คิดถึงวิทยา

plot

     ครูสอง อดีตนักมวยปล้ำมาสมัครเป็นครูที่โรงเรียนบ้านแก่งวิทยา โดยหวังว่าจะได้เป็นครูพละแต่อัตรากำลังที่โรงเรียนเต็มหมด สองจึงถูกส่งไปสอนที่สาขาเรือนแพ โรงเรียนที่ลอยอยู่เหนือเขื่อน ห่างไกลความเจริญขนาดที่สัญญาโทรศัพท์ยังไม่ค่อยมี โดยลูกศิษย์ของสอง คือ บรรดาลูกหลานชาวประมงเพียง 4 ชีวิต แถมยังเรียนคนละชั้น สองต้องรับหน้าที่เหมือนเป็นพ่อแม่คนที่สอง สองทุกวิชาแถมต้องคอยดูแลความเป็นอยู่ของนักเรียนที่มาค้างในคืนวันจันทร์ – พฤหัสบดี ด้วยความที่ไม่เคยสอนมาก่อน สองต้องพบกับความยากลำบากหลายอย่าง จนแทบจะหนีกลับเมืองกรุง ถ้าสองไม่ได้เจอไดอารี่ของ ครูแอน ครูประจำโรงเรียนที่มาสอนอยู่ที่นี่ก่อนหน้าเขา โดยบังเอิญ เนื้อหาในไดอารี่ทำให้สองมีแรงบันดาลใจ และกำลังใจที่จะสอนเด็กๆต่อไป รวมถึงการไปตาม ช่อน นักเรียนเก่าที่เลิกเรียนไปกลางคันให้กลับมาเรียนอีกครั้ง สองอยากเห็นหน้าครูแอนแม่สักครั้ง เขาจึงถามความเป็นไปของครูแอนจากครูใหญ่ตอนที่เขาเข้ามารายงานความเป็นไปของโรงเรียนสาขา แต่ข่าวคราวที่เขาได้รับก็มีเพียงว่า ครูแอนย้ายไปสอนที่โรงเรียนเดียวกับคนรักของเธอ แต่สองก็ไม่ยอมแพ้พยายามตามหาเธอ แต่ก็ไม่สำเร็จ จนสิ้นสุดปีการศึกษา ผลการเรียนการสอนออกมาไม่ดีนัก สองจึงตัดสินใจลาออกเพื่อไปพัฒนาตัวเอง โดยก่อนไปครูใหญ่แจ้งว่า ครูแอน จะกลับมาสอนเด็กไที่โรงเรียนอีกครั้ง

     แอน มีปัญหาไม่ลงรอยกับคนรักมาตลอด ไม่ว่าจะเกิดจากวิธีคิดแนวกบฏของเธอจนเธอถูกเนรเทศไปสอนยังโรงเรียนเรือนแพ เวลาที่ไม่ค่อยมีให้กัน แต่ในที่สุดถึงแม้แอนจะรักการสอนที่โรงเรียนเรือนแพเพียงใด แอนก็ยอมตามใจคนรักที่ขอเธอแต่งงาน ยอมย้ายมาสอนโรงเรียนในเมืองที่เดียวกับเขา แต่ปัญหาก็ยังไม่จบ เหตุมาจากวิธีแปลกแหวกแนวที่เธอมักใช้ในการสอนลูกศิษย์ จนกระทั่งถึงจุดแตกหักเมื่อ หญิงสาวคนหนึ่งอุ้มท้องมาบอกกับเธอว่า เด็กในท้องเป็นลูกของคนรักของเธอ แอนจึงตัดสินใจลาออกจากโรงเรียนกลับมาสอนที่โรงเรียนเรือนแพอีกครั้ง

   แอนได้ฟังเรื่องของครูสองจากเด็กๆ อีกทั้งเธอยังทึ่งที่เขาสามารถพา ช่อน นักเรียนที่เธอถอดใจไปแล้วกลับมาเรียนได้สำเร็จ ยิ่งเธอได้เห็นไดอารี่ที่เธอลืมทิ้งไว้ ซึ่งภายในเต็มไปด้วยลายมือของคนอีกคนเขียนโต้ตอบ แลกเปลี่ยนความรู้สึกกับเธอ แต่ละหน้าที่เปิดผ่านที่ทำให้ทั้งสองผูกพันกัน วันเวลาผ่านไป เด็กๆทุกคนสอบผ่านได้เลื่อมชั้น แม่แต่ช่อนก็สอบจบประถมศึกษาปีที่ 6 จนได้ ปิดเทอมคราวนี้ ครูสองเขียนจดหมายมาว่า จะกลับมาเยี่ยมโรงเรียนเรือนแพ ครูแอนเฝ้ารอที่จะได้พบตัวจริงของครูสอง

log

      ตอนแรกไม่คิดว่าจะดูเรื่องนี้เลยค่ะ จนกระทั่งได้ไปดูรายการแนะนำหนังใหม่ เห็นว่าเรื่องนี้มีเค้าโครงมาจากเรื่องจริงของเพื่อนผู้อำนวยการสร้าง เรื่องราวของชายคนหนึ่งที่หลงรักหญิงสาวที่ไม่เคยเจอหน้ากันแม้สักครั้งผ่านไดอารี่ เขาตามหาหญิงสาวคนนั้น และในที่สุดทั้งสองก็แต่งงานกัน

     พอได้ดูเรื่องนี้สนุกดีค่ะ สอดแทรกอารมณ์ขัน กับความรู้สึกอุ่นๆในหัวใจไปตลอดเรื่อง บี้เล่นเรื่องนี้ได้น่ารักดี แต่ไม่เท่าตอนที่เล่นเป็นโกโบรินะ เขาสะท้อนให้เห็นว่าการเป็นครูไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับคนที่ไม่เคยมีความรู้มาก่อน ยิ่งมาเจอสถานการณ์ที่ยากลำบากเหลือแสนของครูแอน ต้องเป็นทุกอย่างของลูกศิษย์ ขนาดมีศพลอยมาติดที่ห้องน้ำของโรงเรียนเรือนแพ ยังต้องว่ายไปลากออกมาเอง เรื่องราวที่เกิดขึ้นไม่ได้เกินจริง เราเองมีเพื่อนเป็นครูผู้ช่วยคนหนึ่ง ตอนเจอกันอีกครั้งที่งานแต่งงานของเพื่อน สามารถจัดดอกไม้ ห่อปกสมุดเซ็นชื่อ ผู้หญิงอย่างเราทำได้แค่เป็นลูกมือ ครูไทยทำได้ทุกอย่างจริงๆ มองผ่านสายตาของครูสองคนในเรื่อง คนหนึ่งสอนเก่ง อีกคนสอนไม่เก่งแต่มีความพยายาม สิ่งที่เหมือนกันของครูท้ังสองคนคือ ความตั้งใจในการสอน ความปรารถนาดีต่อลูกศิษย์ ฉากที่ประทับใขมาก คงเป็นฉากตอนที่ ครูสอง พาเด็กนักเรียนกลับโรงเรียนเรือนแพหลังพาไปสอบปลายภาคที่โรงเรียน ช่อน นักเรียนที่เคยไม่อยากเรียน แต่กลับมาเรียนเพราะการโน้มน้าวของครูสอง ปีนี้เขาทำข้อสอบได้ แต่เขาทำไม่ทัน เจ้าตัวพูดไปก็ร้องไห้ไปด้วย ขนาดเราไม่ได้เป็นครูที่สอนเด็กคนนี้ยังสงสารเหลือเกิน

    วันนั้นเราเดินออกมาจากโรงหนังด้วยรอยยิ้มน้อยๆของความรู้สึกดีๆค่ะ