ชื่อเรื่อง - Memories of the Alhambra
ชื่อเรื่องภาษาไทย - อาลัมบรา มายาพิศวง
ความยาว - 16 ตอน
platform - Netflix
ดูจบเมื่อ - 23 มีนาคม 2562
เรื่องย่อ
โทรศัพท์และอีเมลล์ตัวอย่างเกมจากปลายสายไม่ทราบมาทำให้จินอูเดินทางมายังกรานาดา และเข้าพักที่โบนิต้า โฮสเทลของคนเกาหลีซึ่งฮีจูดูแลอยู่ สภาพของที่พักทำให้จินอูเหลืออดจนเหวี่ยงใส่ฮีจู
สิ่งที่ส่งมากับอีเมล์คือเกม AR Memories of the Alhambra ซึ่งมีฉากหลังอยู่ในกรานาดาปี 1492 กลางสงครามระหว่างนาสริสและอารากอน เมื่อทดลองเล่นด้วยตัวเองแล้ว จินอูถูกใจเกมนี้มากและไม่อยากเสียเกมนี้ให้บริษัทของชาฮยองซอ เขาสืบรู้มาว่า เซจู ผู้พัฒนาเกมปริศนายังเป็นผู้เยาว์ สิทธิบัตรอยู่ในชื่อโบนิตาโฮสเทล อำนาจตัดสินใจจึงตกเป็นของ ฮีจู พี่สาว
จินอูพยายามหาตัวเซจู แต่ไม่มาที่กรานาดาตามนัด พบเพียงกระเป๋าทิ้งไว้บนรถไฟ จินอูจึงเปลี่ยนแผนขอซื้อโบนิตาโฮลเทงจากฮีจู โดยให้ราคาสูงถึง 10,000 ล้านวอน โดยไม่บอกเธอเรื่องเกมของน้องชาย ก่อนที่จินอูจะเดินทางออกจากกรานาดา เขานัดพบกับชาฮยองซอกและระบายความไม่พอใจระหว่างกันผ่านเกม โดยที่ไม่รู้ว่าวันรุ่งขึ้นชาฮยองซอกจะกลายเป็นศพซึ่งหาสาเหตุการตายไม่ได้อยู่ที่เดิม
จินอูกลับมาลับมาพักที่โบนิตาโฮสเทล เพื่อให้การในฐานะพยานซึ่งติดต่อกับผู้ตายเป็นคนสุดท้าย คืนนั้นชาฮยองซอกกลายเป็น NPC กลับมาตามล่าจินอู บาดแผลที่ได้รับสร้างความเจ็บปวดต่างจากที่เคย ชายหนุ่มรับมืออย่างทุลักทุเล จนพลัดตกลงมาจากชั้น 6 ฮีจูประสบเหตุมาคอยดูแลจินอู ชายหนุ่มเรียกรู้ว่าทางรอดของเขามีเพียงสังหาร NPC ก่อนที่จะถูกฆ่า หรือหนีด้วยการนอนหลับ เมื่ออาการดีขึ้นจินอูเลือกที่จะไปจากกรานาดาโดยไม่ลาฮีจู
จินอูรักษาตัวที่อเมริกาเป็นเวลา 1 ปี ก่อนที่จะกลับเกาหลีแบบเงียบ ๆ วิธีทำให้ชีวิตของเขากลับมาเดินต่อไปได้ เรื่อง NPC คือการเพิ่มระดับให้สามารถใช้ปืนในการต่อสู้ได้ ส่วนเกม AR นั้นอยู่ในช่วงเปิดให้ผู้เล่นทดสอบ จินอูได้เจอกับฮีจูที่ย้ายกลับมาโซล ฮีจูถามความจริงเรื่องเซจูจากจินอูเพราะจับความผิดปกติใน Email ได้ จินอูสารภาพว่าเขาตั้งใจจะตามตัวกลับมาให้เธอ แต่ไม่คิดว่าจะใช้เวลานานขนาดนี้ เขาเชื่อว่าเซจูยังมีชีวิตอยู่ เขาเชื่อว่าเบาะแสของเซจูซ่อนอยู่ในเกม เมื่อจินอูอัฟเลเวลถึง 90 ก็ได้รับเควสช่วยชีวิตเซจู เขาเดินทางกลับไปกรานาดาอีกครั้งแต่ก็คว้น้ำเหลว แถมเลขาคนสนิทที่ตามเขาไปก็ต้องมาตายเพราะเกม บริษัท Jone จึงตัดสินใจปิด server เกม และโหวตให้ปลดจินอูจากตำแหน่งประธาน
พ่อของฮยองซอกตัดสินใจรื้อคดีขึ้นมาใหม่ เพื่อนสนิทของจินอูอยากให้เขาหนีออกนอนประเทศ แต่จินดูไม่อยากไป ถ้าหนีก็เหมือนเป็นการยอมรับข้อหาเสียสติหรือฆาตกร แต่มันไม่จริง เขาเลือกที่จะอยู่ต่อโดยมีฮีจูคอยเป็นกำลังใจ จินอูตัดสินไม่ยั้งมืออีกต่อไป เขาให้พ่อของฮยองซอกเป็นพันธมิตรในเกมเพื่อแสดงให้เห็นว่าเขาต้องเผชิญกับอะไรมาตลอด 1 ปี จินอูสำทับว่าทางรอดทางเดียวคือปล่อยให้เขาเล่นเกมจนจบ จินอูโดนตำรวจออกหมายจับ เขาต้องอัพเลเวลด้วยความยากลำบาก และในที่สุดจินอูกลายเป็นที่ 1 ในเกม และเบาะแสเกี่ยวกับกุญแจสู่สวรรค์ที่ฮีจูนึกออก ทำให้จินอูรู้ว่าทางแก้อยู่ที่ NPC ที่ชื่อเอ็มม่า
เซจูปรากฏตัวขึ้นที่กรานาดา และตามกลับมาเกาหลีด้วยความช่วยเหลือของคนรู้จักที่สเปน จินอูรักษาสัญญา ก่อนที่เขาจะลบบัคทั้งหมดและหายตัวไปพร้อมกับการ reset เกมใหม่ เวลาผ่านไป 1 ปี เกม AR ของ Jone ฮิตทั่วบ้านทั่วเมือง ในขณะเดียวกันก็มีข่าวลือเรื่องผู้เล่นไร้นามที่มีฝีมือระดับเทพ
ตัวละครสำคัญ
ยูจินอู :
ประธานบริษัท Jone ซึ่งกำลังพัฒนาเลนส์อัจฉริยะ ซึ่งจะช่วยพัฒนาวงการ AR แบบก้าวกระโดด
ผู้ดูแลโฮลเทลโบนิตา ซึ่งตั้งอยู่ในกรานาดา เธอเป็นหัวหน้าครอบครัวซึ่งประกอบด้วยคุณย่า และน้องชาย น้องสาว และต้องแบกรับหนี้สินแทนส่วนพ่อกับแม่ของเธอเสียไปแล้ว ฮีจูจึงรับทำงานทุกอย่างเท่าที่จะทำได้เพื่อหาเงิน
บันทึก...คนดู
สะดุดตาตั้งแต่ได้เห็นตัวอย่างละครที่โครงหลักของเรื่องเกี่ยวกับเกม AR และฉากหลังเป็นเมืองเก่าของสเปน แค่เห็น CG ที่ดาบปรากฏออกมาตอนวาดมือก็โดนตกละ ส่วนนักแสดงนำตอนนั้นเป็นเรื่องรอง เคยดูผลงานของฮยอนบินมาบ้าง แต่ก็ห่างหายไปนาน เห็นว่าช่วงหลังเน้นภาพยนตร์ ไม่ได้รับละครมาเกือบสามปีละ
แค่ตอนแรกก็เริ่มรู้สึกละว่าเรื่องนี้ฮีรับบทหนักมาก เปิดมาสิบนาทีแรกกับลุค CEO อย่างหล่อสูทน้ำเงินเชิร์ตฟ้าอ่อน กางเกงสีขาว แต่ขอโทษต้องมาแบกกระเป๋าเท่าที่กะจากสายตาไม่ต่ำหว่า size 30 ขึ้นชั้น 6 ดูจากโมเม้นตอนนี้แล้วพี่แกเป็นคนเหวี่ยงพอตัว แต่ที่ฮาคือตอนทดลองเล่นเกม AR ซึ่งมันต้องใช้ร่างกายด้วย กว่าจะผ่าน ต้องเดินกลับไปกลับมาเอาดาบกลับมาสู้ศัตรูตัวแรกจนขาลาก (reaction ของลูกน้องที่ดูเกมอยู่โครตฮา กับคำวิจารณ์ว่าอายุจะ 40 แล้ว กว่า level จะขึ้นได้คงเป็นปี) กว่าจะสำเร็จก็เช้า เล่นเอาดีใจสุดตัว หลังจากนั้นก็ล้มลุกคลุกคลานคอยหนี NPC ทั้งที่เดี้ยงตลอด เรื่องนี้บทเทไปที่จินอูเสียเยอะ เพราะวิบากกรรมต่าง ๆ นานาช่วงครึ่งเรื่องแรก พี่แกจะเห็นอยู่คนเดียว ไม่มีใครเข้าใจ แต่ดู ๆ ไปชักจะตกหลุมรักจินอูมากขึ้นทุกที ท่าทางเวลาเอียงคอ โน่นนี่ (โดยเฉพาะเวลาอยู่กับมินจู) น่ามองมากค่ะ สมฉายา จอมหว่านเสน่ห์ ที่มินจูตั้งให้ ผู้ชายคนนี้ยิ่งดูยิ่งหลง
เคมีของพระนางคู่นี้ดีงาม โดยจะเริ่มเห็นชัดเจนในช่วงตอนที่ 3 ตอนที่จินอูขอซื้อโฮสเทลจากฮีจูหลังจากที่สลับกับเหวี่ยงใส่กัน แต่คู่นี้ไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกันเท่าไหร่ ตอนที่ไม่เจอกันเลยก็มี เอา Air time มาเรียงต่อกันยังไม่รู้ว่าจะถึง3 ตอนไหม จินอูเขาเปรียบตัวเองเป็นหมาป่า แต่หมาป่าตัวนี้พอตกตึกแล้วก็ดูเชื่องกับเจ้าหญิงขึ้นจม แต่ความสัมพันธ์ของคู่นี้ เหมือนการวิ่งไล่จับ จินอูไม่ได้หลอกฮีจูเสียทีเดียว ออกแนวพูดไม่หมดมากกว่า เวลามีอะไรก็ลงมือไปเองคนเดียว ฮีจูต้องคอยวิ่งตามตลอด กว่าจะได้ขยับสถานะก็ปาเข้าไปตอนที่ 11 เมื่อพระเอกอยากหนีปัญหาด้วยการกินเหล้าแล้วนอน แต่นางเอกไม่ยอมแพ้ ลากฮีออกไปกินข้าวต้มรอบดึกด้วยกันจนได้ ด้วยการย้อนคำพูดว่า
ถ้าต้องฉลองวันเกิดกับคนรักเท่านั้น ฉันก็เป็นให้ได้นะคะมาไม้นี้เล่นเอาจินอูที่อดข้าวจนสมองเบลออึ้ง ก้มหน้าก้มตากินอย่างเดียวไม่พูดไม่จา รอจนอิ่มนั่นแหละถึงกลับมาหยอดได้เหมือนเดิม หลังจากพิสูจน์ความเชื่อใจด้วยการจุ๊บกลางสายฝน (คู่นี้จุ๊บกันได้ฟิล มดขึ้นจอจริง ๆ ) แล้วก็ดูเหมือนจะตราตรึงมากจนจินอูไม่อยากกลับโรงแรม มานั่งในรถดูหลังคาบ้านฮีจูจนเจ้าตัวออกมาเจอลากให้มานอนที่โซฟาในห้องทำงาน ปิดจ๊อบตีหัวเข้าบ้านโดยสมบูรณ์ (ฉันชอบสีหน้าจินอูตอนโดนชวนเข้าบ้านจริง ๆ ดูขัดขืนไม่ได้ดี 555)
พอเป็นแฟนกันท่านประธานก็น่ารักดี ยอมนอนในห้องต่อกีตาห์แต่โดยดี ถึงแม้จะบ่นว่า
ผมทั้งเจ็บคอ ทั้งปวดหลัง แต่ที่ผมนั่งไม่ยอมขยับเขยื้อน เพราะผมเป็นแฟนคุณไงครับ เรื่องนั้นไม่ใช่เหรอที่สำคัญแถมยังมานอนเป็นเพื่อนมินจูตอนไม่มีใครอยู่บ้าน ปลุกไปโรงเรียนปิ้งขนมปังให้กิน โอยยอม (แล้วไม่รู้ทำไมฉันหลงภาพฮีตอนหันหลังเปิดตู้เย็นมาก) แต่นางก็ขี้แกล้ง ตอนบอกว่าแต่งตัวธรรมดาแล้วดูดีกว่าตอนแต่งเต็มนี่เป็นมใครก็งอน แต่สีหน้าแกดูฟินกับการได้แกล้งนางเอกม๊าก
ฉากหวานก็มีอยู่แค่ตอน 12 นี่แหละ ตอน 13 เดินหน้าเข้าสู่บทสรุปแบบเต็มพิกัด ฮีจูก็โดนกันออกจากความวุ่นวายแทบจะสิ้นเชิง หลังจากไปส่งข่าวเรื่องข้อมูลที่ได้จากเอ็มมาในร้านชา กับฉากต่อเนื่องในห้องลองเสื้อ หลังจากจินอูโกหกเพื่อให้ฮีจูยอมกลับบ้าน กับคำสัญญาว่าจะไปหาตอนเช้ามืด แต่พอเอารถไปจอดก็ไม่ยอมเข้าบ้าน รู้อีกทีก็กลายเป็นฝุ่นไปละ ฮีจูเคว้งกันยาวเลย สงสารนางเวลาอยู่ด้วยกันก็น้อยอยู่แล้ว ยังจากแบบไม่ได้ลาไปอี๊ก... จูบในห้องแต่งตัวเลยกลายเป็นจูบลาไปเลย ฮือ... แต่ก็แอบสงสารจินอู ฮีคงกลัวว่าพอเจอหน้าฮีจูแล้วจะตัดใจไม่ได้ เพราะตัวเองเป็นบักที่อาจต้องหายไปเพื่อให้ทุกอย่างกลับเป็นปรกติ
หลังจากยั้งมือไว้ไมตรีมานาน แต่อีกฝ่ายกะเหยียบเขาให้จมดิน จินอูเลยตัดสินใจเด็ดขาด ว่าตรูบ้านัก มาเจอเองละกัน "จากนี้ไปอาจารย์กับผมจะมีชะตากรรมเดียวกัน เพราะเราเป็นพันธมิตรกัน เราจะตายและรอดไปด้วยกัน อยู่กับผมไปจนจบเลยนะครับ" แหมแต่ไปอยู่ปาร์ตี้เดียวกับอันดับ 3 ของเกม ไม่ตายก็เลี้ยงไม่โต ก่อนไปยังมีน้ำใจยิงคุ้มกันให้อีกฝ่ายด้วย ท่าจับปืนเท่มาก สมกับที่ผ่านการรับใช้ชาติมาแล้ว แต่ใจดีด้วยขนาดนี้ ก็ยังไม่วายคิดแผนกะให้ NPC มารุมฆ่าจินอู แหม คิดได๊...รู้จัก Zinu level 100 น้อยไปละ
เทียบกันแล้วน้องสาวนางเอกดูจะซี้กับท่านประธาน แถมเหมือนจะมีออร่ามุ้งมิ้งมากกว่าฮีจูซะอีก ด้วยความแก่แดดของนาง พอกลับมาเจอกันที่เกาหลีอีกครั้งยิ่งสนิ๊ท สนิทกัน เจอกันอีกทีก็โดดกอดเลยจร้า ระหว่างพี่สาวกำลังสับสนว่าจะเอาไงระหว่างจะรักหรือจะตัดหางปล่อยวัดท่านประธานนางก็เป็นทางคนกลอกตามองบนกับพฤติกรรมของพี่สาว ควบตำแหน่งมือชงชนิดเข้มสุดขนาดจะให้ท่านประธานของพี่สาวแต่งงานทั้งที่เพิ่งเซ็นใบหย่า(นางถือวิสาสะแอบแง้มดูเองซะด้วย) ฝ่ายชายก็รับมุกดิบดี555
จองฮุน เลขาของจินอู ถือเป็นตัวละครม้ามืดของเรื่อง ออกมาตอนแรกเหมือนเป็นกระโถนท้องพระโรงให้จินอูจิกกัด(ประโยคเด็ด - บอกแม่นายด้วย ความรักลบล้างประวัติศาสตร์ไม่ได้) หลังจากออกจากกรานาดาก็พ่วงตำแหน่งกันชนให้จินอู ใครจะคิดว่าในตอนจบเราจะเอ็นดูเขาขนาดนี้ ยิ่งคุณเลขาที่ติดเกมตามนาย ต้องมาตายในตอนที่ 10 ตอนที่เขามาปรากฏตัวในดันเจี้ยนในสภาพธนูปักหลังสื่อว่าเขากลายเป็นเงาในเกมเหมือนฮยองซอกจากที่ฮึดจากสภาพใกล้ตายเล่นเอาจินอูหมดแรงสู้ไปเลย สีหน้าตอนที่ลบ Bug ตอนสุดท้ายนี่น่าสงสารมาก สำหรับคนนี้มีความรู้สึกผิดผสมอยู่ด้วยละนะ
สุดท้าย กับตัวละครที่เราคิดว่าน่าสงสารรองจากฮีจู ผอ.พัค ผู้ที่ต้องแบบรับความสงสัยว่า "พวกเมิงทะเ-ี้ยไรกัน" คนที่พาปัญหามาให้แต่ละคนต่างก็เป็นเพื่อนรัก อาจารย์ที่รับถือ โดยเฉพาะกับจินอู ซึ่งเขาพยายามจะเข้าใจมนสิ่งที่จินอูเป็น แต่บางอย่างมันเกินสามัญสำนึกไปหน่อย กว่าจะมีสิ่งให้เขาใจชื้น(และรู้สึกผิดที่ไม่เชื่อเพื่อนในเวลาเดียวกัน) ก็ตอนที่จินอูตัดสินใจจะไม่ยั้งมืออีกต่อไป และที่น่าสงสารสุด เขาเป็นคนสุดท้ายที่ต้องอยู่กับความเหงาหลังจากเก็บศพคนที่ไปตีรันฟันแทง...
ส่วยตอนจบที่คงจะขัดใจคนทั้งโลก ไหน ๆ จินอูก็รอดแล้ว อุตส่าห์ออกมาปรากฏตัวเพื่อนเรียกสาวไปหา ไหน ๆ ฮีจูก็วิ่งไปถูกที่แล้ว น่าจะยืดอีกสัก 10 วิ ให้เขาได้เจอกันก่อน อย่างน้อยมีเสียงฮีจูเรียกแล้วจินอูหันมายิ้มให้ก็ยังดี...
ตอนที่ชอบ
ตอนที่ 3
จินอูขอซื้อโบนิตาโฮสเทลจากฮีจูในราคา 10,000 ล้านวอน แต่มีข้อแม้ว่าเงินจะลดลง 1,000 วอนทุก ๆ 5 นาที คนเป็นหนี้อยู่ ๆ ก็มีเงินหล่นทับ เลยสับสนต้องขอเวลาไปนั่งคิดในห้องน้ำ แต่พอจะออกมาปรตูเกิดล็อก จินอูตามมาเจอตอนประตูพังพอดี ก็ไม่รู้ว่าจะเข้ามุมไหน (ตรงนี้บินนี่เล่นได้จังหวะน่ารักดี) นางเอกสลึมสลือได้สติ เวลาผ่านไป 73 นาที เลยอ้อนให้ช่วยหักเวลาหน่อย (ยังไม่วายแอบจิกกัดพระเอกว่ารวยแล้วขี้เหนียว) น้ำเสียงของจินอูตอนบอกว่าแค่ 3 นาทีจะหยวนให้ก็ได้นี่ละมุนมาก...
ตอนที่ 7
จากกันถึง 1 ปี พอจินอูเห็น NPC Emma ก็เลยแอบมาหาฮีจู ตั้งใจว่าแค่เห็นหลังคาบ้านสาวเจ้าก็พอใจ แต่ฮีจูกลับมาพอดี "ถ้าผมรีบวิ่งมาบังฝนให้คุณได้คงเท่น่าดู แต่ผมทำไม่ได้แล้ว" ถึงขาจะไม่ดีแต่เสน่ห์ยังจัดเต็มนะจ๊ะ ก่อนที่ฮีจูจะระเบิดความไม่พอใจตลอด 1 ปีใส่ แล้วจบแบบขม ๆ ด้วยประโยคประจำตัวของจินอูว่า "ผมเตือนคุณแล้ว ว่าอย่าเชื่อใจผมมากนัก ผมไม่ใช่คนดีอย่างที่คุณคิด"
ตอนที่ 11
ตอนที่ 12
เป็นตอนเดียวที่ sweet กันทั้งตอน ในฐานะที่ grand opening ว่าคบกันแล้ว หวานใส่กันได้ คนตัดต่อก็เหมือนรู้ใจ ไล่กันมาตั้งแต่ฉากจูบ คุยกันในห้องทำงาน แกล้งกันในรถ ก่อนจะตบด้วยมานอนเป็นเพื่อนมินจู
ตอนที่ 13
จินอูไปขอให้หัวหน้าหน่วยวิจัยทำไอเท็มพิเศษให้ พอดีฮีจูโทรมา น้ำเสียงตอนรับโทรศัพท์น่าสงสัยเลยเป็นที่รู้กันว่าสองคนนี้คบกันอยู่ คำตอบว่า "แล้วไง ฉันต้องขอโทษนายงั้นเหรอ" ก่อนจะโดนสำทับว่า ยังไม่ลบเอ็มม่าอีกเรอะ นั่นแฟนข้านะว้อย ปฏิกิริยาของนายแว่นที่โอชิเอ็มม่าที่น่าตาเหมือนฮีจูฮาดี ประมาณว่าทำไรไม่ได้เลยต้องระบายด้วยการกิน
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น