วันที่ | 26 มกราคม 2555 |
เรื่อง | จักรพรรดิบัญชา |
เขียน | สีเจวี้ยน |
แปล | มดแดง |
ความยาว | 315 หน้า |
สำนักพิมพ์ | แจ่มใส |
หมิงอินหวาแต่งเป็นสนมในจักรพรรดิจื่อกวงหลังจากที่พี่สาวคนโตที่เป็นพระสนมเอกอยู่ก่อนเสียชีวิต หมิงอินหวาพยายามอย่างมากที่จะไม่ให้เป็นที่สะดุดตาของใครๆ แต่จักรพรรดิก็ทรงสะดุดพระทัยจนได้เมื่อทรงเห็นแบบเรียนสำหรับเด็กก่อนวัยเรียนที่นางเขียนขึ้นให้หลานสาวอายุ 4 ขวบ ทรงดำริว่าพระสนมคนนี้ไม่ธรรมดา แผนที่จะใช้นางเพื่อปรับปรุงฝ่ายในจึงเริ่มต้นขึ้น เริ่มจักรพรรดิมีบัญชาให้เอินหวาสอนหนังสือองค์ชายสาม และเจ้าหญิง 4 และยังทรงแสดงให้ใครๆเห็นว่าโปรดปรานนางถึงขนาดไปว่าราชการสาย ทำให้เอินหวาต้องรับมือกับสนมคนอื่นๆที่ไม่พอใจ เอินหวาจึงถือโอกาสขอยืมองครักษ์เงาที่คุ้นเคยกับเรื่องและคนในวังจากจักรพรรดิมาเป็นผู้ช่วย เมื่อตระหนักได้ว่าพระองค์ต้องการใช้งานตน แม้เอินหวาจะต้องเหน็ดเหนื่อย แต่ก็ไม่เคยวิ่งไปขอพระราชทานความช่วยเหลือจากองค์จักรพรรดิ ทำให้พระองค์ยิ่งทวีความสนใจในตัวนางมากขึ้น
จักรพรรดิรับพระธิดาของแคว้นที่ต้องการเจริญสัมพันธไมตรีแต่งเข้ามาเป็นสนมเอกคนที่ 4 พอดีกับที่มารดาของเอินหวาป่วย นางจึงขอลากลับบ้านไปเยื่ยมมารดา และถือโอกาสทำใจตามประสาผู้หญิงสักเดือน แต่พระสวามียอมให้ไปแค่ 3 วัน แถมพระองค์ยังไปรับนางกลับวังด้วยตัวเอง ทำให้คนรอบข้างยิ่งมั่นใจว่าองค์จักรพรรดิทางเห็นว่านางสำคัญเพียงใด
Charecter
หมิงเอินหวา : คุณหนูแปดตระกูลหมิง แต่งเข้าวังตอนจักรพรรดิจื่อกวงขึ้นดำรงตำแหน่งแล้ว ได้รับการแต่งตั้งเป็นพระสนมเองวังหมิงซย่าแทนที่พี่สาวคนโต
จักรพรรดิจื่อกวง : พระนามเดิมคือ เทียนเช่อ พระโอรสองค์ที่ 7 ในจักรพรรดิฉินเยียแห่งราชวงศ์ญื่อเย่า
Log
เรื่องนี้อ่านตอนแรกๆจะออกแนวหมั่นไส้จักรพรรดิค่ะ จะเจ้าแผนการไปไหนหนักหนา แถมเซ็งกับทัศนคติของคนสมัยก่อนที่อยากให้ลูกสาวไปเป็นพระสนม จักรพรรดิยุคนี้ดีหน่อยที่มีสนมแค่ 12 คน นี่ขนาดมีน้อยยังจัดคิวให้ได้อยู่ด้วยกันแค่เดือนละครั้ง นี่ถ้ามีเป็นร้อยคงได้เจอกันปีละครั้ง ไม่เห็นจะดีตรงไหน
ข้อสรุปหลังอ่านจบคือ เรื่องนี้เป็นแนวสะท้อนให้เห็นว่าหลังบ้านของจักรพรรดิเป็นยังไง พระสนมแต่งละคนต่างเขม่นกันเอง แถมจักรพรรดิองค์นี้ยังขี้แกล้ง แถมยังใจร้ายเห็นเมียลำบากก็ไม่ช่วย อีกทั้งยังวางแผนชั่วว่าเมื่อไหร่นางเอกหลิงจะต้องกำจัดทิ้ง ดีนะที่นะเอกเป็นคนดีเลยรอดไป แถมยังเห็นเป็นของแปลกไปซะด้วย จนกลายมาเป็นตกหลุมรักในที่สุด เจอผู้ชายหยั่งงี้ปวดหัวค่ะ
วันที่ | 27 มีนาคม 2555 |
เรื่อง | ปราชญ์หญิงยอดรัก |
เขียน | เว่ยเสี่ยวโหยว |
แปล | มดแดง |
ความยาว | 363 หน้า |
สำนักพิมพ์ | แจ่มใส |
วันครบรอบวันคล้ายวันพระราชสมภพของพระราชชนนีแห่งจักรพรรดิเซี่ยวเต๋อ ฝูชี่หลงทาง ระหว่างที่กำลังร้องไห้เพราะไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไป ชายหนุ่มคนหนึ่งผ่านมาพบเธอเข้า เขาแนะนำตัวเองว่าชื่อหวงลีเจียง จอหงวนที่เพิ่งได้รับการแต่งตั้งคนล่าสุด เขาสนธนากับฝูชี่พักหนึ่งก่อนที่จะพานางไปส่ง หลังจากนั้นทั้งสองได้พบกันโดยบังเอิญอีก หวงลีเจียงให้ฝูชี่เรียกเขาว่าอิ่นซิ่วตอนที่อยู่กันตามลำพัง อีกทั้งยังแกล้งนางด้วยการบอกความลับอย่างหนึ่งให้นางรู้ เพื่อรอดูว่าใช้เวลานานเท่าไรกว่าที่เรื่องนี้จะแพร่งพราย แต่ไม่ว่าจะรอนานเท่าไหร่ ความลับนั้นก็ไม่ลอยมาเข้าหู ทำให้ความรู้สึกดีๆที่มีต่อนางเพิ่มพูนขึ้น จนอิ่นซิ่วต้องออกไปรับตำแหน่งเจ้ากรมโยธาธิการของเมืองหลวง ก่อนจากเขาวาดแผนที่ของวังหลวงให้ฝู่ชี่เพราะเป็นห่วงเรื่องที่นางชอบหลงทาง ฝูชี่ก็มอบจี้หยกที่เป็นสมบัติตกทอดจากมารดาที่เสียไปแล้วให้เขาไป
อิ่ยซิ่วป่วยจึงถูกส่งกลับมารักษาตัวในวังหลวง องค์หญิงหลูฟางใช้ให้ฝูชี่ไปเยี่ยมอาการขององค์ชาย 7 ฝูชี่จึงได้รู้ฐานะที่แท้จริงของอิ่นซิ่ว แต่เมื่อฟังเหตุผลของอิ่นซิ่วฝูชี่ก็ให้อภัย ทั้งสองจึงยังคงคบหากันฉันเพื่อน จนองค์หญิง 3 ถูกไล่ออกจากวัง ฝูชี่ปฏิเสธที่จะไปอยู่ตำหนักของอิ่นซิ่ว จึงถูกสีงไปรับใช้ยังตำหนักอื่น อิ่นซิ่วโกรธมากจนไม่มาหานางอีก จนเขาอายุครบ 20 ปี ต้องถูกส่งไปรับตำแหน่งศักดินาที่ชายแดนทางเหนือ ติดกับเป่ยอี้บ้านเกิดของมารดา อิ่นซิ่งที่รู้สึกว่าต้องการให้ฝูชี่มาอยู่เคียงข้าง พยายามที่จะพาตัวฝูชี่ไปด้วยให้ได้ ฝูชี่ปฏิเสธจนจนปัญญา จึงท้าทายให้เขาเล่นเกม โดยภายใน 10 ปีเขาต้องหาตัวนางที่รอเขาอยู่ในวังนี้ให้พบ แล้วนางจะยอมบอกความลับที่ทำให้นางต้องปฏิเสธความรักของเขา หลังจากนั้นฝูชี่ก็สืบทอดตำแหน่งปราชญ์หญิงต่อจากพี่ชาย อิ่นซิ่วเฝ้าตามหาฝูชี่ จนในที่สุดเมื่อถึงปีที่ 6 เขาก็รู้ว่าปราชญ์หญิงคือฝูชี่เพราะเสียฟ้าร้อง ทั้งสองใช้เวลายามค่ำคืนอยู่ด้วยกัน แต่ก่อนจากกันคราวนี้อิ่นซิ่วขอให้นางตามเขาไปอีกครั้ง ซึ่งฝูชี่ก็ยังคงยืนยันคำเดิม อิ่นซิ่วจึงเสนอเวลา3 ปีที่เหลือให้นาง คราวนี้หากนางต้องการเขาต้องเป็นฝ่ายไปหาเขาบ้าง ผ่านไป 6 เดือน กษัตริย์มู่หลุนแห่งเป่ยอี้เดินทางมาส่งข่าวการตายขององค์ชาย 7 ฝู่ชี่กับพี่ 4 จึงสลับตัวกันอีกครั้ง ฝู่ชี่ไปตามหาอิ่นซิ่วถึงเป่ยอี้ ทั้งสองแต่งงานใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันบนที่ราบสูง
charecter
ฝูชี่ : ชื่อของนางแปลว่ามีโชค เป็นบุตรสาวคนสุดท้องของราชอาลักษณ์ฝู ซึ่งสืบทอดตำแหน่งอาลักษณ์มาทุกยุคสมัย เข้าวังมาเป็นนางกำนัลรับใช้ทำหน้าที่เก็บกวาดที่วังอวิ๋นหลูขององค์หญิง 3 ตั้งแต่อายุ 13 ปี มีพี่ชาย 4 คน นางตั้งใจจะสืบทอดตำแหน่งปราชญ์หญิงแทนพี่ 4 ที่ปลอมตัวเข้าวัง จุดอ่อนของนางคือชอบหลงทางเป็นประจำและกลัวเสียงฟ้าร้อง
องค์ชาย 7 ฟ้าอวี้ ชื่อรองอิ่นซิ่ว : น้องชายร่วมพระมารดาขององค์หญิง 3 หลูฟาง เป็นที่โปรดปรานของพระราชชนนี หลังจากรับสั่งให้องค์ชายไปแสดงความสามารถต่อหน้าขุนนางเมื่อตอนอายุ 7 ขวบ พระสนมมารดาของเขาที่เป็นชาวเป่ยอี้ก็ถูกวางยาพิษจนตาย หลังจากนั้นเขาจึงทานยาพิษเพื่อทำให้ร่างกายอ่อนแอเพื่อความปลอดภัยของตัวเอง
log
เรื่องนี่น่ารักมากค่ะ ความรักของนางกำนัลน้อยกังองค์ชาย 7 ยิ่งพระเอกเป็นพวกมีปมในใจยิ่งถูกอัธยาศัยคนอ่านเข้าไปใหญ่ ตัวนางเอกเองก็รักพระเอก แต่มีหน้าที่ต้องทำเลยทำตามหัวใจตัวเองไม่ได้ ยังดีที่พี่ 4 ของนางมีนิสัยแปลกๆ เลยจบแบบมีความสุขได้ ชอบตอนที่สองคนนี้อยู่ด้วยกันทุกตอนเลย เป็นความรักเป็นซึมลึกที่น่ารักมากๆ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น