เรื่อง | บันทึกคดีเด็ดชุมนุมนักสืบคอมพิวเตอร์ |
เขียน | มัทสึบาระ ฮิเดยูกิ |
ภาพประกอบ | คาจิยามะ นาโอมิ |
แปล | อัจฉรา โหตรภวานนท์ |
สำนักพิมพ์ | เนชั่น เอ็ดดูเทนเมนท์ จำกัด |
เรื่องย่อ
โรงเรียนกวดวิชาคอมพิวเตอร์ เป็นโรงเรียนกวดวิชาที่อาศัยระบบเครือข่ายสื่อสารผ่านคอมพิวเตอร์ส่วนตัวของนักเรียนชั้นประถม ทีโรงเรียนแห่งนี้มีห้องเรียนพิเศษชื่อว่า ชุมนุมนักสืบคอมพิวเตอร์ ซึ่งผู้ที่สามาถผ่านการทดสอบคุณสมบัติจึงจะสามารถเข้าชั้นเรียนได้
3.รหัสลับอันตราย
ชุมนุมนักสืบคอมพิวเตอร์ไขคดีหอนาฬิกาหมวกฝรั่งได้ แต่พวกเขาไม่คิดจะแพร่งพรายเรื่องนี้เพราะไม่อยากให้มีคนเดือดร้อน แต่เรื่องนี้กลับไปถึงหูคนนอกด้วยฝีมือคนที่ใช้ชื่อว่า ดอกเตอร์โครนอส แถมยังมีจดหมายสนเท่ห์ติดไว้ที่หน้าประตูร้านเบเกอร์สตรีท เรย์ได้เบาะแสว่ามีคนลักลอบเข้ามาในระบบของโรงเรียนกวดวิชาคอมพิวเตอร์โดยใช้รหัสของนักเรียนที่ถูกขโมยไป ซึ่งเรย์พอเดาตัวจริงของ ดอกเตอร์โครนอส ได้ จึงซ้อนแผนเพื่อให้เขาปรากฏตัว
ได หนึ่งในสมาชิกของชมรมนักสืบคอมพิวเตอร์ได้รับเชิญจากบริษัทที่ชื่อว่า black web ให้ร่วมพัฒนาโปรแกรมหมากรุกคอมพิวเตอร์ แต่พอไปถึงบริษัทที่ว่ากลับดูไม่น่าไว้ใจ ส่วนสมาชิกชุมนุมที่เหลือมาประชุมที่ร้านเบเกอร์ สตรีทของเรย์ช่วยกันวิเคราะห์เรื่องที่เกิดขึ้น จนเกิดข้อสงสัยว่า บริษัทนั้นน่าจะทำธุรกิจที่ไม่สุจริตจึงตามไปช่วยได แต่ที่เหนือความคาดหมายคือ คนที่เรย์คิดว่าคือ ดอกเตอร์โครนอสอยู่ที่นั่นด้วย – 29 เมษายน 2560
4.รหัสลับทัวร์ปริศนา
สมาชิกชุมนุมนักสืบคอมพิวเตอร์ไปเข้าค่าย “ทัวร์ปริศนาพาเพลิน” ที่ยูเมโนะ เพื่อไปพักที่โรงแรมลอธโลเรียนยูเมโนะ ซึ่งเป็นของญาติสนิทของอาสึกะ ในช่วงก่อนเปิดบริการอย่างเป็นทางการ ระหว่างนั่งรถไฟพวกเด็ก ๆ สะดุดตาชายหญิงคู่หนึ่ง ด้วยรูปลักษณ์ที่เหมือนกับหมีโคอาล่า และจิงโจ้ จึงแอบตั้งฉายาให้ว่าคู่หูออสซี่
พวกเด็ก ๆ ใช้เวลาเที่ยวเล่นอย่างสนุกสนามใน “หมู่บ้านพิศวง” ซึ่งเต็มไปด้วยปริศนาให้ขบคิด และที่เหนือความคาดหมายคือการได้เจอกับความวุ่นวายเล็ก ๆ ที่เกิดจากคู่หูออสซี คำแปลกประหลาดที่พวกเขาพูด ทำให้โคโตะติดใจจนเชื่อมโยงกับเหตุการณ์ไม่ปกติบางอย่างได้สำเร็จ – 13 มิถุนายน 2560
5.รหัสลับทายาทเชอร์ล็อค โฮล์มส์ รุ่นที่ 4
สมาชิกชมรมนักสืบคอมพิวเตอร์ไปร่วมรายการ “ปริศนาท้าให้ลอง” ซึ่งจะออกอากาศทางช่องของสถานีโทรทัศน์ที่เปิดใหม่ โดยมี ไอแซ็ค เอจิ ทายาทรุ่นที่ 4 ของไมครอฟ โฮล์มส์ ซึ่งมาเรียนต่อที่ญี่ปุ่นในช่วงเวลาสั้น ๆ ซึ่งรู้จักชมรมผ่านทางอาซึกะขอติดตามไปด้วย ตลอดเวลาที่ทำความรู้จักกัน ไอแซ็คให้ความสนใจมิศึกิเป็นพิเศษจนมาโคโตะชักจะหมั่นไส้
ถึงแม้จะเป็นทีมเด็กประถมแต่ก็แสดงความสามารถได้อย่างโดดเด่นจนกลายเป็นทีมชนะเลิศ หลังการแข่งขันพวกเขาได้รับเชิญให้เข้าชมการแสดงของอเล็กซานเดอร์ คอร์นฟิลด์ นักมายากลชื่อก้องโลก มาโดกะได้รับเชิญให้ขึ้นไปร่วมแสดง แต่เธอกลับหายตัวไปทั้งที่การแสดงจบแล้วเป็นเวลานาน จนสืบรู้ว่าเป็นการลักพาตัวเนื่องจากความเข้าใจผิดว่าเด็กสาวเป็นทายาทของตระกูลเศรษฐีรายหนึ่ง มาโดกะเองเมื่อรู้ตัวว่าเกิดอะไรขึ้นก็แอบส่งสัญญาณของความช่วยเหลือ จนเพื่อน ๆ ตามไปช่วยเหลือได้อย่างทันท่วงที โดยได้รับความช่วยเหลือจากคนที่คาดไม่ถึง… – 22 สิงหาคม 2560
ตัวละครสำคัญ
โนซาวะ เรย์ /เนโร : เจ้าของร้านกาแฟเบเกอร์ สตรีท หัวหน้าชุมนุมนักสืบคอมพิวเตอร์ เธอเคยเป็นวิศวกรคอมพิวเตอร์มาก่อน ที่ได้ฉายาเทพธิดาแห่งวงการคอมพิวเตอร์ซึ่งมีวีรกรรมในการจัดการไวรัสคอมพิวเตอร์ที่ชื่อเพสต์ |
โคอุมิ มาโคโตะ : สมาชิกชุมนุมนักสืบคอมพิวเตอร์หมายเลขประจำตัวนักสืบ 001 นักเรียนชั้นประถมปีที่ 5 โรงเรียนอาซาฮี เมืองคาเสะฮามะ ที่บ้านเปิดกิจการร้านขายขนมเค้ก |
ฮายาชิบะ มิสึกิ : สมาชิกชุมนุมนักสืบคอมพิวเตอร์หมายเลขประจำตัวนักสืบ 003 นักเรียนชั้นประถมปีที่ 5 โรงเรียนประถมไดนิฮามุระ เมืองฮามุระ นักกีฬาวิ่งมาราธอนรุ่นประถมระดับแชมป์ของจังหวัด |
คามิโอกะ มาโดกะ : สมาชิกชุมนุมนักสืบคอมพิวเตอร์หมายเลขประจำตัวนักสืบ 005 นักเรียนชั้นประถมปีที่ 5 โรงเรียนในสังกัดมหาวิทยาลัยสตรีโยทสึบะ บิดาของเธอเป็นวิศวกรคอมพิวเตอร์แถมยังเคยสอนที่อเมริกา 4 ปี เธอจึงเคยใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศ |
เซนซากิ ได : สมาชิกชุมนุมนักสืบคอมพิวเตอร์หมายเลขประจำตัวนักสืบ 004 นักเรียนชั้นประถมปีที่ 5 โรงเรียนประถมวาคามิยะ เมืองโทโด นักกีฬาหมากรุกระดับสี่ดั้ง มีชื่อเสียงระดับจังหวัด |
ทาคานาชิ อาสึกะ : สมาชิกชุมนุมนักสืบคอมพิวเตอร์หมายเลขประจำตัวนักสืบ 002 นักเรียนชั้นประถมปีที่ 5 โรงเรียนซันโนกะคุเอ็น |
บันทึก….คนอ่าน
ช่วงสะสางหนังสือที่ไม่ค่อยได้อ่านเตรียมบริจาค ก่อนที่จะคัดให้กับมูลนิธิ เรามาอ่านทบทวนกันอีกสักหนึ่งรอบสำหรับเล่มที่ยังไม่เคยเขียนบันทึก ชุดนี้เป็นวรรณกรรมเยาวชนญี่ปุ่นแบบเบา ๆ ว่าด้วยชุมนุมนักสืบคอมพิวเตอร์ ซึ่งเสน่ห์ของเรื่องนี้ คือ ระหว่างดำเนินเรื่องจะมีการสอดแทรกปริศนาของคดีโน่นนี่ หรือ ปริศนาที่สมาชิกแต่ละคนคิดมาให้คนอ่านได้คิดตามไปด้วย อ่านเพลินดี เนื่องจากปริศนาดั่งเดิมเป็นภาษาญี่ปุ่น คนไทยอ่านทำความเข้าใจช้านิดนึงเพราะต้องอาศัยเชิงอรรถ
ดูจากปีที่พิมพ์ในญี่ปุ่น 1997 เป็นช่วงเราเรียนมัธยมปลาย ซึ่งตอนนั้นคอมพิวเตอร์เพิ่งจะเข้ามาในไทยได้ไม่นาน ไม่ใช่ทุกคนที่จะมีเครื่องส่วนตัวที่บ้านเหมือนสมัยนี้ที่เครื่องคอมใหญ่ ๆ ย่อลงมาเหลือแค่แผ่นบาง ๆ ให้เด็ก ๆ ช่วงนี้อ่านก็คงพอจะนึกภาพออกแต่อาจต้องเปิด google หากันหน่อยว่าเครื่องเวิร์ตโปรเซสเซอร์มันหน้าตาเป็นยังไง(เราก็ไม่เคยจับเริ่มจากพิมพ์ดีดแล้วก็ข้ามไปคอมพิวเตอร์เลย) แต่ที่ทึ่งคือ ญี่ปุ่นเขาช่างแต่งวรรณกรรมเยาวชนให้เด็ก ๆ แต่ละช่วงวัยอ่านได้ทันเหตุการณ์สุด ๆ
ถึงเรื่องนี้จะเน้นหนักไปที่ปริศนาแต่ก็ใช่ว่าจะแห้งแล้ง เพราะระหว่างไขปริศนาคนอ่านก็จะได้เอาใจช่วยคู่จิ้น มาโคโตะ มิสึกิ ที่บางเล่มมีพ่อแง่แม่งอน บางเล่มที่ก้างขวางคอ แต่ถึงอย่างไรสุดท้ายมาโคโตะก็จะได้โชว์แมนให้มิสึกิรู้สึกชื่นชมในตอนท้าย เล่มที่เริ่มจุดประกายชัด ๆ ก็ตอนที่ไปยูเมโนะด้วยกันนั่นเอง
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น