Sakurasuo no Pet na Kanojo

plot

     ซากุระโซว หอที่ตั้งอยู่ในที่ของมหาวิทยาลัยซุยเมย์ รวบรวมเด็กภาคศิลป์ที่มีปัญหาทั้งหลายจากโรงเรียนมัธยมปลาย หรือจะพูดตรงๆก็ประมาณว่าที่สุมหัวของคนเพี้ยน โซราตะ คนธรรมดา(เมื่อเทียบกับคนอื่นในซากุระโซว) ต้องย้ายมาอยู่ที่หอนี้เพราะเมื่อวันหยุดฤดูร้อน เขาเก็บแมวมาเลี้ยงตัวหนึ่ง ตัวเก่ายังไม่ทันหาเจ้าของได้ ก็เก็บตัวใหม่มาอีกเพราะอดสงสารเจ้าเหมียวไม่ได้ แต่เขาก็ตั้งเป้าหมายว่าจะต้องออกจากซากุระโซวให้ได้

    โซราตะต้องดูแลมาชิโระนักเรียนแลกเปลี่ยนที่ย้ายเข้ามาใหม่เพราะนอกจากเรื่องการวาดรูปแล้ว เธอทำอะไรอย่างอื่นในชีวิตประจำวันไม่ได้เลย มาชิโระลงแข่งวาดการ์ตูนสมัครเล่น แต่เธอไม่มีข้อมูลเรื่องรูปร่าง และสีหน้าของผู้ชายเดือดร้อนโซราตะต้องพ่วงหน้าที่เป็นข้อมูลให้เธอด้วย

    โซราตะตัดสินใจออกจากซากุระโซวอย่างจริงจัง พอมาชิโระรู้เรื่องนี้เธอก็วาดการ์ตูนส่งประกวดหามรุ่งหามค่ำจนส่งประกวดทัน แต่สุดท้ายเธอก็ตกรอบ โซราตะได้อ่านงานของมาชิโระ เห็นว่ามันเป็นเรื่องของเขากับเธอแต่สลับตำแหน่งกัน ส่วนสาเหตุที่ทำให้เรื่องนี้ตกรอบเป็นเพราะตอนจบที่ไม่สมหวัง เธอไม่ยอมเปลี่ยนมันเพราะนี่เป็นความต้องการของโซราตะ ทำให้โซราตะรู้ตัวว่าที่จริงไม่ได้เป็นเพราะซากุระโซวแต่เพราะเขากำลังวิ่งหนีอยู่ต่างหาก และถึงเวลาที่จะเผชิญหน้าเสียที โซราตะตัดสินใจอยู่ที่ซากุระโซวต่อไป โดยมุ่งมั่นว่าจะทำเกม ส่วนผลงานของมาชิโระที่เปลี่ยนตอนจบแล้วก็กำลังจะได้ตีพิมพ์

     เกมของโซราตะผ่านการคัดเลือกรอบแรก แต่ตกรอบนำเสนอ เพราะกำลังใจจากเพื่อนๆในซากุระโซวทำให้โซราตะมีแรงฮึด ในงานวัฒนธรรมสมาชิกซากุระโซวตัดสินใจทำเกมเนียโบรอนออกแสดงโดยให้โซราตะเป็นผู้กำกับ ขณะที่ทุกอย่างกำลังไปได้สวย ริต้าเพื่อนของมาชิโระจากอังกฤษก็มาปรากฏตัวตรงหน้าประตูซากุระโซวเพื่อพามาชิโระกลับไปยังโลกแห่งศิลปะ โซราตะเข้าใจว่ามาชิโระจะกลับไปอังกฤษ และต้องการให้การได้ทำเกมเนียโบรอนกับสมาชิกทุกคนในซากุระโซวเป็นความทรงจำที่งดงาม โซราตะตั้งใจจะทำเกมออกมาให้ดีที่สุด และใส่ความต้องการของตัวเองว่า ‘ให้ผู้ร่วมสนุกตะโกนสิ่งที่อยากบอกกับคนอื่น’ ลงไปในตอนจบของเกมเนียโบรอน  ในที่สุดงานเทศกาลที่กินเวลาถึง 5 วันก็จบลง เกมเนียโบรอนได้รับการตอบรับจากคนที่เข้าร่วมเล่นเป็นอย่างดี เย็นวันเดียวกันริต้ากับมาชิโระเดินทางไปสนามบินด้วยกัน โซราตะรีบตามไปรั้งไว้ แต่ผลปรากฏว่า ริต้าจะกลับอังกฤษคนเดียว มาชิโระแค่มาส่งเธอขึ้นเครื่องเท่านั้น

     ความรู้สึกแปลกใหม่ที่เกิดขึ้นทำให้มาชิโระเริ่มสนใจกิจกรรมอย่างอื่นนอกจากการวาดรูป แต่โซราตะกลับหงุดหงิดใส่มาชิโระทุกทีที่เข้าใกล้ แต่พอมาชิโระหายไปจากงานเลี้ยงปีใหม่ของสำนักพิมพ์โซราตะก็รู้ตัวว่ามาชิโระสำคัญแค่ไหน พอพบมาชิโระที่ออกจากงานเพื่อเอาขนมมาให้เขาท่ามกลางหิมะ โซราตะก็สารภาพความรู้สึกของตัวเองอย่างตรงไปตรงมา เกมของโซราตะได้รับความสนใจจากทางบริษัท คราวนี้ถึงตางานออดิชั่นของนานามิบ้าง โซราตะเลยมาช่วยเป็นคู่ซ้อมให้ พอมาชิโระ เห็นสองคนนี้อยู่ด้วยกันเลยชักรู้สึกกระวนกระวาย

charecter

	คันดะ โซราตะ : ปี 2 ภาคปกติ ห้อง 101 ครอบครัวย้ายไปอยู่ฟุกุโอกะกันหมด ต้องย้ายมาอยู่ซากุระโซวเพราะเก็บแมวมาเลี้ยง ตอนแรกกะว่าจะดูแลถึงตอนที่หาเจ้าของได้ ไปๆมาๆงอกมาเพิ่มเพียบ รับหน้าที่เป็นคนดูแล มาชิโระ มุ่งมั่นที่จะเป็นนักสร้างเกม
	ชิอินะ มาชิโระ : ญาติของอาจารย์จิฮิโระ เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนจากอังกฤษของภาคศิลป์ เป้าหมายของเธอคือการแข่งวาดการ์ตูน ทั้งที่เป็นอัจฉริยะเรื่องการวาดภาพแต่กลับช่วยเหลือตัวเองในการใช้ชีวิตประจำวันแทบไม่ได้เลย
	คามิอิกุสะ มิซากิ : ปี 3 ภาคศิลป์ ห้อง 201 สาวมัธยมปลายอัจฉริยะซึ่งมีความสามารถทุกอย่างเกี่ยวกับอะนิเมะ ในสายตาคนอื่นเธอคือ มนุษย์ต่างดาวดีๆนี่เอง เธอแอบชอบจินแต่ฝ่ายชายไม่มีท่าทีอะไรตอบกลับมา มีพี่สาวฝาแฝดชื่อ ฟูกะ เคยคบกับจิน
	มิตาเกะ จิน : ปี 3 ภาคปกติ ห้อง 103 เป็นคนเขียนสคริปอะนิเมให้มิซากิ เป็นหนุ่ยเจ้าชู้ขั้นเทพ ควงสาวไม่เลือก แต่งงานแล้วก็ไม่มีเว้น เค้าชอบมิซากิแต่รู้สึกว่าตัวเองด้อยค่าเมื่ออยู่กับเธอ
	อาคาซากะ ริวโนะสุเกะ : ปี 2 ภาคปกติ ห้อง 102 โปรแกรมเมอร์ผู้ทำสัญญากับบริษัทยักษ์ใหญ่ ส่วนใหญ่จะติดต่อกับโลกภายนอกห้องด้วย AI ที่เขาพัฒนาขึ้นเองชื่อว่า เมดจัง ไม่ค่อยถูกโรคกับผู้หญิง
	อาโอยาม่า นานามิ : ความฝันของเธอคือการเป็นนักพากษ์ แต่ที่บ้านไม่สนับสนุน เลยต้องทำงานพิเศษหาเงินเรียนเอง บางครั้งเธอก็มาพากษ์อะนิเมะให้มิซากิ ย้ายเข้ามาอยู่ที่ซากุระโซวเพื่อประหยัดค่าใช้จ่าย เหมือนจะมีใจให้โซราตะ

special thank : Onigiri-FS & Lya-FS @ Tirkx.com

episode list

01	แมวขาว มาชิโระ	13	หนึ่งก้าวก่อนถึงหน้าหนาว
02	ฉันได้วาดรูปไว้	14	หน้าต่างและแสงไฟในวันคริสต์มาสอีฟ
03	ใกล้กัน แต่รู้สึกห่างไกล	15	ความเป็นตัวฉันอยู่ที่ไหน
04	โลกที่เปลี่ยนสี	16	ฉันรักเธอมาตลอด
05	สาวเข้มแห่งซากุระโซว	17	วันวาเลนไทน์ก็คือวันของช็อคโกแลต
06	ฟ้าหลังฝน
07	การจู่โจมของสาวน้อย
08	มายิงดอกไม้ไฟลูกใหญ่กันเถอะ
09	ยามสายลมหน้าแล้งพัดมา
10	เกลียด เกลียด รัก
11	แมวอวกาศเนียโบรอน
12	พลังแห่งรักในงานวัฒนธรรม

log

  

     ที่จริงตอนแรกกะวาจะไม่ดูเรื่องนี้ เพราะไม่ค่อยชอบแนว service สักเท่าไหร่ พอดีว่ามีช่วงนี้เรื่องอื่นๆที่ตามออกช้า เลยลองดูซะหน่อยเพราะรู้ว่าเรื่องนี้แมวเยอะน่าจะทำให้เพลินได้ ซึ่งก็ไม่ผิดหวังเปิดเรื่องมาก็เจอมนต์แมวสะกดเลยค่ะ เป็นขโยงแมวที่น่ารักน่าหยิกมากๆ พระเอกเรื่องนี้เป็นทาสแมวค่ะ เลยทนเสียงเหมียวๆไม่ได้ เท่านั้นไม่พอ พอนางเอกของเรื่องย้ายเข้ามา พ่อคุณต้องมาดูแลอีก สาวเจ้าก็เป็นหนักขนาดทำอะไรไม่เป็นเลยสักอย่าง ชุดชั้นในยังต้องเลือกต้องหยิบให้ สงสัยจริงๆว่าจะมีคนแบบนี้อยู่จริงๆไหมเนี่ย ส่วนเรื่องฉาก service ไม่ต้องห่วงค่ะ เปิดเรื่องมาก็เจอมิซากิเลย แล้วก็เยอะขึ้นตอนที่มาชิโระมาอยู่ที่ซากุระโซว โดยเฉพาะเวลาหาข้อมูลแต่ละที นี่ถ้าโซราตะเป็นพวกฉวยโอกาสสักหน่อย เฮ้อ ไม่อยากจะคิด แต่ยังดีที่ service ในเรื่องนี้เป็นแบบมีที่มาที่ไป ไม่ใช่เอะอะก็ใช้มุมเสยอย่างที่เห็นกันบ่อยๆช่วงนี้

  

     ส่วนที่น่าติดตามของการ์ตูนเรื่องนี้นอกจากจะมีข้อคิดในเรื่องของการดำเนินชีวิตที่แฝงอยู่ในทุกการตัดสินใจของโซราตะแล้ว อีกอย่างที่ทำให้ติดคือความอยากรู้ว่าเรื่องราวของจินกับมิซากิจะเป็นอย่างไร ทั้งๆที่สองคนนี้ต่างก็มีใจให้กัน แต่บางครั้งแค่ความรู้สึกอาจจะไม่พอที่จะทำให้คนสองคนตัดสินใจอยู่ร่วมกัน จินใช้คำว่า คนใกล้…แต่รู้สึกเหมือนห่างไกล อยากรู้จริงๆว่า ในความคิดของจิน คำว่า ดีพอที่จะอยู่เคียงข้างมันแค่ไหน

     ตอนที่ 7 ยูโกะน้องสาวของโวราตะมาหา ก่อนดูตอนนี้เห็นคุณผู้ชายในบอร์ดเค้าคุยกันว่าอยากได้น้องสาวแบบนี้ แต่พอเราดูเอง ก็เข้าใจนะว่าโซราตะมันเป็นคนดี แต่เล่นหวงออกแนวระรานคนอื่นแบาๆแบบนี้ มันออกจะน่าหมั่นไส้มากกว่าน่ารักนะ ผู้ชายเค้าชอบแบบนี้กันเหรอเนี่ย

     และแล้วเราก็ได้เห็นหน้าอาคาซากะ ริวโนะสุเกะ โปรแกรมเมอร์อัจฉริยะที่อยู่ข้างห้องโซระตะเจ้านายของเมดจัง เป็นหนุ่มหน้าสวยผมยาว หน้าเอ็นดูมาก ว่าแล้วก็ชูป้ายไฟเป็นแม่ยกหนุ่มน้อยคนนี้ในทันที

    ตั้งแต่ตอนที่ 13 เป็นต้นมารู้สึกโทนของเรื่องจะเน้นมาที่ความรักมากขึ้นไม่ว่าจะเป็นคู่ของจินกับมิซากิ ที่จินยอมรับแล้วว่ารักมิซากิแต่ขอไปทำตัวเองให้เหมาะสมกับอีกฝ่ายก่อน ส่วนรักสามเศร้าของโซราตะ มาชิโระ และนานามิ ถึงโซราตะจะแสดงออกหลายครั้งว่ามีใจให้มาชิโระ แต่ด้วยความที่เจ้าตัวใจดีช่วยเหลือนานามิด้วยเหมือนกันเลยทำให้อีกฝ่ายยังมีลุ้น มาชิโระทีมอย่างเราดูไปก็อึดอัดไปเหมือนกัน

ฉากประทับใจ

 

    ตอนที่ 5 ตอนที่โซราตะคิดแผนรับมือนานามิที่จะย้ายเข้ามา(แล้วตอนแรกแกจะชวนเขามาอยู่ทำบ้าไรฟะ) ด้วยการพยายามให้มิชิโระรับผิดชอบตัวเอง แต่พอจินเข้ามาก็เสนอว่าให้รับเป็นแฟนกันไปเลยจะง่ายกว่าไหม ฟังสองหนุ่มเถียงกันสุดท้ายมาชิโระก็คิดแผนสุกบรรเจิดขึ้นมาได้ นั่นคือ การฆ่าปิดปาก ฮาปฏิกริยาของสองหนุ่มจริงๆ โดนเฉพาะจิน พี่แกฮาระเบิดระเบ้อมาก

 

   ตอนที่ 12 หลังจากทำเกมเนียโบรอนเสร็จ ทุกคนมีเวลานอน 5 ชั่วโมงก่อนงานจะเริ่ม มาชิโระส่งข้อความหาโซราตะว่า “อยากเจอ” พอโซราตะเปิดประตูออกไปก็เจอมาชิโระมานั่งอยู่ข้างประตูแล้ว (ตอนนี้มาชิโระน่ารักมาก ผู้หญิงอย่างเรายังหลงเลย) พูดกับโซราตะว่า “อยู่ด้วยกันจนกว่าจะหลับหน่อยสิ” ตอนแรกดซราตะก็ให้มาชิโระนอนบนเตียงตามประสาหนุ่มแสนดี แต่สุดท้ายสาวเจ้าก็ลงมานอนที่พื้นด้วยอยู่ดีนั่นเอง ตอนท้ายๆที่โซราตะโดดกอดมาชิโระ เพื่อรั้งเธอไว้ไม่ให้กลับอังกฤษประทับใจมาก เล่นเอามาชิโระใจที่ไร้เดียงสาเริ่มรู้สึกถึงความรัก

    ตอนที่ 14 ฉากที่โซราตะหามาชิโระที่หายไปจากงานจนเจอ พอรู้ว่าที่มาชิโระออกมาก็เพราะอยากเอาเค้กขอนไม้อร่อยๆมาให้โซราตะ มาชิโระที่สารภาพว่า “ช่วงนี้โซราตะเอาแต่โกรธอยู่ตลอดเวลา ทั้งที่มีเรื่องอยากจะคุยด้วยเยอะแยะ แถมยังไม่ยอมมองหน้าด้วย ชั้นไม่ต้องการแบบนั้น ก็เลยลองคิดว่าจะทำอย่างไรดี ทำยังไงโซราตะถึงกลับมาร่าเริงเหมือนเดิม ทำยังไงถึงทำให้อารมณ์ดีขึ้น แต่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไรดี ฉันทำได้แค่นี้แหละ”  ฝ่ายโซราตะก็สารภาพว่า เฝ้ามองมาชิโระที่มุ่งมั่นกับการวาดการ์ตูนเหมือนกัน สองคนใจตรงกันในที่สุด ฉากนี้น่ารักมากๆเลย

Quote

	อย่าเอาเรื่องของตัวเองไปโยนให้คนอื่นสิ ถ้านายอยากจะไปจริงๆล่ะก็ ทั้งมาชิโระและพวกแมวน่ะ ชั้นจะดูแลให้เอง โซราตะนายต้องเลือกที่ๆนายควรอยู่เป็นอย่างแรก ถ้านายตัดสินใจเรื่องนี้ได้ นายก็คงจะสามารถหาเรื่องที่อยากทำได้ ฉันเบื่อกับข้ออ้างของนายเต็มทีแล้ว
	พวกที่มีพรสวรรค์น่ะ มักจะทำให้คนรอบข้างดูด้อยค่าลงไปอย่างไม่รู้ตัว ยิ่งใกล้กันมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งรู้สึกด้อยค่าลงไปเท่านั้น พวกนั้นน่ะอยู่คนละระดับกับเรา อยู่ในที่ๆคนธรรมดาไม่อาจเอื้อมถึง อยู่ในที่ๆเราไม่มีวันมองเห็น… โลกที่อยู่เหนือเมฆขึ้นไป โลกแบบนั้นแหละที่พวกนั้นอยู่ แต่ว่านะ จะทำยังไงกับช่องว่างระหว่างฉันกับมิซากิ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน คงได้แต่พยายามต่อไป จนกว่าจะดีพอที่จะได้อยู่เคียงข้างเธอล่ะนะ
	ดูท่าจะแย่นะการเอาจริงเนี่ย ตอนที่กลับไปชิอินะก็จัดรูปเล่มมังงะเสร็จแล้ว เลยรู้สึกว่าที่ทุ่มเทชีวิตไปมันไม่มีความหมาย หัวใจเกือบแตกสลายแน่ะ เพราะว่าเอาจริงไงล่ะ! ทั้งความเสียใจทั้งความผิดหวัง… ยังไงก็ไม่มีทางหนีจากมันได้ แต่เพราะงั้นคำตอบมันก็ง่ายนิดเดียว! มีแต่ต้องทำ สิ่งเดียวที่จะลบความรู้สึกนี้ได้ก็มีแต่ต้องทำ! แม้จะล้มสักกี่ครั้งก็จะลุกขึ้นมาแล้วลองกันใหม่! หลังจากที่เข้าใจ มันก็เริ่มจะสนุกขึ้นมาแล้วล่ะ!