ชื่อหนังสือ กลิ่นปาริชาต
เรื่องย่อ
สลิตาได้ดอกปาริชาตมาจากร้านดอกไม้แปลกประหลาดบนสถานีรถไฟฟ้า หลังจากนั้นเธอก็มักจะฝันแปลก ๆ ว่าตัวเองกลายเป็นสัตว์ต่าง ๆ ที่กำลังตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิต และรอดมาได้ทุกครั้งเพราะชายหนุ่มในชุดขาวปรากฎตัวออกมาช่วย จนกระทั่งฝันว่าตัวเองคือ เลอลักษมี เจ้าหญิงองค์รองของแคว้นกุศารัฐ ความงามของเธอเป็นที่เลื่องลือไปทั่ว วสวัต ราชาแห่งแคว้น มธุระ ปลอมตัวเป็นพ่อค้าวาณิชย์เดินทางมากุศารัฐเพื่อชมโฉมเจ้าหญิงทั้งสอง โดยตั้งใจว่าจะเชิญองค์ที่งดงามกว่าไปเป็นรานี
วสวัตพบเจ้าหญิงเลอลักษมีที่ปลอมตัวเป็นชายออกมาเที่ยวเล่น ทั้งสองพนันกันว่า วสวัต จะต้องได้เห็นโฉมเจ้าหญิงทั้งสองของเมืองกุศารัฐ คนที่แพ้ต้องทำตามความต้องการของฝ่ายตรงข้าม เลอลักษมีออกอุบายหลบเลี่ยงวสวัตได้สำเร็จหลายครั้ง แต่สุดท้ายวสวัตก็ชนะพนันเมื่อเจ้าหญิงเลอลักษมีต้องที่ทำหน้าที่เต้นบูชาถวาย ไม่สามารถปกปิดใบหน้าได้ วสวัตขอพบเธออีกครั้งเพื่อใช้หนี้พนันและมอบเรื่องประดับซึ่งทำจากเพชรสีแดงดั่งโลหิตที่มีชื่อว่า หยาดโลหิตพระศิวะ
เมื่อกลับไปแคว้นมธุระ วสวัตส่งฑูตมาสู่ขอเจ้าหญิงเลอลักษมีไปเป็นรานี แต่พระเจ้ากุศานาถปฏิเสธเพราะเลอลักษมีกับครีษมะลูกพี่ลูกน้องมีใจให้กัน วสวัตตัดสินใจลักพาตัวเจ้าหญิงเลอลักษมีกลับไปยังแคว้นกุศารัฐในคืนสยุมพร เจ้าหญิงเลอลักษมียอมเป็นรานีของวสวัตเพื่อรอจังหวะแก้แค้น ระหว่างนั้นทางกุศารัฐก็แต่งทัพมาชิงตัวเลอลักษมีกลับไปหลายครั้ง หลังจากพระเจ้ากุศารัตน์และเจ้าชายครีษมะสิ้นในการรบ เจ้าหญิงเลอลักษมีตันสินใจวางยาปลงพระชนม์ราชาวสวัตก่อนที่จะยกทัพไปยึดเมืองกุศารัฐได้สำเร็จ
เมื่อตื่นขึ้นจากความฝัน สลิตาได้พบกับคนขายดอกไม้ที่ให้ดอกปาริชาตกับเธอ เขาคือราชาวสวัตที่ไปเกิดเป็นเทวดา วสวัตบอกว่าสลิตาเสียชีวิตแล้ว สิ่งที่เธอเห็นผ่านความฝันทั้งหมดคืออดีตชาติเป็นบ่วงกรรมที่เธอสร้างสมมากับคนอีกหลายคน และขอให้เธอเลือกระหว่างเขากับครีษมะ
สลิตาตัดสินใจเลือกวสวัตโดยไปขอร้องให้ครีษมะที่กลับชาติมาเกิดเป็นคนรักของเธอใช้ชาตินี้ให้ถอนคำสาบานว่าจะรักกันทุกชาติ หลังจากนั้นเทวดาวสวัตก็พาดวงวิญญาณของสลิตาไปครองคู่กันบนสวรรค์
บันทึก...คนอ่าน
ชอบบรรยากาศของนิยายตอนสลิตาระลึกชาติเป็นเลอลักษมีช่วงแรกๆ กับการชิงไหวชิงพริบเพื่อเอาชนะพนันระหว่างพระเอกกับนางเอก ให้ความรู้สึกเหมือนอ่านพันหนึ่งราตรี ลุ้นมากว่าวสวัตจะเอาชนะใจเลอลักษมีได้ยังไง แต่พอมาจบที่การลักพาตัวก็เริ่มเซ็งเล็กน้อย แต่ตั้งตัวได้เพราะมีการพนันรอบสองว่า วสวัตจะไม่หักหาญ แต่ขอเวลา 1 เดือนถ้ายังไม่สำเร็จจะส่งนางเอกคืน จะรอดูว่าวสวัตจะทำยังไง แต่ที่ไหนได้ดันมีนังแม่มดโผล่ออกมาสร้างความวุ่นวาย คอยอยู่ข้างกายนางเอกยุคนโน้น เยงคนนี้เพื่อไม่ให้นางเอกมีความสุข ถึงแม้จะอ่านด้วยความรำคาญนังแม่มดและความเชื่อคนง่ายของนางเอก แต่ก็ต้องยอมรับเรื่องความสมเหตุสมผลของการดำเนินเรื่อง คนที่อยู่ตรงกลางระหว่างสามีที่ตัวเองรัก กับบ้านเกิดเมืองนอน ก็คงมีแค่ 2 ทางเลือก ไม่ปิดหูปิดตายอมโดนครหาไปเลยก็ต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อปกป้องเมืองเกิด แต่ที่แน่ ๆ เลอลักษมีก็ไม่มีทางมีความสุข
ส่วนตอนจบที่ว่าสลิตาจะเลือกใครก็เดาได้ไม่ยาก ฟังจากที่เทวดาวสวัตสาธยายสัมพันธ์รักอันยุ่งเหยิงของครีษมะ เทียบกับตัวเขาเองที่ไม่มีห่วงกับคนอื่นแล้ว ผู้หญิงร้อยทั้งร้อยเลือกวสวัตแน่ เพราะการต้องไปคอยหึงหวงแย่งผู้ชายมันไม่ใช่เรื่องสนุก คนที่ชอบคงมีแต่สาวซาดิสต์เท่านั้นละมั้ง...
| เขียน | จุฑารัตน์ |
| ความยาว | 1 เล่ม |
| สำนักพิมพ์ | สถาพรบุ๊ค |
เรื่องย่อ
สลิตาได้ดอกปาริชาตมาจากร้านดอกไม้แปลกประหลาดบนสถานีรถไฟฟ้า หลังจากนั้นเธอก็มักจะฝันแปลก ๆ ว่าตัวเองกลายเป็นสัตว์ต่าง ๆ ที่กำลังตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิต และรอดมาได้ทุกครั้งเพราะชายหนุ่มในชุดขาวปรากฎตัวออกมาช่วย จนกระทั่งฝันว่าตัวเองคือ เลอลักษมี เจ้าหญิงองค์รองของแคว้นกุศารัฐ ความงามของเธอเป็นที่เลื่องลือไปทั่ว วสวัต ราชาแห่งแคว้น มธุระ ปลอมตัวเป็นพ่อค้าวาณิชย์เดินทางมากุศารัฐเพื่อชมโฉมเจ้าหญิงทั้งสอง โดยตั้งใจว่าจะเชิญองค์ที่งดงามกว่าไปเป็นรานี
วสวัตพบเจ้าหญิงเลอลักษมีที่ปลอมตัวเป็นชายออกมาเที่ยวเล่น ทั้งสองพนันกันว่า วสวัต จะต้องได้เห็นโฉมเจ้าหญิงทั้งสองของเมืองกุศารัฐ คนที่แพ้ต้องทำตามความต้องการของฝ่ายตรงข้าม เลอลักษมีออกอุบายหลบเลี่ยงวสวัตได้สำเร็จหลายครั้ง แต่สุดท้ายวสวัตก็ชนะพนันเมื่อเจ้าหญิงเลอลักษมีต้องที่ทำหน้าที่เต้นบูชาถวาย ไม่สามารถปกปิดใบหน้าได้ วสวัตขอพบเธออีกครั้งเพื่อใช้หนี้พนันและมอบเรื่องประดับซึ่งทำจากเพชรสีแดงดั่งโลหิตที่มีชื่อว่า หยาดโลหิตพระศิวะ
เมื่อกลับไปแคว้นมธุระ วสวัตส่งฑูตมาสู่ขอเจ้าหญิงเลอลักษมีไปเป็นรานี แต่พระเจ้ากุศานาถปฏิเสธเพราะเลอลักษมีกับครีษมะลูกพี่ลูกน้องมีใจให้กัน วสวัตตัดสินใจลักพาตัวเจ้าหญิงเลอลักษมีกลับไปยังแคว้นกุศารัฐในคืนสยุมพร เจ้าหญิงเลอลักษมียอมเป็นรานีของวสวัตเพื่อรอจังหวะแก้แค้น ระหว่างนั้นทางกุศารัฐก็แต่งทัพมาชิงตัวเลอลักษมีกลับไปหลายครั้ง หลังจากพระเจ้ากุศารัตน์และเจ้าชายครีษมะสิ้นในการรบ เจ้าหญิงเลอลักษมีตันสินใจวางยาปลงพระชนม์ราชาวสวัตก่อนที่จะยกทัพไปยึดเมืองกุศารัฐได้สำเร็จ
เมื่อตื่นขึ้นจากความฝัน สลิตาได้พบกับคนขายดอกไม้ที่ให้ดอกปาริชาตกับเธอ เขาคือราชาวสวัตที่ไปเกิดเป็นเทวดา วสวัตบอกว่าสลิตาเสียชีวิตแล้ว สิ่งที่เธอเห็นผ่านความฝันทั้งหมดคืออดีตชาติเป็นบ่วงกรรมที่เธอสร้างสมมากับคนอีกหลายคน และขอให้เธอเลือกระหว่างเขากับครีษมะ
สลิตาตัดสินใจเลือกวสวัตโดยไปขอร้องให้ครีษมะที่กลับชาติมาเกิดเป็นคนรักของเธอใช้ชาตินี้ให้ถอนคำสาบานว่าจะรักกันทุกชาติ หลังจากนั้นเทวดาวสวัตก็พาดวงวิญญาณของสลิตาไปครองคู่กันบนสวรรค์
บันทึก...คนอ่าน
ชอบบรรยากาศของนิยายตอนสลิตาระลึกชาติเป็นเลอลักษมีช่วงแรกๆ กับการชิงไหวชิงพริบเพื่อเอาชนะพนันระหว่างพระเอกกับนางเอก ให้ความรู้สึกเหมือนอ่านพันหนึ่งราตรี ลุ้นมากว่าวสวัตจะเอาชนะใจเลอลักษมีได้ยังไง แต่พอมาจบที่การลักพาตัวก็เริ่มเซ็งเล็กน้อย แต่ตั้งตัวได้เพราะมีการพนันรอบสองว่า วสวัตจะไม่หักหาญ แต่ขอเวลา 1 เดือนถ้ายังไม่สำเร็จจะส่งนางเอกคืน จะรอดูว่าวสวัตจะทำยังไง แต่ที่ไหนได้ดันมีนังแม่มดโผล่ออกมาสร้างความวุ่นวาย คอยอยู่ข้างกายนางเอกยุคนโน้น เยงคนนี้เพื่อไม่ให้นางเอกมีความสุข ถึงแม้จะอ่านด้วยความรำคาญนังแม่มดและความเชื่อคนง่ายของนางเอก แต่ก็ต้องยอมรับเรื่องความสมเหตุสมผลของการดำเนินเรื่อง คนที่อยู่ตรงกลางระหว่างสามีที่ตัวเองรัก กับบ้านเกิดเมืองนอน ก็คงมีแค่ 2 ทางเลือก ไม่ปิดหูปิดตายอมโดนครหาไปเลยก็ต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อปกป้องเมืองเกิด แต่ที่แน่ ๆ เลอลักษมีก็ไม่มีทางมีความสุข
ส่วนตอนจบที่ว่าสลิตาจะเลือกใครก็เดาได้ไม่ยาก ฟังจากที่เทวดาวสวัตสาธยายสัมพันธ์รักอันยุ่งเหยิงของครีษมะ เทียบกับตัวเขาเองที่ไม่มีห่วงกับคนอื่นแล้ว ผู้หญิงร้อยทั้งร้อยเลือกวสวัตแน่ เพราะการต้องไปคอยหึงหวงแย่งผู้ชายมันไม่ใช่เรื่องสนุก คนที่ชอบคงมีแต่สาวซาดิสต์เท่านั้นละมั้ง...
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น