Team medical dragon

 
ชื่อภาษาญี่ปุ่น - Iryu 3
ชื่อภาษาอังกฤษ - Team medical dragon 3

เรื่องย่อ

      เมื่อหมอคิโต้ หัวหน้าแผนกฉุกเฉินขึ้นดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการคนใหม่ของเมชิน เธอมุ่งมั่นที่จะพัฒนาเมชินให้กลับมาเป็นผู้นำในวงการแพทย์อีกครั้ง สิ่งแรกที่เธอลงมือทำ คือ การชุบชีวิตทีมดราก้อน ส่วนอดีตผู้อำนวยการโนงุจิก็ย้ายกลับมาที่เมชินเช่นกัน โดยดึงตัว คุโรกิ ผู้เชี่ยวชาญการรักษาด้วยสายสวนมาเป็นคู่แข่งกับ team dragon

     ช่วงแรก ๆ การรักษาด้วยสายสวนได้รับความนิยมจากคนไข้เพราะคนไข้สามารถฟื้นตัวได้เร็วกว่า เป็นช่วงที่แผนกศัลยศาสตร์หัวใจย่ำแย่ อาซาดะเกิดอุบัติเหตุตกจากดาดฟ้าตึกโรงพยาบาล เพราะช่วยเหลือผู้ป่วยเด็กโรคหัวใจที่คิดสั้น อิจูอินผ่าตัดช่วยชีวิตเขาไว้ได้ ถึงแม้จะขาดอาซาดะแต่ความเป็นทีมของ team dragon ทำให้การผ่าตัดกรณียาก ๆ ประสบความสำเร็จติดต่อกัน เมื่ออาซาดะหายป่วยกลับมาผ่าตัดได้เต็มตัวก็ทำให้แผนกศัลยแพทย์หัวใจคึกคักขึ้นอีกครั้ง

     โนงุจิเล่นใต้โต๊ะจนได้รับเลือกเป็นผู้อำนวยการคนใหม่ เขานำเข้าคนไข้ที่มีชื่อเสียงจากต่างประเทศมาผ่าตัดที่เมชินตามโครงการสร้างเมชินให้เป็นศูนย์การแพทย์นานาชาติ แต่ team dragon ไม่ยอมละทิ้งคนไข้อื่นที่ต้องการความช่วยเหลือ พวกเขาตัดสินใจผ่าตัดทั้งสองเคสพร้อมกันโดยเรียกกำลังเสริมมาจากโรงพยาบาลโฮคุโย ระหว่างการผ่าตัดมีคนไข้ด่วนเข้ามาอีกคน ถึงแม้ว่าหมอจะสามารถผ่าตัดได้ แต่เครื่องปอด หัวใจเทียมมีไม่เพียงพอ team dragon ร่วมมือกับหมอคุโรกิจนการผ่าตัดทั้ง 3 เคสผ่าไปได้ด้วยดี

ตัวละครสำคัญ

	อาซาดะ ริวทาโร่ :      ศัลยแพทย์หัวใจมือระดับเทพ ปกติเค้ามักจะมกตัวอยู่ตามศูนย์การแพทย์เฉพาะกิจในที่ทุรกันดาร จะกลับมาแสดงฝีมือเป็นระยะเวลาสั้นๆเมื่อถูกเรียกตัวเท่านั้น
	คาโต้ อากิระ :      หัวหน้าแผนกศัลยแพทย์หัวใจ เชี่ยวชาญด้านการผ่าตัดหัวใจเด็กทารก เป็นคนที่ดึงตัวอาซาดะมาเข้าทีมเพื่องานวิจัยระดับศาสตราจารย์ เธอกลับมาประจำที่เมชินอีกครั้งหลังจากไปศึกษาที่อเมริกา
	อิจูอิน โนโบรุ :     ศัลยแพทย์ที่เข้าทีมมา ตั้งแต่เป็นหมอฝึกหัด ด้วยความสามารถในการเรียนรู้ที่โดดเด่น
	อาราเสะ มอนจิ :     วิสัญญีแพทย์มากความสามารถ สามารถคาดน้ำหนักตัวของคนอื่นได้อย่างแม่นยำด้วยการมองเพียงครู่เดียว เป็นไม่กี่คนที่ตามความเร็วของอาซาดะได้ทัน
	ฟูจิโยชิ เคสุเกะ :     หมออายุรเวทย์ซึ่งมีบทบาทสำคัญในการดูแลคนไข้หลังการผ่าตัด เขาต้องสูญเสียลูกสาวที่อายุยังน้อยไปจากโรคร้าย ตอนนี้กำลังทำวิจัยเกี่ยวกับเวทย์ศาสตร์ฟื้นฟูสภาวะเสื่อมโดยใช้เซลล์ต้นกำเนิดหัวใจเพื่อนำมาใช้รักษาโรคหัวใจที่ไม่สามารถรักษาให้หายสนิทด้วยการผ่าตัด

บันทึก...คนดู

    รู้สึกว่าเท่าที่ดูมาภาค 3 เป็นภาคที่ดราม่าที่สุด เพราะเนื้อเรื่องสองภาคที่แล้วเน้นที่การการผ่าตัด ไม่ว่าจะเป็นการผ่าตัดเกี่ยวกับหัวใจ ผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจ การผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจควบผ่าตัดเปลี่ยนตับ ผ่าตัดสองเคสยาก ๆ สองรายพร้อมกัน ส่วนสมาชิกในทีมส่วยใหญ่เป็นคนเดิมมาตั้งแต่ภาค 1 มีแค่นางพยาบาลส่งเครื่องมือที่เปลี่ยนคนใหม่เลยไม่ต้องไปคอยตามแก้ปมในใจของแต่ละคนเพื่อเอาเข้ามาร่วมทีมแล้ว ภาคนี้เลยเทดราม่าไปที่เรื่องของคนไข้

     คนไข้ที่มาขอความช่วยเหลือแต่ละคนเป็นหนักขนาดแอบคิดว่าตายไปเลยท่าจะดีกว่า หรือ การที่สมาชิกในทีมต้องประสบปัญหาเกี่ยวกับสุขภาพ ไม่ว่าจะเป็นอาราเสะที่เส้นเลือดหัวใจตีบตอนชาวบ้านมือไม่ว่าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งอาซาดะที่ตกตึกจนเกือบตาย รอดมาแล้วยังความจำเสื่อมชั่วคราว แถมพอทำท่าจะหายดีก็มีอาการ PTSD แทรกซ้อนเข้ามาไปอีก



      ส่วนสมาชิกที่เคยมีบทบาทในภาคที่ 2 ก็มีสองคนนี้โผล่มา ช่วยให้หายคิดถึงไปหน่อย ว่าแต่ภาคนี้ต้องผ่าสองห้องพร้อมกัน น่าจะเรียกวิสัญญีแพทย์สาวคนนั้นมาเพิ่มอีกสักคน



      ฉากการเดินสวนสนามแบบนี้ จะมีปรากฎในทุกภาคตอนเข้าห้องผ่าตัดใหญ่เคสยากสุดๆนตอนจบของเรื่อง ภาคนี้ก็ไม่เว้นเช่นกัน ฉากแบบนี้จะว่าเท่ก็เท่ มองอีกมุมหนึ่งจะว่าน่าหมั่นไส้ก็ได้เหมือนกัน แต่เพราะเรื่องนี้คนเดินนำหน้าได้หนุ่มมาดสุดยอดแบบอาซาดะ เลยหนักไปทางความเท่มากกว่า แม้ภาคนี้ไว้เคราหรอมแหรมน่าโดดเข้าไปโกนให้แต่ความเท่ห์ตอนใส่เสื้อกาวน์ก็ไม่ได้ลดน้อยลงเลย เท่ตามนิยาม dark tall hansome



    จบตอน อาซาดะก็ออกไปเร่ร่อนเหมือนเคย เมื่อชาติต้องการเขาค่อยกลับมา ส่วนหญิงเหล็กคุณหมอคิโต้ก็ออกภาคสนามทั้งๆที่นั่งตำแหน่งผู้อำนวยการ เท่ห์สุดๆ ก่อนจบอาซาดะทิ้งท้ายไว้ว่า จะให้คุโรกิได้เห็นทีมที่สุดยอดทีมอื่นอีก สงสัยจะมีภาคต่อ ที่จริงอยากเห็นตอนอาซาดะไปอยู่ตามที่ทุรกันดารมากกว่า ด้วยสมองที่สามารถคิดพลิกแพลงในยามฉุกเฉินอย่างเขาต้องสนุกมากแน่ๆ...

Quote

	สิ่งที่ผูกพันหมอกับคนไข้ไว้ด้วยกันไม่ใช่ใบยินยอม แต่เป็นความเชื่อใจ
	ไม่ว่าหมอจะพยายามแค่ไหน ก็ยังมีคนไข้ที่ไม่สามารถช่วยชีวิตได้ คนไข้ที่ไม่อยากต่อสู้กับโรคของพวกเขาเหมือนกับเธอ ถ้าเธอไม่มีความตั้งใจที่จะต่อสู้กับโรคด้วยตัวของเธอเองแล้ว ไม่ว่าหมอจะทำอะไรก็ไม่มีความหวัง สิ่งที่หมอทำได้ มีเพียงยื่นมือออกไปหาคนไข้ที่ต้องการสู้ ความต้องการสู้ที่มาจากตัวของคนไข้เอง