รุ่งอรุณอุ่นไอรัก

ชื่อหนังสือ เขียน	รุ่งอรุณอุ่นไอรัก เรซิน
ความยาว	592 หน้า
สำนักพิมพ์	Fine Book

เรื่องย่อ
     ช่อครามเดินชนชายหนุ่มแปลกหน้าท่าทางเถื่อนๆระหว่างทางกลับบ้าน แค่นั้นไม่พอวันรุ่งขึ้นนายคนนั้นยังขับรถทำน้ำกระเด็นมาโดนช่อครามที่กำลังไปทำงาน มารู้ทีหลังว่านายคนนั้นชื่อณภูเป็นเพื่อนกับคุณวนันท์เจ้านายของช่อความ ยังดีที่คุณวนันท์ที่โดยสารมาด้วยให้ณภูขับรถพาช่อครามกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วพาไปส่งที่บริษัท

    วรพรตคนรักของช่อครามกำลังจะแต่งงานกับคนอื่น แต่ก็ยังคิดจะเก็บช่อครามไว้ข้างตัส ช่อครามแต่ช่อครามไม่ยอมพอดีกับที่วันแต่งงานของวรพรตเป็นวันที่ช่อครามต้องมาสัมมนากับบริษัทที่บนดอยรีสอร์ท ช่อครามได้พบกับณภูอีกครั้งที่นี่ แถมยังไปหลงป่าให้เขาต้องพามาส่ง หลังจากนั้นณภูก็ได้มีโอกาสเห็นวีรกรรมต่างๆของช่อคราม และยื่นมือเข้าช่วยอยู่อีกครั้งตอนช่อครามวิ่งหนีวรพรตออกมาจากม่านรูด หลังจากนั้นณภูก็แวะเวียนมาให้ช่อครามเห็นหน้า ให้เธอได้แกล้งเล่นอยู่เรื่อยๆ ช่อครามถูกวรพรตตามตอแยไม่เลิก โดนภรรยาเขามาตามราวี แถมยังปล่อยข่าวลือเสียๆหายๆจนทนไม่ไหว ขอความช่วยเหลือจากณภูให้ช่วยแต่งงานหลอกๆเพื่อสยบข่าวลือ แต่ณภูขอให้ช่อครามแต่งงานกับเขาจริงๆ หลังแต่งงานณภูพาช่อครามไปอยู่ด้วยกันที่ไร้เอื้อมตะวัน ช่อครามรู้ฐานะที่แท้จริงของณภูว่าเป็นนายของอาณาจักรเทพพณา ไม่ใช่แค่พนักงานปางไม้อย่างที่เธอเข้าใจแต่แรก ณภูช่วยส่งข่าวให้ตำรวจจับพวกทำผิดกฎหมายจนถูกยิงบาดเจ็บ ทำให้ช่อครามรู้ใจตัวเองว่าเธอรักณภูมากขนาดไหน

ตัวละครสำคัญ

ช่อคราม :
    ช่อครามทำงานที่แผนกบัญชีบริษัทของวนันท์เพื่อนสนิทของณภู ลูกสาวเปรมวสุแห่งบ้านเทวาพิทักษ์ของช้องนางเด็กในบ้าน พ่อไม่ยอมรับช่อครามเป็นลูก แต่อย่างน้อยเธอยังมีคุณย่าเล็กเมตตาเป็นที่พึ่งจนแม่เธอออกจากบ้านเทวาพิทักษ์มาตั้งตัว หลังจากแม่แต่งงานใหม่ พอเรียนจบช่อครามก็แยกออกมาอยู่เอง 

ณภู เทพนา :
     นายใหญ่ของเครือเทพพนา ลูกชายคนรองของพ่อเลี้ยงศมากับเจ้าเอื้อมตะวัน พ่อแม่และพี่ชายของเขาเสียไปแล้ว

บันทึก...คนอ่าน

      อ่านเรื่องนี้แรกๆเปิดเรื่องมาตามแบบฉบับนิยายน้ำเน่าเลยค่ะ แต่เป็นนิยายน้ำเน่าที่อ่านเพลินมากเลยนะคะ แถมได้อุทาหรณ์หลายอย่าง เช่นเรื่องปากชาวบ้าน ยิ่งสนใจเท่าไหร่ ยิ่งหาความสงบสุขในชีวิตไม่เจอเท่านั้น

    ช่วงแรกๆจะขวางกับทัศนคติของนางเอกสักหน่อย แต่เนื่องจากในบทแรกๆคนเขียนปูเรื่องไว้แล้วว่าช่อครามมีปมด้อยก็เลยพอทำใจให้อภัยเธอได้ พออ่านสักพักจะเริ่มชอบเธอมากขึ้นเรื่อยๆเพราะความกล้าทำในสิ่งที่ควรทำของเธอ อย่างการวิ่งปฏิเสธผู้ชายเห็นแก่ตัว ถึงต้องทนอายวิ่งหนีออกจากม่านรูด หรือการใส่ชุดสวยๆขึ้นรถเมล์เธอก็ไม่หวั่น แต่พอณภูเริ่มจีบนางเอก ก็เทความชอบไปที่ณภูเลยค่ะ เป็นผู้ชายที่น่ารักมาก ดุแลเอาใจใส่ช่อความเป็นอย่างดี ไปเที่ยวด้วยกันมีส่งน้ำส่งขนม พอไม่สบายก็หอบงานมานั่งทำไปด้วย เฝ้าไข้ไปด้วย เริ่ดค่ะ ฉากพวกนี้อ่านแล้วอบอุ่นหัวใจดีนะคะ ยิ่งตอนหลังแต่งงานก็ยิ่งหวาน แต่ไม่ยักออกแนวหวือหวา เน้นไปทางน่ารักๆอมยิ้มแก้มตุ่ยมากกว่า ตอนปรึกษาเรื่องง้อนางเอกกับลูกน้องนี่น่ารักเชียว

    สำหรับตัวร้ายเรื่องนี้ให้รางวัลน่ารำคาญแห่งปีไปเลยค่ะ ขนาดนางเอกแต่งงานแล้วยังไม่วายตามไปเกาะแกะ ประมาณว่าต้องฟันผู้หญิงคนนี้ให้ได้สักครั้ง ทำเรื่องน่าอายแค่ไหนก็ยอม ฝั่งพระเอกก็ไม่น้อยหน้ามีสาวมาชอบอยู่เรื่อย ก็นะ คนมันหล่อบวกรวย พอเข้าใจ