เรื่อง | Tsugumi Ohba |
ภาพ | Takeshi Obata |
จำนวนเล่มปัจจุบัน | 15 |
สำนักพิมพ์ | ญี่ปุ่น Shueisha ไทย Nation Edutainment |
plot
ทาคากิ ชวน มาชิโระ มาเป็นนักเขียนการ์ตูนเพราะบังเอิญไปเห็นสมุดวาดเล่นที่ มาชิโระ ลืมทิ้งไว้ที่โรงเรียน มาชิโระปฏิเสธทันทีเพราะเขาเคยเห็นตัวอย่างความยากลำบากของอาของเขาซึ่งเป็นนักเขียนการ์ตูนที่เสียชีวิตไปแล้ว แต่ทาคากิไม่ยอมแพ้ เขาใช้ไม้เด็ดโดยการพามาชิโระมาที่บ้านของมิโฮะสาวที่มาขิโระชอบ แล้วประกาศว่า เขาจะเป็นนักเขียนการ์ตูน มาชิโระจึงเผลอโพล่งออกไปว่าจะจับคู่กับทาคากิ เมื่อประสบความสำเร็จเขาขอให้เธอแต่งงานกับมิโฮะ ซึ่งสาวเจ้าก็ตอบตกลงแต่มีข้อแม้ว่าจะไม่เจอกันจนกว่าความฝันจะเป็นความจริง
คู่หูทั้งสองเริ่มจากการเขียนต้นฉบับไปเสนอที่กองบรรณาธิการบริษัท ชูเอฉะ เจ้าของนิตยสารโชเน็นจั๊มยอดนิยม เขาได้คุยกับ อากิระ ฮัตโตริ กองบรรณาธิการคนหนึ่ง ฮัตโตริสนับสนุนให้ลองเขียนเรื่องสั้นมาลงนิตยสารฉบับพิเศษ อากามารุ จั้ม ภายใต้นามปากกา อาชิโรกิ มุโต โดยมีคู่แข่งคนสำคัญ คือ นีซึมะ เอย์จิ อัจฉริยะมัธยมปลาย ผลที่ออกมาคือ นีซึมะ ครองอันดับที่ 1,2 ส่วนพวกเขาได้ที่ 3 นีซึมะ จึงได้สิทธิ์เขียน series ลงใน Shonen jump เล่มหลัก มาชิโระตัดสินใจที่จะลองสู้กับ นีซึมะ ด้วยการ์ตูนบู๊แต่ไม่ผ่านการพิจารณา ระหว่างที่กำลังคิดเรื่องต่อไป มาชิโระ ก็ถูกทาบทามให้ไปเป็นผู้ช่วยของ นีซึมะ
นีซึมะ ชอบผลงานของคู่หูมาชิโรกิ มุโต บวกกับนิสัยที่เป็นคนซื่อสัตย์ต่อตัวเอง และรักการ์ตูนจากใจจริง ทำให้ทั้งสองเป็นเพื่อนกันได้อย่างง่ายดาย งานผู้ช่วยทำให้ มาชิโระ ได้คิด มาชิโระย้อนกลับไปหาตัวละคร นักสืบ ที่เคยจินตนาการขึ้นในวัยเด็ก ซึ่งบังเอิญตรงกับ ทาคากิ ทั้งสองคนเขียน story board ไปเสนอขอลง series ซึ่งก็ได้รับการยอมรับแต่มีเงื่อนไขว่า เรื่องนี้จะต้องชนะรางวัล jump gloden future cup และ ต้องลองเขียนต้นฉบับสองอาทิตย์ต่อตอนมาส่ง ซึ่งพวกเขาก็ผ่านมันไปได้อย่างสวยงาม จนในที่สุดก็ได้ลง series
พอถึงเวลาทีเรื่องจะได้ลงจริงๆ มีการเปลี่ยนผู้ดูแลเป็น มิอุระ โกโร่ ด้วยท่าทางกระตือรือร้นของเขาทำให้การทำงานร่วมกันเป็นไปอย่างราบรื่น แต่วิถีทางนักเขียนก็ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาย เมื่อความนิยมของ Trap การ์ตูนแนวสืบสวนของทั้งสองคนได้อันดับใน Shonen jump แย่ลงเรื่อยๆ ซึ่งเสี่ยงต่อการถูกตัดจบ คู่หูอาชิโรกิ มุโตะแก้ปัญหาด้วยการเพิ่มความเฉียบคมในบทพูดตามคำแนะนำของ มิอุระผู้ดูแล หลังจากนั้นอันดับของ Trap ก็เริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ แต่จู่ๆมาชิโระเกิดก็ป่วยหนักถึงขนาดต้องผ่าตัด เพราะร่างกายอ่อนแอ ทางกองบรรณาธิการตัดสินใจให้หยุดเขียนจนกว่าจะจบมัธยมปลายเพราะกลัวว่าจะเกิดเหตุการณ์ซ้ำรอยอาของเขา เหล่านักเขียนการ์ตูนรุ่นใหม่ที่รู้จักกับมาชิโระไม่เห็นด้วย รวมหัวกันประท้วงไม่ลงผลงานจนกว่าทางบรรณาธิการจะตัดสินใจใหม่ ทางด้านมาชิโระถึงอยู่โรงพยาบาลก็ยังเขียนงานต่อไป เมื่อออกจากโรงพยาบาลก็นำเอางานที่เขียนได้ไปแสดงให้บรรณาธิการเห็นถึงความเป็นมืออาชีพของเขา จนหัวหน้าบรรณาธิการยอมเอาเรื่องนักสืบ Trap กลับมาลงใหม่อย่างเร็วที่สุด แต่ลำดับแบบสอบถามหลังจากที่ได้กลับมาลงใหม่กลับตกต่ำ จนถูกตัดจบ
คู่หูอาชิโรกิมุโตะลองเปลี่ยนมาเขียนการ์ตูนแก๊กตามคำแนะนำของผู้ดูแล ถึงแม้ว่าจะได้ลงซีรีย์ใน Jump แต่อันดับที่ได้ก็อยู่แค่กลางๆ ทำให้มาชิโระอยากเลิกเขียน เพื่อสร้างผลงานใหม่ในแนวถนัดที่จะสามารถเอาชนะเอย์จิได้ ทาคากิกับทาชิโระไปปรึกษาเรื่องการเลิกเขียนซีรีย์กับกอง บอกอ โดยยอดเดิมพันว่าภายในครึ่งปีที่สัญญายังเหลืออยู่ เขาจะสร้างผลงานใหม่ที่สูสีกับเอย์จิให้ได้ หาไม่แล้วก็ยอมที่จะไม่ได้เขียนลง Jump อีกต่อไป
ในที่สุดอาชิโรกิได้ลงซีรีย์ใหม่ในชื่อเรื่อง ชมรมอาชญากรรมสมบูรณ์แบบ แต่สิ่งที่น่ายินดีไม่ได้หมดไปเพียงแค่นั้น คุณฮัตโตริที่ร่วมหัวจมท้ายกันมาตั้งแต่ต้นได้กลับมาดูแลทั้งคู่อีกครั้ง ชมรมอาชญากรรมสมบูรณ์แบบ เปิดตัวตอนแรกเป็นอันดับ 1 แต่ผลสัปดาห์ถัดมายังแซง + natural ของเอย์จิไม่ได้สัดที พวกเขาจึงเดิมพันกับ ตอนยาว 5 ตอนสุดท้าย หากยังไม่สำเร็จจะถูกตัดจบในตอนที่ 25 และก็ได้ผล PCP แซง + natural ได้ในตอนสุดท้าย ตอนนี้ PCP ถือว่าเป็นการ์ตูนยอดนิยม จะมีการผลิต Drama CD และ นิยายออกมา แต่ไม่สามารถทำเป็น animation ได้เพราะเนื้อหาไม่เหมาะสม มาชิโระพยายามพัฒนาตัวเองให้เขียนงานได้เร็วขึ้น เพื่อเพิ่มโอกาสที่จะเขียนเรื่องที่ 2
charecter
มาชิโระ โมริทากะ : หนึ่งในคู่หู อาชิโรกิ มุโต รับหน้าที่ดูแลเรื่องภาพ สัญญากับอาซึกิว่าถ้าการ์ตูนได้เป็น Animation จะแต่งงานกัน
ทาคากิ อาคิโตะ : หนึ่งในคู่หู อาชิโรกิ มุโต รับหน้าที่ดูแลเรื่อง story board เป็นคนชักชวนมาชิโระเข้ามาเป็นนักเขียนการ์ตูน
อาซึกิ มิโฮะ : มีความฝันว่าจะเป็นนักพากษ์ สัญญากับมาชิโระว่า หากประสบความสำเร็จได้พากษ์บทตัวเอกจะแต่งงานกัน
นีซึมะ เอย์จิ : นักเขียนการ์ตูนอัจฉริยะ เป็นคู่แข่งคนสำคัญที่ อาชิโรกิ มุโต จะต้องก้าวข้ามไปให้ได้ แต่ก็เป็นเพื่อนที่ดีในขณะเดียวกัน เป็นคนที่จุดแรงบันดาลใจให้กับทั้งคู่เมื่อถึงทางตันเสมอlog
นี่ถือเป็นการ์ตูนที่ตีแผ่ความฝันในการเป็นนักเขียนการ์ตูนแบบเข้มข้นเรื่องแรกเลย ลองอ่านดูแล้วถึงเพิ่งรู้แจ้งเห็นจริงว่า อาชีพนักวาดการ์ตูนนี่ไม่ได้เป็นกันง่ายๆ กว่าจะได้รับการยอมรับต้องผ่นหลายด่านมากเลย คนที่สามารถเป็นนักเขียนการ์ตูนได้ ไม่ใช่แค่ว่าเขียนการ์ตูนสนุกๆได้อย่างเดียว นี่คงเป็นเหตุผลที่นักเขียนที่มีเชื่อเสียงบางคนที่เราติดตาม และรอคอยผลงานกว่าจะกลับมามีผลงานใหม่ได้ต้องใช้เวลา และนี่คือเหตุผลที่การ์ตูนบางเรื่องยาวเป็น 10 ปีก็ไม่ยอมจบ เพราะคนที่มีผลงานติดตลาดแล้วจำเป็นต้องยึดบัลลังค์ของตัวเองไว้ให้ดี
ตัวละครโปรดของเรื่องนี้ไม่ใช่ตัวเอก แต่เป็นคู่แข่ง ซึ่งก็คือ นีซึมะ เอย์จิ ถึงแม้ว่าตอนแรกที่ออกโรงจะเรียกความหมั่นไส้ได้อย่างท่วมท้น กับประโยคที่ว่า "ถ้าผลงานของผมได้เป็นอันดับ 1 ขอสิทธิ์ในการตัดจบ series ที่เขาไม่ชอบ 1 เรื่อง" ตอนนั้นนึกคันไม้คันมืออยากตบหัวตะหงิดๆ แต่พอเล่ม 3 ตอนที่นีซึมะได้เจอกับคู่หู อาชิโรกิ แล้วดอดมาเกาะโต๊ะทักทายอย่างชื่นชม แถมยังดีใจที่มีคนรุ่นราวคราวเดียวกันร่วมเขียนการ์ตูนลงใน jump ทำให้ความหมั่นไส้กลับตาลปัตเป็นความเอ็นดูตัวละครนี้ไปซะได้ พอยิ่งได้ออกโรงมากขึ้นตอนที่มาชิโระเป็นผู้ช่วยก็ยิ่งชอบ เขาเป็นคนที่ยอมรับความคิดเห็นของคนอื่นดี รวมๆแล้วเป็นคนที่มีนิสัยน่ารักมาก บวกกับท่าทางเอ๋อๆ แต่ดูมีเสน่ห์ ชอบผูกมิตรกับบรรดานักเขียนการ์ตูนหน้าใหม่ไปทั่ว แถมแต่ละคนก็ทำท่าจะติดเขาซะด้วยนะ HaHa
เล่ม 13 ระหว่างบรรยากาศ super reader love festival ก็มีเรื่องรักๆมาให้ลุ้น ฮิรามารุที่ตั้งแต่อ่านมาไม่เคยนึกจะชอบ ก็นะพ่อเจ้าพระคุณเกี่ยงงานยังกับอะไรดี แต่พออ่านเล่มนี้กลับเอาใจช่วยตอนเขาสารภาพรักกับอาโอกิ ความน่ารักของเจ้าหมอนี่เพิ่งจะมีให้เห็นก็ตอนนี้เอง ขำฉากบนสะพานลอยที่นักเขียนการ์ตูนกับผู้ดูแลตะโกนฉะกันมาก คุณผู้ดูแลแบบว่าเปิด จนฮิรามารุบอกว่า โกหกมั่งก็ได้น๊า… พอตอนสารภาพรักพวกเพื่อนๆร่วมก๊วนมาทันพอดี เลยมีกำลังใจช่วยเชียร์เพียบ แถมสำเร็จซะด้วย
ในที่สุดคู่แข่งของคู่หูอาชิโรกิมุโตะก็เริ่มปรากฏตัวเพื่อสร้างสีสันแล้วค่ะ เริ่มด้วยเล่ม 14 กับ นานามิเนะ โทรุ นักเขียนการ์ตูนหน้าใหม่ที่ชื่นชอบผลงานของอาชิโรกิมุโตะ แต่วิธีการที่เขาใช้เพื่อเข้ามาสู่วงการนักเขียนนี่ถึงแม้จะไม่ผิดอะไรมากในสายตาของเรา แต่ที่ทำให้ตัวร้ายคนนี้น่าโมโหคือความอวดดี และกิริยาท่าทางดูถูกวิธีการเขียนการ์ตูนแบบดั่งเดิม ทำให้คนอ่านคันไม้คันมืออยากต่อยหมอนี่ให้สำนึกสัก 2 – 3 หมัด
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น