Hotarubi no mori e

plot

     โฮตารุ มักจะไปเที่ยวที่บ้านคุณตาคุณยายทุกฤดูร้อน แต่ฤดูร้อนที่เธออายุครบ 6 ขวบ เธอหลงทางอยู่ในป่า ในตอนนั้นเธอได้พบกับ กิง ภูติที่มีความพิเศษไม่เหมือนใคร เพราะเขาจะดับสูญเมื่อสัมผัสตัวมนุษย์ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ช่วยพาเธอออกจากป่า หลังจากวันนั้นเธอก็มักจะแวะเวียนไปหาเขาเสมอ เที่ยวเล่นในป่าด้วยกันทุกวันจนหมดฤดูร้อน หลังจากนั้นทุกปีเมื่อโฮตารุไปเที่ยวที่บ้านคุณตาเธอก็จะแวะไปหากิงเสมอ

    เวลาล่วงเลยไปจนโฮตารุขึ้นมัธยมปลายแต่กิงก็ยังไม่เปลี่ยนแปลง เขายังเป็นเหมือนเมื่อตอนแรกเจอ ถึงแม้จะไม่ได้สัมผัสแต่อย่างน้อยก็อยากอยู่ด้วยกัน วันหนึ่งกิงชวนโฮตารุมาเที่ยวงานเทศกาลของเหล่าภูติผี โฮตารุรู้สึกเหมือนกับว่านั่นจะเป็นครั้งสุดท้ายที่เธอจะได้พบเขา แต่เรื่องที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อกิงไปแตะถูกตัวเด็กมนุษย์ที่หลงเข้ามาในงานเทศกาลโดยบังเอิญ โฮตารุจึงมีโอกาสสัมผัสกิงเพียงครั้งเดียวและครั้งสุดท้ายก่อนที่เขาจะหายไป

character

	ทาเคงาวะ โฮตารุ : สาวน้อยที่ไม่กลัวภูติผี
	กิง : เขาเคยเป็นมนุษย์มาก่อน แต่ถูกทิ้งไว้ในป่าตอนที่ยังเป็นทารก ท่านยามางามิร่ายมนต์ไว้บนตัวเขาให้มีชีวิตต่อไปได้ แต่ถ้าเขาถูกมนุษย์สัมผัสเขาจะต้องดับสูญ หลังจากนั้นกิงก็อาศัยอยู่ในป่า ยามางามิ ที่กล่าวขวัญกันว่าเป็นที่อยู่อาศัยของเหล่าภูติผี

log

     สำหรับ animation เรื่องนี้ เคยได้อ่านในฉบับ Manga มาก่อนค่ะ เพราะถูกดึงดูดด้วยชื่อ forest of firefiles ซึ่งเป็นเรื่องราวของความรักแสนเศร้าแต่ว่างดงามระหว่างภูติผีกับมนุษย์ อีกทั้งยังเป็นที่มาของชื่อ Blog ของเราด้วยค่ะ

  

     ตัวเอกชายของเรื่องนี้ คือ กิง เป็นตัวละครที่สะดุดตามาก คงเพราะเราไม่ค่อยได้เห็นการจับคู่ระหว่างหน้ากาก กับชุดไปรเวทแนววัยรุ่นสักเท่าไหร่ อย่างที่สองคงเป็นวิธีจัดการกับเด็กที่อยากลองของด้วยการเอาไม้ฟาด ความรู้สึกที่ผุดขึ้นมาคือ “เออ! โหดสมกับไม่ใช่คนดีจริงๆ” แต่ถึงอย่างไรเขาก็เป็นเด็กหนุ่มขี้เหงาที่งดงาม และเปราะบางเหมือนกับเกล็ดหิมะ ยิ่งตอนที่เห็นกิงสลายไป แต่ก็ยังได้สมหวังสัมผัสกับโฮตารุเป็นครั้งสุดท้าย เป็นภาพที่มีทั้งความสุขปนเศร้า เลยกลายเป็นแรงบันดาลใจ ให้เราชื่อเรื่องสั้นเรื่องนีมาเป็นชื่อ blog เพื่อจะสื่อความหมายว่า ความทรงจำที่เรามีต่อสิ่งต่างๆอาจเปรียบเสมือนหิ่งห้อยที่ส่องแสงอยู่เพียงชั่ววูบ แทนที่จะเก็บสิ่งเหล่านั้นไว้คนเดียว สู่เราเอามันมาแบ่งปัน เพื่อที่ว่าความทรงจำนั้นจะมีอายุยาวนานขึ้นอีกสักนิด…

Favorite scene

   

    บรรยากาศชนบทของญี่ปุ่นในเรื่องเป็นอะไรที่สงบ สวยงามดีทีเดียวค่ะ โดยเฉพาะบรรยากาศศาลเจ้าบนภูเขาที่ดูร้างหน่อยๆ น่าเดินเล่นชะมัด โดยเฉพาะท้องฟ้ากระจ่างดาว อยากเห็นดาวเยอะๆแบบนั้นของจริงๆสักครั้ง

 

     งานเทศกาลของภูติผีในป่าลึก ที่ชอบฉากนี้ก็เพราะความที่เป็นคนชอบงานเทศกาลเป็นการส่วนตัว การได้เดินเที่ยวในงานเทศกาลฤดูร้อนในประเทศญี่ปุ่นถือเป็นความฝันเล็กๆอย่างหนึ่งเหมือนกัน