ชื่อภาษาญี่ปุ่น | Joshidaisei Kaikenshi no Jikenbo |
เขียน | Shinya Yamada |
แปล | อดุลย์ แดน |
สำนักพิมพ์ | ญี่ปุ่น Kadakawa shoten |
ไทย Nation Books | |
อ่านถึง | Dx.1 เจ้าชายร่วมทุน Dx.2 นักสืบจอมป่วน ปะทะ จอมโจรจอมใจ Dx.3 เกมเซ็นเตอร์ของพระเจ้า |
โมเอะมิ กับ คาคิโมโตะ จับคู่กันทำหน้าที่ตรวจสอบบัญชีตามบริษัทต่างๆ ต้องจับให้ได้ไล่ให้ทันความลับที่แต่ละบริษัทเก็บซ่อนเอาไว้
character
ฟูจิวาระ โมเอะมิ : นักตรวจสอบบัญชีรับอนุญาต ซึ่งสอบได้ใบอนุญาตขั้น 2 ซึ่งอายุน้อยที่สุดในประเทศ ยังเป็นนิสิตมหาวิทยาลัย |
คาคิโมโตะ คาซึมะ : ผู้ช่วยนักตรวจสอบบัญชี(J1) กว่าจะสอบผ่านก็ปาเข้าไปอายุ 29 ปี หลังจากสอบมาเป็นปีที่ 7 |
ตอนแรกที่หยิบหนังสือเล่มนี้มาจากกองเล่มละ 20 บาท ในร้าน บี2เอส ที่เอสพานาดตอนไปดูละคร 4 แผ่นดิน กะว่าจะได้อ่านนิยายนักสืบที่ใช้การสอบบัญชีเป็นเงื่อนงำสำคัญ นำไปสู่การไขปริศนาคดีใหญ่โตมโหระทึก แต่แล้วก็ผิดคาด เพราะ จริงๆแล้วมันคือ... นิยายความรู้ว่าด้วยเรื่องบัญชี ค้า
แต่ละคดีในเรื่องจะแบ่งเป็นตอนสั้นๆ ตาม client ที่ทีมนักสอบบัญชีของเราได้รับมอบหมาย โดยแต่ละที่ก็จะพบกรณีตุกติกต่างๆกันไป ซึ่งนักตรวจสอบบัญชีจะต้องจับให้ได้ไล่ให้ทัน แต่ที่้เงิบที่สุดคงเป็นการสะสมสติกเกอร์เพื่อนำมารับเงินสมนาคุณจะสามารถนำไปเป็นทุนให้ผู้ก่อการรายได้ด้วย
อ่านนิยายเล่มนี้แล้วได้ความรู้ใหม่ๆ เรื่องการซุกทรัพย์สินของบรรดาบริษัทต่างๆ รวมถึงระเบียบปฏิบัติทางบัญชีพอสมควรเลยค่ะ ยกตัวอย่างเช่น ก่อนจะอ่านเรื่องนี้เข้าใจว่า ถ้าสอบบัญชีแล้วพบความผิดปกติจะต้องเป็นเรื่องขึ้นโรงขึ้นศาล แต่ในความเป็นจริงผู้ตรวจสอบบัญชีจะมีวิธีการจัดการอีกอย่าง ซึ่งในประเทศที่ต้องมาตั้งโต๊ะแถลงข่าวผลประกอบการประจำปี มันก็คล้ายๆการฉีดพิษให้ตายช้าๆ นั่นเอง
เนื่องจากไม่ใช่มนุษย์ตัวเลข ขนาดทำบัญชีครัวเรือนยอดยังไม่ตรง เลยมีศัพท์ที่งงว่า...มันคืออะไร อยู่พอสมควร ถึงจะมีเชิงอรรถให้อ่าน ก็ยังงง เรื่อง เครดิต เดบิต อยู่ดี พอเล่ม 2 ทบด้วยเรื่องวิธีแปลงกลับราคาขาย ซึ่งเป็นการคิดต้นทุนเป็นอัตราส่วนจากราคาขายซึ่งสามารถทำให้ธุรกิจที่ขายของไม่ออกดูมีกำไรขึ้นมา
เล่ม 2 แฟ้มสอบบัญชี 6 เทศกาลเดือน 12 เป็นตอนที่ซึ่งกล่าวถึงเทศกาลเดือน 12 ซึ่งจัดขึ้นที่โกเบ ตั้งแต่ในปี 1995 เพื่อรำลึกถึงดวงวิญญาณของผู้ที่จากไปในเหตุการณ์แผ่นดินไหว หลังจากนั้นก็ถูกเรียกร้องให้จัดทุกปี เป็นเทศกาลทีเหมือนเป็นตัวแทนแห่งความหวังของคนญี่ปุ่น ที่ต้องต้องสู้กับภัยพิบัติอยู่เสมอ อยากไปเห็นสักครั้งด้วยตาตัวเองจริงๆค่ะ เวลาที่เรารู้เบื้องลึกเบื้องหลังของงานเทศกาลเหล่านี้เวลาที่เราได้มีส่วนร่วมในเทศกาลเรานั้น คงทำให้เราดื่มด่ำได้มากขึ้น ที่ฮาคือ พี่สาวที่เสียไปของโมเอะในเรื่องกลับมาหาน้องสาว แถมเดินคุยกับคาคิโมโตะเป็นวรรคเป็นเวรก็ไม่ยักกะมีใครโวยวายว่าโดนพี่หลอก ถ้าเป็นนิยายไทยหน่อยละก็...
เล่มนี้เนื้อหาส่วนใหญ่จะว่าด้วยการตกแต่งบัญชีด้วยเทคนิคต่างๆ ในธุรกิจโรงภาพยนตร์ ที่บ้างครั้งนักสอบบัญชีต้องแอบไปนับคนดูถึงในโรงหนัง การทำงบการเงินในอนาคตสาเหตุที่ธุรกิจโรงแรมสามารถใช้เทคนิคลดราคาเพื่อเรียกลูกค้าโดยไม่ส่งผลกับกิจการ ปิดท้ายด้วยธุรกิจเกมเซ็นเตอร์ที่ต้องเอาตัวรอดจากกระแสเกมคอมพิวเตอร์ซึ่งจบแบบมีน้ำตาซึมเบาๆ
Quote
“พวกเราน่ะเปรียบเสมือนกระจกบานเดียวที่มีอยู่ในโลกเศรษฐกิจ เป็นกระจกแห่งความจริงที่สะท้อนทั้งจุดดีและจุดเสียของบริษัทให้เห็นกันทุกรูปแบบ กระจกนั้นจะต้องไม่พูดหรือไม่เคลื่อนไหวอะไรแต่ต้องไม่โกหกเด็ดขาด เพราะงั้นทุกคนถึงได้เชื่อและมองดูกระจกยังไงล่ะ” โมเอะมิ |
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น