| ชื่อภาษาอังกฤษ | Garin’s uncanny file |
| เรื่อง | อัยย์ |
| ภาพ | Black tohfu |
| จำนวนเล่ม | นิยาย 2 การ์ตูน 12 |
| สำนักพิมพ์ | Punica Punica comic |
plot
File 01 พิธีเปลี่ยนชีพ/ curse of revival ceremony
ลัลทริมาย้ายเข้ามาเรียนโรงเรียนนิศาพาณิชย์ตอนเทอมสองได้เพียงสองอาทิตย์ก็เกิดเหตุร้ายขึ้น เมื่อเพื่อนร่วมชั้นถูกไฟคลอกในห้องวิทยาศาสตร์กลางดึกอาการเป็นตายเท่ากัน ทุกคนคิดว่าน่าเป็นฝีมือเพื่อนไฮโซที่ชอบรังแก กดขี่เธอเสมอ แต่หลังจากนั้นเด็กในกลุ่มผู้ต้องสงสัยก็ตายอย่างสยดสยองในสภาพที่แปลกประหลาดทีละคน ลัลทริมารู้ว่า การิน เพื่อนร่วมชั้นท่าทางแปลกประหลาดน่าจะรู้ตื้นลึกหนาบางเบื้องหลังเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แต่การินไม่ยอมเอ่ยปากออกมาง่ายๆ การินท้าให้ลัลทริมาเล่นเกมพนันกับเขา โดยลัลทริมามีสิทธิถามคำถามได้ 5 ข้อ ซึ่งการินจะต้องตอบอย่างตรงไปตรงมา หากเธอยุติคดีได้สำเร็จจะถือว่าลัลทริมาเป็นผู้ชนะ แต่ถ้าแพ้เธอต้องทำตามความต้องการของการิน 1 อย่าง คำตอบของคำถามแรก คือ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นน่าจะเกี่ยวข้องน่าจะเกี่ยวข้องกับพิธีกรรมเปลี่ยนชีพ ซึ่งเป็นพิธีที่จะทำให้เจ้าพิธีงดงามสมบูรณ์แบบตามอย่างเบญจกัลยาณี ซึ่งตอนนี้ยังขาดเหยื่อสังเลยอีก 3 คน โดยพิธีสุดท้ายต้องมีขึ้นในคืนเดือนแรม ลัลทริมาพยยามจะหยุดเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้นอย่างเต็มที่ แต่ดูเหมือนความพยายามของเธอช่างสูญเปล่าเมื่อการฆาตกรรมยังคงดำเนินต่อไป จนเธอเองก็พลอยถูกหมายหัวไปด้วย เมื่อมีสาร์นจากคนร้ายเรียกให้เธอไปที่โรงเรียนคนเดียวยามวิกาล เพื่อแลกกับชีวิตเพื่อนคนสุดท้าย แต่ก่อนที่พิธีจะสมบูรณ์กากินยื่นมือเข้าช่วยลัลทริมาอย่างปลอดภัย
File 02 ความทรงจำในซากดอกไม้/The sorrow of blue memory ; 15 มกราคม 2560
ลัลทริมาถ่ายรูปคฤหาสน์แวววิเชียรมาทำรายงานกลุ่ม ดูเหมือนคฤหาสน์หลังนี้มีส่วนเกี่ยวข้องกับคดีฆาตกรรมดอกแวววิเชียรที่เกิดขึ้นเมื่อ 6 ปีที่แล้วและตอนนี้กลับมาเกิดขึ้นอีกครั้ง มัณฑิณีและเอมิกาเพื่อนสนิทของลัลทริมาขอให้ล้มเลิกที่จะเอาคฤหาสน์หลังนี้มาประกอบการทำรายงาน แต่ การิน ที่กลับเสนอตัวช่วยทำงานกลุ่มด้วยการไปเป็นเพื่อนลัลทริมาถ่ายรูปที่คฤหาสน์ ทั้งที่น่าจะเป็นคฤหาสน์ร้าง แต่การินกับลัลทริมาได้พบกับระรัล คุณหนูเจ้าของบ้านที่ร่างกายอ่อนแอและ คุณฉัตรยศ พ่อบ้าน ดูเหมือนระรัลจะถูกชะตากับลัลทริมาจึงชวนให้พวกเธอไปที่บ้านหลังนั้นอีก
เย็นวันรุ่งขึ้น การิน ลัลทริมา และเอมิกากลับไปที่คฤหาสน์แววิเชียร แต่ดูเหมือนคราวนี้พวกการินถูกวางยาและต้องเอาตัวรอดจากฆาตกรคดีแวววิเชียร ซึ่งเกี่ยวพันกับตัวตนของระรัล
ลัลทริมาลืมถุงผ้าไว้ในห้องเรียน พอกลับไปเอาก็รู้สึกไม่ดีจนล้มเลิกความตั้งใจกลางคัน วันรุ่งขึ้นมีข่าวว่าเมื่อคืนเพื่อนร่วมชั้นของเธอกระโดดตึกลงมา อาการสาหัสโดยถือถุงผ้าของที่ลัลทริมาลืมไว้ในมือ ข้างในมีตุ๊กตาที่การินเพื่อนร่วมท่าทางประหลาดยื่นให้เธอเมื่อตอนกลางวันทั้งสองจึงถูกเรียกตัวไปสอบสวน และถูกสั่งห้ามไม่ให้ร่วมกิจกรรมของโรงเรียนจนกว่าความจริงจะปรากฏ ตอนเย็นลัลทริมาไปซื้อของเตรียมทำโคมกับเพื่อนๆที่ห้องก็เกิดเหตุชายจิตไม่ปกติถือมีดวิ่งเข้ามาทำร้ายลัลทริมา ลัลทริมาเห็นหารินป้วนเปี้ยนอยู่ใกล้ๆ และคาดว่าน่าจะเป็นฝีมือของเขา ลัลทริมาไม่อยากให้เรื่องลุกลามจึงพยายามสืบเรื่องของการินจากคนรอบตัว มีเรื่องเล่าถึงครูสาวที่เคยเข้ามาจ้ำจี้จ้ำไชการิน และลาออกไปหลังจากประสบอุบัติเหตุ
ในงานลอยกระทงของโรงเรียนนิศาพาณิชย์ ลัลทริมารู้สึกถึงความผิดปกติของผู้ร่วมงาน เพราะคนร้ายได้เริ่มพิธีติดต่อกับโลกวิญญาณแล้ว โดยวิญญาณของคนที่อยู่ในงานทั้งหมดจะเป็นเครื่องสังเวยเพื่อแลกกับวิญญาณของคนๆหนึ่ง โดยมีลัลทริมาจะทำหน้าที่เป็นภาชนะบรรจุวิญญาณดวงนั้น การินบุกเข้ามากลางพิธี เขาตอกหน้าคนร้ายด้วยความลับที่ว่า เขาได้จัดการล้างพิธีไว้แล้ว สิ่งที่เห็นทั้งหมดเป็นเพียงภาพลวงตา และเขาจะจัดการคนที่บังอาจมายุ่งกับโรงเรียนของเขาอย่างสาสม
ลัลทริมาฝันเห็นวิญญาณเด็กชายที่ชื่อว่า นัยน์เนตร ในวันเดียวกับที่เกิดเหตุการณ์ประหลาด เมื่อมีซากนกถูกฉีกเป็นชิ้นๆตกลงมาเหมือนกับฝนในเขตโรงเรียน แถมยังเกิดติดต่อกันแทบทุกวัน เพื่อนสนิทของลัลทริมาเล่าให้ฟังว่า เคยเกิดเรื่องทำนองนี้มาก่อนเมื่อ 4 ปีที่ผ่านมา แต่เหตุการณ์ก็กลับมาสู่ภาวะปกติพร้อมกับการหายสาปสูญของนัยน์เนตร ลัลทริมาเกรงว่าจะเกิดเหตุร้ายเพราะเธออีกจึงพยายามไปขอความช่วยเหลือจากการิน แต่กลับถูกตัดรอนให้ลัลทริมาใช้ญาณอาถรรพ์ไปหาคำตอบเอาเอง เอมเพื่อนของลัลทิรมาถูกผีหลอกตอนถูกทำโทษให้ทำความสะอาดที่สวนติดกับป่าหลังโรงเรียน ลัลทริมาจึงตัดสินใจลองเข้าไปหาความจริงในป่า หญิงสาวเดินลึกเข้าไปจนถึงศาลของพ่อผีป่าจนเกือบได้รับอันตรายถ้าไม่ได้การินโผล่เข้าไปดึงตัวหญิงสาวออกมาได้ทัน ลัลทริมาไม่ยอมแพ้ จนการินยอมเล่าให้ฟังว่า นัยน์เนตรเป็นเด็กที่มาญาณอาถรรพ์เหมือนกับเธอจึงถูกการินใช้เป็นตัวล่อเพื่อเปิดประตูสู่ป่าอาถรรพ์ พ่อผีป่าต้องการลัลทริมาเป็นเครื่องเซ่น แต่การินแก้เคล็ดด้วยกันเชิญแม่ผีที่สถิตย์อยู่ที่ศาลเพียงตาข้ามเขตเข้ามาจัดการพวกผีป่า การินส่งวิญญาณเพื่อนคนแรกไปสู่สุขติ และลัลทริมาได้รู้ความจริงของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจากความทรงจำของนัยน์เนตรว่าการินไม่ได้ตั้งใจให้เขาถูกกิน
รสวดีน้าสาวของลัลทริมาประสบอุบัติเหตุระหว่างเดินทางไปยังสวนสนุกเคลื่อนที่ ซึ่งตั้งอยู่ติดกับโรงเรียน ไอริณวิทยา โรงเรียนเก่าของลัลทริมา ซึ่งถูกปิดลงหลังจากเกิดคดีสังหารหมู่ไอริณเมื่อ 2 ปีก่อน หลังจากนั้นมีบุคคบนิรนามใช้ชื่อแทนตัวว่า วิญญาณแห่งไอริณ โทรศัพท์มาหาลัลทริมา อ้างว่าเป็นผู้ตัดสายเบรครถของรสวดี และข่มขู่ให้ลัลทริมาทำตามคำสั่ง มิฉะนั้นแล้วน้าของเธอจะเป็นอันตราย
คนร้ายสั่งให้ลัลทริมาไปที่สวนสนุกเคลื่อนทีคนเดียวในยามวิกาล และบังคับให้เธอทำพิธีลองของคามความเชื่อต่างๆ ในขณะที่ลัลทริมาหวาดกลัวเหล่าวิญญาณที่เธอมองเห็น การินก็โผล่เข้ามาช่วยเธอไว้ การินเล่าให้ลัลทริมาฟังว่า เขาเองก็ได้รับโทรศัพท์ประหลาดเช่นกัน ส่วนลัลทริมาพอเห็นว่าวิญญาณที่เธอเห็นจากการลองของเป็นวิญญาณที่ตายในเหตุการณ์สังหารหมู่ไอริณก็ตัดสินใจเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในการินฟังถึงสาเหตุที่แท้จริงว่า ทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะญาณอาถรรพ์ของเธอ
การินแกล้งทำเป็นจะฆ่าลัลทริมาเพื่อจับไต๋คนร้าย แต่เมื่อคนร้ายมีมากกว่า 1 คนแผนนี้จึงล้มเหลวแต่อย่างน้อยก็ทำให้รู้โฉมหน้าที่แท้จริงของคนร้าย พวกมันบังคับให้ลัลทริมาเรียกวิญญาณออกมาโดยใช้การินเป็นเครื่องต่อรอง การินติดต่อลัลทริมาผ่านความสามารถในการอ่านใจของญาณอาถรรพ์จนจัดการฝ่ายตรงข้ามได้สำเร็จ
พิพิธภัณฑ์คนบาปซึ่งรวบรวมหุ่นขี้ผึ้งที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับคนบาปในอดีต ลัลทริมาถูกดึงดูดให้เข้ามาร่วมงานเปิดตัวเพราะหมายเลขบนบัตรเชิญที่พ้องกับวันเกิดเหตุไอริณวิทยา ส่วนการิณนั้นแอบตามเธอมาเพราะอยากหาเรื่องฆ่าเวลา แต่แล้วสิ่งที่ไม่พึงปรารถนาก็เกิดขึ้นเมื่อคน 6 คนถูกขังอยู่ในพิพิธภัณฑ์ พร้อมกับเสียงประกาศกติกาของเกมคนบาป พวกเขาต้องฆ่ากันเองด้วยอาวุธที่ซ่อนไว้ในพิพิธภัณฑ์เพื่อทำให้ได้หลุดพ้นจากบาปในใจของตนเอง พวกเขาเลือกที่จะตามหาตัวเจ้าของพิพิธภัณฑ์เพื่อหาทางออก แต่กลับพบศพที่ไหม้เกรียมแทน
เวลาผ่านไปผู้ร่วมชะตากรรมก็ค่อยๆเสียชีวิตไปทีละคน การินจับไต๋ฆาตกรโหดซึ่งเป็นหนึ่งในพวกเขาได้แต่เกมยังไม่จบเพราะนี่คือการจำลอง ไหสัตว์พิษ ที่จะมีผู้รอดชีวิตเพียงคนเดียว ซึ่งการินคือคนคนนั้น เขาได้เผชิญหน้ากับเชียร เจ้าของอัตตานิรันดรผู้เสาะหาสาวกที่จะร่วมทางไปสู่การเป็นศาสดาแห่งความมืดแต่การินปฏิเสธ แถมยังทำลายพิธีด้วยการแอบช่วยให้ลัลทริมาหนีออกไปได้สำเร็จแต่ผลสะท้อนของมนต์ไม่รุนแรงพอที่จะจัดการเชียรได้ การินจึงเลือกที่จะใช้ญาณอาถรรพ์ของลัลทริมาเข้าตอบโต้จนเชียรยอมถอย ก่อนจากกันเชียรหมายตาลัลทริมาเพิ่มขึ้นอีกคน
ตอนที่ 5 สะพานข้ามอัสดงแห่งความตาย/Sunset holocaust spirit
โรงเรียนนิศาพาณิชย์มาทัศนศึกษาที่กาญจนบุรี การินแอบพาลัลทริมามาที่สุสานดอนรักเพื่อตามรอยเบาะแสของเชียรที่หลงเหลืออยู่ในระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 โดยวิญญาณในสุสานพาจิตของทั้งคู่ย้อนกลับไปยังค่ายเชลยศึกในอดีต ขณะนั้นค่ายเชลยถูกปิดตายมาเป็นเวลา 3 เดือน เพราะมีเม็งรวมร่างวิญญาณในอดีตวนเวียนอยู่ โดยเหล่าวิญญาณของให้เขาตามมา นกขมิ้น ให้พบ ทั้งสองคนได้รับอนุญาตจาก เอมิลี่ แฮมมิลตัน ค่ายอาสาประจำค่ายเชลยศึกให้อาศัยอยู่ในบริเวณนั้นได้
เชียร ในคราบของมุมาโนะไทสะย้อนกลับมาที่ค่ายเพื่อทำพิธี “สะพานข้ามปรภพ” ปลุกเม็งซึ่งใช้ร่างของหมอเอมิลี่เป็นที่สิ่งสู่โดยแลกกับการที่เชียรจะยอมไว้ชีวิตทุกคนในค่ายถูกพาขึ้นรถไฟไปพร้อมกับลัลทริมามุ่งหน้าสู่พม่าเพื่อประกอบพิธี ในขณะที่การินรวบรวมชิ้นส่วนของ นกขมิ้น เปิดประตูค่ายปิดตายได้สำเร็จ
charecter
| การิน : เพื่อนร่วมห้องของลัลทริมา ลูกชายของ นรินทร์ ผู้อำนวยการโรงเรียนนิศาพาณิชย์ อายุอ่อนกว่าคนอื่นๆ 2 ปี ไม่ค่อยได้มาโรงเรียน สนใจเรื่องศาสตร์มืด มีงานอดิเรกของประหลาดที่เกี่ยวพันกับคุณไสย และศาสตร์มืด อิจฉาลัลทริมาที่มีญาณอาถรรพ์อยู่ในตัว และสามารถสัมผัสสิ่งลี้ลับได้ แม่ของเขาเสียไปตั้งแต่ยังเล็ก พ่อก็ไม่ค่อยมีเวลาดูแลจนกลายเป็นเด็กมีปัญหา |
| ลัลทริมา วิกรานต์วรสริต : เธออยู่ภายใต้การดูแลของ รสวดี น้าสาวแทนพ่อแม่ เนื่องจากพ่อ แม่ และพี่ชายของเธอเสียจากอุบัติเหตุ เพิ่งย้ายมาเรียนที่โรงเรียนนิศาพาณิชย์เพราะเกิดเหตุการณ์ที่ทำให้เพื่อนร่วมชั้นและอาจารย์ในระดับตายยกชั้น โดยมีเธอเป็นผู้รอดชีวิตเพียงคนเดียว ท เธอมีพลังที่สามารถดึงดูดความชั่วร้ายต่างๆมาอยู่รอบตัว แม้แต่ความชั่วร้ายที่ถูกเก็บซ่อนอยู่ก้นบึ้งภายในจิตใจคน ความชั่วร้ายนั้นก็จะขยายทวีความรุนแรงเพิ่มขึ้นหลายเท่า มีพลังที่สามารถได้ยินเสียงในใจของคนอื่น ลัลทริมาจึงต้องใช้สมาธิอย่างมากเพื่อสะกดเสียงเหล่านั้นจนสามารถใช้ชีวิตได้ตามปกติ สามารถรู้สึกถึงผี และวิญญาณได้ |
| รสวดี/โรส : นักข่าวสายสังคม น้าสาวของลัลทริมา เธอรับอุปการะลัลทริมาหลังจากพ่อแม่ของหลานสาวเสียชีวิต ลำหรับลัลทริมาโรสเป็นเหมือนพี่สาวแสนน่ารักที่คุยด้วยได้ทุกเรื่อง |
log
เรื่องคดีไม่ค่อยมีอะไรแปลกใหม่น่าดึดดูดสัก อาจเป็นเพราะชอบอ่านเรื่องฆาตกรรมแนวนี้อยู่แล้ว ศาสตร์มืดที่กล่าวถึงไม่ได้มีรายละเอียดน่าตื่นตาสักเท่าไหร่ เพราะเฉลยออกมารวดเดียว แถมเป้าหมายก็ไม่น่าสงสารเอาเสียเลย แต่ที่ทำให้อยากอ่านต่อคงเป็นมนต์รักกาแฟเย็นที่นางเอกไปร่ายใส่พระเอก อยากรู้ว่ามันจะจบยังไง เด็กบ้าศาสตร์มืดจะทำตัวเป็นอัศวินปกป้องเจ้าหญิงที่เรียกหาความซวยได้ตลอดรอดฝั่งไหม
สำหรับลัลทริมา นางเอกเรื่องนี้เธอมี skill นางเอกครบถ้วน เป็นคนตาแหลม มองทะลุความโรคจิตกวนประสาทจนเห็นความอ่อนไหวในตัวการิน บวกกับ skill เรียกความซวยที่เป็นโอกาสให้พระเอกแสดงความเท่ห์ ก็นะพระเอกบุคลิกแบบนี้ ถ้านางเอกเป็นสาวหวาน ซื่อ บริสุทธิ์คงน่าสงสารแย่
บทส่งท้าย จะเล่าเรื่องราวของกรกฎกับวรวรรณ คนร้ายตัวจริงของเรื่อง วัตถุประสงค์คงมีไว้เพื่อให้ซึ้ง แต่โดยส่วนตัวแล้วไม่ค่อยถูกชะตากับความเป็นคนดีแบบไม่มีเงื่อนไข ไร้การตอบโต้ของนางไปหน่อย การที่อดทนแบบไม่ถูกกาละเทศะจนปล่อยให้คนที่ทำไม่ดีได้ใจไปเรื่อยมันไม่ใช่ เอาเป็นว่า โดยส่วนตัวชอบผู้หญิงที่สู้คนหน่อย
หลังจากอ่านฉบับนิยาย ก็ทิ้งช่วงเรื่องนี้ไปนาน จนไม่รู้มีอะไรดลใจให้ไปลองค้น fic การินใน internet มาอ่าน โดยเฉพาะใน web เด็กดี เรื่อง “ขอโทษที ยัยนี่เป็นของผม” by Japan ที่ใส่ฉากสวีทให้การินกับลัลทริมาซะจนคนอ่านชักอิน และฟิน จนตามไปอ่านเรื่องถัดไป และกลับกลายเป็นว่าตกหลุมมนต์รักกาแฟเย็นอีกรอบซะงั้น เลยไปหาอ่านในร้านเช่าหนังสือเจ้าประจำ ในร้านมีแต่ฉบับการ์ตูน ซึ่งดูเหมือนเนื้อเรื่องในรายละเอียดจะแตกต่างกันนิดหน่อย แต่ก็ไม่เป็นปัญหาในการจิ้น(ซะเมื่อไหร่) เพราะในโลกแห่งนิยายการินมักจะเล่นโหดๆกับลัลทริมา ความใจดีมันมีอยู่แค่ใน fic สินะ
ในตอนที่ 2 ของหนังสือการ์ตูนที่กล่าวถึงขบวนแห่งของภูติ มีการประยุกต์เอาผีตาโขนมาใช้ โดยเฉพาะแม่ผีสีขาวดูสวย และเท่มาก ถ่ายทอดออกมาได้ใจดี และโหดในเวลาเดียวกัน แถมมีการอ้างอิงข้อมูลที่เป็นความรู้ใหม่เกี่ยวกับที่มาของผีตาโขนที่เพี้ยนมาจากคำว่าผีตามคนซึ่งมีประวัติมาจากเวสสันดรชาดกด้วย
ตอนพิพิธภัณฑ์คนบาปเป็นตอนที่สนุกดี ฉากหลังแน่น ทฤษฏีปึกโดยเฉพาะตอนที่กล่าวถึง butterfly effect จะว่าไปก็เป็นตอนที่เปิดตัวศัตรูของการินได้อย่างงดงาม ตอนที่กอดลัลทริมาที่กำลังสติแตกในโลงแล้วพูดเหมือนสั่งสอนดูเหมือนนายจะเท่ขึ้นมาแว่บนึง แต่ลัลคงไม่คิดอย่างนั้นลงมั้ง เพราะเพิ่งโดนด่าให้สติแตกมาหยกๆ
เล่มที่ 2 ของฉบับนิยายค่ะ เรื่องนี้น๊าน...นานจะกลับมาอ่านที เนื่องจากเลี้ยวไปอ่านฟิกแล้วฟินกว่า//เอ๊ะ ยังไง ตามธีมของเรื่องค่ะ ว่าด้วยคดีอาถรรพย์ เราว่าตอนนี้ไม่ค่อยจะอาถรรพ์เท่าไหร่ จะเน้นที่ความโศกของคนที่ไม่อยากถูกลืม แต่เนื่องจากมันต้องแบ่งที่ให้ความสยอง ก็เลยรู้สึกไปไม่ค่อยสุดทั้ง 2 ทาง
Quote
File 4 พิพิธภัณฑ์คนบาป
“ชีวิตที่ไม่มีบาปมันมีคุณค่าอะไรงั้นเหรอ ทั้งๆที่โลกใบนี้ไม่มีใครที่ไม่เคยทำบาปแท้ๆ แต่ทุกคนก็ยังมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ เพราะเรียนรู้ต่อบาปนั้นไม่ใช่เหรอ มันไม่สำคัญหรอกว่าต้องใช้วิธีไหนหรือสารภาพบาปให้ใครฟังแล้วจะลบล้างความรู้สึกผิดในใจไปได้ แต่วิธีจะสำนึกบาปของตัวเอง มีเพียงเจ้าตัวเท่านั้นที่จะต้องเลือกเอง แต่ถ้าผมขอเลือกที่จะมีชีวิตอยู่ มันจะทำไมเหรอ แม้การมีชีวิตอยู่ของผมจะต้องเผชิญบาปอีกมากมาย ถึงอย่างนั้น ผมก็จะไม่อ้อนวอนขอความเมตตาหรือขอให้ใครพูดว่า “อภัยให้” หรอกนะ แม้สุดท้ายบาปที่ผมทำมาทั้งชีวิตจะทับถมเท่าภูเขา แต่ผมก็จะเผชิญหน้ากับบาปทั้งหมดนั้นด้วยตัวเอง นี่คือศักดิ์ศรีในฐานะคนบาปที่จะไม่ยอมผลักบาปของตนให้ใครแบกรับแทนแบบคุณไงล่ะ” by การิน
“ไม่มีวิธีลบล้างบาปอยู่บนโลกนี้หรอก กรรมจะชักนำให้ชีวิตดำเนินไปข้างหน้า ไปสู่การชดใช้ในวันใดวันหนึ่งเท่านั้นเพราะฉะนั้นเราต้องเดินต่อไป มีแต่ต้องก้าวข้ามความเจ็บปวดเหล่านั้น เมื่อโอกาสแห่งการชดใช้มาถึง โดยไม่พึ่งการชี้นำของใครก็จงชดใช้มันด้วยเจตจำนงของตนเองซะเถอะ by การิน
อุดหนุน E book
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น