อันที่จริงก็ถือว่าเป็นแฟนคลับที่พี่โน๊ตคนหนึ่งเหมือนกัน เพราะเสียเงินซื้อทั้ง CD VCDเดี่ยว และหนังสือ(บางเล่ม) ขาดอยู่อย่างเดียวก็คือการไปดูการแสดงแบบสดๆสักครั้งหนึ่งในชีวิต และการเปิดการแสดงครั้งนี้ก็ช่างพอดิบพอดี เพราะเป็นช่วงที่มีทั้งเวลาในการไปแสวงหาบัตร สารภาพตามตรงว่าตอนที่เปิดขายบัตรครั้งแรกที่ counter service ตัวเองจะนอนลืมเลยไม่ได้ไป แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังพอมีบุญหนุนส่งให้ระบบล่ม จนต้องกลับมาขายผ่านระบบ Thaiticket Major เหมือนเดิม แต่แล้วพอวันขายบัตรถูกประกาศออกมาก็แทบกรี๊ด เพราะดันติดเดินทางไปสัมมนาที่เชียงใหม่(โดดไม่ได้จริงๆขอบอก) แต่ยังดีที่มีคุณน้องชายเป็นตัวแทนไปต่อแถวให้ ตั้งกะสิบโมงเช้า - หกโมงเย็นที่เมเจอร์รัชโยธิน(บอกให้ไปเอสพลานาดก็ไม่เชื่อ) วันแสดงจริงตรงออกจากที่ทำงานตั้งแต่ 4 โมงครึ่ง ขึ้นรถเมล์ต่อ BTS ด้วยความชำนาญ ถึง Paragon ตั้งแต่ 5 โมงครึ่ง ระหว่างนั้นก็เดินไปเดินมาใน Kinokuniya ต่อด้วยร้านอัมรินทร์เพื่อฆ่าเวลา พอสักหกโมงก็ขึ้นไปรอหน้า Paragon Hall รอคุณน้องชายกับชาวคณะที่เหลือ(ก็นะ ให้เอาบัตรไปเก็บเองก...