ชื่อภาษาไทย - เทพศาสตรา
ชื่อภาษาญี่ปุ่น - Otagi Matsuri
เรื่อง และ ภาพ - Junya Inoue
จำนวนเล่ม - 12
สำนักพิมพ์ - Siam Inter Comic
อ่านจบเมื่อ - 30 พฤษภาคม 2554
เรื่องย่อ
เมืองมิยาโคโนะ ที่นับวันจะพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ การปรับเปลี่ยนพื้นที่มากมายเพื่อเพิ่มประโยชน์ใช้สอยทำให้วงเวทย์ซึ่งทำหน้าที่ผนึกเค็นโซคุทั้ง 10 เสื่อมลง อาวุธที่สามารถต่อกรกับเหล่าเค็นโซคุได้มีเพียงศาสตราเทพซึ่งเป็นร่างจำแลงของเทพพิทักษ์ 4 ทิศ ผู้ที่เทพศาสตราเข้าไปสิงสถิตจะต้องถวายของที่สำคัญที่สุดเป็นเครื่องสังเวย
ซุรุกะ โยสุเกะ ทำศาลเจ้าที่สถิตย์ของซุซาคุพังโดยบังเอิญ ถวายอนาคตเป็นเครื่องสังเวยทำให้เขามีอายุเหลือเพียง 1 ปี อาวุธของเขาคือ ธนูซุซาคุ โยซุเกะ ร่วมมือกับ โยโมกิ อินาเบะ ซึ่งมีพลังเห็นอสูร, เอโซ เจ้าของทวนเซย์ริว, มิคาวะ อิโอริ เจ้าของโล่เก็นบุ และ ไค เค็นจิเจ้าของกรงเล็บเบี๊ยกโกะ เป็นเพื่อนร่วมรบโดยประสานงานเจ้าหน้าที่การปกครองส่วนท้องถิ่น เพื่อลดความเสียหายให้เกิดขึ้นน้อยที่สุด
การกำจัดเค็นโซคุตัวสุดท้ายเกิดผิดพลาด ชิ้นส่วนชิ้นหนึ่งของมันหลุดเข้าไปในศาลเจ้าโรคุโจ ปลุกโรคุโจ ชิเงฟุมิ ขึ้นมาได้สำเร็จ ชิเงฟุมิปลุกบริวารของเขาขึ้นมา ทำให้เค็นโซคุเพิ่มจำนวนขึ้นมาก เค็นจิซึ่งติดอยู่ในบริเวณนั้นถูกจับเป็นตัวประกัน เอโซที่พยายามเข้าไปช่วยถูกจับไป ส่วนโยซุเกะที่ไม่เหลือลูกศรแล้วยอมแลกชึวิตที่เหลือ 14 วันกับศรคู่ชีวิต 14 ดอก
โยสุเกะ กับ อิโอริ บุกไปช่วยเค็นจิกับเอโซ พวกเขาก็เอาชนะ ชิเงโอมิได้สำเร็จ โยเมกิใช้มนต์ต้องห้ามสลายเทพศาสตรา ปลดปล่อยจากหน้าที่เพื่อช่วยชีวิตโยซุเกะ
ตัวละครสำคัญ
ซุรุกะ โยสุเกะ : ร่างสถิตย์ของธนูซุซาคุ ใช้อนาคตเป็นของถวาย ทำให้มีชีวิตเหลืออีกเพียง 1 ปี
โยโมกิ อินาเบะ : มิโกะของศาลเจ้าโรคุโจ มีพลังเห็นอสูร มีพวกภูติหมาจิ้งจอกตัวน้อยคอยช่วยเหลือ
เอโซ : ร่างสถิตย์ของทวนเซย์ริว ใช้ตาทั้งสองข้างเป็นของถวาย เป็นคนแรกที่ครอบครองศาสตราเทพ ทำให้ผนึกของเค็นโซคุคลายลง
มิคาวะ อิโอริ : ร่างสถิตย์ของโล่เก็นบุตั้งแต่อยู่ในท้องมารดา ใช้ความอบอุ่นของแม่เป็นของถวาย
ไค เค็นจิ : ร่างสถิตย์ของกรงเล็บเบี๊ยกโกะ ใช้ชีวิตของเพื่อนเป็นของถวาย
บันทึก...คนอ่าน
จุดสำคัญของการอ่านเรื่องนี้คือการเอาใจช่วยโยซุเกะ กับ โยโมกิ รอดูอย่างเดียวเลยว่าพอปราบเค็นโซคุได้ครบ 10 ตนแล้ว สองคนนี้จะเป็นอย่างไร โยสุเกะจะตายไหม ชอบเหตุการณ์ในเล่ม 7 ที่สองคนนี้ต้องร่วมมือปราบเค็นโซคุที่หน้าตาเหมือนปลาดุก สองคนช่วยกันน่ารักดี คู่นี้อยากให้จบแบบ happy ending มากๆเลย โดยเฉพาะหลังจากอ่านตอนที่เปิดตัวแฟนของโยโมกิ แล้วโยสุเกะตัดใจ เพราะคิดว่าถึงยังไงตัวเองก็มีชีวิตอยู่อีกไม่นาน สีหน้า แววตานี่ดูแล้วซาบซึ้งมากๆ จากที่เท่ห์กว่าชาวบ้านอยู่แล้วตลอดเรื่อง ก็ยิ่งเท่ห์เข้าไปใหญ่
เรื่องนี้สนุกตรงที่การดำเนินเรื่อง เพราะฉากต่อสู้ไม่ค่อยยาวเท่าไหร่ ส่วนใหญ่พระเอกจะโดนเล่นงานก่อน แต่พอจับเคล็ดได้ก็ฟันฉัวะเดียวจบข่าว เพราะผู้ถือครองศาสตราเทพทั้ง 4 คนที่ต้องยอมเสียสละถวายสังเวยครั้งแล้วครั้งเล่าเพื่อให้ได้พลังด้วยเหตุผลที่แตกต่างกัน
ตอนสุดท้ายที่โยเมกิใช้เวทย์ต้องห้ามสลายศาสตราเทพเพื่อช่วยชีวิตโยสุเกะ บรรดาเทพศาสตราต่างต่อว่าความเห็นแก่ตัวของมนุษย์ อ่านตรงนี้แล้วสงสารศาสตราเทพเหมือนกันที่ถูกใช้แล้วก็ถีบหัวส่ง แต่ทำไงได้ ชีวิตพระเอกย่อมสำคัญที่สุด และในที่สุดก็จบแบบ Happy จนได้ แต่รู้สึกว่ามันไม่ประทับใจ แล้วก็ไม่ค่อยชัดเจนในความรู้สึกยังไงไม่รู้ ตอนที่โยซุเกะบอกว่าจะดูแลโยเมกิ แทนที่เธอจะยืนร้องไห้น้ำตานองหน้า เธอน่าจะกระโดดกอดพระเอกไปเลยมันจะได้ชัดเจนในความสัมพันธ์สมใจคนอ่าน
ซุรุกะ โยสุเกะ : ร่างสถิตย์ของธนูซุซาคุ ใช้อนาคตเป็นของถวาย ทำให้มีชีวิตเหลืออีกเพียง 1 ปี
โยโมกิ อินาเบะ : มิโกะของศาลเจ้าโรคุโจ มีพลังเห็นอสูร มีพวกภูติหมาจิ้งจอกตัวน้อยคอยช่วยเหลือ
เอโซ : ร่างสถิตย์ของทวนเซย์ริว ใช้ตาทั้งสองข้างเป็นของถวาย เป็นคนแรกที่ครอบครองศาสตราเทพ ทำให้ผนึกของเค็นโซคุคลายลง
มิคาวะ อิโอริ : ร่างสถิตย์ของโล่เก็นบุตั้งแต่อยู่ในท้องมารดา ใช้ความอบอุ่นของแม่เป็นของถวาย
ไค เค็นจิ : ร่างสถิตย์ของกรงเล็บเบี๊ยกโกะ ใช้ชีวิตของเพื่อนเป็นของถวาย
บันทึก...คนอ่าน
จุดสำคัญของการอ่านเรื่องนี้คือการเอาใจช่วยโยซุเกะ กับ โยโมกิ รอดูอย่างเดียวเลยว่าพอปราบเค็นโซคุได้ครบ 10 ตนแล้ว สองคนนี้จะเป็นอย่างไร โยสุเกะจะตายไหม ชอบเหตุการณ์ในเล่ม 7 ที่สองคนนี้ต้องร่วมมือปราบเค็นโซคุที่หน้าตาเหมือนปลาดุก สองคนช่วยกันน่ารักดี คู่นี้อยากให้จบแบบ happy ending มากๆเลย โดยเฉพาะหลังจากอ่านตอนที่เปิดตัวแฟนของโยโมกิ แล้วโยสุเกะตัดใจ เพราะคิดว่าถึงยังไงตัวเองก็มีชีวิตอยู่อีกไม่นาน สีหน้า แววตานี่ดูแล้วซาบซึ้งมากๆ จากที่เท่ห์กว่าชาวบ้านอยู่แล้วตลอดเรื่อง ก็ยิ่งเท่ห์เข้าไปใหญ่
เรื่องนี้สนุกตรงที่การดำเนินเรื่อง เพราะฉากต่อสู้ไม่ค่อยยาวเท่าไหร่ ส่วนใหญ่พระเอกจะโดนเล่นงานก่อน แต่พอจับเคล็ดได้ก็ฟันฉัวะเดียวจบข่าว เพราะผู้ถือครองศาสตราเทพทั้ง 4 คนที่ต้องยอมเสียสละถวายสังเวยครั้งแล้วครั้งเล่าเพื่อให้ได้พลังด้วยเหตุผลที่แตกต่างกัน
ตอนสุดท้ายที่โยเมกิใช้เวทย์ต้องห้ามสลายศาสตราเทพเพื่อช่วยชีวิตโยสุเกะ บรรดาเทพศาสตราต่างต่อว่าความเห็นแก่ตัวของมนุษย์ อ่านตรงนี้แล้วสงสารศาสตราเทพเหมือนกันที่ถูกใช้แล้วก็ถีบหัวส่ง แต่ทำไงได้ ชีวิตพระเอกย่อมสำคัญที่สุด และในที่สุดก็จบแบบ Happy จนได้ แต่รู้สึกว่ามันไม่ประทับใจ แล้วก็ไม่ค่อยชัดเจนในความรู้สึกยังไงไม่รู้ ตอนที่โยซุเกะบอกว่าจะดูแลโยเมกิ แทนที่เธอจะยืนร้องไห้น้ำตานองหน้า เธอน่าจะกระโดดกอดพระเอกไปเลยมันจะได้ชัดเจนในความสัมพันธ์สมใจคนอ่าน
1st rewrite: 12 เมษายน พ.ศ. 2563
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น