|
เรื่องย่อ ฟิลิเซียอาศัยอยู่กับอันโตนิโอพี่ชายต่างมารดา กับพี่สะใภ้ เธอทำงานหนักยิ่งกว่าคนงานอื่นในโรงแรมอีกัลและถูกเก็บไว้ก้นครัวไม่ให้พบหน้าผู้ใดเพราะพี่ชายไม่อยากอับอายกับเรื่องราวหนหลังที่เกี่ยวเนื่องกับการกำเนิดของเธอ ในวันที่มีขบวนเสด็จฉลองชัยจากการศึก เฟลิเซียถูกขังไว้ในห้องพยายามชะโงกตัวจากช่องหน้าต่างบานที่อยู่ติดกับถนนเพื่อมองริ้วขบวนที่ผ่านหน้าโรงแรม จนไปประสานสายตากับชายคนหนึ่งที่ขี่ม้าตามท่านดยุคในขบวน คืนนั้นที่ในวังน่าจะมีการเลี้ยงฉลองกลับมีกลุ่มชายแปลกหน้ามาที่อีกัล เฟลิเซียที่พยายามหลบกลับเข้าไปในห้องส่วนตัวได้พบกับชายที่เธอสบตาด้วยในขบวนเสด็จอีกครั้ง คืนนั้นหลังจากดื่มเครื่องดื่มที่พี่ชายนำมาให้ นางก็รู้สึกตัวตื่นขึ้นอีกครั้งในห้องที่ไม่เคยเห็นมาก่อน กับคนแปลกหน้าและความตกใจว่าเธอจะต้องรับใช้ท่านดยุค และยิ่งน่าตกใจเมื่อพบว่า ดยุคนปัจจุบัน โดมินิโกคือชายที่เธอพบในร้ายอีกัล คืนแรกที่ร่วมเตียง เฟลิเซียได้ล่วงรู้ความลับของโดมินิโก ถึงฝันร้ายที่คอยตามหลอกหลอน และเธอต้องสาบานว่าจะไม่แพร่งพรายเรื่องนี้ โดมินิโกเก็บฟิลิเซียไว้ข้างกาย รั้งตำแหน่งสนมข้างกายชายหนุ่มได้นานจนคนรอบข้างประหลาดใจ หลังการประชุมสภาครั้งแรกตั้งแต่โดมินิโกขึ้นป็นดยุคแห่งคาเบรีย ฟิลิเซียทราบว่าโดมินิโกต้องเลือกเจ้าสาวจากบรรดาหญิงผู้สูงศักดิ์ ทำให้หญิงสาวรู้สึกตัวเป็นครั้งแรกว่าเธอหลงรักเขา อาร์คบิชอฟผู้เป็นปู่ของโดมินิโกพยายามขับไล่ไสส่งเฟลิเซีย โดยใช้อุบายต่าง ๆ แต่ก็ไม่สำเร็จ โดมินิโกเข้าพิธีราชาภิเษกที่ดิเออร์โน่ ท่ามกลางงานฉลอง ฟิลิเซียแสดงตนเป็นลูกสาวนอกสมรสของดยุคแห่งซาวอย คู่หมาย โดมินิโกกลับเข้าฟิเดน่า แต่ก็อยู่ได้เพียงคืนเดียวเพราะซานโดรพี่ชายต่างมารดาของเขาสมคบกับอดีตดัชเชสซึ่งเป็นฝ่ายสเปน โดมินิโกต้องชี่ม้าข้ามแดนตกตะกำลำบากพร้อมกับขุนนางที่จงรักภักดีเพียงหยิบมือไปขอยืมกำลังทหารจากดยุคแห่เฟอร์เรนซ่าพี่ชายของแม่เลี้ยงคนแรกของเขา โดยต้องแลกกับการเผชิญหน้ากับอดีตซึ่งเป็นที่มาของฝันร้ายและการแก้แค้น ตัวละครสำคัญ
ได้ยินเสียงลือเสียงเล่าอ้างเกี่ยวกับนิยายเรื่องนี้มาเยอะ แต่พอได้อ่าน เราเห็นด้วยว่าเรื่องนี้สนุกแต่ก็ไม่ถึงขนาดเป็นติดอันดับหนังสือโปรดที่อยากอ่านซ้ำไปซ้ำมาตามความเห็นของเรา คือการที่ผู้ชายที่เหมือนซาตานมีรักแรกพบ และพยายามทำทุกทางให้นางในดวงใจมาอยู่ข้างกาย ซึ่งพี่แกก็เปย์เต็มที่ แต่นางเอกบริสุทธิ์จนไม่สังเกต คิดว่าอีกฝ่ายเห็นเธอเป็นแค่เครื่องระบายอารมณ์ ระหว่างที่ยังไม่รู้ใจ นางเอกก็พยายามอารยะขัดขืนเท่าที่จะทำได้ไปเรื่อย ๆ ซึ่งเรื่องแนวนี้ปกติอ่านแล้วก็น่าจะรู้สึกถึงความโรแมนติก แต่บรรยากาศโดยรอบไม่ไม่เอื้อให้อ่านแล้วเคลิ้มยังไงชอบกล ไล่ตั้งแต่โดมินิโกพระเอกของเราที่อ่านแล้วไม่เพ้อ ถึงแม้จะบรรยายว่าหลอลากดิน รบเก่ง ปกครองได้ แต่พฤติกรรมของเขาก็ที่แนวซาตานส่วนใหญ่มีสาเหตุจากความหึง นางเอกของเราโดนดูถูกสารพัดเพราะเธอกำเนิดจากการที่แม่นอกใจสามีที่แต่งงานอย่างถูกต้อง เลยโดนรังเกียจเอะอะก็โดนตราหน้าว่าโสเภนี ผู้ชายในเรื่องแต่ละคนเห็นผู้หญิงเป็นสิ่งของที่จะทำยังไงก็ได้ ไหนจะคนสนิทของโดมินิโกอย่างเพียโรที่พยายามจะถึงเนื้อถึงตัวกับฟิลิเซีย แสดงตัวอย่างโจ่งแจ้งว่าอยากรับช่วงต่อจนน่ารังเกียจ บรรยากาศในงานเลี้ยงในวังก็ไร้ระเบียบ รู้สึกว่าสำนวนการแปลมันดูห้วน ๆ บทบรรยายบางอย่างก็ดูไม่สมเหตุสมผล อย่างเช่นตอนที่ฟิลิเซียชอบเปรียบเทียบท่าทางของโดมินิโกว่าเหมือนเสือดาว ประมาณหน้า 52 มีบทบรรยายว่า เคยเห็นเสือดาวยืนท่านั้นก่อนที่จะตะปบคอคน คือคนที่วัน ๆ โดยกักอยู่ก้นครัวไปเคยเห็นท่าทางแบบนั้นได้ไง ไม่น่ามีใครปล่อยเสือดาวมาเดินเพ่นพานกลางเมือง และที่ร้ายแรงจนต้องขอบ่น คือ ประมาณหน้า 180 พี่ใส่สปอยด์มาในเชิงอรรถเพื่อ !? เล่นเอาเซ็ง นิยายแนวนี้ความสนุกคือการเดาใจตัวละครปะคะ |
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น