะมาอยู่เป็นเพื่อนอาคิมาสะในเวลาอันยาวนาน
เล่ม 4 อาคิมาสะต้องฝืนใจเข้ามาทำงานให้อุระโนะไค ตามข้อแลกเปลี่ยน จากที่ทำงานเดี่ยวๆ คราวนี้อาคิมาสะเหมือนจะเป็นหัวโจกพาสองหนุ่มหน้าใหม่ในหน่วย ฟอร์ซไปทำงานด้วย บรรยากาศและครึกครืนขึ้นอีก โดยเฉพาะตอนที่อาคิมาสะกับชิองคุยกันโดยใช้คำพูดชวนให้ชาวบ้านคิดลึกนี่ฮามาก การอ่านบนรำพึงในวงเล็บนี่เป็นอะไรที่สะท้อนอารมณ์คนเขียนได้เหมือนกัน ดูแล้วตัวจริงเธอน่าจะเป็นคนอารมณ์ดีมาก ๆ
เล่ม 5 ความสัมพันธ์ระหว่างอาคิมาสะกับชิองเริ่มชัดเจนขึ้น ชิองหลุดปากออกมาเต็ม ๆ ว่า “เราไม่ได้มาโปรดมนุษย์ เรามาโปรดท่านคนเดียว” แถมยังมีวงแหวนพันธะที่อยู่บนตัวอาคิมาสะด้วย แบบนี้เท่ากับยอมเป็นทาสเลยทีเดียว ไหนจะตำแหน่งที่ลงตราอีก คนอ่านก็ฟินกันไปสิคะ ยิ่งมาเจอตอนที่อาคิมาสะหึงอย่างตอนที่ 47 เด็กหนุ่มผู้กลัวความตาย มาคอยดึงให้ชิองต้องวนเวียนอยู่ใกล้ ๆ แถมมีจับมืออีกต่างหาก ก็ฟิวส์ขาดกันไป
เล่ม 6 ช่วงนี้ยังไม่ค่อยมีเหตุการณ์อะไรเป็นพิเศษ อาคิมาสะก็ลัลล้าปาจิงโกะปราบอสูร แก้ปัญหาวิญญาณไปเรื่อย แต่ก็เริ่มมีเค้าลางว่าจะมีเรื่องยุ่งเกิดขึ้น แถมชนวนก็น่าจะมาจาก คายุระฮิเมะ คนรักของเทงปูไค ตอนที่เฮฮาเป็นพิเศษคงเป็นตอนที่ 54 เด็กสาวที่อยากเป็นนักเขียน ก็ในเมื่อเรื่องนี้มีผู้ชายหน้าตาดีเยอะก็ควรจะใส่สาวสายเข้าไปบ้างเป็นการสร้างสีสันแทนความคิดของคนอ่าน
เล่ม 7 หลังจากบทแรกที่เป็นการปืดคดีส่งเท็งปูไคกับคายุระฮิเมะไปติดเกาะ ซึ่งทำให้คนอ่านแน่ใจว่าอาคิมาสะใกล้จะโดนเจี๋ยนเต็มทีให้รออ่าน คั่นด้วยปราบผีปราบปิศาจยิงนกตกปลาและค่อย ๆ และคู่จิ้นคู่ใหม่ ระหว่างไคเซย์ลูกชายเจ้าสมุทรที่หลงรักชิอง กับคุคุโนะจิซามะเทพีแห่งพืชพรรณเพื่อนของชิอง ซึ่งสานสัมพันธ์ด้วยการเอาของโน่นนี่มาหลอกขายให้ฮาอยู่เรื่อย แต่ในขณะเดียวกันก็หยอดให้คนอ่านลุ้นไปด้วยว่าระเบิดเวลาที่นับถอยหลังนั้นจะระเบิดใส่อาคิมาสะเมื่อไหร่ หลังจากผ่านพ้นเหตุการณ์คับขันที่ทำให้ทุกคนตระหนักถึงความสำคัญของหมอผีเรือนตะวันออก โดนเฉพาะท่านพ่อตาในอนาคต คู่รักต่างวับที่อายุห่างกันพันปีก็ดูจะรักกันจี๋จ่าได้อย่างเปิดเผย
สรุป ชอบเรื่องนี้มาก บรรยากาศเหมือนจะเรื่อย ๆ แต่เป็นอะไรที่โครตเพลิน ไม่อยากให้จบเลยจ้า ขอภาคใหม่อีกได้ไหมเนี่ย
Quote
| “ในเรื่องราวบางอย่างที่ได้ยิน…อาจมีข้อเท็จจริงหรือข้อมูลที่เรามองไม่เห็นซุกซ่อนอยู่ หากข้อมูลนั้นเปลี่ยนจุดยืนทางด้านความคิดของเรา ความยุติธรรมในความคิดของเราก็เปลี่ยนไปด้วยนะครับ” |
| อาคิมาสะ ตอนที่ 9 คนที่ถูกทิ้งไว้ข้างหลัง |
| “หากท่านพยายามจะคีบโมจิกินเองด้วยตะเกียบยาวจนกว่าจะได้ ท่านก็อดตายเท่านั้น ท่านจะได้กินก็ต่อเมื่อคิดถึงคนอื่น รู้จักคีบโมจิเข้าปาดคนอื่นบ้าง และรับโมจิที่คนอื่นคีบให้ท่านบ้าง” |
| อาคิมาสะ ตอนที่ 11 วิญญาณที่หนีออกมาจากนรก |
| “เวลาที่รู้ว่าตัวเองเป็นสิ่งมีชีวิตเล็กน้อยที่ไร้ความสามารถแค่ไหนเวลาที่ไม่มีคนอื่นน่ะ มันเป็นเรื่องที่น่าโมโหที่สุดเลย” |
| โทคิฮิโกะ ตอนที่ 12 อดีตของจิ้งจอกอสูร |
| “ชีวิตในโลกฝั่งนี้ก็เป็นเช่นนี้ มีเกิดและมีดับ ท่านหญิงอาจไม่เคยเจอกับความสูญเสีย แต่คนที่นี่…อยู่ด้วยความรู้ดีเสมอว่า สักวันก็ต้องปล่อยมือจากของที่รักไม่ว่าจะอยู่กับเรามานานแค่ไหน…เพียงแค่บางทีก็ลืมไปเท่านั้นว่าของรักที่ว่า มันอาจหายไปจากเราเมื่อไหร่ก็ได้ |
| อาคิมาสะ ตอนที่ 35 สัญญาที่แลก |
| “ไม่มีอาการป่วยอะไรที่หายทันทีหลังจากปล่อยมือจากอะไรบางอย่างหรอก แต่อย่างน้อย…การยอมปล่อยมือจากบางอย่างด้วยตัวเอง ก็เป็นวิถีทางแรกในการรักษาอาการป่วย” |
| อาคิมาสะ ตอนที่ 44 วันเกิดบุตรสาวเจ้าสมุทร |
| “ความตายของนางเพียงทำให้นางเป็นวิญญาณอาฆาตเท่านั้น หากคิดจะเลือกความตายเพื่อหวังให้อีกฝ่ายสำนึกผิด สู้เลือกเผชิญหน้า ให้เขาอับอายไปตลอดชีวิตอาจจะดีกว่า…” |
| ชิอง ตอนที่ 50 บ้านที่สร้างตามฮวงจุ้ย |
ช่วยเค้าขาย
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น