นัตซึเมะกับบันทึกพิศวง

 

ชื่อภาษาไทย	นัตสึเมะกับบันทึกพิศวง
เรื่องและภาพ	Yuki Midorikawa
จำนวนเล่มปัจจุบัน	22
สำนักพิมพ์	บงกชคอมมิคส์
อ่านจบ	3 ธันวาคม 2561
animation	season 5 Ep.9
ดูจบ	19 สิงหาคม 2560
Special Thanks	sub thai จาก DSG Fansub

 

เรื่องย่อ

     นัตสึเมะ ทาคาชิ มีความสามารถในการมองเห็นภูติผีติดตัวมาตั้งแต่เด็ก เนื่องจากเขาเป็นเด็กกำพร้า จึงต้องไปอาศัยอยู่ตามบ้านญาติ ซึ่งทาคาชิมักจะพูดเกี่ยวกับสิ่งที่ตัวเองมองเห็นจนทำให้คนเหล่านั้นรังเกียจ พฤติกรรมแปลกๆของเขาทำให้เขาอยู่ที่ไหนได้ไม่นาน ต้องย้ายไปเรื่อยๆ จนสามี ภรรยาฟุจิวาระรับมาอยู่ด้วยนัตสึเมะจึงได้พบที่ของตัวเองเป็นครั้งแรก แต่ก็ไม่ได้เปิดเผยเรื่องที่เขาสามารถเห็นภูติผีได้กับสองสามี ภรรยา

     วันหนึ่งทาคาชิถูกภูติผีไล่ตาม โดยผีตนนั้นข่มขู่ให้คืนชื่อหรืออะไรสักอย่างที่เขาไม่รู้เรื่อง โดนระหว่างที่หนีหัวซุกหัวซุนทาคาชิก็เผลอไปทำเขตอาคมเสียหาย ปล่อยภูติที่มีรูปร่างคล้ายแมวกวักออกมา ภูติตนนั้นตามนัตสึเมะมาถึงบ้าน เล่าเรื่อง นัตสึเมะ เรย์โกะ ยายของเขาฟัง รวมถึงสิ่งที่ภูติผีกำลังตามล่าอยู่ นั้นก็คือหนังสือแห่งเพื่อน ที่รวบรวมชื่อของภูตผีที่นัตสึเมะ เรย์โกะเอาชนะได้ คนที่ได้ครอบครองจะสามารถสั่งให้ภูติผีที่มีชื่ออยู่ในนั้นรับใช้ได้อย่างอิสระ ซึ่งตัวมันเองก็ติดตามสิ่งนี้อยู่เช่นกัน เมื่อได้ฟังนัตสึเมะตัดสินใจเก็บบันทึกไว้กับตัวเพราะมันเป็นมรดกสิ่งเดียวที่ได้รับจากคุณย่า และจะคืนชื่อให้กับภูติผีที่มาขอชื่อคืน

     นัตสึเมะ ถูกภูติผีตนที่หวังอำนาจจากหนังสือแห่งเพื่อนตามมารังควานถึงบ้าน เจ้าภูติแมวกวักเห็นเข้าก็ตกลงกับนัตสึเมะโดยเสนอตัวเป็นบอดี้การ์ดให้เพื่อตอบแทนที่ช่วยทำลายเขตอาคม โดยให้นัตสึเมะเรียกตนเองกว่า อาจารย์เหมียว  ส่วนนัตสึเมะก็สัญญาว่าหากเขาตายเมื่อไหร่เขาจะยกสมุดแห่งเพื่อนให้อาจารย์เหมียว

 

ตัวละครสำคัญ

	นัตสึเมะ ทาคาชิ : เขาสูญเสียพ่อแม่ไปตั้งแต่ยังเล็ก อาศัยอยู่กับสามีภรรยาฟุจิวาระที่เป็นญาติห่างๆ เขาได้รับสืบทอดความสามารถในการมองเห็นภูติผี และสมุดแห่งเพื่อนจากคุณยาย เลยต้องทำหน้าที่คืนชื่อให้ภูติผีที่มาขอชื่อคืนไม่เว้นแต่ละวัน
	อาจารย์เหมียวหง่าว : ชื่อที่พวกภูติผีด้วยกันเรียก คือ มะดาระ ปิศาจที่ถูกผนึกไว้ในเขตอาคมในร่างแมวกวัก ตกลงเป็นบอดี้การ์ดให้นัตสึเมะระหว่างที่มีชีวิตอยู่ โดยแลกกับความเป็นเจ้าของหนังสือแห่งเพื่อนหลังจากที่นัตสึเมะเสียชีวิต
	นัตสึเมะ เรย์โกะ : ยายของนัตสึเมะ มีพลังวิญญาณสูงมาก ทำให้สามารถเห็นภูติผีได้ แต่มักถูกมนุษย์ด้วยกันรังเกียจ เพราะความโดดเดี่ยวเลยพาลไปท้าภูติผีทุกตัวที่เจอหน้าให้สู้กัน เพื่อรวบรวมชื่อทำให้เกิด หนังสือแห่งเพื่อนขึ้นมา เรื่องของเธอเป็นที่รู้กันดีในหมู่ภูติผีและหมอผี
	นาโทริ ชูอิจิ : นักแสดงผู้กำลังเป็นที่นิยมแต่ใครจะรู้ว่าเขาเป็นหมอผีด้วย มีพลังในการมองเห็นภูติผีปิศาจเหมือนกับนัตสึเมะ ที่ตัวเขามีปานรูปจิ้งจกซึ่งเป็นภูติผีเข้ามาอาศัยทำให้สามารถขยับไปมาได้

 

บันทึก…คนอ่าน

     สำหรับเรื่องนี้เป็นแนวคนเห็นผีในบรรยากาศแบบ feel good ดำเนินเรื่องค่อนข้างอยู่บนพื้นฐานความเป็นจริง ยกตัวอย่างเช่น นัตสึเมะ ที่เป็นตัวเอกซึ่งเป็นคนที่มองเห็นวิญญาณได้ เวลาเผยหลุดปากโน่นนี่แต่ละทีก็ทำให้คนอื่นสยองจนกลายเป็นคนไม่ค่อยมีเพื่อน แต่เขายังต้องดำรงชีวิตอยู่ในสังคมหลังๆเลยต้องโกหกบ้างแต่พอมีเรื่องคอขาดบาดตายก็อดที่จะยื่นมือเข้าไปช่วยไม่ได้เพราะเป็นคนจิตใจดร  พอได้สืบทอดหนังสือแห่งเพื่อน ซึ่งแถม bodyguard ซึ่งร่างจริงสุดแสนจะเท่ห์ แต่พออยู่ในร่างแมวแล้วไม่ค่อยเต็ม ทำให้เขาได้เพื่อนสนิทเป็นครั้งแรก พบกับภูติผีมากมาย ความรู้สึกไม่ชอบภูติผีของนตสึเมะก็ค่อยๆลดลง จนเจ้าตัวยังถามตัวเองเลยว่าถ้าวันหนึ่งเขามองไม่เห็นแล้วจะเป็นอย่างไร หลังจากนั้น นัตสึเมะยังได้รู้จักคนที่สามาถเห็นภูติผีได้เหมือนกัน เจ้าตัวนึกดีใจว่ามีคนที่สามารถพูดคุยกันได้รู้เรื่องเสียที หนึ่งในนั้นที่เชียร์อยากให้ออกเยอะๆ และสนิทกันเร็วๆคือ นาโทริ ชุนอิจิ เวลาสองหนุ่มนี่อยู่ด้วยกันแล้วน่ารักดี  จนช่วงหลังๆ คำถามในใจของนัตสึเมะคือ เค้าควรจะรักษาความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นอย่างไร เพราะสุดปลายทางนั้นคือความเจ็บปวดของการอยู่โดดเดี่ยว เมื่อฝ่ายหนึ่งมีอายุขัยที่ไม่จำกัด เวลาที่ภูติผีได้รับความเอื้อเฟื้อจากมนุษย์แล้วยังจดจำ พยายามตามหาอีกฝ่ายที่ถ้าไม่ตายไปแล้วก็แก่หง่อมเรียกความรู้สึก เหงาๆ ในหัวใจได้ตลอด แต่ในขณะเดียวกันก็ทำให้เราได้รู้ว่า หากมีวาสนาได้พบคนที่ดีต่อกันก็ควรจะรักษาไว้

 

     ตัวละครสุดโปรดของเรื่องนี้ ยกให้อาจารย์เหมียวหง่าวค่ะ ตกหลุมรักเต็มๆ เจ้าเหมียวนี้เป็นภูติที่กวน ปนน่ารัก ยิ่งอ่านยิ่งชอบสุดๆถึงขนาดคิดจะไปซื้อกระพรวนรูปแมวกวักที่เหมือนกันมาห้อยกระเป๋าบ้าง หลังๆ จารย์เหมียวโดนหนุ่มๆ ในสังกัดนัตจังแย่งซีนบ่อยนะ แถมมาช่วยนัตจังช้าตลอดๆ up ตัวเองด่วน

      เนื่องจากฉบับการ์ตูนออกช้าเหลือเกิน เลยลองเปลี่ยนบรยากาศไปดู animation ซึ่งปกติจะไม่ทำ เพราะส่วนใหญ่การวาดของ animation จะแย่กว่า ซึ่งจะก่อให้เกิดอาการเสียอารมณ์เสียอารมณ์ตามมา แต่สำหรับเรื่องนี้ไม่ใช่เลย animation ทำได้สวยงาม โดยเฉพาะอาจารย์เหมียวพอเป็น animation เคลื่อนไหวได้ยิ่งตกหลุมรักจนถอนตัวไม่ขึ้น แมวตัวกลมๆเสียงจิกๆนี่มันน่ารักอย่างคาดไม่ถึงจริงๆ ไม่ดูอย่างเดียวแล้วต้องหามาไว้ในครอบครอง

 

บันทีก…คนดู

 

 season 1 : ตอนที่ชอบที่สุดใน series นี้ก็คือตอนที่ 11 อาจารย์เหมียวหง่าวกับนัตสึเมะทะเลาะกัน นัตสึเมะเผลอหลุดปากไล่อาจารย์ออกจากบ้าน อาจารย์แกก็งอนไม่โผล่ไปหาจนนัตสึเมะออกอาการคิดถึง เห็นอย่างนั้นก็ยังเล่นตัวไม่กลับ แต่พอจะกลับจริงๆดันไปเจอนัตสึเมะอยู่กับแมวน้อยน่ารักที่เพื่อนผู้ปกครองเอามาฝากเลี้ยง เล่นเอาซีด ไม่กล้าเข้าบ้าน เลยไปเมาหัวราน้ำ น่าสงสารบวกสมน้ำหน้าสุดๆ แต่สุดท้ายนัตสึเมะก็ทนไม่ไหว จนต้องออกตามหา ดูตอนนี้แล้วรู้สึกอบอุ่นกับความผูกพันของสองคนนี้เลย

 

season 2 :  สำหรับ season ที่สอง ดูต่อจากภาคก่อนแบบรวดเดียวจบ รู้สึกได้ถึงความสนุกที่เพิ่มมากขึ้น และพัฒนาการของตัวละครหลักอย่าง นัตสึเมะ ที่เกิดขึ้นในแต่ละตอน จากเด็กขี้เหงาที่ไม่มีใครยอมรับ ภาคที่แล้วเขาได้พบที่อยู่ของเขาภายใต้การดูแลของครอบครัว Fujiwara ได้รู้เรื่องราวเกี่ยวกับย่าของเขา รวมถึงได้ bodyguard ที่ถึงแม้จะทะเลาะกันทุกวัน แต่ก็เอาใจใส่กันอย่างอาจารย์เหมียว สำหรับภาคนี้  นัตสึเมะมีเพื่อนเพิ่มขึ้นทั้งเพื่อนที่เป็นคน และ ภูตผี และทั้งสองฝ่ายต่างก็สำคัญกับเขาทั้งคู่ แต่ number 1 ต้องยกให้อาจารย์เหมียวอยู่ดี ชอบเพลงตอนจบมากๆ ความอบอุ่นท่ามกลางหิมะ สื่อความหมายได้ตรงดีจริงๆ

 

      ภาคที่แล้วคิดว่าอาจารย์เหมียวน่ารักแล้ว ภาคนี้ยิ่งน่ารักมากขึ้นไปอีก ไม่รู้จะน่ารักไปไหน ภาคนี้ตีกับนัตสึเมะบ่อยขึ้น รู้สึกถึงความผูกพันที่เพิ่มขึ้นเลย ถึงแม้ว่าอาจารย์เหมียวบอกว่าถ้ามีภูติตัวเก่งๆมากินนัตสึเมะสักทีก็ดี แต่เห็นสุดท้ายก็ช่วยทุกครั้งนะอาจารย์

   

     ภาคนี้ นาโทริ ออกมาเยอะ โผล่มาตอน 3 , 11 , 12 , 13 นัตสึเมะก็ยอมรับว่าเขาสำคัญเหมือนกัน ชอบที่สุดก็ต้องตอน 3 ที่ นาโทริ มาชวนนัตสึเมะไปเที่ยวออนเซ็นด้วยกันน่ารักดี เจอกันทีไรนัตสึเมะต้องรับบทเป็นผู้ช่วยไล่ผีทุกที   

    อีกตอนที่น่ารักมากๆ ได้แก่ตอนที่ 4 ได้เห็นอาจารย์เหมียวสวมบทแม่ไก่ฟักไข่ นัตสึเมะเก็บไข่ที่แม่นกทิ้งไว้มา เห็นอาจารย์เหมียวนอนว่างทั้งวัน เลยยัดเยียดหน้าที่ให้ พอไข่ฟักแล้วถึงรู้ว่าเป็นไข่มังกร เวลาสองคนนี้เลี้ยงเด็กน่าเอ็นดูใช่ย่อย  สรุปว่าตกหลุมรัก animation เรื่องนี้สุดๆหวังว่าจะมีภาคต่อออกมาอีกในปีหน้า อยากดูเร็วๆจังเลย...

   

season 3     season นี้ดูแล้วไม่รู้สึกพีคเหมือนตอนดู season 2 แต่ก็เป็น animation ที่น่ารักเหมือนเดิม ภาคนี้อาจารย์เหมียวอ้วนพีสุดๆ ก็นะเล่นกินทั้งวันไม่ให้กลมได้ไงไหว ยิ่งน่ารักน่าฟัดเข้าไปใหญ่ แต่รู้สึกภาคนี้จะมีบทน้อยลง ไปเน้นที่เพื่อนที่เป็นมนุษย์ของนัตสึเมะมากขึ้น

ตอนที่ฮาที่สุดยกให้ตอนที่ 3 ไหนจะท่ากระโดดกัดหัว แล้ว landing บนหัวเข่านัตสึเมะของอาจารย์เหมียว ไหนจะผีห้องน้ำลอยคออยู่ในอ่าง ฮาได้อีกนะอาจารย์

      ส่วนตอนที่ซึ้งที่สุดให้ตอนที่ 4 ตอนนี้น้ำตาไหลตั้งแต่ตอนอ่านภาคมังงะแล้ว สำหรับภูติผีขี้เหงาที่นัตสึเมะเคยเจอตอนเด็กๆ สำหรับนัตสึเมะตอนนั้นมองว่าภูติผีทุกตนเป็นไม่หวังดีไปหมด พอผีขี้เหงามาเล่นด้วยเลยพาลเกลียดมากกว่าชอบ แต่เมื่อเวลาผ่านไป นัตสึเมะเข้าใจคนอื่นมากขึ้น เขาก็เลยกลับไปหาภูติผีที่อ่อนโยนตนนั้นด้วย  ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป

     ภาคนี้มีตัวละครใหม่ออกที่น่าสนใจออกมา ได้แก่ มาโตบะ เซย์จิ หัวหน้าตระกูลมาโตบะนั่นเอง ดูท่าแล้วจะเป็นคู่แข่งของนาโทริ ที่ภาคนี้ออกมาน้อยจังแค่ 3 ตอนเองอ่ะ ตอนจบดูท่าเซย์จิจะสนใจในตัวนัตสึเมะกับอาจารย์เหมียวไม่น้อย ไม่รู้ว่าสองคนนี้จะโดนแกล้งยังไงอีก แค่เจอกันครั้งแรกก็เล่นเอาอาจารย์เหมียวเจ็บตัว ขยับไม่สะดวกได้แต่นอนไปหลายตอน

  

season 4 :  ตาม season 3 มาแบบรวดเร็วทันใจ สงสัยรู้ใจแฟนคลับที่กำลังกังขาเรื่องเจ้าบ้านมาโตบะ ที่ทำท่าจะมาถูกในนัตสึเมะอีกคน แถมคนนี้ท่าทางโหดใช่ย่อยนัตจังจะรับมือไหวหรือเปล่าก็ไม่รู้  ถูกใจ Opening ของ season มากอยู่ฉากนึง เป็นตอนที่อาจารย์เหมียวหง่าวมุด มุด ขึ้นมานั่งตัด จิบินัตสึเมะที่กำลังนั่งเศร้า แบบว่าน่าร๊าก…มาก ฮือ เจ้าเหมียวที่บ้านมาทำแบบนี้บ้างได้ไหมอ่ะ เค้าต้องจู่โจมก่อนทุกที

     เหมือนทาง Production จะรู้ว่า season ที่แล้วแฟนคลับของอาจารย์เหมียวมีเคือง เพราะจารย์ออกน้อย season นี้เลยเพิ่มบทให้จารย์บานตะไท แถมอัดความน่ารักเพิ่มขึ้นอีกหลายเท่า โฮ้ย ไม่มีอะไรน่าดูเท่าตอนที่นัตสึเมะตีกับอาจารย์เหมียวหง่าวอีกแล้ว แถมเปิด season มายังจัดหนัก เจอมาโตบะสองตอนติดต่อกันด้วย เฮ้อ

     ตอนที่ 3 บรรยากาศฤดูหนาวค่ะ อาจารย์เหมียวในผ้าพันคอ แถมนั่งบนหัวนัตสึเมะซะด้วย น่ารักน่าฟัดอีกแล้วค่ะ ปิศาจในตอนนี้เป็นแค่ตัวขนฟูเล็กๆ แต่พอเจอเข้าทั้งอาจารย์เหมียวหง่าว ทั้งนัตสึเมะสาวแตกกันเลยทีเดียว โดยเฉพาะอาจารย์นี่ลืมตัวว่าตัวเองเป็นปิศาจชั้นสูงไปโดยสมบูรณ์เลยนะเนี่ย

   

    แต่ตอนที่ฮาที่สุดของ season 4 ยกให้ตอนที่ 6 ค่ะ ตอนนี้นัตจังโดนขังอยู่ในโหลแก้ว ความฮาเริ่มตั้งแต่ตอนอาจารย์เหมียวกลับมา แล้วเปิดตูเอาเหล้าที่ซุกไว้ออกมากิน(เอ้อ ตอนทำความสะอาด คุณโทโกะเจอขึ้นมานัตจังคงซวย) แล้วก็ตอนอาจารย์เหมียวพยายามเปิดโหลซึ่งใช้สารพัดวิธี ล้วนแต่โหดๆทั้งนั้น แต่ก็ไม่สำเร็จ เลยต้องจำใจ(รึเปล่า)แปลงร่างเป็นนัตสึเมะเพื่อไปกินข้าวเย็นแทน ตอนแกโพสท์ท่านี่อย่างฮา เสียง Hai Hai ยานๆหน่อย เท่านั้นยังไม่พอต้องไปโรงเรียนเพื่อสืบหาที่อยู่ตัวการด้วย พฤติกรรมพี่แกแต่ละอย่างนี่เล่นเอาเพื่อนทำตัวไม่ถูก โดยเฉพาะสาวแว่นที่ระทวยไปเลย บวกกับเสียงนัตจังที่ตะโกนห้าม(ได้เรอะ) มาจากโหลแก้วยิ่งเพิ่มความฮาเข้าไปอีกหลายขุม บอกได้คำเดียวว่าสุดๆค่ะ

     และแล้วหนุ่มวิ้งที่สาวๆ(โดยเฉพาะสาว Y) รอคอยก็มีบทเต็มๆ หลังจากที่ตอนที่ 7 ออกมาเป็นตัวช่วยจับผี ตอน 9 กับ 10 ก็ออกมาช่วยนัตจึงอีกแล้ว อ่านใน pantip รู้สึกว่าสาว Y จะจิ้นอะไรต่ออะไรกันได้หลายคู่มาก แต่เนื่องจากไม่ค่อยมีโครโมโซม Y ในตัวเลยไม่ค่อยเข้าใจ โดยส่วนตัวชอบตอนนี้เพราะอาจารย์เหมียวใจดีผิดปกติ ไหนจะเป็นแท็กซี่ ไหนจะถ่ายพลังให้จนฟุบ และจบลงด้วยฉากสวยงามตอนที่เทพทั้งสองจากไป

     สามตอนสุดท้ายนี่เป็นอะไรที่ที่สุดของความเหงาเลย เมื่อนัตสึเมะจำเป็นต้องขายบ้านที่เขาเคยอยู่กับพ่อตอนเด็กๆ เพราะไม่มีกำลังที่จะรักษาไว้ได้ ถ้าเป็นเราบ้างก็คงเศร้าเหมือนกัน เขาเลยตัดสินใจว่าจะไปเยี่ยมบ้านเก่าสักครั้งก่อนที่จะเสียมันไป ชีวิตตอนเด็กๆของนัตจังที่น่าสงสารเหมือนกัน นัตจังไม่เสียคนกลายเป็นเด็กเกเรนี่ก็ดีเท่าไหร่แล้ว พูดแล้วอยากเบิร์ดกะโหลกยัยเด็กเกรียนญาตินัตจังจริงๆ หมั่นไส้อ่ะ พฤติกรรมตอนเด็กๆยังพออภัย แต่โตแล้วยังไม่วายมาทำร้ายความรู้สึกนัตจังอีก แต่ถึงยังไงตอนนี้นัตจังก็มีความสุขแล้วล่ะนะ สุดท้าย คุณพ่อนัตจังหล่อจัง ดูเป็นคนดี๊คนดี ต่อไปนัตจังก็จะเป็นแบบนี้สินะ

 

season 5 : ทิ้งช่วงมา 4 ปี อาจารย์เหมียวหง่าวก็กลับมาอีกครั้ง เปิดด้วยตอนของสาวไหที่เป็นอดีตอันน่าสงสารของเรโกะที่อุตส่าห์ทำดีแล้วไม่ได้ดีอีกแล้ว แถมฝ่ายตรงข้ามยังรับมือยากด้วย  ก่อนจะได้มาฟินกับมิตรภาพของคนเห็นผีในตอนที่ 3 เมื่อมาโตบะส่งจดหมายให้นัตสึเมะ แต่เจ้าตัวดันทำหายพอดีกับไปปะเข้ากับผนึกภูติผีที่ลงอาคมไม่สมบูรณ์จนต้องไปขอให้นาโทริช่วย แต่ถึงนัตสึเมะจะไม่ได้อ่านจดหมายแต่สุดท้ายก็ถูกอุ้มไปงานชุมนุมนักปราบภูติอยู่ดี ส่วนตอนที่เหลือก็จะเป็นมิตรภาพระหว่างภูติผี และความเหงาของเรย์โกะในอดีต ซึ่งจะว่าไวไปมุกมันก็ชักจะซ้ำ แต่ถามว่าดูไหมก็ตอบเลยว่าดู

     ส่วนตอนที่ชอบของ season นี้ อยู่ช่วงหลัง ๆ ตอนที่ 7 ของคุณอิโตะ คุณยายที่อยู่ที่บ้านญาติของทานุมะ เห็นเหมือนเป็นคุณป้าข้างบ้านที่ชอบหนุ่มน้อย แต่ความจริงแล้วเป็นเจ้าที่ซึ่งพิทักษ์งานเทศกาล มีซ่อนเงื่อนเบา ๆ ด้วยการหาคนที่เกินมาในโรงแรมซึ่งเป็นคนขโมยหน้ากากซึ่งใช้ในงานเทศกาล ชอบที่นัตสึเมะบอกว่าจะเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ และขอร้องให้คุณอิโตะอยู่ในตัวตนนี้ต่อไปเพื่อทานุมะ แต่เจ้าตัวดูเหมือนจะรู้อยู่หน่อย ๆ

     อีกตอนที่ชอบก็ตอนที่ 8 ว่าด้วยอดีตอันแสนหวานระหว่างมาโตบะ กับชูอิจิ อย่างที่คนแปลแซวไว้ตอนเปิดเรื่องว่าตอนนี้เนื้อหามันมีไว้เพื่อเลื่อยขาเก้ากี้นัตจังโดยแท้ นาโทริตอนที่ยังบ่มีไก๊ สั่งสมวิชาเพื่อพิสูจน์ตัวเอง กับมาโตบะตอนที่กำลังเริ่มสร้างชื่อ แหมชักอยากเห็นสองคนนี้เจอกันใน version ปัจจุบันจัง

 

ตอนที่ชอบ

เล่ม 11 ตอนที่ 43      นัตสึเมะกับทานุมะผ่านไปแถวบ้านของซากิโดยบังเอิญ  เลยอาสาช่วยทำความสะอาดห้องเก็บของที่ในนั้นเต็มไปด้วยสมบัติของคุณตาซากิที่ชอบเรื่องภูติผีแต่ไม่มีความสามารถในการมองเห็น แต่ในขณะเดียวกันเหล่าภูติผีก็ชอบมาวนเวียนอยู่ข้าง ๆ จนกลายเป็นความผูกพัน คราวนี้พวกเขายื่นมือเข้ามาช่วยพวกนัตซึเมะที่เผลอไปปล่อยภูติผีที่ถูกผนึกตอนทำความสะอาด ตอนที่พวกเขาบอกลากับซากิด้วยน้ำเสียที่อ่อนโยน เล่ยเอาน้ำตาซึม

 

Quote

ตอนที่ 27      “ อาจารย์เหมียวหง่าว ฉันทำอะไรไม่ได้เลย อยู่คนเดียวแล้วฉันทำอะไรไม่ได้เลย…”      “มนุษย์ก็เป็นอย่างนั้นแหละ”