steins; gate

plot

      รินทาโร่กับมายูริออกมาฟังบรรยายเรื่อง time machine รินทาโร่ประสบเหตุคนถูกแทง ระหว่างทางกลับเขาส่งข้อความบอกเรื่องนี้ให้อิตารุ แล้วเหตุการณ์แปลกประหลาดบางอย่างเกิดขึ้น พอรินทาโร่รู้ตัวอีกที ก็เห็นวัตถุที่น่าจะเป็นจานดาวเทียม ตกลงมาชนกับตึกในวิทยุย่านอากิฮาบาระ แถมความทรงจำของคนรอบข้างเกี่ยวกับเหตุการณ์ก่อนที่เขาจะมายืนอยู่ตรงนี้ผิดเพี้ยนไปจากความทรงจำของรินทาโร่ แถมข้อความที่ส่งให้ก็กลับไปถึงตั้งแต่อาทิตย์ก่อน แถมคนที่เขาเห็นว่าถูกแทงกลับมายืนอยู่ตรงหน้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

     โทรศัพท์คลื่นไมโครเวฟที่รินทาโร่ทดลองอยู่กลายเป็น time machine สามารถส่งข้อความกลับไปในอดีตได้ขึ้นมาจริงๆ คุริซึที่มาเจอเข้าพอดีสนใจเลยเข้าร่วมเป็นสมาชิก lab แบบกึ่งๆบังคับ รินทาโร่โยงเรื่องที่เกิดขึ้นกับเรื่องของ sern ของ john titor โดย LHC ของ sern สามารถสร้างหลุมดำซึ่งทำให้การท่องเวลาสามารถเกิดขึ้นได้ เลยใช้ให้อิตารุแฮกข้อมูลออกมาให้ จากข้อมูลที่แฮกมาได้ยืนยันว่า project black hole มีอยู่จริง นอกเหนือจากนี้ยังมีข้อมูลบ้างส่วนที่จำเป็นต้องใช้ computer IBN 5100 ซึ่งเป็นคอมรุ่นแรกๆในการถอดรหัส แต่ก็เหมือนฟ้าเป็นใจเมื่อมีคนเอาคอมรุ่นโบราณที่ว่ามาฝากไว้ที่ศาลเจ้าที่รินทาโร่รู้จักตั้งแต่เมื่อ 10 ปีก่อน รายงานที่เข้ารหัสล้วนแล้วแต่เป็นบันทึกการทดลองส่งมนุษย์ข้ามเวลา ซึ่งล้วนแต่ล้มเหลว แต่ถึงอย่างนั้นก็ยืนยันได้ว่า time machine มีจริง Lab ของรินทาโร่จึงเริ่มทดลอง โดยให้อิตารุปรับปรุงจนสามารถใช้โทรศัพท์ที่ติดอยู่กับเครื่องไมโครเวฟส่งเมล์ย้อนอดีตไปหาโทรศัพท์เครื่องไหนก็ได้ รินทาโร่ทดสอบด้วยการส่งหมายเลยล็อตเตอรี่ไปให้ตัวเองในอดีต ทันทีที่ข้อความถูกส่งไปเขาก็รู้สึกถึงการกระโดดข้ามเส้นเวลาเหมือนที่เคยเกิดขึ้นตอนส่งข้อความครั้งแรก ความทรงจำของคนรอบข้างหายไปเหมือนกับในตอนนั้น แถม computer IBN5100 ก็ไม่รู้หายไปไหน รินทาโร่สงสัยว่าหากเกิดการกระโดดข้ามเส้นแบ่งเวลาจริงทำไมมีเพียงเขาเท่านั้นที่ยังมีความทรงจำเหลืออยู่ รินทาโร่จึงเอาเรื่องนี้ไปปรึกษากับ john titor เจ้าของทฤษฎี time machine ใน internet john สันนิษฐานว่า รินทาโร่เป็นสิ่งที่อยู่นอกเหนือสิ่งที่เบี่ยงเบน 1 % ซึ่งอาจเป็นพลังที่สามารถกำหนดชะตาโลก รินทาโร่ทดลองส่งข้อความหลายครั้งในเรื่องที่ดูเหมือนไม่มีความสำคัญ โดยที่ไม่รู้เลยว่าการส่งแต่ละครั้งจะค่อยๆเปลี่ยนแปลงอนาคตตามทฤษฎี butterfly effect

    อาศัยทฤษฎีของคุริซุ ทำให้พัฒนาเครื่องโทรศัพท์ไทโครเวฟกลายเป็นเครื่องมือที่สามารถส่งความทรงจำย้อนกลับไป 48 ชั่วโมงได้ แต่คราวนี้หากจะทดลองต่อไป จะต้องใช้คนทกลองเท่านั้น โอคาเบะจึงหยุดการทดลอง โดยตั้งใจว่าจะปรากาศการค้นพบและส่งมอบเครื่องมือให้องค์กรอื่นที่มีศักยภาพมากกว่า แต่คืนนั้นหลังงานปาร์ตี้ sern บุกเข้ามาชิงเครื่องข้ามเวลา มายูริที่ไม่มีประโยชน์โดนกำจัด ก่อนที่จะถูกพาตัวไป ซุซุฮะบุกเข้ามาดึงความสนใจเอาไว้ รินทาโร่อาศัยช่องว่างที่เกิดขึ้นข้ามเวลากลับไปสองชั่วโมงเพื่อช่วยชีวิตมายูริ แต่ไม่ว่าจะทำอย่างไร กลับไปกี่ครั้งก็ไม่สามารถช่วยมายูริได้ เธอต้องตายด้วยสาเหตุใดสาเหตุหนึ่งอยู่ รินทาโร่ที่สิ้นหวังจนถึงขีดสุดเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้คุริซุฟัง คุริซุจึงช่วยให้รินทาโร่มีเวลามากขึ้นจาก 2 เป็น 5 ชั่วโมง ซุซุฮะเองก็เปิดเผยที่เธอคือ john titor ตัวจริงที่ย้อนเวลากลับมาจากปี 2036 เสนอความช่วยเหลือเพื่อให้โอคาเบะสามารถข้ามไปยังโลกที่มีอนาคตซึ่งมายูชิไม่ต้องตาย โดยเธอจะใช้ time machine ย้อนเวลากลับไปปี 1975 เพื่อหา computer IBN 5100 มาให้พวกเขา

    เครื่อง IBN 5100 หายไปจากที่ๆมันควรอยู่ ส่วนเวลาที่มายูชิจะต้องตายก็ถูกเลื่อนออกไป 1 วัน รินทาโร่และคุริซุคิดว่าน่าจะเป็นเพราะรินทาโร่กลับไปแก้ไขข้อความที่ส่งไปหาตัวเองในอดีตข้อความล่าสุด รินทาโร่ค่อยๆตามแก้ไขข้อความที่ถูกส่งไปทีละข้อความ ในที่สุดก็เหลืออีกเพียงข้อความเดียวที่ต้องแก้ไข แต่สิ่งที่รินทาโร่เพิ่งนึกออกคือเส้นโลกนั้นเป็นเส้นโลกที่คุริซุถูกแทงเสียชีวิต เมื่อรินทาโร่เล่าเรื่องนี้ให้คุริสุฟัง พร้อมทั้งบอกว่าจะพยายามหาวิธีช่วยมายูริโดยไม่ต้องกลับไปที่เส้นโลก แต่คุริสุเป็นคนเลือกที่จะกลับไปด้วยตัวเอง เพราะเธอเห็นใจรินทาโร่ที่ต้องเจ็บปวดซ้ำซาก และไม่ให้สิ่งที่ทำมาทั้งหมดต้องสูญเปล่า

    ซุสุฮะย้อนเวลากลับมาจากปี 2036 มาขอร้องในรินทาโร่ช่วยชีวิตคุริซุเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดสงครามโลกครั้งที่ 3 โดยเงื่อนไขคือ ต้องช่วยชีวิตเธอโดยไม่เปลี่ยนอดีต เพื่อไม่ให้เหตุการณ์ซ้ำรอยกับที่เกิดขึ้นในเส้นโลกก่อน…

charecter

โอคาเบะ รินทาโร่ : Lab mamber 001 เขามักจะให้คนอื่นเรียกว่า โฮวโอวอิน เคียวมะ เป็นหัวหน้าห้องทดลองแห่งอนาคต ซึ่งเป็นนักวิทยาศาสร์(รึเปล่าหว่า)สติเฟื่อง สนใจศึกษาเรื่อง time machine มีนิสัยชอบแกล้งโทรศัพท์พูดกับองค์กรประหลาด คนที่สนิทกันจะเรียนเขาว่า โอคาริน

ชิอินะ มายูริ : Lab member 002 เป็นเพื่อนกับรินทาโร่ตั้งแต่เด็กๆ เรียกรินทาโร่ ว่าโอคาริน ทำชุด cosplay เป็นงานอดิเรก ทำงานพิเศษอยู่ที่ mate cafe

อาชิดะ อิตารุ : Lab member 003 เป็น Hacker อยู่โรงเรียนเดียวกับรินทาโร่ตอนมัธยมปลายปี 2 แต่อยู่คนละห้อง แถมไม่ค่อยได้คุยกัน เป็นโอตาคุ

มากิเซะ คุริซุ : Lab member 004 คุณหนูยอดอัจฉริยะที่ลงในนิตยสารวิทยาศาสตร์ เธอมีความคิดว่า "time machine เป็นเรื่องไร้สาระ” เพราะความเก่งเกินไปของเธอ ทำให้ไปข่มคุณพ่อที่เป็นนักวิทยาศาสตร์เหมือนกัน จนกลายเป็นความเกลียดชัง  

อามาเนะ ซุสุฮะ : Lab member 008 สาวที่มาทำงานพิเศษในร้านซ่อมโทรทัศน์ชั้นล่างของห้องทดลองแห่งอนาคต รินทาโร่เรียกเธอว่า ทหารรับจ้าง แท้จริงแล้วเธอคือ John titor ที่ย้อนเวลากลับมาเพื่อเปลี่ยนอนาคตที่ sern ใช้ time machine ครองโลก

episode list

01 turning point

02 time travel paranoia

03 parallel world paranoia

04 interpreter rendezvous

05 starmine rendezvous

06 butterbly effect’s divergence

07 divergence singularity

08 chaos theory homeostasis

09 chaos theory homeostasis

10 chaos theory homeostasis

11 Dogma in event horizon

12 Dogma in egosphere

13 Metaphysics necrosis

14 Physically necrosis

15 Missing Link necrosis

16 sacrificial necrosis

17 made in complex

18 fractal androgynous

19 endless apoptosis

20 finalize apoptosis

21 paradox meltdown

22 being meltdown

23 open the steins gate

24 achiement point

ขอบคุณ pandoramon fansub ค่ะ

log

     ความประทับใจจากการดูตอนแรก คือ นี่ตรูหลงมาดูการ์ตูนคนบ้าป่าวหว่า พระเอกนี่พล่ามคนเดียวตามแบบฉบับนักวิทยาศาสตร์สติเฟื่องเป๊ะ แต่ในแบบของพี่แกเป็นแนวๆไร้สาระซะเกือบ 100 % แถมเรื่องนี้ใช้ทฤษฎีเวลาเป็นตัวดำเนินเรื่อง จึงมีทีท่าว่าจะเข้าใจยากพอสมควร สรุปว่าเตรียมตัวถอนตัวทุกเมื่อ แกทำชั้นมึนเมื่อไหร่ ตรูเปิดเมื่อนั้น

    ทฤษฎีเวลาของเรื่องนี้ อ้างอิงตามสิ่งที่ตัวละครที่ชื่อ john titor อธิบายคือ เวลานั้นไม่ได้เป็นแบบอดีตไปอนาคตเพียงอย่างเดียว มันเป็นเส้นขนานที่ไม่มีที่สิ้นสุดเหมือนแม่น้ำ ที่เรียกกันว่า “เส้นแบ่งโลก” ยกตัวอย่างว่า ถ้ามีฆาตกรมาฆ่าคุณในวันนี้ แต่มีคนมาจากอนาคตขัดขวางมัน โลกจะถูกแบ่งแยกเป็นสองโลก  คือโลกที่คุณยังมีชีวิตอยู่ และโลกที่คุณตายไปแล้ว เป็นทฤษฎีที่น่าสนใจดี สนุกสำหรับคิดตามค่ะ ซึ่งจะนำไปสู้แกนของเนื้อเรื่องในช่วงตั้งแต่ตอนที่ 9 เป็นต้นไป เมื่อโอคารินเริ่มรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงรอบๆตัว

     กว่าจะรู้สึกว่า ไอ้บ้าอย่างโอคาริน เป็นพระเอกกับเขาได้ก็ปาเข้าไปตอนที่ 10 เพราะเริ่มเห็นด้านที่มีน้ำใจของหมอนี่ นอกเหนือจากอาการพล่ามอยู่คนเดียว เหมือนกับว่าหมอนี่เป็นคนขี้เหงา ที่สร้างห้อง lab เพื่อรวบรวมคนให้มาอยู่รวมกัน เป็นเพื่อนกัน ตอนที่รินทาโร่ต้องทนดูมายูริตายซ้ำๆกันนี่น่าสงสารมาก

     ตั้งแต่ตอนที่ 17 ที่รินทาโร่ต้องค่อยๆตามไปแก้ไขจุดเปลี่ยนซึ่งเกิดจากข้อความ มีจุดขัดแย้งในเนื้อเรื่องขึ้นมาตรงที่ ทำไมจู่ๆ คนที่ส่งข้อความแต่ละคนถึงเกิดมีความทรงจำในอดีตที่เปลี่ยนแปลงไปแล้วขึ้นมาได้ ทั้งที่รินทาโร่น่าจะเป็นคนเดียวที่จำเหตุการณ์ในเส้นเวลาที่แตกต่างได้ เหมือนมันโผล่แบบไม่มีที่มาที่ไป ไม่มีเหตุผลมาเพื่อให้เนื้อเรื่องเดินต่อไปได้เท่านั้น

    ตอนที่ 22 ตอนที่รู้ว่าต้องกลับไปยังเส้นโลกที่คุริสุต้องเสียชีวิต จู่ๆโอคารินก็เปลี่ยนโหมด พาเอาคนดูตกถังน้ำตาลกันเป็นทิวแถว เริ่มจากบอกรักคุริสุ เล่นเอาคนอวยมายูริอย่างเราอึ้งไปเหมือนกัน เห็นแกดิ้นรนช่วยมายูริสุดชีวิตนี่ฉันคิดไปเองใช่ไหมว่าแกชอบเขา แต่ก็พอเข้าใจว่าน่าจะเป็นเพราะเขาต้องเห็นมายูริตายซ้ำไปซ้ำมา มายูริเลยกลายเป็นตัวแทนของความเจ็บปวด ในขณะที่คุริสุที่คอยช่วยคิดแก้ปัญหาเป็นตัวแทนของความหวัง ลองเอามาวางให้เลือก ร้อนทั้งร้อยต้องเลือกกอดความหวังไว้กับตัวอยู่แล้ว

     สรุป เรื่องนี้เป็นการ์ตูนที่ดูสนุกเรื่องหนึ่งเลย(แต่ต้องทนความช่างพล่ามของพระเอกให้ได้)