สามกล้าล่าวิญญาณ

ชื่อเรื่องภาษาไทย - สามกล้าล่าวิญญาณ
ชื่อเรื่องภาษาอังกฤษ - Ghost Hound
จำนวนตอน - 22
ดูจบเมื่อ - 10 พฤศจิกายน 2553


เรื่องย่อ

     22 กันยายน 1996 หรือเมื่อ 11 ปีก่อน เกิดคดีลักพาตัวมิซุกะ 8 ขวบ กับ ทาโร่ 3 ขวบลูกของ โคโมริ โยชิยะ เจ้าของโรงกลั่นเหล้า แต่คนร้ายกลับหายตัวไปก่อนที่จะมีการส่งมอบเงิน ผ่านมา 4 วัน ตำรวจตรวจจับสัญญาณมือถือของคนร้ายได้ ชายคนนั้นพยายามหลบหนีจนถูกรถบรรทุกชนตายคาที่ ในที่สุดก็พบตัวเด็กถูกจับไว้ที่โรงพยาบาลร้างหลังเขื่อน  มิซุกะเสียชีวิตแล้ว ส่วนทาโร่ที่ช่วยชีวิตไว้ได้ทันเกิดภาวะช็อค

     วันที่ 2 ตุลาคม 1997 โอกามิ ฮิโรชิ รองเจ้าอาวาสศาลเจ้าโอกามิ เสียชีวิตในห้องปิดตายโดยแทงตัวเองที่เบ้าตา และที่คอ ไม่พบจดหมายลาตาย
  
    มาซายูกินักเรียนที่ย้ายมาใหม่จากโตเกียวเขามาตีสนิทชวนทาโร่ และ มาโคโตะ สองผู้เกี่ยวข้องกับคดีลักพาตัวเมื่อ 11 ปีก่อน ไปที่โรงพยาบาลร้างหลังเขื่อน พอเข้าไปถึงห้องที่ทาโร่ และพี่สาวเคยถูกขังทั้งสามคนก็ประสบกับปรากฎการณ์ วิญญาณออกจากร่าง หลังจากกลับมาจากโรงพยาบาลร้างทั้งสามคนก็สนิทกันมากขึ้น และถอดกายทิพย์ออกไปเที่ยวเล่นในโลกต้องห้ามเป็นครั้งคราว
 
    ย่าของมาโคโตะเสีย มิยาโกะที่ถูกมหาเทพเอกวาจาเข้าสิงจึงกลายเป็นเป้าหมายของผู้รับใช้ประจำตระกูลโอกามิ ประจวบกับที่พ่อของเธอตกบันไดไม่ได้สติ แม่ของมิยาโกะถูกผู้มีอำนาจบีบให้ส่งตัวลูกสาวให้ตระกูลโอกามิ ลัทธิโอกามิที่มีมิยาโกะกลายมิโกะผู้อัญเชิญเทพขยายตัว มีผู้เป็นสาวกมากมาย
 
    จำนวนวิญญาณในเขตเมืองซุยเทนมีมากเกินไปจนคนในเมืองเริ่มมองเห็นวิญญาณได้ สาเหตุมาจากบริษัทไดนิปปอนไบโอ ทำการวิจัยพัฒนาไบโอ ออยด์เนื้อเยื่อที่ใช้เพื่อสร้างอวัยวะสำหรับการปลูกถ่าย ทำให้มีการเกิดและตายของสิ่งมีชีวิตอย่างรวดเร็วด้วยมือมนุษย์มากมายจนรบกวนสมดุลของโลกวิญญาณ ทำให้โครงการถูกยกเลิก

    ทาโร่ตั้งใจแน่วแน่ที่จะช่วยมิยาโกะ ทุกคนรวมตัวกันวางแผน โดยให้ทาโร่ปลอมตัวเป็นเด็กผู้หญิงแฝงตัวเข้าไปพามิยาโกะหนีออกมาทางทางลับที่มาโคโตะรู้จักได้อย่างปลอดภัย ส่วนศาลเจ้าโอกามิก็ถูกดินถล่มลงมาทับ

ตัวละคร...สำคัญ



โคโมริ ทาโร่ :
    บ้านของเขาเป็นโรงบ่มเหล้า เมื่อ 11 ปีก่อน เคยถูกลักพาตัวพร้อมกับพี่สาว แต่เขารอดชีวิตมาได้เพียงคนเดียว ทำให้สภาพจิตใจได้รับความกระทบกระเทือน ยังคงเข้ารับการบำบัดจนถึงปัจจุบัน อยากพบพี่สาวที่เสียชีวิตไปมาก


นาคาจิมะ มาซายูกิ :
    ย้ายมาจากโตเกียว พ่อของเขาทำงานวิจัยอยู่บริษัท ไดนิปปอน ไบโอ เป็นหัวหน้าทีมวิจัยไบโอ  ออยด์ เขาเป็นโรคกลัวความสูงเพราะเขาเป็นหนึ่งในคนที่รังแกเพื่อนที่อ่อนแอจนกระโดดตึกตาย


โอกามิ มาโคโตะ :
    เป็นญาติกับทาโร่ ตระกูลของเขาเป็นตระกูลสาขาและเป็นทายาทคนเดียวที่เหลืออยู่ ทำให้ถูกคุณย่าที่เป็นร่างทรงกดดันให้สืบทอดตำแหน่งต่อ เล่นกีต้าร์ไฟฟ้าเป็นงานอดิเรก เขาสงสัยเรื่องที่พ่ออาจเกี่ยวข้องกับการลักพาตัวเมื่อ 11 ปีก่อน 


โคมาคุซู มิยาโกะ :
    ลูกสาวของศาลเจ้าคาเมะอิวะ ยังเรียนอยู่ชั้นประถม สามารถมองเห็นสิ่งลึกลับได้ในรูปแบบสีต่างๆ และยังมีความสามารถในการเป็นร่างทรง เพราะแม่กับพ่อแยกทางกัน เธอจึงรับหน้าที่ดูแลงานบ้านแทนแม่ 


ฮิชิโนะ  มิจิโอะ :
   เพื่อนร่วมชั้นของมาซายูกิ และ มาโคโตะ มาซายูกิยื่นมือเข้าไปช่วยจากการถูกรุ่นพี่ ม.6 รุมรังแก เขาเป็นอีกคนที่สามารถถอดกายทิพย์ได้

บันทึก...คนดู

     จากชื่อเรื่องคิดว่าจะได้ดูการ์ตูนประมาณคนเห็นผีหลอนๆสักหน่อย แต่ผิดคาดอย่างแรง เรื่องนี้เหมือนเป็นการ์ตูนแนวประสาทวิทยา เพราะเริ่มด้วยจิตแพทย์หน้าตาหลอนๆ มารักษาตัวเอกที่มีอาการป่วยทางจิต บวกกับความรู้ทางด้านจิตประสาทมากมายที่แทรกเข้ามาในเนื้อเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นระหว่างการรักษาอาการของทาโร่ตัวเอก หรือช่วงตัวอย่างของตอนถัดไปที่จะมีเสียงหวานๆของมิยาโกะมาอ่านทฤษฎีต่างๆให้ฟัง จะว่าไปมันก็เป็นความรู้ดีเหมือนกัน แทบไม่มีเรื่องแบบผีหลอกวิญญาณหลอกโผล่ออกมาเลย ถึงบรรยากาศ และลายเส้นของเรื่องจะให้ก็เถอะ

     สามตอนแรกค่อนข้างน่าเบื่อ มาเริ่มรู้สึกสนุกก็ตอนที่สามหนุ่มพบประสบการณ์วิญญาณออกจากร่าง ได้เจอกับวิญญาณสิ่งมีชีวิตดึดดำบรรพ์ยั้วเยี้ยนี่แหละ สงสัยสัยจริงๆว่า กายทิพย์ที่หน้าตาเหมือนลิงก้นขาวจะทำอะไรได้
 

    พูดถึงนิสัยตัวละครที่น่ารำคาญที่สุดต้องยกให้มาซายูกิ คำพูดแต่ละคำที่ออกมานี่กวนโมโหดีจริงๆ แต่พบกลายเป็นกายทิพย์แล้ว นิสัยกวนบาทา ช่างโวยวายของหมอนี่กลับกลายเป็นน่ารักไปซะได้ ไม่ว่าจะเป็นตอนตะโกนบอกเพื่อนว่าอย่าบินสูง ตอนกลัวจนกระโดดเกาะมาโคโตะ เป็นสีสันทีทำให้จดจ่อรอเลยทีเดียว เพราะเรื่องตรงส่วนอื่นจะคืบหน้าด้วยความเร็วเท่าเต่าคลาน



     ตอนที่ 9 ที่ทาโร่รู้ว่าวิญญาณของคนที่ลักพาตัวเขากลายเป็นวิญญาณร้ายสิงสถิตย์อยู่ที่ร้านปาจิงโกะที่เขาเสียชีวิต การปรากฎตัวของวิญญาณที่วิ่งเข้าไปให้รถบรรทุกชนซ้ำไปซ้ำมา ดู ๆ ไปแล้วก็น่าสงสาร สงสัยจริงๆว่าความเชื่อเรื่องที่ว่าคนที่ฆ่าตัวตายถึงตายไปแล้วก็ต้องฆ่าตัวตายอย่างเดิมเรื่อยไปนั้นเป็นความเชื่อในวัฒนธรรมไหนบ้าง วิญญาณตนนี้มีฤทธิ์พอสมควรอยากรู้จริง ๆ ว่า กายทิพย์แบบทารกของทั้ง 3 คนที่ได้แต่ลอยไปลอยมาจะทำอะไรได้ บทพระเอกตอนนี้ต้องยกให้มาซายูกิที่ตอนแรกโวยวาย แต่สุดท้ายก็ฮึดสู้ใช้ประสบการณ์แบบเกมหุ่นยนต์สามมิติแสกอาวุธปราบมันได้แบบงง ๆ จบตอนนี้แอบหวังว่าทั้งสามคนจะได้ออกมาปราบวิญญาณแบบนี้อีก จะได้ดูอะไรสนุก ๆ ไปจนจบเรื่อง แต่ก็เก้อ...

      ตั้งแต่ตอนที่ 11 เป็นต้นไปกายทิพย์ของพวกหนุ่มๆ จะมีรูปร่างเหมือนกับร่างปกติ ส่วนเนื้อเรื่องก็จะเริ่มเน้นไปที่การไขปริศนาเกี่ยวกับคดีลักพาตัวของทาโร่ และสาเหตุที่ให้เกิดปรากฏการณ์วิญญาณออกจากร่าง เซ็งเลย เค้าชอบร่างทารกอ่ะ



     ท่ามกลางภาพน่าขยะแขยงของบรรดาผีสางทั้งแท้และไม่แท้ที่ปรากฎในเรื่อง ความรู้สึกของทาโร่ที่คอยมอง คอยดูแลมิยาโกะนี่น่ารักดี ถึงแม้มิยาโกะจะเป็นคนพูดตรงๆจนทาโร่หน้าหงายบ่อยๆก็เถอะ แต่พอเธอยิ้มให้ที ทาโร่ก็หน้าแดงจนโดนมาซายูกิล้อ ฮุฮุ

     คนปริศนาที่อยู่ในโลกต้องห้ามของทาโร่ ที่ตอนแรกทาโร่คิดว่าเป็นพี่สาวที่ตายไป แต่จริงๆแล้วไม่ใช่ รู้สึกว่าตอนจบจะเฉลยว่า เป็นมิยาโกะ ด้วยประโยคที่ว่า "ฉันจะมองทาโร่ตลอดไป จากภายในโลกต้องห้าม" ไม่รู้ว่าเข้าใจถูกหรือเปล่า แต่ตกลงว่าสองคนนี้มีใจตรงใช่ไหมเนี่ย

 

     ไคบาระ ผู้ชายที่อยู่กับแม่ของมาโคโตะ ก็เป็นตัวละครอีกตัวที่น่าสนใจ ตามท้องเรื่องอธิบายว่า เขาจบทางด้านฟิสิกส์และเคยทำวิจัยอยู่ต่างประเทศ เพราะเขาเข้าใจหลักการบางอย่างทำให้สามารถไปในโลกต้องห้ามได้ ท่าโร่ได้พบเขาระหว่างท่องเที่ยวในโลกต้องห้าม หลังจากนั้นก็ได้พูดคุยกันในโลกแห่งความเป็นจริง ความสามารถของเขาน่าสนใจดีในโลกต้องห้าม น่าเสียดายที่เขาตายเร็วไปหน่อยจากการตัดสินใจฆ่าตัวตายพร้อมแม่ของมาโคโตะในตอนที่ 18