เรื่อง | รอมแพง |
ความยาว | 454 หน้า |
สำนักพิมพ์ | ฟิสิกส์เซ็นเตอร์ |
plot
เกศสุรางค์สาวนักโบราณคดีประสบอุบัติเหตุระหว่างเดินทางกลับจากการสำรวจโบราณสถานในจังหวัดอยุธยา หลังจากที่สติดับวูบเกศสุรางค์ได้พบกับหญิงสาวแต่งกายด้วยชุดโบราณนามว่า การะเกด ขอร้องให้เธอช่วย โดยบอกว่าจะยกร่างของตัวเองให้ เมื่อฟื้นขึ้นมา เกศสุรางค์ก็พบว่า ตัวเองอยู่ในร่างของการะเกด ธิดาพระยารามณรงค์แห่งเมืองสองแคว ที่มีชีวิตอยู่ในสมันพระนารายณ์มหาราชเพื่อไม่ให้ผิดสังเกตที่เธอจำอะไรไม่ได้เลย เธอเลยบอกทุกคนว่าเป็นเพราะอาการป่วยที่เป็นก่อนหน้านี้ให้พ้นไปก่อน
เกศสุรางค์รู้สึกถึงสายตารังเกียจจากคนรอบตัว เธอจึงไปสืบสาวราวเรื่องกับบ่าวพี่เลี้ยงทั้งสองของเธอ ได้ความว่าเธอเป็นคนวางแผนล่มเรือของแม่หญิงจันทร์วาด ธิดาเจ้าพระยาโกษา (เหล็ก) เป็นเหตุให้บ่าวหญิงจมน้ำตายไปคนหนึ่ง หมื่นสุทรเทวาและออกญาโหราธิบดีจึงทำพิธีร่ายมนต์กฤษณะกาลี เพื่อให้คนผิดได้รับโทษ เมื่อได้รู้ถึงความร้ายกาจของ แม่หญิงการะเกด ร่างที่เธอมาอาศัย เกศสุรางค์ก็ได้แต่ทำใจ พยายามปรับตัวให้ชินกับยุคโบราณ ทุกคนรอบข้างเริ่มรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงของแม่หญิงการะเกดที่เริ่มตื่นเช้าลงมาใส่บาตร คำพูดคำจาที่แปลกหู ความกล้าหาญชาญชัยเกิดหญิงที่ถึงขนาดกล้าปะทะกับขุนนางชาวฝรั่งเศสที่มารังแกคนในตลาด ทำให้หมื่นสุนทรเทวาเริ่มมองการะเกดเปลี่ยนไป จากที่เคยเกลียดก็เปลี่ยนกลับมาหลงรักการะเกดคนใหม่ ทั้งสองแต่งงานกันหลังจากที่หมื่นสุนทรเทวากลับจากราชการฑูตที่ฝรั่งเศส
charecter
เกศสุรางค์ : สาวร่างท้วมระยะสุดท้าย นักโบราณคดีเอกประวัติศาสตร์ศิลปะ แอบรักเรืองฤทธิ์เพื่อนสนิทแต่ไม่กล้าบอก หลังประสบอุบัติเหตุ เธอถูกการะเกดน้องสาวฝาแฝดดึงมาเข้าร่างในภพอดีต เพื่อให้ใช้ร่างของเธอทำกุศล
หมื่นสุนทรเทวา (เดช) : บุตรชายคนรองของออกญาโหราธิบดีกับคุณหญิงจำปา เป็นน้องชายของ ศรีปราชญ์
log
สำหรับเรื่องนี้ได้ยินชื่อเสียงจากการเล่นเกมอ่านหนังสือในห้องสมุด เว็ปพันธ์ทิพย์ คำวิจารณ์ของทุกคนที่อ่านผ่านตาต่างเห็นพ้องต้องกันว่าเรื่องนี้สนุก ลองไปหาที่ชั้นของสำรักพิมพ์ฟิสิกส์เซ็นเตอร์ในร้านพี่ตาก็ไม่เห็นสักที จนได้เห็นวางอยู่บนชั้นหลังโต๊ะพี่ตา ถึงได้รู้ว่ามี
ความประทับใจแรกของเรื่องนี้คือ สำนวนการเล่าเรื่องแบบบุคคลที่ 1 ของนางเอกค่ะ อาจเป็นเพราะเธอเป็นคนที่มีอารมณ์ขัน ทำให้การมองโลกยุคโบราณสนุกสนานร่าเริง บวกกับความคิดแผลงๆตามประสาสาวสมัยใหม่จนเรียกเสียงหัวเราะได้ ที่จำได้แม่นต้องยกให้ตอนที่ พี่ขุนบื้อของเกศสุรางศ์ถามหาของแทนใจก่อนไปฝรั่งเศสที่เจ้าตัวไม่อยากให้ซ้ำใคร ความคิดแรกที่ผุดขึ้นมาคือ กางเกงใน ช่างคิดไปได้นะหล่อน ดีที่ยังรู้ควรไม่ควรว่ามันจะกลายเป็นความอุบาทมากกว่าจะซึ้ง เลยเปลี่ยนเป็นหมอนยัดนุ่นแทนที่หนุนอยู่ทุกวันแทน สำหรับพระเอกเรื่องนี้ออกแนวขรึม แต่พอรักชอบนางเอกก็คอยหยอดเป็นระยะพอให้จักกะเดียม แต่ยังไม่น่ารักถึงขนาดกรี๊ดกร๊าดหลังอ่านจบ สรุปว่า นางเอกเป็นช้างเท้าหน้าในเรื่องของความสนุกในเรื่องนีัโดยแท้
ตอนที่ชอบเป็นพิเศษในเรื่องก็หนีไม่พ้นฉากพาเที่ยวตลาด เพราะตลาดเหมือนเป็นสถานที่ซึ่งเป็นตัวแทนวิถีชีวิตความเป็นอยู่ของชาวบ้าน มันเหมือนได้ไปเห็นบรรยากาศเก่าๆที่เราอยากเห็นด้วยตาตัวเองเหลือเกินแต่เป็นไปไม่ได้ อีกอย่างที่ชอบคือ วิธีทำของโบราณต่างๆ อย่างแป้งร่ำ กว่าจะได้แต่ละเม็ด รู้สึกถึงโลกในอดีตที่เวลาเดินช้าจริงๆ
สำหรับเรื่องที่เหนือความคาดหมายในเรื่อง ต้องยกให้ท้าวทองกีบม้า เราเคยได้ยินชื่อเธอในฐานะผู้ให้กำเนิดขนมไทยมานาน แต่ไม่รู้เลยว่าเธอเป็นภรรยาของคอนสแตนตินฟอลคอน รวมถึงความบัดซบในชีวิตแต่งงานของเธอ หวังว่าส่วนนั้นจะเป็นเพียงจินตนาการของคนเขียน
เป็นนิยายที่อ่านสนุกเพลิดเพลินอีกเรื่อง ได้ข่าวว่าช่อง 3 ซื้อไปทำละครโทรทัศน์แล้ว เห็นว่าโป๊ปมาวินได้ขึ้นแท่นพระเอก ส่วนนางเอกยังไม่แน่ชัด แอบลุ้นน้องแต้ว จะให้ดีผู้กำกับขอเป็นป้าแจ๋ว จะฝันมากไปไหมเนี่ย
ปกติเเล้วเป็นคนที่ไม่ชอบอ่านหนังสือรักๆไคร่ๆสักเท่าไหร่นักเเต่บุพเพสันนิวาสไม่ได้มีเเต่รักอย่างเดียว มีบู้ด้วย ตลกอีกต่างหากอ่านไปยิ้มไปน้ำตาจะไหลก็มีหลายรสชาด ได้อ่านเเล้วก็ยากที่จะวางลงได้เเละได้อะไรหลายต่อหลายอย่างที่ได้รับจากหนังสือเล่มนี้ จึงขอขอบคุณ รอมเเพง มากๆ
ตอบลบตอนนี้มีข่าวออกมาว่า ชมพู่ อารยา จะมารับบทเป็นการะเกด อดทำหน้าเมื่อยไม่ได้แฮะเรา ถ้าการะเกดหน้าฝรั่งซะขนาดนั้น แล้ว ท้าวทองกีบม้าจะขนาดไหน ต้องฝรั่งผมทองเท่านั้นละมั้ง... ไม่รู้ว่าพอละครออกมาจะทำใจดูจนจบไหวมั้ย หรือจะโบกมือลาตั้งแต่ตอนแรกเหมือนทวิภพ 2011
ตอบลบ