Kamisama no Memochou

English Name : It’s the only NEET thing to do

Thai Name : ขบวนการนึกสืบ NEET

Plot

    นารุมิที่เดินหลงเข้าไปในย่านโรงแรมไปเจอเหตุการณ์ที่ผู้หญิงโดดลงมาจากชั้น 2 กับกลุ่มคนประหลาดที่ปรากฏตัวขึ้นมาจัดการเรื่องที่เกิดขึ้น พอขึ้นมัธยมปลาย นารุมิ ถูกอายากะเพื่อนร่วมห้องขอร้องให้เข้าชมรมทำสวนที่มีเธอเป็นสมาชิกอยู่เพียงคนเดียว นารุมิตอบตกลงอย่างเสียไม่ได้อายากะจึงชวนเขามาเลี้ยงฉลองที่ร้านราเมง ฮานามารุ ที่เธอทำงานพิเศษอยู่ นารุมิเลยได้พบกับคนกลุ่มนั้นอีกครั้ง แถมตกกระไดพลอยโจนไปช่วยงานกลุ่มนักสืบ NEET ที่มาสาวน้อยอลิซเป็นหัวหน้า

charecter

ฟุจิชิมะ นารุมิ : นักเรียนชั้น ม.4 โรงเรียนมัธยมปลายมิโซโนะ ต้องย้ายโรงเรียนบ่อยเพราะงานของพ่อแต่นานๆเจ้าตัวจะโผล่มาให้เห็นหน้า อาศัยอยู่กับพี่สาวเพียงสองคน ส่วนคุณแม่เสียไปแล้ว เป็นหนุ่มจืดจาง พอเจอพวกอลิซก็กลายมาเป็นผู้ช่วยผู้ดูแลเรื่องความเป็นอยู่คอยส่งข้าวส่งน้ำ

อลิซ : นักสืบ NEET ที่ล้วงข้อมูลจากทะเลข้อมูล online เป็นสาวผอมแห้งแรงน้อยที่กินแต่ราเมงต้นหอมกับ Dokupe

ชิโนซากิ อายากะ : เพื่อนร่วมห้องของนารุมิ ทำงานพิเศษอยู่ที่ร้านราเมง “ฮานามารุ” พ่อแม่ของเธอแยกทางกันมีพี่ชายคนหนึ่งเป็น NEET ที่รู้จักกับพวกที่ร้านฮานามารุ

เท็ตสึ : 1 ในกลุ่ม NEET ฆ่าเวลาด้วยการเล่นปาจิงโกะ ทำหน้าที่หาข่าวจากตำรวจและแก๊งอันธพาล เคยเป็นนักมวยมาก่อน

มุคาอิ ฮิโตชิ : คนในกลุ่มเรียกเขาว่า พันตรี เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัย แต่ไม่ได้สนใจเรื่องเรียนจบสักเท่าไหร่ สิ่งที่เขาสนใจคือหนังสือเกี่ยวกับสงครามในห้องสมุดต่างหาก เป็นฝ่ายเทคนิคของกลุ่มนักสืบ NEET เค้าจะเรียกนารุมิว่าพลโทฟุจิชิมะ

คุวาฮาระ ฮิโรอากิ : หนุ่มเพล์บอยที่วันๆเอาแต่อยู่กับสาวๆ ทำหน้าที่หาข่าวจากสาวๆ และสนับสนุนเรื่องพาหนะ

ฮินามุระ โซอิจิโร่ : หัวหน้ารุ่นที่ 4 ของกลุ่มฮิราซากะ ถึงภายนอกจะดูเถื่อนแต่ฝีมือเย็บปักถักร้อยจัดอยู่ในขั้นเทพแต่เรื่องนี้เค้าปิดไม่ให้ลูกน้องทั้งหลายรู้ เขาเรียนนารุมิว่า เด็กทำสวน

Episode list

หน้าที่ 1 สอง สาม เรื่องเกี่ยวกับเธอที่ผมรู้

หน้าที่ 2 สาวน้อยกับกระเป๋า

หน้าที่ 3 สิ่งที่ฉันพอทำให้พวกเขาได้

หน้าที่ 4 ปริศนาสูตรลับอานามารุ

หน้าที่ 5 เขารู้จักฉัน

หน้าที่ 6 ท่าทางจะแพ้แล้วล่ะ

หน้าที่ 7 ทั้งหมดที่ผมทำได้

หน้าที่ 8 ฉันไม่ขอเชื่อในโชคชะตา

หน้าที่ 9 ลูกขว้างที่ 21 เมื่อหน้าร้อนครั้งนั้น

หน้าที่ 10 ทุกสิ่งที่เกี่ยวกับเธอ

หน้าที่ 11 ส่วนของตัวฉัน

หน้าที่ 12 เรื่องของเธอกับฉันและเธอคนนั้น

log

     ความประทับใจแรกของเรื่องนี้ยกให้ภาพค่ะ ภาพจะออกแนวนุ่มๆดูสบายตา อย่างที่สองคือคีย์บอร์ดแบบที่กดแล้วมีไฟขึ้นตรงปุ่ม แถมอันที่มีในเรื่องสามารถบังคับให้ปุ่มกดเองตามเสียงดนตรีได้ด้วย เป็นลูกเล่นที่น่ารักดีเห็นแล้วเกิดกิเลส ถ้ามีคีย์บอร์ดแบบต่อพวกกับ tablet ที่เป็นแบบนี้บ้างจะสอยเลย

     การดำเนินเรื่องจะออกแนวเรื่อยๆ ดูเพลินๆ หาจุดพีคไม่ค่อยเจอ มีมุกฮาแทรกบ้างตรงความเพี้ยนของลูกน้องรุ่นที่ 4 ที่สุดเลยจะโลเทคพอมามุงเวลานารุมิทำคอมจะตื่นเต้นกันขนาดหนัก ส่วนใหญ่ก็เป็นมุกแบบลูกผู้ชายละมั้ง

    ขอกรี๊ดเล็กๆ เรื่องนี้มีสาวไทยเป็นตัวละครด้วยนะเออ ในตอนที่ 2 เธอชื่อแมวค่ะ แต่ขัดใจเรื่องการแต่งตัวของเธอ ทำไมเสื้อมันต้องเอวลอยขนาดนั้นด้วย อีกอย่างเวลาถึงคนไทยจะเปิดเผย แต่ก็ไม่ถึงขนาดไปจับหน้าจับตาใครตั้งแต่เจอกันครั้งแรกหรอกนะจ๊ะ แถมชื่อเล่นก็ไม่ได้มีไว้ไล่วิญญาณร้ายด้วย เหตุผลจริงๆมันก็ง่ายๆแค่ว่าชื่อจริงที่ส่วนใหญ่อิงมาจากภาษาบาลีสันสฤตมันยาว พ่อแม่เลยตั้งชื่อเล่นให้เรียกง่ายๆแค่นั้นเอง เฮ้อ

    ปกติแล้วเวลาดูการ์ตูนหรือไม่ก็ละครสืบสวนคนดูจะคิดแข่งกับตัวละครในเรื่องว่าใครจะรู้ความจริงก่อนกัน เรื่องนี้ก็เช่นเดียวกัน แถมรู้ทันเยอะซะด้วยเพราะคดีในเรื่องไม่ซับซ้อนเท่าไหร่ อย่างคนที่บุกเข้าบ้านหมิงซังเจ้าของร้านฮานามารุเป็นใคร หรือตัวจริงของคุณเจ้าของร้านเย็บปักถักร้อยขาประจำของรุ่นที่ 4 แต่ยังไม่เก่งถึงขนาดเดาเรื่องได้ทุกเม็ด คิดอีกทีนี่อาจจะเป็นกลวิธีให้คนดูสนุกไปกับการติดตามดูก็ได้ แบบว่าลุ้นว่าสิ่งที่ตัวเองคิดถูกไหม

     ดูเรื่องนี้มาครึ่งเรื่อง คิดว่าท่าทางจะหาตัวละครโปรดไม่เจอซะแล้ว แต่ในที่สุดผ่านไปเกินครึ่งเรื่องเราก็ตกหลุมรุ่นที่ 4 จนได้ อันที่จริงก็แอบถูกใจมาตั้งแต่ตอนแรก แต่มาประกาศตัวเป็นแฟนเกิร์ลจริงจังเอาตอน 7 อาจจะเป็นเพราะว่าช่วงตอนที่ 5 – 8 เป็นเนื้อเรื่องที่เล่าถึงอดีตของรุ่นที่ 4 แล้วพี่แกก็เท่มากถึงมากที่สุด อันที่จริงคิดดูดีๆแล้วคุณรุ่นที่ 4 เนี่ยเป็นหนุ่มแบบที่เรามักจะกรี๊ดเวลาดูหนังดูละคร แนวๆแบดบอยใจดีล่ะมั้ง แถมคุณพี่ยังมีบารมีพาให้นารุมิเป็นลูกผู้ชายขึ้นมาอย่างไม่น่าเชื่อใจตอนเดียว

     สำหรับตอนโปรดใน series นี้ยกให้ตอนที่ 8 ค่ะ ทุกคนโดนเกณฑ์มาเล่นเบสบอลเพื่อช่วยหยุดยั้งการขึ้นค่าเช่าของร้านเกมที่โปรด แถมแข่งกับยากูซ่าที่เป็นนักเบสบอลเก่าทั้งนั้น ดูๆไปให้อารมณ์ยากูซ่าหาเพื่อนเล่นแก้เซ็งยังไงไม่รู้ ตอนนี้รุ่นที่ 4 เป็นพิชเชอร์ค่ะ ขนาดเจ็บแล้วยังไม่วาย แต่แอบเพลียกัลลูกน้องพี่แกแฮะ แต่ละคนอะไรจะหัวไม่ดีขนาดนั้น ตกลงพี่แกเป็นหัวหน้าแก็งอันธพาลหรือเจ้าบ้านสถานสงเคราะห์กันแน่เนี่ย

    สำหรับเรื่องนี้มีข้อตินิดนึงตรงตอนจบของเรื่อง หัวหน้าเครือข่ายค้ายาที่เลวขนาดเอายากรอกปากผู้หญิงนี่ไม่น่าจะเสร็จง่ายๆด้วยการเสพยาตัวเอง แถมหมอนี่เป็นคนคิดตัวยาขึ้นมาเองซะด้วยซ้ำ ไม่น่าจะโง่ทำลายตัวเองแบบนั้น อุตส่าห์รอดูฉากฉะกันสนุกๆ เล่นเอาเสียศูนย์ไปเลย เฮ้อ

Quote

Alice

Episode 1 : นักสืบที่แท้จริงนั้นไม่ใช่สิ่งที่พวกรากหญ้าจะเข้าใจได้หรอก เรามีหน้าที่เป็นผู้พูดแทนคนตาย มีแต่เราเท่านั้นที่จะนำข้อความกลับจากสุสาน ปกป้องเกียรติของคนตายแม้มันจะทำร้ายคนเป็น และมีเพียงเราที่จะปลอบประโลมคนเป็นแม้ต้องกล่าวโทษคนตาย

     ในที่ๆไกลเกินสามัญสำนึกของนายจะไปถึง ทุกๆวันตลอดเวลา ฉันยังคงเฝ้าตามหาเป้าหมายของฉันที่มีกับโลกนี้มาตลอด นี่ นายรู้ไหม? ทั่วทั้งโลกมีเด็กที่ต้องตายเพราะความยากจน 1 คนในทุกๆ 3.6 วินาที ที่จริงมันก็เป็นความผิดของฉันเอง มันเป็นเรื่องของความเป็นไปได้น่ะ ถ้าหากฉันมีพลังก็คงจะสามารถช่วยเด็กๆเหล่านั้นได้ กล่าวคือ… ที่พวกเขาต้องตายมีสาเหตุมาจากความไร้พลังของฉัน หายนะทั้งหลายที่เกิดจากสงครามหรือความอดอยาก ล้วนเกิดขึ้นเพราะฉันไม่สามารถเปลี่ยนแปลงมันได้ ดังนั้นฉันจึงเลือกที่จะเป็นนักสืบ

    มีเพียงแค่ 2 อาชีพเท่านั้นที่สามารถสร้างสิ่งที่มีความหมายให้กับผู้คนทั้งหลายที่เสียชีวิตไปแล้ว รวมทั้งผู้ที่สูญหาย นั่นก็คือ นักเขียนกับนักสืบ มีเพียงนักเขียนที่จะนำพวกเขากลับมามีชีวิตอีกครั้งบนโลกมายา และมีเพียงนักสืบที่จะนำพวกเขากลับมาจากสุสาน แปรเปลี่ยนทั้งหมดเป็นข้อมูล เพียงแต่ ข้อมูลที่นักสืบขุดขึ้นมาล้วนเกิดขึ้นไปหมดแล้ว ไม่ได้เป็นอะไรมากกว่าความเป็นจริงที่อยู่ในบันทึกของพระเจ้า

Episode 2 : รู้รึเปล่าว่าอะไรคือสิ่งที่ฆ่าคนได้มากที่สุดในประวัติศาสตร์ ไม่ใช่ระเบิดหรือว่ายาพิษหรอกนะ แต่เป็นข่าวสาร ข้อมูลนี่แหละตัวแทนของความตาย

Episode 7 : จิตใจมนุษย์น่ะเป็นสิ่งที่ไร้ซึ่งความแน่นอน ในความคิดของแต่ละคนล้วนมีความขัดแย้งกันอยู่ภายใน ซึ่งนำพามาทั้งความเจ็บปวดและสิ่งลวงตา เพื่อให้สิ่งเหล่านั้นสะท้อนภาพความเป็นจริงของมันออกมา ถึงต้องมีถ้อยคำ หลายครั้งคำพูดก็ฟังดูโหดร้าย แต่ก็ทำให้เราเห็นรูปร่าง ในเวลาเดียวกับที่คนร้ายวางใจแล้วว่าคนตายพูดไม่ได้ นักสืบอย่างเราทำได้เพียงพูดและสื่อสารแทนเท่านั้น การเปิดเผยความคิดที่ถูกปิดซ่อนอยู่โดยไม่ได้รับอนุญาต ถือเป็นสิ่งต้องห้าม

Episode 8 : ตอนนี้ฉันต้องแบกรับบาปในฐานะนักสืบ ไหนล่ะคำพูดของคนที่ตายไปแล้ว ไม่มีสักหน่อย คิดว่าจะไม่ยอมพูดกันแล้วทำร้ายผ่านตรงข้ามแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน? ทั้งๆที่ยังมีชีวิตอยู่กันหมดแท้ๆ จะซ่อมสายสัมพันธ์ที่พังทลาย หรือทิ้งไปอย่างไร้เยื่อใย ก็เชิญเลือกเอาเองเถอะ ใช่ ต้องเลือกเท่านั้น ไม่มีใครไม่ยอมรับสิ่งที่นายเลือกหรอก

Special thank for thai subtitle : MS – FS @Trixk.com