สามคราวิวาห์รัก

เรื่อง	สามคราวิวาห์รัก
เขียน	หมิงเยวี่ยทิงเฟิง
แปล	เบบี้นาคราช
จำนวนหน้า	1,113
สำนักพิมพ์	แจ่มใส

เรื่องย่อ
      หลงเอ้อร์ นายท่านรองแห่งคฤหาสน์สกุลหลง ถูก จวีมู่เอ๋อ หญิงสาวตาบอดใช้เล่ห์กลทำให้เขาเสียหน้านเกือบต้องควักกระเป๋า ซึ่งเป็นสิ่งที่เขาเกลียดที่สุด หลังจากนั้นหลงเอ้อร์สนใจสืบเรื่องราวของนาง และกลั่นแกล้งเพื่อระบายอารมณ์แต่จวีมู่เอ๋อก็มีดีพอตัวโต้กลับให้หลงเอ้อร์รู้สึกเจ็บ ๆ คัน ๆ ได้ไม่แพ้กัน จนคนของหลงเอ้อร์ตกเป็นผู้ต้องสงสัยในคดีฆาตกรรมโดยจวีมู่เอ๋อเป็นพยานบุคคลเพียงคนเดียว หลงเอ้อร์กลับเกิดความรู้สึกแปลก ๆ เขาไม่ชอบให้คนอื่นวางอำนาจหรือรังแกนาง แต่ที่น่าตกใจคือ จวีมู่เอ๋อร์ บอกว่านางมีวิธีพิสูจน์ความบริสุทธิ์ให้กับคนของเขา แต่นางขอให้หลงเอ้อร์แต่งงานด้วย หลังจากดีดลูกคิดรางแก้วว่านี่จะเป็นการแก้ปัญหาปวดหัวเรื่องถูกรบเร้าให้แต่งงาน จวีมู่เอ๋อร์ยังเป็นของแก้เบื่อชั้นยอด หลงเอ้อจึงตอบตกลง หลังจากนั้นหลงเอ๋อร์ก็เข้ามาเจ้ากี้เจ้าการดูแลนางทุกเรื่อง

     การไขคดีความลุล่วงไปด้วยดี แต่ก็เกิดเรื่องอีกจนได้เมื่อผู้เฒ่าจวีดันรับของหมั้นผิด ร้อนถึงหลงเอ้อร์ต้องรีบไปจัดการทำให้ได้รู้ต้นสายปลายเหตุว่าที่ จวีมู่เอ๋ออยากแต่งงานกับเขาเพราะไม่ต้องการแต่งงานไปเป็นอนุภรรยาของ อวิ๋นชิงเสียน แต่แทนที่หลงเอ้อร์จะโกรธกลับดูแลจวีมู่เอ๋อร์เป็นอย่างดี ซึ่งจวีมู่เอ๋อร์เองก็อยากแต่งงานด้วยจริง ๆ แต่ทว่าอีกการแต่งงานยังมีอุปสรรคเมื่อจวีมู่เอ๋อร์ถูกลักพาตัวไประหว่างกลับจากไปขอพรจากพระโพธิสัตว์ให้คุ้มครองชีวิตหลังแต่งงาน นางใช้ไหวพริบเอาตัวรอดจนกระทั่งหลงเอ้อร์มาช่วยนางกลับไปได้ ในที่สุดจวีมู่เอ๋อร์ก็แต่งเข้าตระกูลหลงอย่างปลอดภัย

    จวีมู่เอ๋อร์อยากขอความเป็นธรรมให้เซียนพิณซือป๋ออิน นางนำเรื่องนี้ไปปรึกษากับสามี แต่คดีนี้องค์จักรพรรดิเป็นผู้ดูแล การจะบอกว่าตัดสินคดีผิดนั้นเป็นเรื่องร้ายแรง แต่เมื่อหย่าหลีลี่ คนรักของซือป๋ออินเดินทางมาร่วมการประชันพิณระหว่างแคว้น การพบกันครั้งนั้นทำให้มู่เอ๋อร์วางแผนหย่ากับหลงเอ้อร์จนสำเร็จ แม้หลงเอ้อร์จะโกรธภรรยามากแต่ก็ไม่คิดทิ้งนาง เราโดดลงไปร่วมสืบคดีนี้ด้วย โดยยื่นข้อเสนอให้จวีมู่เอ๋อร์ให้ความร่วมมือกับเขาเพื่อความปลอดภัยของทุกคนรอบตัว โดยฉากหน้าต้องแสร้างทำว่าทั้งคู่ไม่ได้ไปมาหาสู่กัน การสืบสวนของมู่เอ๋อร์ได้ผล เมื่อตัวการที่แอบสอดแนมอยู่ใกล้ตัวนางมาตลอดลงมือหมายเอาชีวิต โชคดีที่หญิงสาวเอาตัวรอดมาได้รอจนหลงเอ้อร์ไปช่วยด้วยอาการป่วยหนักปางตาย มู่เอ๋อร์รอดชีวิตมาได้เพราะได้หมอเทวดามาช่วยรักษาและยังรู้ด้วยว่าที่นางตาบอดเพราะถูกพิษเป็นระยะเวลานานซึ่งน่าจะเกี่ยวข้องกับเรื่องของซือป๋ออิน หลงเอ้อร์ใช้เล่ห์เหลี่ยมเล็กน้อยปิดประตูตีแมวจนได้แต่งงานกับมู่เอ๋อร์เป็นครั้งที่สอง แถมยังจัดการกับคนที่บังอาจทำร้ายภรรยาจนอยู่ไม่เป็นสุข

     1 ปีผ่านไป จวีมู่เอ๋อร์ถูกนำตัวไปสืบคดีเมื่อครั้งนางถูกหมายเอาชีวิตจนอาจลงมือฆ่าคน หลงเอ้อร์ถูกจักรพรรดิบังคับให้หย่ากับจวีมู่เอ๋อร์ หลงเอ้อร์ใช้โอกาสซ้อนแผนจับผู้อยู่เบื้องหลัง ปิดคดีที่เกิดขึ้นได้ทั้งหมด แต่คราวนี้ปัญหาใหญ่ของหลงเอ้อร์คือจวีมู่เอ๋อร์ไม่ยอมแต่งงานเป็นครั้งที่ 3 หลงเอ้อร์ลงทุนเรียนดีดพิณ และบรรเลงในงานชุมนุมนักพิณเพื่อให้เถ้าแก่ยอมขายพิณราคา 8 หมื่นตำลึงทองมาง้อนาง

ตัวละครสำคัญ

หลงเยวี่ย/หลงเอ้อร์ :      นายท่านรองของสกุลหลง เป็นเศรษฐีซึ่งทำการค้ากับราชสำนักและคหบดีรายใหญ่ในแคว้น ทั้งยังเป็นสหายรักกับจักรพรรดิองค์ใหม่ท่เพิ่งสืบราชบัลลังก์

จวีมู่เอ๋อร์ :      บุตรสาวของผู้เฒ่าจวีแห่งร้านเหล้าสกุลจวี แม่ของหญิงสาวป่วยตายไปตั้งแต่นางอายุเพียงสิบปี มีฝีมือด้านการดีดพิณเหนือธรรมดา นางตาบอดเพราะศึกษาตำราพิณทั้งวันทั้งคืนหลังจากได้ฟังการบรรเลงของซือป๋ออิน เทพพิณ

บันทึก...คนอ่าน
       โทนโดยรวมของเรื่องนี้ เป็นแนวที่เรามักจะอ่านแล้วชอบเป็นส่วนใหญ่ คือนางเอกที่ถึงแม้จะตาบอด แต่ก็ไม่ได้งอมืองอเท้ารอความช่วยเหลือ นางพร้อมที่จะ สู้คน เมื่อมีเหตุอันควร เพราะความฉลาดเป็นอาวุธประจำกาย ยิ่งมาเจอพระเอกที่โดยรวมแล้วดี แต่นิสัยเสียหน่อยๆ (ไว้รอให้นางเอกมาดัดนิสัย) นี่ใช่เลย ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นช่วงแกล้งกัน 100 หน้าแรก แต่พอตอบตกลงแต่งงานกันแล้ว ท่านหลงเอ้อร์กลายเป็นคนช่างดูแล มู่เอ๋อร์สำคัญเป็นอันดับ 1 น่าเอ็นดูมาก

     แกนหลักในการเดินเรื่อง คือ การสืบคดีที่มีเข้ามาไม่ขาด (มู่เอ๋อ นี่ก็น้องๆ โคนัน ไปไหนเจอแต่เรื่อง แต่ก็เพราะมันมีเหตุล่ะนะ) ทำให้หนังสือพันกว่าหน้านี่อ่านเพลินมาก อ่านๆ ไป จะค่อยๆ หลงรัก ท่านหลงเอ้อร์ จากตอนแรกที่เราทีมนางเอก เห็นใจที่โดนพระเอกรังแก แต่พอเรื่องเดินไปเรื่อยๆ การใช้สมองมากไปของนาง ทำให้เราย้ายมาอยู่ทีมท่านหลงเอ้อร์ เต็มตัว ยิ่งอ่านยิ่งเข้าข้าง ตอนที่มู่เอ๋อร์วางแผนหย่าขาดครั้งแรก สงสารท่านหลงเอ้อร์มาก จากที่คิดว่าเป็นเรื่องล้อเล่น ไป ๆ มา ๆ กลับกลายเป็นหย่าขาดกันจริง ๆ ตอนที่ท่านหลงเอ้อร์ไปคิดบัญชีกับมู่เอ๋อ คนอ่านแถบจะถือป้ายไฟเชียร์พี่แก ณ ตอนนั้นเคืองนางเอกมาก บอกเลย หลังจากสะสางปัญหาคาใจก็ได้ ก็ไม่ค่อยมีดราม่าปวดตับมาขัดขวางความฟิน เนื่องจากไม่ว่าใครมาขวางสามีภรรยาคู่นี้ เอาอยู่ ค่ะ และเลยไปรักบรรดาสมาชิกบ้านสกุลหลง ที่ดูแลกันจนถึงที่สุด เหมือนคำพูดที่ว่า "มีสุขร่วมเสพ มีทุกข์ร่วมต้าน)
     สุดท้ายของสรุปว่า เรื่องนี้น่าสอยเพราะ... ท่านหลงเอ้อเป็นคนตลก คนตระกูลหลงเป็นคนตลกตั้งแต่นายยันบ่าวไพร่ (โดยเฉพาะหัวหน้าองครักษ์ ที่คำบ่นในใจของแกเป็นเรื่องจริงจังในชีวิต แต่ทำให้คนอ่านขำหนักมาก) แต่ที่จริงแล้ว เรื่องนี้เป็นนิยายรัก เอ๊ะหรือนิยาายสืบสวน เอาเป็นว่าเรื่องนี้ครบรสสุดๆ ค่ะ

ฉากประทับใจ

ตอนที่ 10      หลังจากจัดการเรื่องน่าปวดหัวเรื่องรับของหมั้นผิด แต่แทนที่ท่านหลงเอ้อร์จะโกรธว่าจวีมู่เอ๋อร์ไม่บริสุทธิ์ใจที่จะแต่งงานกับเขา แต่คำพูดของท่านหลงเอ้อห์ทำเอาคนอ่านรักผู้ชายคนนี้ขึ้นมาเป็นกอง      “เจ้าถูกคนรังแกเหตุใดจึงไม่บอกข้า”      “มู่เอ๋อร์ ข้าจะไม่ยอมให้ใครรังแกเจ้าอีก ข้ารับรอง” หลังจากนั้นก็มุ้งมิ้งอยากให้ว่าที่ภรรยาอ้อน ฟินไปสิเจ้าคะ

ตอนที่ 38      ฉากที่หลงเอ้อร์ดีดพิณมังกรหงส์ครวญประสานในหุบเขาเซียนอิน ต่อหน้านักพิณที่มาชุมนุมกัน ทำนางพิณที่ดีดอย่างเก้ ๆ กัง ๆ      มู่เอ๋อที่แอบมาฟัง นางดีดพิณเป็นเพื่อนหลงเอ้อร์ พลางน้ำตาไหล นักพิณทั้งหุบเขานั่งลงดีดพิณตามเสียงของหลงเอ้อร์      “ของล้ำค่าหาได้ง่าย แต่ชายที่มีใจรักหาได้ยาก” เป็นฉากที่อ่านแล้วซึ้งกินใจมาก ๆ